Δευτέρα 16 Ιουνίου 2008

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ (επαναληπτικά 50-55)


ΜΑΘΗΜΑ 51

Η σημερινή επανάληψη καλύπτει τις ακόλουθες ιδέες:

Μάθημα 1

Τίποτε από ό,τι βλέπω δεν σημαίνει τίποτα.

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι δεν βλέπω τίποτα, και τίποτα δεν έχει καμία σημασία. Είναι απαραίτητο να το αναγνωρίσω αυτό, για να μπορέσω να μάθω να βλέπω. Αυτό που νομίζω ότι βλέπω τώρα έχει πάρει την θέση της πραγματικής όρασης. Πρέπει να το απελευθερώσω και να το αφήσω να φύγει συνειδητοποιώντας ότι δεν έχει κανένα νόημα, έτσι ώστε η αληθινή όραση να το αντικαταστήσει.

Μάθημα 2

Έχω δώσει σε ό,τι βλέπω όλη τη σημασία που έχει για μένα.

Έχω κρίνει όλα όσα βλέπω, και αυτό είναι το μόνο που βλέπω. Αυτό δεν είναι πραγματική όραση. Είναι απλά μια ψευδαίσθηση της πραγματικότητας, επειδή οι κρίσεις μου έγιναν μακριά από την πραγματικότητα. Είμαι πρόθυμος να αναγνωρίσω την έλλειψη εγκυρότητας των κρίσεών μου, επειδή θέλω να δω πραγματικά. Οι κρίσεις μου με έχουν βλάψει, και δεν θέλω να βλέπω σύμφωνα με αυτές.

Μάθημα 3

Δεν καταλαβαίνω τίποτα από ό,τι βλέπω.

Πως θα μπορούσα να καταλάβω τι βλέπω αφού το έχω κρίνει λάθος; Αυτό που βλέπω είναι η προβολή των δικών μου σφαλμάτων σκέψης. Δεν καταλαβαίνω τι βλέπω επειδή δεν είναι κατανοητό. Δεν υπάρχει νόημα στο να προσπαθήσω να το καταλάβω. Αλλά υπάρχει κάθε λόγος να το απελευθερώσω, και να κάνω χώρο γι αυτό που μπορώ να το δω, να το καταλάβω και να το αγαπήσω. Μπορώ να το ανταλλάξω με αυτό που βλέπω τώρα, απλά και μόνο με την προθυμία μου να το κάνω. Δεν είναι αυτό μια καλύτερη επιλογή από εκείνη που είχα κάνει πριν;

Μάθημα 4

Αυτές οι σκέψεις δεν σημαίνουν τίποτα.

Οι σκέψεις για τις οποίες έχω γνώση δεν σημαίνουν τίποτα επειδή προσπαθώ να σκεφτώ χωρίς τον Θεό. Αυτό που αποκαλώ «οι σκέψεις μου» δεν είναι οι πραγματικές μου σκέψεις. Οι πραγματικές μου σκέψεις είναι οι σκέψεις που σκέφτομαι με τον Θεό. Δεν είμαι γνώστης αυτών επειδή στην θέση τους έχω βάλει τις δικές μου σκέψεις. Είμαι πρόθυμος να αναγνωρίσω ότι οι σκέψεις μου δεν σημαίνουν τίποτα και να τις απελευθερώσω. Επιλέγω να τις αντικαταστήσω με αυτές που έπρεπε να είναι στην θέση τους. Οι δικές μου σκέψεις δεν έχουν νόημα, αλλά ολόκληρη η δημιουργία βρίσκεται στις σκέψεις που σκέφτομαι με τον Θεό.

Μάθημα 5

Ποτέ δεν είμαι ταραγμένος για το λόγο που νομίζω.

Ποτέ δεν είμαι ταραγμένος για το λόγο που νομίζω διότι πάντα προσπαθώ να δικαιώσω τις σκέψεις μου. Συνεχώς προσπαθώ να τις κάνω πραγματικότητα. Κάνω όλα τα πράγματα εχθρούς μου, έτσι ώστε ο θυμός μου να είναι δικαιολογημένος και οι επιθέσεις μου εγγυημένες. Δεν έχω συνειδητοποιήσει πόσο κακή χρήση έχω κάνει στα πάντα όσα βλέπω αναθέτοντάς αυτό τον ρόλο. Το έχω κάνει αυτό για να υπερασπιστώ ένα σύστημα σκέψεις που με έχει βλάψει, και δεν θέλω πια. Είμαι πρόθυμος να το αφήσω να φύγει.

ΜΑΘΗΜΑ 52

Η σημερινή επανάληψη καλύπτει τις εξής ιδέες:

Μάθημα 6

Είμαι ταραγμένος επειδή βλέπω αυτό που δεν βρίσκεται εκεί.

Η πραγματικότητα δεν είναι ποτέ τρομακτική. Θα ήταν αδύνατον να με ταράξει. Η πραγματικότητα φέρει μόνο την απόλυτη γαλήνη. Όταν είμαι ταραγμένος, αυτό συμβαίνει επειδή έχω αντικαταστήσει την πραγματικότητα με ψευδαισθήσεις που έχω επινοήσει. Οι ψευδαισθήσεις μου προκαλούν ανησυχία διότι τους έχω προσδώσει πραγματικότητα, και έτσι θεωρώ την πραγματικότητα παραίσθηση. Τίποτα από την δημιουργία του Θεού δεν επηρεάζεται με κανένα τρόπο από αυτή τη δική μου σύγχυση. Πάντα ταράζομαι για το τίποτα.

Μάθημα 7

Βλέπω μόνο το παρελθόν.

Καθώς κοιτώ γύρω μου. Καταδικάζω τον κόσμο που βλέπω. Αυτό το ονομάζω όραση. Κρατώ το παρελθόν ενάντια σε όλους και όλα, κάνοντάς τους εχθρούς μου. Όταν συγχωρήσω τον εαυτό μου και θυμηθώ Ποιος είμαι, τότε θα ευλογώ τους πάντες και τα πάντα όσα βλέπω. Δεν θα υπάρχει πια παρελθόν, και ως εκ τούτου ούτε εχθροί. Και θα κοιτώ με αγάπη όλα όσα δεν μπορούσα να δω πριν.

Μάθημα 8

Ο νους μου είναι απασχολημένος με σκέψεις για το παρελθόν.

Βλέπω μόνο τις δικές μου σκέψεις, και ο νους μου είναι απασχολημένος με το παρελθόν. Τότε, τι μπορώ να δω έτσι όπως είναι πραγματικά; Ας θυμηθώ ότι κοιτώ το παρελθόν για να εμποδίσω το παρόν να ανατείλει στο μυαλό μου. Ας καταλάβω ότι προσπαθώ να χρησιμοποιήσω τον χρόνο εναντίον του Θεού. Ας μάθω να παραδίδω το παρελθόν, συνειδητοποιώντας ότι κάνοντάς το δεν παραιτούμαι από τίποτα.

Μάθημα 9

Δεν βλέπω τίποτα έτσι όπως είναι τώρα.

Εφόσον δεν βλέπω τίποτα έτσι όπως είναι τώρα, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι δεν βλέπω τίποτα. Μπορώ να δω μόνο αυτό που υπάρχει τώρα. Η επιλογή δεν είναι αν θα βλέπω το παρελθόν ή το παρόν ∙ η επιλογή βρίσκεται απλά στο αν θα βλέπω ή όχι. Αυτό που έχω επιλέξει να βλέπω μου έχει κοστίσει την πραγματική όραση. Τώρα επιλέγω πάλι, να μπορέσω να δω.

Μάθημα 10

Οι σκέψεις μου δεν σημαίνουν τίποτα.

Δεν έχω ιδιαίτερες σκέψεις. Και όμως οι σκέψεις που αναγνωρίζω είναι μόνο οι ιδιαίτερες. Τι μπορούν να σημαίνουν αυτές οι σκέψεις; Δεν υπάρχουν, γι αυτό δεν σημαίνουν τίποτα. Όμως ο νους μου είναι μέρος της δημιουργίας μέρος του Δημιουργού του. Δεν θα ήταν καλύτερα να ενωθώ με την σκέψη του σύμπαντος παρά να καλύπτω αυτό που είναι πραγματικά δικό μου με τις αξιολύπητες και χωρίς νόημα «ιδιαίτερες» σκέψεις μου;

ΜΑΘΗΜΑ 53

Σήμερα θα κάνουμε επανάληψη στα ακόλουθα:

Μάθημα 11

Οι χωρίς νόημα σκέψεις μου δείχνουν ένα χωρίς νόημα κόσμο.

Εφόσον οι σκέψεις οι οποίες γνωρίζω δεν σημαίνουν τίποτα, ο κόσμος που τις απεικονίζει δεν έχει κανένα νόημα. Αυτό που παράγει τον κόσμο είναι παράλογο, άρα αυτό που παράγει είναι και αυτό παράλογο. Η πραγματικότητα δεν είναι παράλογη, και έχω και πραγματικές σκέψεις εκτός από παράλογες. Άρα μπορώ να δω ένα πραγματικό κόσμο, αν αφήσω τις πραγματικές μου σκέψεις να με οδηγήσουν στο να δω.

Μάθημα 12

Είμαι ταραγμένος επειδή βλέπω ένα χωρίς νόημα κόσμο.

Οι παράλογες σκέψεις προκαλούν ανησυχία. Παράγουν ένα κόσμο όπου δεν υπάρχει πουθενά τάξη. Μόνο το χάος κυβερνά ένα κόσμο που αντιπροσωπεύει την χαοτική σκέψη, και το χάος δεν έχει νόμους. Δεν μπορώ να ζήσω ειρηνικά σε ένα τέτοιο κόσμο. Είμαι ευγνώμων που αυτός ο κόσμος δεν αληθινός και δεν χρειάζεται να τον βλέπω καθόλου εκτός και αν του δίνω αξία. Και δεν επιλέγω να δίνω αξία σε κάτι που είναι ολοκληρωτικά παράλογο και δεν έχει καμία σημασία.

Μάθημα 13

Ένας κόσμος χωρίς νόημα προξενεί φόβο.

Το εντελώς παράλογο προξενεί φόβο διότι είναι εντελώς αναξιόπιστο και αβάσιμο. Δεν υπάρχει τίποτα αξιόπιστο στην τρέλα. Δεν περιέχει καμία ασφάλεια και καμία ελπίδα. Αλλά ένας τέτοιος κόσμος δεν είναι πραγματικός. Του έχω προσδώσει την ψευδαίσθηση της πραγματικότητας, και έχω υποφέρει από αυτή μου την πεποίθηση. Τώρα επιλέγω να αποσύρω αυτή την πεποίθηση, και να εναποθέσω την εμπιστοσύνη μου στην πραγματικότητα. Επιλέγοντας αυτό, ξεφεύγω από όλες τις συνέπειες του κόσμου του φόβου, διότι αναγνωρίζω ότι δεν υπάρχει.

Μάθημα 14

Ο Θεός δεν δημιούργησε ένα κόσμο χωρίς νόημα.

Πως μπορεί να υπάρχει ένας κόσμος χωρίς νόημα αφού ο Θεός δεν τον δημιούργησε; Αυτός είναι η Πηγή κάθε νοήματος, και ό,τι είναι αληθινό βρίσκεται στο Νου Του. Είναι και στον δικό μου νου, διότι Αυτός το δημιούργησε μαζί μου. Γιατί να συνεχίσω να υποφέρω από τις συνέπειες των δικών παρανοϊκών σκέψεων, όταν το σπίτι μου είναι η τελειότητα της δημιουργίας; Ας θυμηθώ την δύναμη της απόφασής μου, και ας αναγνωρίσω που πραγματικά κατοικώ.

Μάθημα 15

Οι σκέψεις μου είναι εικόνες που έχω φτιάξει εγώ.

Οτιδήποτε βλέπω αντανακλά τις σκέψεις μου. Οι σκέψεις μου είναι που μου λένε που βρίσκομαι και τι είμαι. Το γεγονός ότι βλέπω ένα κόσμο που υπάρχουν βάσανα και απώλεια και θάνατος μου δείχνει ότι βλέπω μόνο την αναπαράσταση των παράλογων σκέψεών μου, και ότι δεν επιτρέπω στις πραγματικές μου σκέψεις να ρίξουν το ευεργετικό τους φως σε αυτό που βλέπω. Όμως ο δρόμος του Θεού είναι βέβαιος. Οι εικόνες που έχω φτιάξει δεν μπορούν να υπερισχύσουν σε Αυτόν διότι η θέλησή μου δεν είναι το κάνουν. Η θέλησή μου είναι δική Του, και δεν θα βάλω άλλους Θεούς μπροστά από Αυτόν.

ΜΑΘΗΜΑ 54

Αυτές τις ιδέες θα επαναλάβουμε σήμερα:

Μάθημα 16

Δεν έχω ουδέτερες σκέψεις.

Ουδέτερες σκέψεις είναι αδύνατον να υπάρχουν διότι όλες οι σκέψεις έχουν δύναμη. Είτε φτιάχνουν ένα ψεύτικο κόσμο ή με οδηγούν στον πραγματικό. Αλλά οι σκέψεις δεν γίνεται να μην έχουν αποτελέσματα. Όπως ο κόσμος που βλέπω προέρχεται από την λανθασμένη σκέψη μου, έτσι και πραγματικός κόσμος ανατέλλει μπροστά στα μάτια καθώς αφήνω να διορθωθούν τα σφάλματά μου. Οι σκέψεις μου δεν γίνεται να είναι και σωστές και λανθασμένες. Πρέπει να είναι ή το ένα ή το άλλο. Αυτό που βλέπω μου δείχνει τι πραγματικά είναι.

Μάθημα 17.

Δεν βλέπω ουδέτερα πράγματα

Αυτό που βλέπω είναι μάρτυρας του τι σκέφτομαι. Αν δεν σκεφτόμουν δεν θα υπήρχα, διότι η ζωή είναι σκέψη. Ας κοιτώ τον κόσμο που βλέπω σαν αναπαράσταση της κατάστασης του νου μου. Γνωρίζω ότι η κατάσταση του νου μου μπορεί να αλλάξει. Και επίσης γνωρίζω ότι και ο κόσμος που βλέπω μπορεί να αλλάξει.

Μάθημα 18

Δεν είμαι μόνος στην εμπειρία των αποτελεσμάτων αυτού που βλέπω.

Αν δεν έχω ιδιαίτερες σκέψεις, τότε δεν μπορώ να βλέπω ένα ιδιαίτερο κόσμο. Ακόμα και η τρελή ιδέα του διαχωρισμού έπρεπε να μοιραστεί πριν μπορέσει να σχηματίσει την βάση του κόσμου που βλέπω. Όμως αυτό το μοίρασμα ήταν ένα μοίρασμα του τίποτα. Μπορώ επίσης να επικαλεστώ τις πραγματικές μου σκέψεις, οι οποίες μοιράζονται τα πάντα με τους πάντες. Καθώς οι σκέψεις διαχωρισμού που κάνω καλούν τις σκέψεις διαχωρισμού των άλλων, έτσι και οι πραγματικές μου σκέψεις αφυπνίζουν τις πραγματικές σκέψεις στους άλλους. Και ο κόσμος που δείχνουν οι πραγματικές μου σκέψεις θα ανατείλει μπροστά στα μάτια τους όπως και στα δικά μου.

Μάθημα 19

Δεν είμαι μόνος στην εμπειρία των αποτελεσμάτων των σκέψεών μου.

Δεν είμαι μόνος σε τίποτα. Όλα όσα σκέφτομαι ή λέω διδάσκουν όλο το σύμπαν. Ένας Υιός του Θεού δεν είναι δυνατόν να σκέφτεται ή να μιλάει ή να ενεργεί μάταια. Δεν μπορεί να είναι σε τίποτα μόνος του. Έχω λοιπόν την δύναμη να αλλάζω κάθε νου μαζί με τον δικό μου, διότι δική μου είναι η δύναμη του Θεού.

Μάθημα 20

Είμαι αποφασισμένος να δω.

Αναγνωρίζοντας την κοινή φύση των σκέψεών μου, είμαι αποφασισμένος να δω. Επιλέγω να κοιτώ τους μάρτυρες που μου δείχνουν ότι ο τρόπος σκέψης του κόσμου έχει αλλάξει. Επιλέγω να βλέπω την απόδειξη ότι αυτό που έχει γίνει μέσα από μένα έχει καταστήσει την αγάπη ικανή να αντικαταστήσει το φόβο, το γέλιο να αντικαταστήσει τα δάκρυα, και την αφθονία να αντικαταστήσει την απώλεια. Επιλέγω να κοιτάζω τον αληθινό κόσμο, και να τον αφήνω να με διδάξει ότι η θέλησή μου και η Θέληση του Θεού είναι ένα.



ΜΑΘΗΜΑ 55

Η σημερινή επανάληψη περιλαμβάνει τα εξής:

Μάθημα 21

Είμαι αποφασισμένος να δω τα πράγματα διαφορετικά.

Αυτό που βλέπω τώρα δεν είναι παρά σημάδια ασθένειας, καταστροφής και θανάτου. Δεν μπορεί να είναι αυτό που δημιούργησε ο Θεός για τον αγαπημένο του Υιό. Αυτό ακριβώς το γεγονός ότι βλέπω τέτοια πράγματα είναι απόδειξη ότι δεν καταλαβαίνω τον Θεό. Ως εκ τούτου δεν καταλαβαίνω και τον Υιό Του. Αυτό που βλέπω μου λέει ότι δεν γνωρίζω ποιος είμαι. Είμαι αποφασισμένος να δω τους μάρτυρες της αλήθειας σε μένα, παρά εκείνους που μου δείχνουν μια ψευδαίσθηση του εαυτού μου.

Μάθημα 22

Αυτό που βλέπω είναι μια μορφή εκδίκησης

Ο κόσμος που βλέπω είναι οτιδήποτε άλλο από την αναπαράσταση σκέψεων αγάπης. Είναι μια εικόνα επίθεσης όλων εναντίον όλων. Είναι οτιδήποτε άλλο από αντανάκλαση της Αγάπης του Θεού και της Αγάπης του Υιού Του. Είναι οι δικές μου σκέψεις επίθεσης που προκαλούν αυτή την εικόνα. Οι σκέψεις αγάπης μου θα με σώσουν από αυτή την οπτική του κόσμου, και θα μου δώσουν την ειρήνη του Θεού που δικαιούμαι.

Μάθημα 23

Μπορώ να ξεφύγω από αυτόν τον κόσμο αν παραιτηθώ από τις σκέψεις επίθεσης.

Εδώ βρίσκεται η σωτηρία, και πουθενά αλλού. Χωρίς τις σκέψεις επίθεσης δεν θα μπορούσα να δω ένα κόσμο επίθεσης. Καθώς η συγχώρεση επιτρέπει στην αγάπη να επιστρέψει στην συνειδητότητά μου, θα βλέπω ένα κόσμο ειρήνης και ασφάλειας και χαράς. Και αυτό επιλέγω να βλέπω, στην θέση αυτού που βλέπω τώρα.

Μάθημα 24

Δεν αντιλαμβάνομαι το δικό μου συμφέρον.

Πως θα μπορούσα να αναγνωρίσω το συμφέρον μου όταν δεν ξέρω ποιος είμαι; Αυτό που τώρα θεωρώ συμφέρον μου απλά με δένει πιο σφικτά με τον κόσμο των ψευδαισθήσεων. Είμαι πρόθυμος να ακολουθήσω τον Οδηγό που μου έχει δώσει ο Θεός για να βρω ποια είναι τα συμφέροντά μου, αναγνωρίζοντας ότι δεν μπορώ από μόνος μου να τα καταλάβω.

Μάθημα 25

Δεν γνωρίζω τον σκοπό του κάθε πράγματος.

Για μένα, ο σκοπός του κάθε πράγματος είναι να αποδείξει ότι οι ψευδαισθήσεις μου είναι πραγματικές, γι αυτό το σκοπό επιχειρώ να χρησιμοποιώ τους πάντες και τα πάντα. Αυτός πιστεύω ότι είναι ο σκοπός του κόσμου. Γι αυτό δεν αναγνωρίζω τον πραγματικό του σκοπό. Ο σκοπός που έχω αποδώσει στον κόσμο τον έχει οδηγήσει σε μια τρομακτική εικόνα. Ας ανοίξω το νου μου στον πραγματικό σκοπό του κόσμου αποσύροντας αυτόν που του έχω αποδώσει, και μαθαίνοντας την αλήθεια γι αυτόν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...