Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

Σήμερα ας μην κρίνω τίποτα απ’ ό,τι συμβαίνει


Σήμερα ας μην κρίνω τίποτα απ’ ό,τι συμβαίνει. (ΜΑΘΗΜΑ 243)

Αυτό είναι ένα σπουδαίο μάθημα για όλους μας, καθώς είναι βέβαιο πως τα πράγματα δεν πηγαίνουν πάντα όπως τα υπολογίζουμε και οι άνθρωποι δεν αντιδρούν όπως περιμένουμε, ούτε οι καταστάσεις εξελίσσονται πάντα, όπως προσδοκούμε.

Χρειάζεται να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας.

«Θα είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου σήμερα. Δεν θα νομίζω πως ήδη ξέρω αυτό που προς το παρόν πρέπει να παραμείνει πέρα από την κατανόησή μου.»

Όταν αισθάνεσαι θυμωμένος, δεν είναι επειδή κάποιος απέτυχε να ικανοποιήσει την λειτουργία που του είχες αποδώσει; Και αυτός δεν είναι ο λόγος που η επίκρισή σου και η επίθεσή σου προς αυτόν είναι δικαιολογημένες;

Πόσο πιο ευτυχισμένος θα ήσουν αν δεν έδινες τον «κατάλληλο» ρόλο στις φιγούρες που πρωταγωνιστούν στην ζωή σου. Κανένας δεν είναι δυνατόν να σε προδώσει ή να μην σε ικανοποιήσει, παρά μόνο η ιδέα που έχεις γι αυτόν. Αν δεν εκπληρώνει τις προϋποθέσεις του ρόλου που εσύ του έχεις αναθέσει.

Μην αναθέτεις, λοιπόν, στους αδερφούς σου ρόλους που φαντάζεσαι ότι θα σε κάνουν ευτυχισμένο. Και μην τους κρίνεις και τους επιτίθεσαι όταν δεν μπορούν να παίξουν τους ρόλους που τους ανάθεσες σε αυτό το παιχνίδι που νομίζεις ότι είναι ο σκοπός της ζωής σου.

Ας συνειδητοποιήσουμε, λοιπόν, ότι δεν γνωρίζουμε τα πάντα – ότι είναι αδύνατον να δούμε όλη την εικόνα από μικρά αποσπασμένα κομμάτια – και ότι υπάρχει ένα μεγαλύτερο σχέδιο που λειτουργεί εδώ και τώρα. Ας μην κρίνουμε τίποτα από ό,τι συμβαίνει.

Είμαι κι εγώ στο ίδιο ταξίδι με σας. Δεν βρίσκομαι σε άλλο μονοπάτι. Όλοι βαδίζουμε προς την τελειοποίηση. Είμαστε μαζί, γύρω μας βασιλεύει το χάος, και βαδίζουμε στο μονοπάτι του επιστροφής και της αυτογνωσίας. Η διαφορά είναι ότι κάποιοι από εμάς, δεν το συνειδητοποιούν και καθυστερούν δίνοντας μεγάλη σημασία σε αξίες που δεν έχουν αξία, σε υλικά πράγματα αυτού του κόσμου, κρίνουν και επικρίνουν τους πάντες και τα πάντα. Έχουν περιορίσει την οπτική τους σε αυτόν τον κόσμο και νομίζουν ότι εμποδίζονται από τις καταστάσεις και τους άλλους ανθρώπους, ενώ στην πραγματικότητα είναι αυτοί που επιλέγουν. Προσπαθούν ν’ αλλάξουν τις εξωτερικές συνθήκες και δεν επιχειρούν ν’ αλλάξουν την οπτική τους.

Τι χάσιμο χρόνου! Καλύτερα να αφήσουμε το παρελθόν να φύγει και να κοιτάξουμε τον προορισμό μας!

Ας βλέπουμε μόνο το ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ της κάθε μέρας!

Ας αναγνωρίσουμε ότι δεν βλέπουμε ολόκληρη την εικόνα. Είναι αδύνατον να κρίνουμε. Δεν γνωρίζουμε γιατί κάποια πράγματα καταστρέφονται ή αλλάζουν. Δεν ξέρουμε γιατί κάποιοι άνθρωποι έρχονται στην ζωή μας, και γιατί άλλοι φεύγουν. Δεν ξέρουμε γιατί πολλές φορές εμείς οι ίδιοι αλλάζουμε κατεύθυνση. Εμείς δεν ξέρουμε. Αλλά ο Θεός ξέρει. Αυτός γνωρίζει το Σχέδιο.

Δεν χρειάζεται να έχουμε μια εξήγηση για όλα. Απλά να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχει, αλλά εμείς δεν την ξέρουμε. Και δεν χρειάζεται!

Ας μην κολλάμε σε τίποτα. Ας μην προσπαθούμε να διευθετήσουμε τίποτα. Γιατί αυτό δεν θα ήταν τίποτα άλλο από δική μας παρέμβαση, να προσπαθήσουμε να ελέγξουμε την ροή των πραγμάτων.

Όταν ασχολούμαστε με την διευθέτηση των προβλημάτων μας και προσπαθούμε να προγραμματίσουμε την ροή των γεγονότων, είναι σαν να προσπαθούμε να μείνουμε στο ίδιο σημείο του ταξιδιού μας και να μην προχωρήσουμε. Όταν προσπαθούμε να κάνουμε τους άλλους ανθρώπους να κάνουν αυτό που θέλουμε εμείς είναι ένας χειρισμός που μας κρατά στον χωροχρόνο. Είναι τακτική καθυστέρησης, μια προσπάθεια να ελέγξουμε το πώς θα πάνε τα πράγματα, αντί απλά ν’ αφήσουμε τον Θεό να μας δείξει που πρέπει να πάμε.

Ας είμαστε ειλικρινής.

Προσπαθούμε να χειριστούμε ανθρώπους, γεγονότα και καταστάσεις;

Η ξυπνάμε κάθε φορά σε μια καινούρια μέρα, γνωρίζοντας πως έχουμε ένα Οδηγό ο Οποίος μας δείχνει που να πάμε;

Ας ξεχάσουμε τους άλλους ανθρώπους. Αφορά εμάς και μόνο. Αν κάτι δεν λειτουργεί στην ζωή μας, ας το αφήσομε να φύγει. Ας μην κολλάμε. Ας μην πιέζουμε κάτι που δεν δουλεύει να λειτουργήσει. Ο Θεός έχει τον χάρτη, και Αυτός γνωρίζει τον δρόμο.

Ας μην κρίνουμε τίποτα από ό,τι συμβαίνει.

Ας αφήσομε τον Θεό να αναλάβει.

Έχετε προσέξει ότι ο Θεός αφήνει «ταμπέλλες» στον δρόμο για μας;

Πολλές φορές έχω νιώσει ότι με ωθεί προς τα εμπρός. Με οδηγεί σε νέα μέρη που χρειάζεται να πάω. Όταν ακολουθώ λάθος μονοπάτι και χάνω τον δρόμο, κάτι θα συμβεί – κυριολεκτικά μερικές φορές χρειάζεται να με τραβήξει –για να με επαναφέρει!! Τον ευγνωμονώ!!

Πόσες «ωθήσεις» και «παρακινήσεις» χρειάστηκα για να φτιάξω αυτό το μπλογκ!! Με είχε πάρει από το χεράκι και με οδηγούσε. Μου έστειλε ανθρώπους να μου τα πουν και να το ξαναπούν. Με καθοδήγησε στο τι να γράφω και πως..!!

Πόσο χαίρομαι που έχω έναν Οδηγό που γνωρίζει τον δρόμο και με οδηγεί!

Αυτό σημαίνει ότι μένω σε μια κατάσταση αποδοχής και θαυμασμού, ό,τι και να συμβαίνει.

Όταν κάνεις ένα μακρινό ταξίδι στη φύση με το αυτοκίνητο, ξέρεις ότι είσαι ένας επιβάτης που παρατηρεί το τοπίο. Παρακολουθείς το τοπίο από το αυτοκίνητο σαν ταινία του κινηματογράφου.

Μερικές φορές στο δρόμο μπορεί να δεις ένα τρομερό αυτοκινητιστικό δυστύχημα ή ένα νεκρό σκυλί γεμάτο αίματα, αλλά δεν σταματάς να το αναλύσεις. Συνεχίζεις το ταξίδι σου. Η σκέψη του μπορεί να μείνει για λίγο στο μυαλό σου αλλά έπειτα λες στον εαυτό σου «συμβαίνουν αυτά». Δεν προσπαθείς να το διορθώσεις. Δεν γυρίζεις πίσω να φτιάξεις τα πράγματα. Συνεχίζεις να ταξιδεύεις προς τον προορισμό σου.

Βέβαια, μπορεί να είσαι από εκείνους που σταματούν να βοηθήσουν, - και δεν λέω να μην το κάνεις-, αλλά έπειτα συνεχίζεις το ταξίδι σου. Δεν κατασκηνώνεις εκεί…αναρωτώμενος τα γιατί και τα πως..

Το ίδιο πρέπει να κάνεις και με τα γεγονότα της ζωής σου. Συνέχισε να περπατάς. Σαν τον Johnie Walker. Συμβαίνουν αυτά. Μην προσπαθείς να τα φτιάξεις. Απλά συνέχισε να κατευθύνεσαι προς τον προορισμό σου. Μην παγιδεύεσαι.

Πρόσω ολοταχώς!

Σήμερα δεν θα κρίνω τίποτα από ό,τι συμβαίνει.

Αφήνω το παρελθόν να φύγει.

«Πατέρα, σήμερα αφήνω την δημιουργία ελεύθερη να είναι ο εαυτός της. Τιμώ όλα της τα μέρη, στα οποία συμπεριλαμβάνομαι κι εγώ. Είμαστε ένα γιατί κάθε μέρος περιέχει την δική Σου μνήμη και η αλήθεια πρέπει να λάμψει σε όλους μας σαν ένα.»

Πηγές: http://gorgeousforgod.com

http://www.courseinmiracles.com/index.html

39 σχόλια:

  1. Πάρα πολύ όμορφο Χριστίνα! Έτσι είναι, να μην κολλάμε σε θυμούς, κρίσεις, ζήλιες, μικροπρέπειες και οτιδήποτε άλλο μας μειώνει σαν ανθρώπους, να προχωρήσουμε μπροστά!
    Έχω την εντύπωση πως εκτός από θέμα πίστης, είναι και θέμα χαρακτήρα να μπορείς να βλέπεις τα πράγματα από αυτήν την οπτική γωνία που αναφέρεις. Υπάρχουν δηλαδή άνθρωποι που μένουν κολλημένοι σε καταστάσεις του παρελθόντος, ενώ άλλοι τις προσπερνούν εύκολα και δεν μοιρολατρούν συνέχεια.
    Σ'ευχαριστούμε Χριστίνα για την τόσο όμορφη ανάρτηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωραία το παρομοίασες με το ταξίδι με το αυτοκίνητο..
    Κοιτάμε μπροστά λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προσπαθούμε Χριστίνα μου , προσπαθούμε ..μα η ζωή είναι πολύ σκληρή και οι άνθρωποι δυστυχώς πολύ διαφορετικοί πλέον απο αυτούς που γνώρισα όταν ήμουν μικρή.Δεν τολμώ να τους κρίνω γιατί η ζωή μου έμαθε οτι ότι κορόΐδεψα το .. λούστηκα όπως λέμε.Είμαστε υπόλογοι στις επιλογές που κάναμε στη ζωή μας ήτε είναι φίλος, σύζυγος, τρόπος ζωής.Χάρηκα που γνώρισα το μπλοκόσπιτο σου είναι όπως μου το περιέγραψε η κόρη μου η eirini.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ας μην κρίνουμε για να μην κριθούμε.
    Πολύ όμορφο και ήρεμο κείμενο.
    Μου αρέσει πολύ το μουσικό χαλάκι σου :)
    Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν θα κρίνω σήμερα, για να μην επικρίνω αυτά που γράφεις. Κι αύριο μέρα είναι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ eirini

    ναι, ρηνούλα μου, δεν πρέπει να κολλάμε πουθενά...πρόσω ολοταχώς...όσο για το θέμα χαρακτήρα, πιστεύω ότι ο χαρακτήρας αλλάζει, φτάνει να υπάρχει θέληση να πετάξουμε τον εγωισμό μας - την ανάγκη να έχουμε πάντα δίκιο..
    Καλό σου απόγευμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ Εκάτη

    Καλησπέρα, Εκάτη και σε ευχαριστώ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Άκον

    ναι, η ζωή μας είναι σαν ένα αυτοκίνητο..
    ΠΡΟΣΩ ΟΛΟΤΑΧΩΣ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ ΑΧΤΊΔΑ

    καλωσόρισες, Αχτίδα φωτεινή στους ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ!!
    Έχεις δίκιο..αυτός ο κόσμος είναι σκληρός...καιπραγματικά πολύ σοφό αυτό που έγραψες:
    "Δεν τολμώ να τους κρίνω γιατί η ζωή μου έμαθε οτι ότι κορόΐδεψα το .. λούστηκα όπως λέμε.Είμαστε υπόλογοι στις επιλογές που κάναμε στη ζωή μας ήτε είναι φίλος, σύζυγος, τρόπος ζωής"

    Καλό σου απόγευμα και θα χαρώ πολύ να σε ξαναδώ..

    p.s τυχερή η Ειρήνη που σε έχει μαμά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ jackie

    Μην κρίνουμε για να μην κριθούμε...
    Αγαπάτε αλλήλους...
    Να φέρεσαι στους άλλους, όπως θέλεις να φέρονται αυτοί σε σένα και...
    ΠΡΟΣΩ ΟΛΟΤΑΧΩΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ AEROSTATIC

    Καλώς τον Αερόστατο, που γύρισε από την Βαλένθια ανανεωμένος...
    Περιμένω με αγωνία την κρίση σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Christina
    geia xara
    pos eisai?
    egw exw poly entasi teleytaia
    giayto kai eksafanistika
    logo tou oti den kollaw kai antidraw, eimai gia na ta gkremizw ola ek bar8rwn
    p.x. gia ayto to simera na min krinw tipota.. 8a elega
    oxi mono simera, alla pote na min krinoume giati einai teliws fasistiko!!!
    anti gia na krinoume oloi san malakes kseroles mporoume na protinoume.
    ok
    filia
    kai tin agapi mou
    ki an iremisw kai kseperasw ton teliko tis xamo 8a sou grapsw kati pio wraio
    ;oP
    geia

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Όντως εξαιρετικό,μπράβο Χριστίνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ pandiony

    Καλησπέρα, καλή μου πανδιώνη...έχεις δίκιο ποτέ δεν πρέπει να κρίνουμε...
    ας αρχίσουμε από σήμερα...
    Φιλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ Μάνος

    Καλησπέρα, καλέ μου φίλε, και σε ευχαριστώ πολύ...
    Καλό σου απόγευμα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. πολυ ομορφος και αυτος ο θησαυρος χριστινα μου!
    επαψα να κρινω τους ανθρωπους οταν ειδα οτι οτι και αν κοροιδεψα το εκανα η' το λουστηκα οπως λενε...
    κανεις δεν ειναι αξιος να κρινει κανεναν...ποτε δεν ξερεις πως θα τα φερει η ζωη και ισως να βρεθεις στην θεση εκεινου που κρινεις και ισως να φερθεις οπως εκεινος...
    ακομα και τωρα εχω το κακο συνηθειο να περιμενω απο τους ανθρωπους να σκεφτονται και να πρατουν οπως εγω λες και αυτο ειναι το σωστο...σιγα σιγα το διορθωνω ομως...
    μονο Ενες ειναι αξιος να μας κρινει και θα το κανει οταν ερθει η ωρα...
    σε φιλω πολυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. να μην κρίνουμε
    αλλά και να μην υποκύπτουμε
    στην τρομοκρατία της σύγκρισης και κριτικής...
    είναι φαύλος κύκλος
    η συνομιλία με τον εσωτερικό κριτή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ξεκίνησες πολύ όμορφα τη μέρα μου Χριστίνα!!
    Πρόσω ολοταχώς λοιπόν..

    Καλημέρα θησαυρένια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @ ναϊάδα
    Καλησπέρα, νεραϊδούλα
    ...αχ αυτοί οι ρόλοι που δίνουμε στους άλλους...κι όταν δεν τους εκπληρώνουν, τους κατηγορούμε και πληγωνόμαστε...πόσο πιο χαρούμενη γίνεται η ζωή μας όταν τους απελευθερώνουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ ευοι

    Η πιο σκληρή κριτική είναι αυτή του εαυτού μας..ο φαύλος κύκλος όπως πολύ σωστά είπες...
    Από αυτήν ξεκινάνε όλες οι άλλες..
    Καλό σου φωτεινό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @ edelweiss

    Καλησπέρα, καλή μου εντελβάις και σε ευχαριστώ πολύ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Σήμερα ας μην κρίνω τίποτα απ΄ό,τι συμβαίνει.
    Είναι απλό, πρακτικό και δύσκολο μαζί..
    Αλλά κανένα πρόσω ολοταχώς δεν είναι εύκολο!
    Έδωσες φίλη christinα μια καλή άσκηση για την εβδομάδα!
    Καλό, φωτεινό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @ stavros

    Ναι, καλέ μου φίλε...θέλει άσκηση και συνεχή επαγρύπνηση για τις σειρήνες...
    Να έχεις ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Η πιο απαλή σου κατάθεση. Πόση ομορφιά έχει μια προσπάθεια να διορθώσεις. Σαν πορεία μοιάζει από αγκάθια. Μερικοί περπατάνε πάνω σ’ αυτά ,άλλοι τα μαζεύουν και άλλοι περίτεχνα τα αποφεύγουν. Οι πληγή , το κενό όμως στο τέλος είναι το ίδιο. Αυτό που διαφέρει είναι να στεφανώνεσαι τα αγκάθια. Να τους αλλάζεις τροπή ,χρώμα, να προσφέρεις σοφία και υφή θυσίας. Τόσο χιάζεται μια πορεία για να επιτευχθεί ,για να πετύχει την αντικατάσταση των αγκάθινων παθών σε λαμπερή κορόνα, σε καθαρή ψυχή .

    Όπως και να έχει, σιδερένια καλησπέρα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Η διαφορά είναι ότι κάποιοι από εμάς, δεν το συνειδητοποιούν και καθυστερούν δίνοντας μεγάλη σημασία σε αξίες που δεν έχουν αξία, σε υλικά πράγματα αυτού του κόσμου

    Ένας από αυτούς είμαι και εγώ. Τι καλό, τι βολικό θα ήταν να πίστευα σε άλλους κόσμους! Και πόσο βολικό για τους έχοντες και κατέχοντες αυτό το "Ας μην προσπαθούμε να διευθετήσουμε τίποτα". Να περνάνε αυτοί καλά εδώ και εμείς να περάσουμε καλύτερα στην άλλη ζωή! Αυτό είναι σχέδιο!!!
    Καμιά φορά βέβαια οι λαοί τους το χαλάνε, κατά τα άλλα δουλεύει άψογα χιλιετίες τώρα. Θεϊκό!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @ sideras

    τι όμορφο το σχόλιό σου!!
    Μόνο από μια "σιδερένια" ψυχή θα μπορούσαν να προέρχονται!!
    Καλό σου Σαββατοκύριακο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @ κούκος

    Επιτέλους, ένας κούκος στο θησαυροφυλάκιό μου!!
    Καλέ μου, φίλε, με γύρισες στην εποχή που ήμουν οργανωμένη στο ΚΚΕ..
    ναι, σωστά διάβασες είχα περάσει και από εκεί για ένα πολύ μεγάλο διάστημα...και φίλε μου..πήρα ένα μάθημα από τα μέσα, και γι αυτό δεν το μετανοιώνω..
    Έμαθα ότι η εξουσία, όποια μορφή και να έχει - "καπιταλιστική", "προοδευτική", "συνδικαλιστική" δεν είναι παρά ένα κατεστημένο που κρατά τον κόσμο σε ένα τρόπο σκέψης αδιέξοδο..
    Αισθάνομαι πολύ πιο γαλήνια όταν τους συγχωρώ όλους, δεν προσπαθώ ν' αλλάξω κανέναν, ούτε και να μεταπείσω..
    Όσο για τους έχοντες και κατέχοντες, έτσι όπως το εννοείς για μένα δεν κατέχουν τίποτα...
    Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. ΜΗΝ ΤΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΣΗΜΑΣΙΑ..

    Να έχεις ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Θα το πω ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ γιατί στ'αλήθεια είναι η ουσία !Το να κρίνεις - να θυμώνεις και τους άλλους να μειώνεις , δεν είναι λύση ιδανική παρά μια εύκολη φυγή ! Πραγματικά ανθρώπινο αυτό που έγραψες Χριστίνα ! ΚΑΛΟ Σ/Κ και σε σένα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. @ ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

    Καλέ μου, φίλε, καταπληκτικό και επί της ουσίας το έμμετρο σχόλιό σου..
    Εις το επανιδείν..
    Καλό σου βράδυ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Πολυ ομορφο Χριστινα .Μπραβο.
    Ειναι ολο το κειμενο γεματο με φιλοσοφημενες εννοιες.

    Την καλησπερα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. @ faraona

    Καλωσόρισες, Φαραόνα...
    Χαίρομαι που βρήκες κάτι στους ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ που να σε εκφράζει..

    Να έχεις μια υπέροχη Κυριακή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Χρειάζεται να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας.

    «Θα είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου σήμερα. Δεν θα νομίζω πως ήδη ξέρω αυτό που προς το παρόν πρέπει να παραμείνει πέρα από την κατανόησή μου.»

    Πατέρα και... Μητέρα,
    δωσ 'μου την δύναμη
    να διακρίνω
    χωρίς να κατακρίνω.
    Να κατανοώ
    χωρίς να παρανοώ
    και να αντιλαμβάνομαι
    χωρίς να "εμμένω"...

    Καλή σου μέρα Χριστίνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Σβήσιμο της προσωπικής ιστορία και βαδισμα μπροστά :).

    Απλά ότι λέει ο άλλος δεν μας ενδιαφέρει και ας βλέπουμε το κάθε συμβαν σαν ένα καθαρό γεγονός και σαν πρόκληση για αποκτηση δύναμης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. @ el.zin

    Καλοί μου συμπολεμιστές, σας ευχαριστώ για την όμορφη προσευχή σας..
    Θα σας αφιερώσω κι εγώ μία:
    Πατέρα και Μητέρα μας,
    ευλόγησε σήμερα την όρασή μας.
    Είμαστε οι αγγελιαφόροι Σου γι αυτό ας βλέπουμε την λαμπερή αντανάκλαση της Αγάπης Σου παντού.
    Ας ζούμε και ας κινούμασετε μόνο μέσα σε Σένα. Δεν είμαστε διαχωρισμένοι από την αιώνια ζωή Σου. Δεν υπάρχει θάνατος, διότι ο θάνατος δεν είναι το Θέλημά Σου. Και κατοικούμε εκεί όπου μας τοποθέτησες πριν δημιουργηθεί ο χρόνος, στην ζωή που μοιραζόμαστε μαζί Σου και όλους τους αδελφούς μας. Είμαστε κατ' εικόνα και ομοίωσή Σου και τμήμα δικό Σου για πάντα.
    Δεχόμαστε τις Σκέψεις Σου ως δικές μας, και η θέλησή μας είναι ένα με την δική Σου εις τον αιώνα των αιώνων.
    Αμήν.

    Καλό μήνα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. @ Lockheart

    Ναι, ας αφήσομε το παρελθόν, γιατί οι κρίσεις μας βασίζονται σε αυτό, και ας προχωρήσουμε μπροστά...
    ΠΡΟΣΩ ΟΛΟΤΑΧΩΣ..πολεμιστή της καρδιάς..

    Καλό μήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...