Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008

Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝ.





Οι γραμμές του επί βράχου της Ακροπόλεως μοναδικού αριστουργήματος των ανθρωπίνων χεριών έχουν ρυθμιστεί κατά τρόπον ώστε προεκτεινόμενες προς το άπειρον να συναντώνται και να αποτελούν πυραμίδα.

Έχω και παλαιότερα αναφερθεί στην διαίσθηση των αρχαίων Ελλήνων. Από άλλα διδόμενα γνωρίζουμε ότι ανάμεσά τους έζησαν κατά καιρούς δέκα ή είκοσι Φοίβοι και στο γεγονός αυτό συγκεφαλαιούται παν ό,τι έχει η ελληνική αρχαιότητα άξιο θαυμασμού. Φοίβους αποκαλώ τους υπερφυείς εκείνους ανθρώπους, οι οποίοι κατά λαμπρόν τρόπο ανέπτυξαν τους εαυτούς τους διαφέροντας κατά ένα μόνο βαθμό από τον σταυρωθέντα στην Ιερουσαλήμ Φοίβο.

Οι Φειδίες και οι Πλάτωνες και οι Αισχύλοι ήσαν οι πιο γνωστοί που φωτίσθηκαν από τους (αφανείς στους πολλούς) αρωγούς αυτής της εξελίξεως, αφανείς αλλά διαθέτοντες αρκετό φως ώστε να περιβάλλουν με αίγλη ολόκληρο έθνος εν μέσω του οποίου έζησαν καθιστώντας την εποχή τους επίκαιρη σήμερα. Τέτοιοι Φοίβοι ζουν και σήμερα σε διάφορα έθνη, αφανώς δημιουργώντας και διαπλάσσοντας εδώ και κει καλλιτέχνες, φιλοσόφους και ποιητές.

Περιττό να πω ότι καμία σημασία δεν αποδίδουν όλοι αυτοί στις εθνικότητες καθώς πρωτίστως ενδιαφέρονται για την ανθρωπότητα.

Όταν βρεθεί το κατάλληλο έδαφος στην ανθρωπότητα, η σημασία και η γένεση του Παρθενώνος, της πυραμίδας που σχηματίζουν οι γραμμές του στον αιθέρα, και οι πυραμίδες της Αιγύπτου θα γίνει καταφανής.

Ο Παρθενών είναι ο οίκος της Παρθένου, και η κορυφή της πυραμίδας την οποία οι αόρατες γραμμές αποτελούν παριστά την Bonte infinite, στην οποία εξικνεί το κάλλος του οίκου που αποτελεί την βάση. Το καλό συναντάται με το αγαθό. Κάθε άνθρωπος θα μπορούσε να είναι οίκος της Παρθένου, και κάθε άνθρωπος θα μπορούσε να έχει τόσο ρυθμισμένες τις γραμμές της ψυχής του ώστε να εκτείνεται μέχρι την ανώτατη κορυφή του Πνεύματος και της Ζωής. Ας μην ξεχνάμε ότι το άνω είναι ένδον. Στο ενδότατο άπειρο του μικρόκοσμου τον οποίο ο καθένας αποτελεί, θα μπορούσε να βρεθεί το σημείο από το οποίο θα προερχόταν η σοφία και η αγαθότητα και στο οποίο θα συναντιόταν η καλλονή και η αρμονία του γνήσιου ανθρώπου που έχει καταστεί αληθής Παρθενών. Εκεί είναι το κέντρο του ηλιακού συστήματος, το οποίο αποτελεί κάθε άτομο, και από εκεί μόνον μπορούμε να προσμένουμε φως και θερμότητα.

Το άτομο θα μπορούσε να παραβληθεί με πλανήτη όχι μόνο περιστρεφόμενο γύρω από τον Ήλιο του, αλλά και τον δορυφόρο του τον οποίο ο Σωκράτης αποτελούσε δαιμόνιο. Ειδικό όργανο του δαιμονίου του Σωκράτους ήταν να τον οδηγεί όχι προτρέποντας, αλλά αποτρέποντας. Ο πλανήτης έχει και σκοτεινές στιγμές, όπως η νύχτα, και κατά τις στιγμές αυτές το δάνειο φως της Σελήνης αναπληρώνει την θετική ενέργεια του Ηλίου. Ο Σωκράτης αντλούσε την σοφία του απ’ ευθείας, αλλά κατά την διάρκεια της νύχτας ο δορυφόρος του αναπλήρωνε την έλλειψη του εσωτερικού θετικού φωτός, λέγοντάς του «μη» όποτε έπρεπε. Οι προφήτες του Ισραήλ, ο Ιησούς και οι Απόστολοι γνώριζαν πολύ καλά αυτόν τον νόμο της ανθρώπινης συστάσεως, και σύμφωνα με αυτόν οδηγούντο.

Ο καθένας από εμάς μπορεί να οδηγείται κατ’ αυτόν τον τρόπο εάν θέλει. Αλλοίμονο λίγοι είναι αυτοί που θέλουν, διότι λίγοι επιλέγουν την στενή οδό. Στους πολλούς είναι δύσκολο να παραβλέψουν τις αξιώσεις του ατόμου ώστε να διακρίνουν τις αξιώσεις του προσώπου, το οποίο κρύβεται πίσω από το άτομο. Είναι δύσκολο διότι πρώτος όρος γι αυτό είναι η αναγνώριση κάθε ανθρώπου ως ναού της θεότητας – αναγνώριση η οποία θα επέβαλλε στον καθένα τον σεβασμό προς όλους, αμοιβαία ευλάβεια εν ονόματι του φωτός που ενοικεί στον καθένα από εμάς.

Όποιος δεν διαβλέπει το ενδότερο πρόσωπο, βλέπει μόνο άτομα από τα οποία τόσο πολύ διαφέρει, ώστε να μη τα θεωρεί αδέλφια, αλλά ξένα. Όμως το πρόσωπο που βρίσκεται εντός μας είναι ομοφυές με όλους και ενιαίο∙ και ως πρόσωπο ο καθένας είναι επανάληψη του άλλου. Οι πολλοί συγχέουν το πρόσωπο με το άτομο, και στους εαυτούς τους και στους άλλους, και από εδώ ξεκινάει η διχόνοια.

Οι αξιώσεις του ατόμου είναι δεσποτικές, αλλά η υποταγή σε αυτές είναι γλυκιά, διότι θεραπεύει τα πάθη που έχουν σπαρθεί αφ’ ενός σε προηγούμενες ενσαρκώσεις και αφ’ ετέρου κληρονομικώς. Οι αξιώσεις του προσώπου είναι φιλελεύθερες αλλά η υποταγή σε αυτές είναι δύσκολη διότι συνεπάγεται θυσία των ορέξεων και των παθών. Για να διακρίνει κάποιος μεταξύ των αξιώσεων του φιλελεύθερου προσώπου και των απαιτήσεων του τυραννικού ατόμου, πρέπει να αγωνισθεί ενάντια σε αυτά τα πάθη και τις ορέξεις, όχι για να τα εκμηδενίσει αλλά για να τα καταστήσει υπηρετικά των θείων προθέσεων του προσώπου.

Ο αγώνας αυτός είναι δύσκολος αλλά μόνο η νίκη αυτή οδηγεί στην ελευθερία. Η δυσκολία του αγώνα μπορεί ακόμη να μας βοηθήσει να παραβλέπουμε και να συγχωρούμε τα παραπτώματα των άλλων, έχοντας υπόψη ότι τα παραπτώματα τους πηγάζουν από την δουλεία στα πάθη και ότι ο ένοχος αδικήματος εναντίον μας είναι συγχρόνως και εξ αιτίας αυτού και ένοχος αδικήματος κατά του εαυτού του, διότι το πρόσωπο που ενοικεί εντός μας είναι ακριβώς το πρόσωπο εκείνο το οποίο οικεί και σε οποιονδήποτε άλλον.

- Του Πλάτωνα Δρακούλη, από το βιβλίο «Φως εκ των ένδον», από τις εκδόσεις Ιδεοθέατρο.-

28 σχόλια:

  1. well its nice to know that you have great hits here.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολλές χρησιμες πληροφορίες Χριστίνα.
    Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πραγματικά σπουδαία πράγματα,έθιξες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ jackie

    Ναι, Τζάκυ μου,
    για να μην ξεχνάμε και την σοφία των προγόνων μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ manos

    καλησπέρα, φίλε μου...
    ναι, σπουδαία πράγματα από ένα σπουδαίο άνθρωπο του Ελληνικού Πνεύματος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. μόλις έγραψες για παρθενώνες, πλάκωσε και το goooooood girl...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πόσο θα ήθελα να ζήσω στο χρυσό αιώνα!!
    Και οι αξιώσεις του ατόμου (ή μηπως του προσώπου?) είναι ωραίο θέμα..Τον Πλάτωνα Δρακούλη δεν το ήξερα αλλά τώρα τον έμαθα, έστω και απο αυτό το λίγο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ αεροστατίκ
    Φαίνεται πως είναι λάτρης του αρχαίου κάλλους..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ akon

    Μπορούμε όλοι να επιλέξουμε να ζούμε στο χρυσό αιώνα του Εαυτού μας...
    Σου συνιστώ δύο καταπληκτικά βιβλία του Πλάτωνα Δρακούλη, από τις εκδόσεις Ιδεοθέατρο: "Το φως εκ των ένδον" και το "Στοιχεία Βιονομίας"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. από τα ωραιότερα και καλύτερα κείμενα που έχω διαβάσει!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. χριστινα μου απο τους καλυτερους σου θησαυρους που διεδωσα σε πολλους!
    πολλα νεραιδενια φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σοφά και αληθινά τα όσα αναφέρονται. Πραγματικός θησαυρός! Ευχαριστούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. γειά σου Χριστίνα,
    πολυ καλό, as always!!
    η ενέργια και το φώς αυτού του ανθρώπου δεν θα στερέψει ποτέ, με έχει καταπλήξει

    φιλιά πολλά
    να σαι καλά πάντα
    ;οΡ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΟΥ!ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ!ΕΥΓΕ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ ευοι

    Ναι, καλή μου φίλη, είναι από τα ωραιότερα κείμενα που έχω διαβάσει ποτέ...γι αυτό και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ ναϊάδα

    Ναι, νεραϊδούλα μου, τέτοιους θησαυρούς πρέπει να τους μοιράζονται όσο το δυνατόν περισσότεροι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ νίνα

    καλωσόρισες Νίνα στους ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ..
    Χαίρομαι που άρεσε και σε σένα το κείμενο του Πλάτωνα Δρακούλη...τα κείμενα αυτού του ανθρώπου είνα γεμάτα θησαυρούς....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ πανδιώνη

    Χαίρομαι που φτάνει και σε σένα το φως αυτού του ανθρώπου...και μένα ποτέ δεν σταματά να με εκπλήσσει ευχάριστα, όσες φορές και να τον διαβάζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @ ΕΚΑΤΗ

    Εκάτη μου, χαίρομαι πολύ που άρεσε και σε σένα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Εντυπωσιακά αυτά που έγραψες Χριστινάκι, πραγματικά! Ορισμένα τα άκουγα πρώτη φορά!
    Ελπίζω να είσαι καλά! Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @ ειρήνη

    Καλησπέρα, καλή μου ειρήνη.
    Χαίρομαι που σου άρεσε.
    Καλό σου απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Το θαύμα του φωτός, της σοφίας, της γνώσης, της αρμονίας, της καθαρότητας!
    Το μνημείο της ανθρωπότητας και ο φάρος της!
    Το κατόρθωμα του Ανθρώπου!

    ...και γύρω γύρω, δίπλα "οι παράγκες"
    πια... του Καραγκιόζη...
    βρωμερές και τρισάθλιες, τρύπες και κουτιά τσιμέντου...

    Μας θλίβει αυτό Χριστίνα και μας γεμίζει οργή και αγανάκτηση...

    Να έχεις ένα καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @ El.ZIN

    Έχετε δίκιο, καλοί μου ελ ζιν για τις παράγκες...Πείτε, όμως, αθεράπευτα ρομαντική, εγώ επιλέγω να βλέπω μόνο το θαύμα του Παρθενώνα, και στο μνημείο και στους ανθρώπους, που καμιά παράγκα δεν είναι ικανή να επισκιάσει...
    Καλό σας απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Να είσαι… να είσαι…!

    Μας αρέσουν… τα ρομαντικά κορίτσια!
    Ταιριάζει και στην θηλυκή ενέργεια να είναι πιο απαλή και να εξισορροπεί την ατίθαση αρσενική.
    Αλλά,
    αυτές τις άθλιες παράγκες αν δεν «τις δούμε»
    και δεν τις διακρίνουμε
    «ως έχει»
    υπάρχει καμιά πιθανότητα να τις διορθώσουμε και να γίνουν "ανθρώπινες" τουλάχιστον;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @ el.zin

    Μα γι αυτό είσαστε εσείς, καλοί μου πολεμιστές, για να με εξισσορροπείτε στην υπερβολή μου, και να με προγειώνετε όποτε "πετάω" περισσότερο από ότι πρέπει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...