Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Τι είναι η Συγχώρεση;





Η συγχώρεση αναγνωρίζει ότι αυτό που νόμιζες ότι σου έκανε ο αδερφός σου, δεν συνέβη. Δεν συγχωρεί αμαρτίες κάνοντάς τες έτσι πραγματικές. Βλέπει ότι δεν υπάρχει αμαρτία. Και από αυτή την άποψη συγχωρούνται όλες οι αμαρτίες σου.
Τι άλλο είναι η αμαρτία, εκτός από μια λανθασμένη ιδέα για το Παιδί του Θεού; Η συγχώρεση βλέπει απλά το λάθος, και έτσι το αφήνει να φύγει. Και αυτό που παίρνει τώρα την θέση του είναι το Θέλημα του Θεού.
Η σκέψη που δεν συγχωρεί είναι αυτή που κάνει μια κρίση και δεν πρόκειται να την αμφισβητήσει, παρόλο που δεν είναι πραγματική. Ο νους είναι κλειστός, και δεν επιθυμεί να απελευθερωθεί. Η σκέψη αυτή προστατεύει την προβολή της, σφίγγοντας έτσι τις αλυσίδες της, έτσι ώστε οι παραμορφώσεις να είναι πιο συγκαλυμμένες και αδιευκρίνιστες ∙ λιγότερο προσβάσιμες προς αμφισβήτηση, και πολύ καλά κρυμμένες από την λογική. Και τι άραγε μπορεί να μπει ανάμεσα σε μια παγιωμένη προβολή και τον σκοπό που έχει επιλέξει σαν επιθυμητό στόχο;
Μια σκέψη που δεν συγχωρεί κάνει πολλά πράγματα. Επιδιώκει μανιωδώς τον στόχο της, εξουδετερώνοντας και αναποδογυρίζοντας ό,τι θεωρεί ότι παρεμποδίζει την επίτευξη του στόχου της. Σκοπός της είναι η διαστρέβλωση, και τα μέσα επίτευξής της. Ξεκινά έξαλλες προσπάθειες να συντρίψει την πραγματικότητα, χωρίς να νοιάζεται για τίποτα που θα μπορούσε να αμφισβητήσει την άποψή της.
Η συγχώρεση από την άλλη πλευρά, είναι γαλήνια, και δεν κάνει τίποτα. Δεν προσβάλλει καμιά πλευρά της πραγματικότητας, ούτε ζητά να την παραμορφώσει μετατρέποντας την σε μορφές που να της αρέσουν. Απλά κοιτά, και περιμένει, και δεν κρίνει. Αυτός που δεν συγχωρεί, κρίνει, γιατί πρέπει να δικαιολογήσει την αποτυχία του να συγχωρέσει. Αλλά αυτός που θέλει να συγχωρέσει τον εαυτό του πρέπει να μάθει να καλωσορίζει την αλήθεια ακριβώς όπως είναι.
Μην κάνεις τίποτα, λοιπόν, και άφησε την συγχώρεση να σου δείξει τι να κάνεις, μέσω Εκείνου ο Οποίος είναι ο Οδηγός σου, ο Σωτήρας σου και ο Προστάτης σου, δυνατός σε ελπίδα, και βέβαιος για την τελική σου επιτυχία. Αυτός σε έχει ήδη συγχωρέσει, διότι αυτή είναι η λειτουργία Του, η οποία Του έχει δοθεί από τον Θεό. Τώρα πρέπει να μοιραστείς την λειτουργία Του, και να συγχωρέσεις αυτόν που Εκείνος έχει σώσει, του οποίου την αθωότητα βλέπει, και τον οποίον τιμά σαν Παιδί του Θεού.

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2008

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Ο Θάνατος και η Ανάσταση


Δεν υπάρχει θάνατος..

« Ο πολεμιστής θεωρεί τον εαυτό του ήδη νεκρό, έτσι δεν έχει τίποτα να χάσει. Το χειρότερο του έχει ήδη συμβεί, έτσι είναι καθαρός και ήρεμος.»

-Κάρλος Καστανιέντα-

Νομίζεις ότι ο θάνατος είναι του σώματος, αλλά στην πραγματικότητα ο θάνατος είναι μια σκέψη που παίρνει πολλές μορφές τις οποίες τις περισσότερες φορές δεν τις αναγνωρίζεις.

Ορίστε μερικές φορές από τις οποίες είσαι νεκρός:

Όταν είσαι:

1. λυπημένος

2. φοβισμένος

3. ανήσυχος

4. γεμάτος αμφιβολίες

5. θυμωμένος

6. σε πόνο

7. υποφέρεις

8. βαριέσαι

9. κουρασμένος

10. άρρωστος

11. φθονερός

12. ζηλότυπος

Νομίζεις ότι ο θάνατος είναι του σώματος και δεν συνειδητοποιείς ότι είσαι ήδη νεκρός, μέσα σε κάτι που φαίνεται ότι είναι σώμα που περιφέρεται από δω κι από κει.

Είσαι νεκρός μέχρι ν’ αλλάξεις το νου σου, να μετα-νοήσεις και αποκηρύξεις όλες τις μορφές θανάτου.

Θάνατος είναι η ανησυχία στην οποία ανταποκρίνεσαι με οποιοδήποτε τρόπο που δεν είναι η απόλυτη χαρά. Είναι η μοναδική ιδέα που βρίσκεται κάτω από όλα τα συναισθήματα που δεν είναι η υπέρτατη ευτυχία.

ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ:

1. Ο παραμικρός αναστεναγμός κόπωσης.

2. η παραμικρή δυσφορία

3. και το πιο ανεπαίσθητο κατσούφιασμα.

Πόσο αντισυμβατικά είναι αλήθεια τα ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ!!! Σου ζητούν να είσαι χαρούμενος. Σου ζητούν να καθαρίσεις αυτό το σκυθρώπιασμα από το πρόσωπό σου.

Είσαι ζωντανός ή νεκρός; Το μόνο που έχεις να κάνεις, για ν’ απαντήσεις σε αυτή την ερώτηση είναι να κοιτάξεις την συναισθηματική σου κατάσταση.

Θάνατος είναι η σκέψη ότι είσαι χωρισμένος από τον Θεό. Είναι η πεποίθηση ότι οι συνθήκες αλλάζουν, τα συναισθήματα εναλλάσσονται από αιτίες που δεν μπορείς να ελέγξεις, που δεν έχεις φτιάξει εσύ, και δεν μπορείς ποτέ να τις αλλάξεις. Είναι παράνοια να πιστεύεις τέτοια πράγματα.

Θάνατος είναι η παγιωμένη πεποίθηση ότι κάτι συμβαίνει έξω από εσένα που προκαλείται από εξωτερικούς παράγοντες, άλλους από τον εαυτό σου.

Η ζωή μας δεν είναι έτσι όπως την φανταζόμαστε.

Σήμερα, ας μην δεχτούμε τον θάνατο σε καμιά του μορφή. Ας μην αφήσουμε τον εαυτό μας να είναι λυπημένος. Θα είμαστε χαρούμενοι και γαλήνιοι.

Ας κρατήσουμε τον ιερό μας χώρο καθαρό, έτσι όπως τον δημιούργησε ο Θεός. Δεν θα αφήσουμε το σκοτάδι να εισβάλλει στο νου μας. Δεν θα κοιμόμαστε. Δεν θα αφήσουμε το μυαλό μας να περιπλανιέται μακριά από το γεγονός ότι είμαστε Ένα με τα πάντα.

Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΗΓΗ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.

Ό,τι δημιούργησε είναι αιώνιο. Δεν υπάρχει θάνατος. Όπως ήμασταν, είμαστε, και θα είμαστε πάντα.

..και η Ανάσταση

Πολύ απλά η ανάσταση είναι το ξεπέρασμα ή η υπερνίκηση του θανάτου. Είναι μια αφύπνιση ή μια αναγέννηση, μια αλλαγή του νου για την σημασία του κόσμου.

Τι σημαίνει αυτό;

Σημαίνει ότι μπορώ να πάρω την απόφαση να πάψω ν’ αναμασώ την ίδια παλιά ιστορία.

Να βγάλω την παλιά κασέτα από το κασετόφωνο και να την πετάξω.

Να βγάλω το ακάνθινο στεφάνι από το κεφάλι μου και ν’ αναγεννηθώ, ολοκαίνουργια.

Καμιά αμαρτία, καμιά παλιά ιστορία, κανένα παλιό λάθος για να επανορθώσω, τίποτα που να χρειάζεται επιδιόρθωση. Έρχομαι στην νέα στιγμή – η οποία είναι θεραπευμένη, ολοκληρωμένη, τέλεια και αθώα.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι παύω να αποκαλώ τον εαυτό μου εθισμένο, αλκοολικό, ανάξιο, άσχημο, χαζό, και αμαρτωλό.

Δεν λέω πια ότι κανείς δεν μ’ αγαπά. Δεν είμαι κανενός το θύμα.

ΣΤΑΜΑΤΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΟΛΙ! Λέω «αρκετά πια με αυτές τις ανοησίες!»

Αρχίζω να λέω μια καινούρια ιστορία για μένα:

Είμαι το φως του κόσμου.

Είμαι παιδί του Θεού.

Είμαι όμορφη.

Είμαι η Αγάπη του Θεού.

Είμαι γενναιόδωρη, καλή, έντιμη, ευγενική και χαρούμενη.

Και τέλος, σταματώ να σκοτώνω τον εαυτό μου με όλους τους περιορισμούς, την αυτό-κατάκριση και τις αμφιβολίες.

Αμήν.

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

Προσευχή Καρδιάς.


Άγγελοί μου, φίλοι μου πιστοί και καθοδηγητές, παραδίδω σε σας όλες τις ανησυχίες και ανασφάλειες που με βασανίζουν.

Περιφρουρείτε τις σκέψεις μου και μη με αφήνετε να απομακρύνομαι από τον στόχο μου ούτε λεπτό. Στόχος μου είναι η Ειρήνη και η Αγάπη του Θεού. Αυτό είναι που ποθεί η ψυχή μου. Αυτή είναι η βαθύτερη επιθυμία της καρδιάς μου.

Μη με αφήνετε να παρασύρομαι από τις μορφές και τις προσκολλήσεις!

Ας καλωσορίζω τα μαθήματα που μου στέλνει το Σύμπαν.

Ας είναι αυτά με μορφές που να μπορώ να τις καταλαβαίνω και να τις απολαμβάνω.

Ας μην μπλοκάρω ούτε για μια στιγμή το φως μέσα μου. Ας το αφήνω ελεύθερο να επεκτείνεται και να αγγίζει με αγάπη όλη την Δημιουργία.

Ας αφήνω την Ειρήνη του Θεού να λάμπει μέσα μου κάθε στιγμή και το Φως Της, ας κατευθύνει όλες μου τις σκέψεις. Όλα τα πράγματα του κόσμου ας λάμπουν πάνω μου με αυτό το Φως, με αυτήν την Ειρήνη.

Ας μην εμποδίζω την Θεϊκή Καθοδήγηση.

ΒΟΗΘΕΙΣΤΕ ΜΕ!!!

Κι Eσύ, Υιέ του Θεού, ελέησέ με, με την Όρασή Σου!

Αντικατέστησε όλες τις πικρίες μου με θαύματα. Κράτα με από το χέρι, κάθε στιγμή και κάθε λεπτό!

Θαύματα ας εμφανίζονται σε κάθε κατάσταση που τα ζητώ.

Ας μην βασίζομαι στον εαυτό μου και ας μην προσπαθώ να επιβάλλω τον έλεγχο του εγώ μου πουθενά.

Ας συγχωρώ τον εαυτό μου, τους αδερφούς μου, τις καταστάσεις!

Όλα όσα μου συμβαίνουν είναι πράγματα που ο Δημιουργός μου θέλει να μάθω. Τα καλοδέχομαι γιατί η Αγάπη του Πατέρα μου για μένα είναι απεριόριστη και δεν υφίσταται τους περιορισμούς, ούτε υπόκειται στους νόμους αυτού του κόσμου.

Ας βλέπω τα πάντα μέσα από τα δικά Σου μάτια.

Ας έχω πίστη και απόλυτη εμπιστοσύνη στην καθοδήγησή Σου.

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ: Εναποθέτω το μέλλον μου στα Χέρια του Θεού.



Εναποθέτω το μέλλον μου στα Χέρια του Θεού και προσπερνώ όλες μου τις ανησυχίες, όλες τις θλίψεις και τις ενοχές.
Εναποθέτω το μέλλον μου στα χέρια του Θεού και απελευθερώνω το κόσμο από τα δεσμά του.
Ποια ανησυχία είναι δυνατόν να μου επιτεθεί τώρα;
Τι είναι δυνατόν να υποφέρω;
Τι υπάρχει που μπορεί να μου προκαλέσει πόνο, ή να μου επιφέρει εμπειρίες απώλειας;
Τι είναι δυνατόν να φοβηθώ;
Και πως αλλιώς γίνεται να βλέπω τα πράγματα εκτός από την οπτική της αγάπης;
Έχω απαλλαγεί από κάθε φόβο για μελλοντικούς πόνους και δυστυχίες και βρήκα τον δρόμο μου για την παρούσα γαλήνη και ασφάλεια που ο κόσμος δεν μπορεί ποτέ να απειλήσει.
Είμαι βέβαιη, πως αν η οπτική μου είναι εσφαλμένη, δεν θα της λείψει η διόρθωση.
Είμαι ελεύθερη να επιλέξω ξανά, όταν έχω εξαπατηθεί.
Είμαι ελεύθερη να αλλάξω γνώμη όταν κάνω λάθος.
Είμαι ξέγνοιαστη στην αγκαλιά Του, σίγουρη ότι μόνο καλό μπορεί να συμβεί. Αν το ξεχάσω, Αυτός θα με ενθαρρύνει. Αν δεχτώ κάποια σκέψης ασυγχώρεσης, σύντομα θα αντικατασταθεί από την αντανάκλαση της αγάπης. Αν υποπέσω στον πειρασμό επίθεσης, θα επικαλεστώ Εκείνον που περιφρουρεί την ανάπαυσή μου, να κάνει την επιλογή για μένα και να αφήσω πίσω τον πειρασμό.
Ο κόσμος δεν είναι πια εχθρός μου, γιατί επέλεξα να είμαι φίλος του.

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008

Οι Επτά Αλήθειες

"Βάλε λινκ (σύνδεση) προς το άτομο που σε κάλεσε. Γράψε 7 αλήθειες για σένα στο blog σου, κάποιες κοινές, κάποιες περίεργες. Κάλεσε 7 άτομα στο τέλος της ανάρτησης βάζοντας τα ονόματα τους και link προς το blog τους. Ειδοποίησε τους ότι του έχεις καλέσει αφήνοντας σχόλιο στο blog τους."

Ευχαριστώ την καλή μου -Edelweiss- που μου έστειλε αυτή την πρόσκληση.

Οι Επτά Αλήθειες

για την γνωριμία μου με τον Θεό

ή

για την γνωριμία με τον Εαυτό μου.

Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ.

1. Ο Θεός Προστάτης αλλά και τιμωρός.

Η μικρή Χριστίνα ζητάει προστασία από τον μπαμπά της αλλά τον τρέμει συνάμα. Του κρύβεται γιατί φοβάται την κρίση και την τιμωρία Του. Αισθάνεται ένοχη για τις αμαρτωλές σκέψεις της. Πηγαίνει στην εκκλησία κάθε Κυριακή με την γιαγιά της γιατί έτσι πρέπει.

Αυτός ο Θεός είναι: εκδικητικός, αυθαίρετος, οξύθυμος, ζηλότυπος, επικριτικός – απονέμει ανταμοιβές και τιμωρίες, ανεξιχνίαστος, κάποιες φορές ελεήμων.

2. Η Επανάσταση κατά της τυραννίας.

Η μικρή Χριστίνα, μεγαλώνει και αμφισβητεί. Κάτω η τυραννία!! Θάνατος στους τυράννους. Ο λαός στην εξουσία!! Δεν γίνεται να υπάρχει ένας τύραννος εκεί πάνω που να διαφεντεύει την μοίρα μας.! Όλα αυτά είναι ανοησίες. Δεν υπάρχει Θεός. Ζήτω ο κομμουνισμός!! Βέβαια, μέσα της, πιστεύει ότι υπάρχει μια Δύναμη Ανώτερη, αλλά δεν το παραδέχεται μήπως και την παρεξηγήσουν οι «σύντροφοί» της.

3. Η Αλλαγή και η Αναζήτηση του Μωρού μέσα στα απόνερα.

Η Χριστίνα αρχίζει να ξεπερνά την περίοδο της πνευματικής εφηβείας, σοβαρεύεται και ψάχνει για την αλήθεια. Μήπως τελικά είχε πετάξει και το «μωρό μαζί με τα απόνερα»; Ο κομμουνισμός κατέρρευσε και αυτή είχε υπάρξει τουλάχιστον αφελής που είχε πιστέψει τόσα ψέματα! Ασχολείται για πρώτη φορά με την αστρολογία και κάνει νέες ανακαλύψεις. Πως γίνεται να βγαίνουν αλήθεια οι αστρολογικές όψεις και πλανητικές θέσεις αν το μόνο που υπάρχει είναι μόνο ύλη; Η πίστη στην Ανώτερη Δύναμη έρχεται στην επιφάνεια.

4. Ο Ειρηνικός Θεός της Αγάπης.

Η Χριστίνα τώρα, αρχίζει να διαβάζει βιβλία εσωτερικής αναζήτησης, προερχόμενα κυρίως από ανατολική φιλοσοφία. Γνωρίζει ένα Θεό αποστασιοποιημένο, ήρεμο που προσφέρει παρηγοριά, μη απαιτητικό, συμφιλιωτικό, σιωπηλό και διαλογιστικό. Αρχίζει να κατανοεί. Συμφιλιώνεται και αποδέχεται περισσότερο τον εαυτό της. Ακόμα πιστεύει, όμως, ότι είναι αμαρτωλή.

5. Ο Λυτρωτής Θεός.

Η Χριστίνα γίνεται όλο και πιο χαρούμενη. Οι ενοχές και τα μπλοκαρίσματα που η ίδια είχε θέσει στον εαυτό της, ένα – ένα αποβάλλονται, σαν το δέρμα που αλλάζει το φίδι. Ο Θεός έχει κατανόηση, είναι ανεκτικός, συγχωρεί, δεν κρίνει, περιλαμβάνει τους πάντες, αποδέχεται. Συνεχίζει, όμως να φοβάται μήπως και πληγώνει τους γύρω της.

6. Ο Δημιουργός Θεός – ο Θεός των Θαυμάτων.

Οι ορίζοντες ανοίγουν ακόμα περισσότερο. Ο Θεός έχει απεριόριστη δημιουργική δυνατότητα. Έλεγχος του χώρου και του χρόνου. Αφθονία. Ανοιχτός, γενναιόδωρος, διατεθειμένος να γίνει αντιληπτός, εμπνευσμένος. Η Χριστίνα βρίσκεται σε μόνιμη κατάσταση προσευχής. Ζητάει και της δίνεται. Οι συγχρονικότητες γίνονται όλο και περισσότερες. Αναγνωρίζει τα θαύματα. Είναι η φυσικά μας κατάσταση. Νιώθει όλο και περισσότερο Παιδί του Θεού. Πολλές εκπλήξεις. Το Σύμπαν έχει πολύ χιούμορ. Ο πειρασμός που αντιμετωπίζει τώρα, είναι η επιστροφή αμφιβολιών και επινόησης σεναρίων για το μέλλον. Εναποθέτει το μέλλον στον Θεό.

Η Χριστίνα βαδίζει στην 6η αλήθεια. Στην αρχή, στη μέση ή στο τέλος, δεν γνωρίζει.

7. Ο Θεός και της Καθαρής Ύπαρξης – «Ο Ων»

Τα Άλφα: Αγέννητος, Αθάνατος, Αμετάβλητος, Ακίνητος, Ανεκδήλωτος Απροσμέτρητος, Αόρατος, Ασύλληπτος, Άπειρος.

Ο υπερβατικός κόσμος, απόλυτη ιερότητα, ολοκληρωτική υπέρβαση. Το κακό δεν υπάρχει πια.

Η Χριστίνα έχει πολύ και απολαυστικό δρόμο ακόμα για την έβδομη αλήθεια. Νιώθει μια ευχάριστη προσμονή.


Θα παραβώ, λίγο τους κανόνες του παιχνιδιού και θα αφήσω ανοιχτή πρόσκληση σε όποιον θέλει να συμμετέχει, χωρίς να καλέσω συγκεριμένα επτά bloggers.

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...