- Από το κεφάλαιο 3, V. Beyond Perception -
1. Έχω πει ότι οι ικανότητες που κατέχεις είναι μόνο σκιές της πραγματικής σου δύναμης, και ότι η αντίληψη, η οποία εκ φύσεως βασίζεται στην κρίση, άρχισε μόνο μετά τον διαχωρισμό. Από τότε κανένας δεν είναι σίγουρος για τίποτα. Έχω ήδη διευκρινίσει ότι η ανάσταση ήταν το μέσον επιστροφής στην γνώση, η οποία επιτεύχθηκε από την ένωση της δικής μου θέλησης με του Πατέρα. Τώρα μπορούμε να καθορίσουμε μια διάκριση που θα ξεκαθαρίσει κάποιες από τις μετέπειτα δηλώσεις μας.
2. Μετά τον διαχωρισμό, οι λέξεις «δημιουργώ» και «φτιάχνω» έχουν βρεθεί σε σύγχυση. Όταν φτιάχνεις κάτι, το κάνεις εξαιτίας κάποιας συγκεκριμένης αίσθησης ανάγκης. Οτιδήποτε έχει φτιαχτεί για ένα συγκεκριμένο σκοπό δεν έχει πραγματική γενίκευση. Όταν φτιάχνεις κάτι για να συμπληρώσεις κάποια έλλειψη που έχεις αντιληφθεί, σιωπηλά υπονοείς ότι πιστεύεις στον διαχωρισμό. Το εγώ έχει εφεύρει πολλά ευφυή συστήματα σκέψης γι αυτό τον σκοπό. Κανένα από αυτά δεν είναι δημιουργικό. Η εφευρετικότητα είναι χαμένη προσπάθεια ακόμα και στην ευφυή της μορφή. Η πολύ εξειδικευμένη φύση της εφεύρεσης δεν είναι αντάξια της αφηρημένης δημιουργικότητας των δημιουργιών του Θεού.
3. Η γνώση, όπως ήδη έχουμε παρατηρήσει, δεν οδηγεί σε πράξεις. Η σύγχυση ανάμεσα στην πραγματική σου δημιουργία και σε αυτό που έχεις φτιάξει για εαυτό σου είναι τόσο έντονη που έχει γίνει στην κυριολεξία αδύνατον για σένα να γνωρίζεις τίποτα. Η γνώση είναι πάντα σταθερή, και είναι ολοφάνερο ότι εσύ δεν είσαι. Παρόλα αυτά, είσαι απόλυτα σταθερός έτσι όπως σε δημιούργησε ο Θεός. Με αυτή την έννοια, όταν η συμπεριφορά σου είναι ασταθής, διαφωνείς με την ιδέα του Θεού για την δημιουργία σου. Μπορείς να το κάνεις αυτό, αν το επιλέξεις, αλλά αν ο νους βρισκόταν σε ορθή κατάσταση, δεν θα ήθελες καθόλου να το κάνεις.
4. Η θεμελιώδης ερώτηση που κάνεις συνέχεια στον εαυτό σου δεν μπορεί κανονικά να απευθύνεται καθόλου προς τον εαυτό σου. Συνεχώς ρωτάς τι είναι αυτό που είσαι. Αυτό υπονοεί ότι η απάντηση δεν είναι μόνο μία που γνωρίζεις, αλλά επίσης είναι μία που η απάντησή της βρίσκεται στην δικαιοδοσία σου. Εν τούτοις, δεν μπορείς να αντιληφθείς τον εαυτό σου σωστά. Δεν έχεις εικόνα για να γίνει αντιληπτή. Η λέξη «εικόνα» πάντα σχετίζεται με την αντίληψη, και δεν είναι μέρος της γνώσης. Οι εικόνες είναι συμβολικές και συμβολίζουν κάτι άλλο. Η ιδέα της «αλλαγής της εικόνας σου» αναγνωρίζει την δύναμη της αντίληψης, αλλά υπονοεί, ακόμα, ότι δεν υπάρχει τίποτα σταθερό για να γνωρίσεις.
5. Η γνώση δεν είναι ανοιχτή σε ερμηνεία. Μπορεί να προσπαθήσεις να «ερμηνεύσεις» το νόημα, αλλά αυτό είναι πάντα ανοιχτό σε σφάλμα διότι αναφέρεται στην αντίληψη του νοήματος. Τέτοιες αντιφατικότητες είναι το αποτέλεσμα των προσπαθειών να θεωρείς τον εαυτό σου διαχωρισμένο και μη διαχωρισμένο ταυτόχρονα. Είναι αδύνατον να έχεις μια τόσο θεμελιώδη σύγχυση χωρίς να αυξάνεται η γενική σου σύγχυση ακόμα περισσότερο. Ο νους σου μπορεί να έχει γίνει πολύ ευφυής, αλλά όπως συμβαίνει πάντα όταν η μέθοδος και το περιεχόμενο είναι διαχωρισμένα, αξιοποιείται σε μια μάταιη προσπάθεια να ξεφύγει από ένα αναπόφευκτο αδιέξοδο. Η επινοητικότητα είναι ολοκληρωτικά διαχωρισμένη από την γνώση, διότι η γνώση δεν απαιτεί επινοητικότητα. Ο ευφυής τρόπος σκέψης δεν είναι η αλήθεια που θα σε απελευθερώσει, όμως είσαι ελεύθερος από την ανάγκη να καταπιαστείς με αυτόν όταν είσαι πρόθυμος να τον αφήσεις να φύγει.
6. Η προσευχή είναι ο μόνος τρόπος για να ζητήσεις κάτι. Είναι το μέσον των θαυμάτων. Αλλά η μόνη προσευχή που έχει νόημα είναι για συγχώρεση, διότι αυτοί που έχουν συγχωρεθεί έχουν τα πάντα. Μόλις γίνει αποδεκτή η συγχώρεση, η προσευχή. με την συνηθισμένη έννοια, γίνεται εντελώς χωρίς νόημα. Η προσευχή για συγχώρεση δεν είναι τίποτα άλλο από ένα αίτημα να μπορέσεις να αναγνωρίσεις αυτό που ήδη έχεις. Επιλέγοντας την αντίληψη αντί για την γνώση, έθεσες τον εαυτό σου σε μια θέση από όπου θα μπορούσε να μοιάσεις στον Πατέρα σου μόνο αν η αντίληψή σου γίνει θαυματουργή. Έχεις χάσει την γνώση ότι εσύ ο ίδιος είσαι ένα θαύμα του Θεού. Η δημιουργία είναι η Πηγή σου και η μόνη σου αληθινή λειτουργία.
7. Η δήλωση «Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και ομοίωσή Του» χρειάζεται επανερμηνεία. Η «εικόνα» μπορεί να γίνει κατανοητή ως «σκέψη», και η «ομοίωση» ως «όμοιας ιδιότητας». Ο Θεός δημιούργησε το πνεύμα με την δική Του Σκέψη και με ιδιότητα σαν την δική Του. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Η αντίληψη, από την άλλη πλευρά, είναι αδύνατη χωρίς κάποια πίστη στο «περισσότερο» ή το «λιγότερο». Εμπεριέχει επιλεκτικότητα σε κάθε επίπεδο. Η αντίληψη είναι μια συνεχής διαδικασία αποδοχής και απόρριψης, οργάνωσης και αποδιοργάνωσης, μετακίνησης και αλλαγής. Η αξιολόγηση είναι ένα βασικό κομμάτι της αντίληψης, διότι οι κρίσεις είναι απαραίτητες για να μπορέσεις να επιλέξεις.
8. Τι συμβαίνει στις αντιλήψεις αν δεν υπάρχουν κρίσεις, παρά μόνο τέλεια ισότητα; Η αντίληψη καθίσταται αδύνατη. Την αλήθεια γίνεται μόνο να την γνωρίζεις. Είναι εξίσου αληθινή ολόκληρη, και γνωρίζοντας οποιοδήποτε κομμάτι από αυτήν σημαίνει ότι την γνωρίζεις ολόκληρη. Μόνο η αντίληψη εμπεριέχει μερική επίγνωση. Η γνώση υπερβαίνει τους νόμους που κυβερνούν την αντίληψη, διότι μερική γνώση είναι αδύνατη. Είναι όλη ένα και δεν έχει χωριστά κομμάτια. Εσύ που είσαι πραγματικά ένα με αυτή δεν χρειάζεται παρά να γνωρίζεις τον εαυτό σου και η γνώση σου θα είναι ολοκληρωμένη. Το να γνωρίζεις το θαύμα του Θεού σημαίνει πως γνωρίζεις Αυτόν.
9. Η συγχώρεση είναι η θεραπεία της αντίληψης του διαχωρισμού. Είναι απαραίτητη η σωστή αντίληψη του αδελφού σου, διότι οι νόες έχουν επιλέξει να βλέπουν τους εαυτούς τους ως διαχωρισμένους. Το πνεύμα γνωρίζει τον Θεό απόλυτα. Αυτή είναι η θαυματουργή του δύναμη. Το γεγονός ότι ο κάθε ένας έχει ολόκληρη αυτή την δύναμη είναι μια κατάσταση εντελώς ξένη για τον τρόπο σκέψης αυτού του κόσμου. Ο κόσμος πιστεύει ότι αν κάποιος έχει τα πάντα, τότε δεν απομένει τίποτα. Αλλά τα θαύματα του Θεού είναι τόσο καθολικά όσο και οι Σκέψεις Του διότι είναι οι Σκέψεις Του.
10. Όσο διαρκεί η αντίληψη η προσευχή χρειάζεται. Εφόσον η αντίληψη βασίζεται στην έλλειψη, εκείνοι που αντιλαμβάνονται δεν έχουν δεχτεί απόλυτα την Επανόρθωση και δεν έχουν παραδοθεί απόλυτα στην αλήθεια. Η αντίληψη βασίζεται σε μια διαχωρισμένη κατάσταση, έτσι ώστε όποιος αντιλαμβάνεται έστω και λίγο χρειάζεται θεραπεία. Η κοινωνία, όχι η προσευχή, είναι η φυσική κατάσταση εκείνων που γνωρίζουν. Ο Θεός και το θαύμα Του είναι αχώριστοι. Πόσο όμορφες αλήθεια είναι οι Σκέψεις του Θεού που ζουν μέσα στο φως Του! Η αξία σου βρίσκεται πέρα από την αντίληψη διότι είναι πέρα από την αμφιβολία. Μην αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου με διαφορετικό φως. Γνώρισε τον εαυτό σου στο Ένα Φως όπου το θαύμα που είσαι είναι απόλυτα καθαρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου