Τρίτη 4 Μαΐου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 124

Ας θυμηθώ ότι είμαι ένα με τον Θεό

1. Σήμερα πάλι θα δώσουμε ευχαριστίες για την Ταυτότητά μας εντός του Θεού. Η εστία μας είναι ασφαλής, έχουμε εγγυημένη προστασία σε ό,τι κάνουμε, και δύναμη και ισχύ στην διάθεσή μας σε ό,τι αναλαμβάνουμε. Δεν γίνεται να αποτύχουμε σε τίποτα. Ό,τι αγγίζουμε παίρνει ένα λαμπερό φως που ευλογεί και θεραπεύει. Ένα με τον Θεό και με το σύμπαν συνεχίζουμε τον δρόμο μας χαρούμενα, με την σκέψη ότι ο Θεός ο Ίδιος πηγαίνει παντού μαζί μας.

2. Πόσο ιερός είναι ο νους μας! Και ό,τι βλέπουμε αντανακλά την ιερότητα του νου που είναι ένα με τον Θεό και με τον εαυτό του. Πόσο εύκολα εξαφανίζονται τα σφάλματα, και ο θάνατος δίνει την θέση του στην αιώνια ζωή. Τα λαμπερά ίχνη των βημάτων μας δείχνουν τον δρόμο προς την αλήθεια, διότι ο Θεός είναι ο Σύντροφός μας καθώς πορευόμαστε στον κόσμο για λίγο ακόμη. Και αυτοί που έρχονται να μας ακολουθήσουν, θα αναγνωρίσουν τον δρόμο γιατί το φως που φέρουμε μαζί μας μένει πίσω, αλλά συνεχίζει να είναι και μαζί μας καθώς προχωράμε.

3. Αυτό που λαμβάνουμε είναι το αιώνιο δώρο μας σε αυτούς που ακολουθούν μετά από εμάς, αλλά και σε εκείνους που ήρθαν πριν ,ή έμειναν μαζί μας για λίγο. Και ο Θεός, ο Οποίος μας αγαπά με την ίδια αγάπη με την οποία δημιουργηθήκαμε, μας χαμογελά και μας προσφέρει την ευτυχία που δώσαμε.

4. Σήμερα δεν θα αμφισβητήσουμε την αγάπη Του για μας, ούτε θα αμφιβάλλουμε για την προστασία και την φροντίδα Του. Καμία ανούσια ανησυχία δεν μπορεί να μπει ανάμεσα στην πίστη μας και στην επίγνωσή της Παρουσίας Του. Είμαστε ένα μαζί Του σήμερα, Τον θυμόμαστε και Τον αναγνωρίζουμε. Τον αισθανόμαστε μέσα στις καρδιές μας. Ο νους μας περιέχει τις Σκέψεις Του ∙ τα μάτια μας παρατηρούν την ομορφιά του σε όλα όσα κοιτούμε. Σήμερα βλέπουμε μόνο ό,τι είναι όμορφο και αξιαγάπητο.

5. Το βλέπουμε εκεί που έχει την μορφή του πόνου, και ο πόνος δίνει την θέση του στην γαλήνη. Το βλέπουμε σε κάθε ξέφρενη μορφή, λυπηρή και θλιμμένη, ερημική και φοβισμένη, που επαναφέρεται στην αρχική γαλήνη και ηρεμία του νου με την οποία είχε δημιουργηθεί. Και το βλέπουμε σε αυτούς που πεθαίνουν ή έχουν πεθάνει, και τους επαναφέρουμε στην ζωή. Όλα αυτά τα βλέπουμε επειδή τα είδαμε πρώτα μέσα στον εαυτό μας.

6. Κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί το θαύμα σε εκείνους που γνωρίζουν ότι είναι ένα με τον Θεό. Όλες τους οι σκέψεις έχουν την δύναμη να θεραπεύουν όλες τις μορφές του πόνου παντού, σε χρόνους που πέρασαν και σε καιρούς που θα έρθουν, το ίδιο εύκολα όπως σε αυτούς που περπατούν δίπλα τους τώρα. Οι σκέψεις τους είναι άχρονες, πέρα από χρόνο και απόσταση.

7. Ενωνόμαστε μέσα σε αυτή την επίγνωση καθώς λέμε ότι είμαστε ένα με τον Θεό. Διότι με αυτά τα λόγια λέμε επίσης ότι σωζόμαστε κα θεραπευόμαστε ∙ ότι μπορούμε να σώζουμε και να θεραπεύουμε ανάλογα. Έχουμε δεχτεί, και τώρα δίνουμε. Διότι επιθυμούμε να κρατήσουμε τα δώρα που έδωσε ο Πατέρας μας. Σήμερα επιθυμούμε να βιώσουμε τους εαυτούς μας ως ένα με Αυτόν, έτσι ώστε ο κόσμος να μπορέσει να μοιραστεί την αναγνώρισή της πραγματικότητας μαζί μας. Με αυτή την εμπειρία μας ο κόσμος απελευθερώνεται. Καθώς αρνούμαστε τον διαχωρισμό μας από τον Πατέρα μας, θεραπεύεται μαζί με μας.

8. Ειρήνη σε σένα σήμερα. Διασφάλισε την ειρήνη σου εξασκώντας την επίγνωση ότι είσαι ένα με τον Δημιουργό σου, όπως Αυτός μαζί σου. Κάποια ώρα σήμερα, όποτε σου φαίνεται καλύτερα, αφιέρωσε ένα μισάωρο στην σκέψη ότι είσαι ένα με τον Θεό. Αυτή είναι η πρώτη μας προσπάθεια σε μια εκτεταμένη περίοδο για την οποία δεν δίνουμε ούτε κανόνες ούτε ιδιαίτερες λέξεις για να καθοδηγήσουμε τον διαλογισμό σου. Θα εμπιστευτούμε την Φωνή του Θεού να μιλήσει όπως νομίζει ότι χρειάζεται σήμερα, σίγουροι ότι δεν θα αποτύχει. Μείνε μαζί Του αυτή την μισή ώρα. Αυτός θα κάνει τα υπόλοιπα.

9. Το κέρδος σου δεν θα είναι μικρότερο ακόμα κι αν πιστεύεις ότι δεν γίνεται τίποτα. Μπορεί να μην είσαι έτοιμος να δεχτείς τα οφέλη σήμερα. Και όμως, κάποια στιγμή, κάπου, θα έρθουν σε σένα, και εσύ δεν θα αποτύχεις να τα αναγνωρίσεις όταν εμφανιστούν με βεβαιότητα μέσα στο νου σου. Αυτή η μισή ώρα θα πλαισιωθεί με χρυσάφι, και το κάθε λεπτό θα γίνει ένα διαμάντι γύρω από τον καθρέπτη που θα σου προσφέρει αυτή η άσκηση. Και θα δεις το πρόσωπο του Χριστού μέσα σε αυτόν, σε αντανάκλαση του δικού σου.

10. Ίσως σήμερα, ίσως αύριο, θα δεις στον καθρέφτη που θα σου κρατά αυτή η ιερή μισή ώρα ,την δική σου μεταμόρφωση, να κοιτάζει εσένα. Όταν θα είσαι έτοιμος θα την βρεις εκεί, μέσα στο νου σου να περιμένει να βρεθεί. Τότε θα θυμηθείς τη σκέψη στην οποία αφιέρωσες αυτή την μισή ώρα, και θα νιώσεις ευγνωμοσύνη που δεν πέρασε ποτέ καθόλου χρόνος.

11. Ίσως σήμερα, ίσως αύριο, θα κοιτάς αυτό το γυαλί, και θα καταλαβαίνεις ότι το αναμάρτητο φως που βλέπεις ανήκει σε σένα ∙ ότι η ομορφιά που αντικρίζεις είναι η δική σου. Θεώρησε αυτή την μισή ώρα το δώρο σου προς τον Θεό, βέβαιος ότι η επιστροφή Του θα είναι μία αίσθησης αγάπης που δεν μπορείς να κατανοήσεις, μία χαρά πολύ βαθιά για να μπορέσεις να καταλάβεις, μία θέαση πολύ ιερή για να μπορέσουν τα μάτια σου να δουν. Και όμως, μπορείς να είσαι σίγουρος ότι κάποια μέρα, ίσως σήμερα, ίσως αύριο, θα καταλάβεις και θα κατανοήσεις και θα δεις.

12. Πρόσθεσε και άλλους πολύτιμους λίθους στην χρυσή κορνίζα αυτού του καθρέφτη που σου προσφέρεται σήμερα, επαναλαμβάνοντας κάθε ώρα της ημέρας στον εαυτό σου:

Ας θυμηθώ ότι είμαι ένα με τον Θεό, ένα με όλα μου τα αδέλφια, και με τον Εαυτό μου, με αιώνια ιερότητα και γαλήνη.

Και μερικες σκέψεις..…

Φαντάσου πως είσαι σε ένα αεροπλάνο.

Τα αεροπλάνα, όταν βρίσκονται στον αέρα, χάνουν την πορεία τους, αλλά η δουλειά του πιλότου είναι να τα επαναφέρει, μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους.

Αυτή είναι η δική σου δουλειά. Εσύ είσαι ο πιλότος.

Η δουλειά σου είναι να επαναφέρεις το σκάφος στην πορεία του.

Όποτε πιάσεις τον εαυτό σου κατά την διάρκεια της ημέρας να ανησυχεί για κάτι, τον επαναφέρεις στην πορεία του κάνοντας την σκέψη: «Ας θυμηθώ ότι είμαι ένα με τον Θεό».

Πιάνεις τον εαυτό σου να κάνει σχέδια, να έχει ανασφάλειες, πικρίες, φόβους…τότε πιάνεις το «πηδάλιο» και επαναφέρεις το «σκάφος» στην πορεία του – θυμάσαι ότι είσαι το φως του κόσμου.

Αρχίζεις να σκέφτεσαι περιορισμούς, έλλειψη χρημάτων, ότι δεν έχεις τίποτα να προσφέρεις και τότε…. «Ας θυμηθώ ότι είμαι ένα με τον Θεό»!! Τότε όλα αλλάζουν μαγικά, και έχεις να δώσεις τα πάντα και ίσως υπάρχει κάποιος/ κάποιοι που περιμένουν την βοήθειά σου!! Είσαι ένας σωτήρας!!

Απλά με το να φέρεις τον εαυτό σου πίσω στην παρούσα στιγμή, πίσω στην αλήθεια.

Δεν προσπαθείς να είσαι τέλειος. Απλά αρχίζεις να παρατηρείς τον τρόπο που σκέφτεται το μυαλό σου, να έχεις επίγνωση των σκέψεών σου, και επαναφέρεις το «σκάφος» στην πορεία του.

ΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΤΟΣ ΠΟΡΕΙΑΣ!!

Αυτό μη σε απασχολεί. Μπορείς ακόμα να φτάσεις στον προορισμό σου, στην καθορισμένη ώρα, ακόμα και όταν είσαι εκτός πορείας την περισσότερη ώρα της πτήσης. Μην ανησυχείς για τα λάθη. Μόνο συνέχισε προς την κατεύθυνση που πηγαίνεις – προς τον Θεό – και συνέχισε να κάνεις διορθώσεις κάθε φορά που ξεφεύγεις λίγο (ή και πολύ) από την πορεία σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...