Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΣΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ;





- Από το Εγχειρίδιο για Διδασκάλους, WHAT IS THE ROLE OF WORDS IN HEALING?-

1. Για να μιλήσουμε απαρέγκλιτα, οι λέξεις δεν παίζουν κανένα απολύτως ρόλο στην θεραπεία. Ο κινητήριος παράγοντας είναι η προσευχή, ή το να ζητάς. Αυτό που ζητάς λαμβάνεις. Αλλά αυτό αναφέρεται στην προσευχή της καρδιάς, και όχι στα λόγια που χρησιμοποιείς όταν προσεύχεσαι. Μερικές φορές τα λόγια και η προσευχή είναι αλληλοσυγκρουόμενα και μερικές άλλες συμφωνούν. Δεν έχει σημασία. Ο Θεός δεν καταλαβαίνει λέξεις, διότι αυτές κατασκευάστηκαν από διαχωρισμένους νόες για να τους κρατήσουν μέσα στην ψευδαίσθηση του διαχωρισμού. Οι λέξεις μπορεί να είναι χρήσιμες, ειδικά για τον αρχάριο, για να βοηθήσουν στην συγκέντρωση και να διευκολύνουν τον αποκλεισμό, ή τουλάχιστον τον έλεγχο, των άσχετων σκέψεων. Ας μην ξεχνούμε, όμως, ότι οι λέξεις δεν είναι παρά σύμβολα συμβόλων. Επομένως είναι διπλά απομακρυσμένες από την πραγματικότητα.

2. Σαν σύμβολα, οι λέξεις έχουν πολύ συγκεκριμένες αναφορές. Ακόμα και όταν φαίνονται πολύ αφηρημένες, η εικόνα που έρχεται στο νου έχει την τάση να είναι πολύ χειροπιαστή. Εκτός κι αν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη αναφορά στο νου σε σχέση με την λέξη, η λέξη έχει πολύ μικρή ή και καθόλου πρακτική σημασία, και επομένως δεν μπορεί να βοηθήσει στην θεραπευτική διαδικασία. Η προσευχή της καρδιάς δεν ζητά πραγματικά χειροπιαστά πράγματα. Πάντα ζητά κάποιο είδος εμπειρίας, και τα συγκεκριμένα πράγματα που ζητά είναι αυτά που θα φέρουν την επιθυμητή εμπειρία κατά την γνώμη αυτού που ζητά. Οι λέξεις, λοιπόν, είναι τα σύμβολα για τα πράγματα που ζητούνται, αλλά και αυτά τα πράγματα από μόνα τους δεν είναι παρά σύμβολα των εμπειριών τις οποίες επιζητούν.

3. Η προσευχή για πράγματα αυτού του κόσμου θα φέρει εμπειρίες αυτού του κόσμου. Αν η προσευχή της καρδιάς ζητά κάτι τέτοιο, αυτό θα δοθεί διότι αυτό θα γίνει αποδεκτό. Είναι αδύνατον η προσευχή της καρδιάς να μείνει αναπάντητη μέσα στα πλαίσια της αντίληψης εκείνου που ζητά. Αν ζητά το αδύνατο, αν θέλει αυτό που δεν υπάρχει ή αναζητά ψευδαισθήσεις με την καρδιά του, όλα αυτά γίνονται δικά του. Η δύναμη της απόφασής του, του τα προσφέρει όπως τα ζήτησε. Εδώ βρίσκονται η κόλαση και ο Παράδεισος. Ο κοιμισμένος Υιός του Θεού δεν έχει παρά αυτή την δύναμη που του έχει απομείνει. Είναι αρκετή. Τα λόγια δεν έχουν σημασία. Μόνο ο Λόγος του Θεού έχει σημασία, διότι συμβολίζει αυτό που δεν έχει καθόλου ανθρώπινα σύμβολα. Μόνο το Άγιο Πνεύμα κατανοεί τι αντιπροσωπεύει αυτός ο Λόγος. Και αυτό, επίσης, αρκεί.

4. Να αποφεύγει, τότε, ο δάσκαλος του Θεού την χρήση λέξεων στην διδασκαλία του; Πραγματικά, όχι! Υπάρχουν πολλοί που πρέπει να τους πλησιάσει μέσω των λέξεων, εφόσον ακόμα δεν είναι ικανοί ν’ ακούσουν μέσα στην ησυχία. Ο δάσκαλος του Θεού, όμως, πρέπει να μάθει να χρησιμοποιεί τις λέξεις με ένα νέο τρόπο. Σταδιακά, μαθαίνει πως ν’ αφήνει να επιλέγονται οι λέξεις για λογαριασμό του παύοντας ν’ αποφασίζει μόνος του το τι θα πει. Αυτή η διαδικασία είναι απλά μία ιδιαίτερη περίπτωση του μαθήματος από το βιβλίο εργασιών που λέει, «Θα κάνω πίσω και θ’ αφήσω Αυτόν να μου δείχνει τον δρόμο». Ο δάσκαλος του Θεού δέχεται τα λόγια που του προσφέρονται, και τα δίνει έτσι όπως τα λαμβάνει. Δεν ελέγχει αυτός την κατεύθυνση της ομιλίας του. Αφουγκράζεται, ακούει και μιλά.

5. Ένα μείζον εμπόδιο σε αυτή την πλευρά της μάθησής του είναι ο φόβος του δασκάλου του Θεού όσον αφορά την εγκυρότητα αυτών που ακούει. Και αυτό που ακούει μπορεί πραγματικά να τον εκπλήσσει. Μπορεί επίσης να είναι αρκετά άσχετο με το πρόβλημα έτσι όπως παρουσιάζεται στην αντίληψή του, και μπορεί, μάλιστα, να φέρει τον δάσκαλο του Θεού αντιμέτωπο με μία κατάσταση που τον φέρνει σε δύσκολη θέση. Όλες αυτές οι κρίσεις δεν έχουν καμία αξία. Είναι δικές του, και προέρχονται από μία κατώτερης ποιότητας αυτό-αντίληψη την οποία θέλει να αφήσει πίσω του. Μην κρίνεις τα λόγια που έρχονται σε σένα, παρά πρόσφερέ τα με εμπιστοσύνη. Είναι κατά πολύ σοφότερα από τα δικά σου. Οι δάσκαλοι του Θεού έχουν τον Λόγο του Θεού πίσω από τα δικά τους σύμβολα. Και Αυτός ο Ίδιος δίνει στα λόγια που χρησιμοποιούν την δύναμη του Πνεύματός Του, εξυψώνοντάς τα από σύμβολα άνευ σημασίας σε Κάλεσμα του Ουρανού του ίδιου.

1 σχόλιο:

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...