Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΙΣΧΥΕΙ Η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ;



-Από το Εγχειρίδιο για Διδασκάλους, IS REINCARNATION SO?-

1. Με την απόλυτη έννοια, η μετενσάρκωση είναι αδύνατη. Δεν υπάρχει παρελθόν, ούτε μέλλον, και η ιδέα της γέννησης μέσα σε ένα σώμα δεν έχει νόημα είτε μία είτε πολλές φορές. Η μετενσάρκωση δεν μπορεί, λοιπόν, να είναι αληθινή με την πραγματική έννοια. Η μόνη μας ερώτηση θα έπρεπε να είναι, « Είναι αυτή η ιδέα χρήσιμη;» Και αυτό φυσικά εξαρτάται, από τον σκοπό για τον οποίο χρησιμοποιείται. Αν χρησιμοποιείται για να ενδυναμώσει την αναγνώριση της αιώνιας φύσης της ζωής, τότε είναι πραγματικά ωφέλιμη. Είναι κάποια άλλη ερώτηση σχετικά με αυτή πραγματικά χρήσιμη στο να ρίξει φως στον δρόμο μας; Όπως και πολλές άλλες πεποιθήσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με πολύ λανθασμένο τρόπο. Στο ελάχιστο, αυτή η κακή χρήση μπορεί να προκαλέσει υπερβολική ενασχόληση και ίσως έπαρση για το παρελθόν. Στην χειρότερη περίπτωση, προκαλεί αδράνεια στο παρόν. Και στην ενδιάμεση, πολλά είδη αφροσύνης είναι πιθανά.

2. Η μετενσάρκωση, σε καμία περίπτωση, δεν θα είναι το πρόβλημα με το οποίο θα ασχοληθούμε τώρα. Αν αυτή ήταν η υπεύθυνη για μερικές από τις δυσκολίες που το άτομο αντιμετωπίζει τώρα, έργο του θα ήταν μόνο να διαφύγει από αυτές τώρα. Αν στρώνει το έδαφος για μια μελλοντική ζωή, μπορεί ακόμα να λειτουργήσει την σωτηρία του τώρα. Μερικοί, μπορεί να βρίσκουν παρηγοριά και εμψύχωση σε αυτή την ιδέα, κι εφόσον τους εγκαρδιώνει η αξία της είναι αυταπόδεικτη. Όμως είναι βέβαιο ότι ο δρόμος προς την σωτηρία μπορεί να βρεθεί εξίσου από εκείνους που πιστεύουν στην μετενσάρκωση όπως και από εκείνους που δεν πιστεύουν. Επομένως, αυτή η ιδέα δεν θεωρείται βασική γι αυτά τα μαθήματα. Υπάρχει πάντα κάποιο καλό σε οποιαδήποτε σκέψη ενδυναμώνει την ιδέα ότι η ζωή και το σώμα δεν ταυτίζονται.

3. Για τους σκοπούς μας, δεν θα ήταν χρήσιμο να πάρουμε οποιαδήποτε θέση όσον αφορά την μετενσάρκωση. Ένας δάσκαλος του Θεού θα πρέπει να είναι εξίσου χρήσιμος σε εκείνους την πιστεύουν όσο και σε εκείνους που δεν την πιστεύουν. Αν χρειαζόταν να πάρει κάποια συγκεκριμένη θέση, αυτό απλά θα περιόριζε την χρησιμότητά του, όπως και την δική του λήψη αποφάσεων. Τα μαθήματά μας δεν ασχολούνται με καμία άποψη που δεν είναι αποδεκτή σε οποιονδήποτε, άσχετα με τις επίσημες θέσεις του. Το εγώ του είναι ήδη αρκετό για το διαχειριστεί, και δεν είναι σοφό να προσθέτει στο φορτίο του σεχταριστικές αντιθέσεις. Ούτε θα υπάρξει κάποιο όφελος στην πρόωρη αποδοχή από μέρους του αυτών των μαθημάτων μόνο και μόνο επειδή συνηγορούν σε κάποια παλιά δική του πίστη.

4. Ποτέ δεν θα σταματήσουμε να τονίζουμε ότι αυτά τα μαθήματα στοχεύουν σε μία ολοκληρωτική αναίρεση του τρόπου σκέψης σου. Όταν αυτό τελικά επιτευχθεί, θέματα όπως η εγκυρότητα της μετενσάρκωσης γίνονται ανούσια. Μέχρι τότε, πιθανόν να είναι απλά αντιφατικά και αμφισβητήσιμα. Ο δάσκαλος του Θεού, επομένως, είναι σοφό να απομακρύνεται από όλα αυτά τα θέματα, διότι έχει πολλά να διδάξει και να μάθει εκτός από αυτά. Θα πρέπει και να μάθει και να διδάσκει ότι τα θεωρητικά θέματα το μόνο που κάνουν είναι να σπαταλούν χρόνο, αποστραγγίζοντάς τον από τον καθορισμένο του σκοπό. Αν υπάρχουν απόψεις για οιαδήποτε ιδέα ή πίστη που είναι χρήσιμες, θα του ειπωθεί γι αυτές. Επίσης θα του ειπωθεί πώς να τις χρησιμοποιήσει. Τι άλλο χρειάζεται να γνωρίζει;

5. Αυτό σημαίνει ότι ο δάσκαλος του Θεού δεν θα πρέπει να πιστεύει στην μετενσάρκωση ο ίδιος, ή να την συζητά με τους άλλους που την πιστεύουν; Η απάντηση είναι, φυσικά όχι! Αν όντως πιστεύει στην μετενσάρκωση, θα ήταν λάθος γι αυτόν να αποκηρύξει την πίστη του εκτός κι αν ο εσωτερικός του Διδάσκαλος τον συμβουλέψει να το κάνει. Και αυτό είναι απίθανο. Μπορεί να τον συμβουλέψει ότι κάνει κακή χρήση αυτής της πίστης με κάποιο τρόπο που είναι επιζήμιος για την πρόοδο του μαθητή του ή και για την δική του. Τότε συνιστάται να γίνει εκ νέου ερμηνεία, διότι είναι απαραίτητη. Το μόνο που πρέπει να αναγνωριστεί, όμως, είναι ότι η γέννηση δεν ήταν η αρχή, και ο θάνατος δεν είναι το τέλος. Εν τούτοις, ακόμα κι αυτό δεν είναι απαραίτητο για τον αρχάριο. Απλά χρειάζεται να δεχτεί την ιδέα ότι αυτά που ξέρει δεν είναι απαραίτητα το μόνο που έχει να μάθει. Το ταξίδι του έχει αρχίσει.

6. Η έμφαση αυτών των μαθημάτων παραμένει η ίδια, -- αυτή την στιγμή είναι που σου προσφέρεται η ολοκληρωτική σωτηρία, και αυτή την στιγμή είναι που μπορείς να την δεχτείς. Αυτή είναι η μόνη σου ευθύνη. Η Επανόρθωση θα μπορούσε να εξισωθεί με την ολοκληρωτική απόδραση από το παρελθόν και παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος για το μέλλον. Ο Παράδεισος είναι εδώ. Δεν είναι πουθενά αλλού. Ο Παράδεισος είναι τώρα. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος. Καμία διδασκαλία που δεν οδηγεί σε αυτό δεν αφορά τους δασκάλους του Θεού. Όλες οι πίστεις θα δείχνουν σε αυτό αν ερμηνεύονται σωστά. Με αυτή την έννοια, μπορεί να ειπωθεί ότι η αλήθεια τους βρίσκεται στην χρησιμότητά τους. Όλες οι πίστεις που οδηγούν σε πρόοδο θα πρέπει να τιμούνται. Τίποτα περισσότερο δεν είναι αναγκαίο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...