Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 188

Η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα μου τώρα

1. Γιατί να περιμένεις τον Ουρανό; Αυτοί που ψάχνουν το φως απλά έχουν καλύψει τα μάτια τους. Το φως βρίσκεται μέσα τους τώρα. Η φώτιση δεν είναι παρά μια αναγνώριση, και καθόλου μια αλλαγή. Το φως δεν είναι του κόσμου, και εσύ που φέρεις το φως μέσα σου είσαι κι εσύ ξένος εδώ. Το φως ήρθε μαζί σου από την πατρική σου οικία, και έμεινε μαζί σου διότι είναι δικό σου. Είναι το μόνο πράγμα που φέρνεις μαζί σου από Αυτόν που είναι η Πηγή σου. Λάμπει μέσα σε σένα επειδή φωτίζει την κατοικία σου, και σε οδηγεί πίσω από εκεί που προήλθε κι εσύ είσαι σπίτι σου.

2. Αυτό το φως δεν γίνεται να χαθεί. Γιατί να περιμένεις να το βρεις στο μέλλον, ή να πιστεύεις ότι έχει χαθεί ήδη, ή ότι δεν ήταν ποτέ εκεί; Είναι τόσο εύκολο να το δεις που τα επιχειρήματα που προσπαθούν να αποδείξουν ότι δεν βρίσκεται εκεί καταντούν γελοία. Ποιος μπορεί να αρνηθεί την παρουσία αυτού που βλέπει μέσα του; Δεν είναι δύσκολο να κοιτάξεις μέσα σου, διότι εκεί ξεκινά όλη η όραση. Δεν υπάρχει όραση, είτε είναι από όνειρα ή από μια πιο αληθινή Πηγή, που να μην είναι παρά η σκιά αυτών που βλέπει η όραση εκ των ένδον. Εκεί ξεκινά η αντίληψη, κι εκεί τελειώνει. Δεν έχει άλλη πηγή από αυτή.

3. Η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα σου τώρα, και από την καρδιά σου επεκτείνεται σε όλο τον κόσμο. Σταματά για να θωπεύσει κάθε ζωντανό πράγμα, και αφήνει στο κάθε ένα μια ευλογία που παραμένει στους αιώνες των αιώνων. Ό,τι δίνει πρέπει να είναι αιώνιο. Αφαιρεί όλες τις εφήμερες και ανάξιες σκέψεις. Φέρνει την ανανέωση σε όλες τις κουρασμένες καρδιές, και φωτίζει κάθε όραση καθώς περνά. Όλα του τα δώρα δίνονται σε όλους, και όλοι ενώνονται σε ευχαριστίες προς εσένα που δίνεις, και σε σένα που έχεις λάβει.

4. Η λάμψη μέσα στο νου σου υπενθυμίζει στον κόσμο αυτό που έχει ξεχάσει, και ο κόσμος επανορθώνει την μνήμη και σε σένα. Από εσένα ακτινοβολεί η σωτηρία με δώρα ασύλληπτα, που τα δίνεις και επιστρέφουν. Σε σένα, τον χορηγό του δώρου, και ο Θεός ο Ίδιος δίνει τις ευχαριστίες Του. Και με την ευλογία Του το φως μέσα σου λάμπει φωτεινότερο, προσθέτοντας στα δώρα που έχεις να δώσεις στον κόσμο.

5. Η ειρήνη του Θεού δεν γίνεται να περιοριστεί πουθενά. Όποιος την αναγνωρίζει μέσα του πρέπει να την δίνει. Και τα μέσα για να την δώσει θα είναι κατανοητά γι αυτόν. Συγχωρεί διότι αναγνώρισε την αλήθεια μέσα του. Η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα σου τώρα, και σε όλα τα ζωντανά πράγματα. Μέσα στην σιγαλιά αναγνωρίζεται σε όλο το σύμπαν. Διότι αυτό που κοιτά οι εσώτερη όρασή σου είναι η αντίληψή σου για το σύμπαν.

6. Κάθισε ήσυχα και κλείσε τα μάτια σου. Το φως μέσα σου είναι αρκετό. Από μόνο του έχει την δύναμη να σου δώσει το δώρο της όρασης. Απόκλεισε τον έξω κόσμο, και άφησε τις σκέψεις σου να πετάξουν προς την ειρήνη μέσα σου. Αυτές ξέρουν τον δρόμο. Διότι οι ειλικρινείς σκέψεις, οι αμόλυντες από το όνειρο των εγκόσμιων πραγμάτων έξω από σένα, γίνονται οι ιεροί αγγελιαφόροι του Θεού του Ίδιου.

7. Αυτές τις σκέψεις τις κάνεις μαζί με Αυτόν. Αναγνωρίζουν την κατοικία τους. Και δείχνουν με ασφάλεια προς την Πηγή τους, εκεί Όπου ο Πατέρας και ο Υιός είναι ένα. Η ειρήνη του Θεού λάμπει σε αυτές, αλλά πρέπει να παραμείνουν και μαζί σου, διότι γεννήθηκαν μέσα στο νου σου, όπως και οι δικές σου γεννήθηκαν μέσα στο Νου του Θεού. Σε οδηγούν πίσω στην ειρήνη, από την οποία προήλθαν μόνο και μόνο για να σου υπενθυμίσουν πως πρέπει να επιστρέψεις.

8. Προσέχουν την Φωνή του Πατέρα σου όταν εσύ αρνείσαι ν’ ακούσεις. Και σε προτρέπουν γλυκά να δεχτείς τον Λόγο Του γι αυτό που είσαι, αντί για τις φαντασιώσεις και τις σκιές. Σου υπενθυμίζουν ότι είσαι συν-δημιουργός όλων των ζώντων πραγμάτων. Διότι έτσι όπως η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα σε σένα, πρέπει να λάμπει και σε αυτά.

9. Σήμερα ασκούμαστε στο να πλησιάσουμε το φως μέσα μας. Παίρνουμε τις περιπλανώμενες σκέψεις μας, και απαλά τις φέρνουμε πίσω εκεί όπου ευθυγραμμίζονται με όλες τις σκέψεις που μοιραζόμαστε με τον Θεό. Δεν θα τις αφήσουμε να χαθούν. Αφήνουμε το φως μέσα στο νου μας να τις καθοδηγήσει να επιστρέψουν στην κατοικία τους.. Τις έχουμε προδώσει, διατάζοντάς τις να αποχωριστούν από εμάς. Και τώρα τις καλούμε πίσω, και τις καθαρίζουμε από τις παράξενες επιθυμίες και τις παραπλανημένες ευχές. Τις επαναφέρουμε στην ιερότητα της κληρονομιάς τους.

10. Κι έτσι επαναφέρεται και ο νους μας με αυτές, και αναγνωρίζουμε ότι η ειρήνη του Θεού λάμπει ακόμα μέσα μας, και από εμάς σε όλα τα ζωντανά πλάσματα που μοιράζονται την ζωή μας. Θα τα συγχωρούμε όλα, απαλλάσσοντας όλο τον κόσμο από ό,τι νομίζαμε ότι μας έκανε. Διότι εμείς είμαστε αυτοί που φτιάχνουμε τον κόσμο έτσι όπως τον θέλουμε. Τώρα επιλέγουμε να είναι αθώος, χωρίς αμαρτία και ανοιχτός στην σωτηρία. Και αποθέτουμε την σωτήρια ευλογία μας πάνω σε αυτόν, καθώς λέμε:

- Η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα σε μένα τώρα.
- Όλα τα πράγματα ας λάμπουν πάνω μου με αυτή την ειρήνη,
- Και ας τα ευλογώ με το φως μέσα μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...