Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 273

Η ηρεμία της γαλήνης του Θεού είναι δική μου.

Ίσως είμαστε έτοιμοι τώρα για μια μέρα ανενόχλητης γαλήνης. Αν αυτό δεν είναι ακόμα εφικτό, είμαστε ικανοποιημένοι και ακόμα περισσότερο ευχαριστημένοι να μάθουμε πως μπορούμε να πετύχουμε μια τέτοια μέρα. Αν δώσουμε χώρο σε κάποια ενόχληση, ας μάθουμε πώς να την διώχνουμε και να επιστρέφουμε στην γαλήνη. Δεν χρειάζεται παρά να πούμε στο νου μας, με βεβαιότητα. Η ηρεμία της γαλήνης του Θεού είναι δική μου, και τίποτα δεν θα μπορεί να παρεισδύσει στην γαλήνη που ο Θεός ο Ίδιος έχει δώσει στον Υιό Του.

Πατέρα, η γαλήνη Σου είναι δική μου. Τι ανάγκη έχω να φοβάμαι ότι οτιδήποτε μπορεί να μου στερήσει αυτό που Εσύ θέλεις να κρατήσω; Δεν γίνεται να χάσω τα δώρα Σου προς εμένα.. Άρα η γαλήνη που Εσύ έδωσες στον Υιό Σου βρίσκεται ακόμα μαζί μου, μέσα στην ησυχία και την αιώνια αγάπη μου για Σένα.

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ - ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΙΡΗΝΗ, ΔΙΔΑΣΚΕ ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ



ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ

- Από το κεφάλαιο 6, Τα Μαθήματα του Αγίου Πνεύματος, Μάθημα 2Ο-

Για να Έχεις Ειρήνη, Δίδασκε Ειρήνη για να Την Μαθαίνεις.

1. Όλοι όσοι πιστεύουν στον διαχωρισμό έχουν ένα βασικό φόβο εκδίκησης και εγκατάλειψης. Πιστεύουν στην επίθεση και την απόρριψη, επομένως αυτό αντιλαμβάνονται, διδάσκουν και μαθαίνουν. Αυτές οι παρανοϊκές ιδέες είναι ξεκάθαρα αποτελέσματα αποσύνδεσης και προβολής. Αυτό που διδάσκεις είσαι, αλλά είναι ολοφάνερο ότι μπορεί να διδάσκεις εσφαλμένα, και επομένως μπορεί να διδάσκεις τον εαυτό σου λάθος. Πολλοί πίστεψαν ότι τους επιτέθηκα, παρόλο που ήταν ολοφάνερο ότι δεν το έκανα. Ένας παρανοϊκός μαθητής μαθαίνει παράξενα μαθήματα. Αυτό που πρέπει ν’ αναγνωρίσεις είναι ότι όταν δεν μοιράζεσαι ένα σύστημα σκέψης το αποδυναμώνεις. Αυτοί λοιπόν που πιστεύουν σ’ αυτό, το αντιλαμβάνονται σαν επίθεση εναντίον τους. Αυτό συμβαίνει διότι ο κάθε ένας ταυτίζεται με το σύστημα σκέψης του, και κάθε σύστημα σκέψης επικεντρώνεται σε αυτό που νομίζεις ότι είσαι. Αν το κέντρο του συστήματος σκέψης είναι αληθινό, μόνο η αλήθεια επεκτείνεται από αυτό. Αλλά αν στο κέντρο του βρίσκεται ένα ψέμα, μόνο η αυταπάτη προχωρά από αυτό.

2. Όλοι οι καλοί δάσκαλοι συνειδητοποιούν ότι μόνο η θεμελιώδης αλλαγή θα διαρκέσει, αλλά δεν αρχίζουν σε αυτό το επίπεδο. Η ενδυνάμωση του κίνητρου για την αλλαγή είναι ο πρώτος και βασικός τους στόχος. Είναι επίσης και ο τελευταίος και ο τελικός. Η αύξηση του κίνητρου για την αλλαγή στον μαθητή είναι το μόνο που χρειάζεται να κάνει ο δάσκαλος για να εγγυηθεί την αλλαγή. Η αλλαγή στο κίνητρο είναι μία αλλαγή του νου, και αυτό αναπόφευκτα θα παράγει θεμελιώδη αλλαγή διότι ο νους είναι θεμελιώδης.

3. Το πρώτο βήμα στην αντιστροφή ή στην διαδικασία κατάργησης είναι η κατάργηση της ιδέας της απόκτησης. Κατά αναλογία, το πρώτο μάθημα του Αγίου Πνεύματος ήταν «Για να έχεις, δίνε τα όλα σε όλους.» Είπα ότι αυτό μπορεί να αυξήσει προσωρινά την σύγκρουση, και τώρα μπορούμε να το διευκρινίσουμε περισσότερο. Σε αυτό το σημείο, η ισότητα του να έχεις και να είσαι δεν έχει γίνει ακόμα αντιληπτή. Μέχρι να γίνει αντιληπτή, το να έχεις φαίνεται πως είναι το αντίθετο του να δίνεις. Επομένως, το πρώτο μάθημα φαίνεται σαν να περιέχει μία αντίφαση, εφόσον μαθαίνεται από έναν νου που βρίσκεται σε σύγκρουση. Αυτό σημαίνει συγκρουόμενα κίνητρα, κι έτσι το μάθημα δεν μπορεί να μαθευτεί με συνέπεια ακόμα. Ακόμα, ο νους του μαθητή προβάλλει την δική του σύγκρουση, κι επομένως δεν αντιλαμβάνεται συνέπεια στο νου των άλλων, κάνοντάς τον καχύποπτο για τα κίνητρά τους. Αυτός είναι ο αληθινός λόγος που, από πολλές απόψεις, το πρώτο μάθημα είναι και το δυσκολότερο να μαθευτεί. Έχοντας ακόμα έντονη επίγνωση του εγώ στον εαυτό σου, και ανταποκρινόμενος στο εγώ των άλλων πρωταρχικά, διδάσκεσαι να αντιδράς και στα δύο σαν να μην είναι αληθινό αυτό που πιστεύεις.

4. Ανάποδα όπως πάντα, το εγώ αντιλαμβάνεται το πρώτο μάθημα ως παρανοϊκό. Μάλιστα, αυτή είναι η μόνη του εναλλακτική εφόσον η άλλη πιθανότητα, που θα του ήταν πολύ λιγότερο αποδεκτή, θα ήταν προφανώς ότι αυτό είναι το παρανοϊκό. Η κρίση του εγώ, εδώ όπως πάντα, προκαθορίζεται από αυτό που είναι το ίδιο. Η θεμελιώδης αλλαγή θα συμβεί ακόμα με την αλλαγή του νου αυτού που σκέπτεται. Εν τω μεταξύ, η αυξανόμενη καθαρότητα της Φωνής του Αγίου Πνεύματος κάνει αδύνατον για τον μαθητή να μην ακούσει. Για κάποιο διάστημα, λαμβάνει συγκρουόμενα μηνύματα και δέχεται και τα δύο.

5. Ο διέξοδος από την σύγκρουση ανάμεσα σε δύο αντιτιθέμενα συστήματα σκέψης είναι προφανώς να επιλέξεις το ένα και να παραιτηθείς από το άλλο. Αν ταυτιστείς με το δικό σου σύστημα σκέψης, και δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτό, και αν δεχτείς δύο συστήματα σκέψης που βρίσκονται σε πλήρη διαφωνία, η ειρήνη του νου είναι αδύνατη. Αν διδάσκεις και τα δύο, πράγμα που σίγουρα θα κάνεις εφόσον τα δέχεσαι και τα δύο, τότε διδάσκεις την σύγκρουση και την μαθαίνεις. Εν τούτοις, πραγματικά θέλεις την ειρήνη, ειδάλλως δεν θα είχες επικαλεστεί την Φωνή της ειρήνης να σε βοηθήσει. Το δικό Της μάθημα δεν είναι παρανοϊκό ∙ η σύγκρουση, όμως, είναι.

6. Δεν μπορεί να υπάρξει καμία σύγκρουση ανάμεσα στην παράνοια και την πνευματική υγεία. Μόνο η μία από τις δύο είναι αληθινή, κι επομένως μόνο η μία είναι πραγματική. Το εγώ προσπαθεί να σε πείσει ότι εξαρτάται από εσένα να αποφασίσεις ποια φωνή είναι αληθινή, αλλά το Άγιο Πνεύμα σε διδάσκει ότι η αλήθεια δημιουργήθηκε από τον Θεό, και ότι η δική σου απόφαση δεν μπορεί να την αλλάξει. Καθώς αρχίζεις να συνειδητοποιείς την ήσυχη δύναμη της Φωνής του Αγίου Πνεύματος, και την τέλεια συνέπεια Του, τότε θα πρέπει να αρχίσει να ανατέλλει στο νου σου η σκέψη ότι προσπαθείς να καταργήσεις μια απόφαση που φτιάχτηκε ανεπιστρεπτί για σένα. Γι αυτό πρότεινα προηγουμένως να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου να επιτρέπει στο Άγιο Πνεύμα να αποφασίζει εκ μέρους του Θεού για σένα.

7. Δεν σου ζητείται να πάρεις παρανοϊκές αποφάσεις, παρόλο που μπορεί να νομίζεις ότι αυτό συμβαίνει. Όμως, πρέπει να είναι παρανοϊκό να πιστεύεις ότι εξαρτάται από σένα να αποφασίσεις τι είναι οι δημιουργίες του Θεού. Το Άγιο Πνεύμα αντιλαμβάνεται την σύγκρουση ακριβώς έτσι όπως είναι. Επομένως, το δεύτερο μάθημά Του είναι:

Για να έχεις ειρήνη, δίδασκε ειρήνη για να την μαθαίνεις.

8. Αυτό εξακολουθεί να είναι ένα προκαταρκτικό βήμα, εφόσον το να έχεις και το να είσαι δεν έχουν ακόμα εξισωθεί. Είναι, όμως, πιο προχωρημένο από το πρώτο βήμα, το οποίο είναι μόνο η αρχή της αντιστροφής της σκέψης. Το δεύτερο βήμα είναι μια θετική δήλωση του τι θέλεις. Αυτό, λοιπόν, είναι ένα βήμα προς την κατεύθυνση έξω από την σύγκρουση, εφόσον σημαίνει ότι έχουν ληφθεί υπόψη οι εναλλακτικές, και ότι η μία έχει επιλεγεί ως περισσότερο επιθυμητή. Εν τούτοις, ο όρος «περισσότερο επιθυμητή» υπονοεί ακόμα ότι το επιθυμητός έχει διαβαθμίσεις. Επομένως, παρόλο που αυτό το βήμα είναι βασικό για την τελική απόφαση, ξεκάθαρα δεν είναι το τελικό. Η έλλειψη βαθμού δυσκολίας στα θαύματα δεν έχει γίνει αποδεκτή ακόμα, διότι τίποτα να που να είναι δύσκολο δεν είναι ολοκληρωτικά επιθυμητό. Το να επιθυμείς ολοκληρωτικά σημαίνει ότι δημιουργείς, και το να δημιουργείς δεν μπορεί να είναι δύσκολο αν ο Θεός ο Ίδιος σε δημιούργησε ως δημιουργό.

9. Το δεύτερο βήμα, λοιπόν, βρίσκεται ακόμα στην σφαίρα της αντίληψης, παρόλο που είναι ένα γιγάντιο βήμα προς την ενοποιημένη αντίληψη που αντανακλά την γνώση του Θεού. Καθώς κάνεις αυτό το βήμα και κρατάς αυτή την κατεύθυνση, θα κατευθύνεσαι προς το κέντρο του συστήματος σκέψης σου, όπου η θεμελιώδης αλλαγή θα συμβεί. Στο δεύτερο βήμα η πρόοδος είναι ασταθής, αλλά το δεύτερο βήμα είναι ευκολότερο από το πρώτο διότι έπεται. Η συνειδητοποίηση ότι πρέπει ν’ ακολουθεί είναι μια δήλωση αναπτυσσόμενης επίγνωσης ότι το Άγιο Πνεύμα θα συνεχίσει να σε οδηγεί.

ΜΑΘΗΜΑ 272

Πως μπορούν οι ψευδαισθήσεις να ικανοποιήσουν τον Υιό του Θεού;

Πατέρα, η αλήθεια μου ανήκει. Το σπίτι μου είναι εγκατεστημένο στον Ουρανό από την δική Σου Θέληση και την δική μου. Μπορούν τα όνειρα να με ικανοποιήσουν; Μπορούν οι ψευδαισθήσεις να μου φέρουν ευτυχία; Τι άλλο από την θύμησή Σου μπορεί να ικανοποιήσει τον υιό Σου; Δεν θα δεχτώ τίποτα λιγότερο από ό,τι μου έχεις δώσει Εσύ. Περιβάλλομαι από την Αγάπη Σου, για πάντα ακλόνητη, παντοτινά ευγενική και ασφαλής. Ο Υιός του Θεού πρέπει να είναι έτσι όπως τον δημιούργησες.

Σήμερα προσπερνάμε τις ψευδαισθήσεις. Και αν ακούσουμε τον πειρασμό να μας καλεί να μείνουμε και να αργοπορήσουμε στο όνειρο, μείς στρεφόμαστε και ρωτάμε τον εαυτό μας αν εμείς, οι Υιοί του Θεού, μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με όνειρα, όταν μπορούμε να επιλέξουμε τον Ουρανό τόσο εύκολα όσο και την κόλαση, και η αγάπη να αντικαταστήσει κάθε φόβο.

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 271

Την όραση του Χριστού θα χρησιμοποιώ σήμερα.

Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, επιλέγω τι θέλω να βλέπω, τους ήχους που θέλω ν’ ακούω, τις μαρτυρίες για το ποια είναι για μένα η αλήθεια. Σήμερα επιλέγω να βλέπω αυτό που θα ήθελε ο Χριστός να βλέπω, ν’ ακούω την Φωνή του Θεού, και ν’ αναζητώ τις μαρτυρίες της αλήθειας στην δημιουργία του Θεού. στην όραση του Χριστού συναντιούνται ο κόσμος και η δημιουργία του Θεού, και καθώς ενώνονται όλη η αντίληψη εξαφανίζεται. Η ευγενική του όραση λυτρώνει τον κόσμο από τον θάνατο, γιατί όλα όσα κοιτά πρέπει να ζουν, φέρνοντας στην μνήμη τους τον Πατέρα και τον Υιό, Δημιουργό και δημιουργία ενωμένους.

Πατέρα, η όραση του Χριστού είναι ο δρόμος προς τα Σένα. Ό,τι βλέπει Αυτός προσκαλεί την θύμησή Σου να επανέλθει σε μένα. Και αυτό επιλέγω, να είναι αυτό που βλέπω σήμερα.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ;



1. Ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού έτσι όπως Τον δημιούργησε Εκείνος. Είναι ο Εαυτός που μοιραζόμαστε, που μας ενώνει τον ένα με τον άλλο, και με τον Θεό. Αυτός είναι η Σκέψη που ενοικεί ακόμα μέσα στο Νου που είναι η Πηγή Του. Δεν έχει αφήσει την ιερή Του οικία, ούτε έχασε την αθωότητα με την οποία δημιουργήθηκε. Ενοικεί για πάντα αναλλοίωτος μέσα στο Νου του Θεού.

1. Ο Χριστός είναι ο σύνδεσμος που σε κρατά ένα με τον Θεό, και εγγυάται ότι ο διαχωρισμός δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία ψευδαίσθηση απελπισίας, διότι η ελπίδα πάντα θα ενοικεί σε Αυτόν. Ο νους σου είναι μέρος δικό Του, και ο δικός Του μέρος δικό σου. Αυτός είναι το μέρος στο οποίο βρίσκεται η Απάντηση του Θεού ∙ όπου όλες οι αποφάσεις έχουν ήδη παρθεί, και τα όνειρα έχουν τελειώσει. Αυτός παραμένει ανέπαφος από οτιδήποτε αντιλαμβάνονται τα μάτια του σώματος. Διότι παρόλο που μέσα σε Αυτόν ο Πατέρας Του τοποθέτησε το μέσον για την σωτηρία σου, εν τούτοις Αυτός παραμένει ο Εαυτός ο Οποίος, σαν τον Πατέρα Του, δεν γνωρίζει καμία αμαρτία.

2. Οίκος του Αγίου Πνεύματος, και στο σπίτι Του μόνο μέσα στον Θεό, ο Χριστός παραμένει σε ειρήνη μέσα στον Παράδεισο του ιερού σου νου. Αυτό είναι το μόνο μέρος σου που έχει στ’ αλήθεια πραγματικότητα. Το υπόλοιπο είναι όνειρα. Εν τούτοις, αυτά τα όνειρα θα δοθούν στον Χριστό, για να ξεθωριάσουν μπροστά στην δόξα Του και να αποκαλύψουν τον ιερό σου Εαυτό, τον Χριστό σε σένα επιτέλους.

3. 4. Το Άγιο Πνεύμα απλώνει το χέρι Του από τον Χριστό μέσα σου προς όλα σου τα όνειρα, και τα προσκαλεί να έρθουν σε Αυτόν, για να μεταφραστούν σε αλήθεια. Αυτός θα τα ανταλλάξει με το τελικό όνειρο που ο Θεός όρισε να είναι το τέλος των ονείρων. Διότι όταν η συγχώρεση αναπαύεται πάνω στον κόσμο και έχει έρθει η ειρήνη σε κάθε Υιό του Θεού, τι θα μπορούσε να υπάρχει για να κρατά τα πράγματα διαχωρισμένα, διότι τι απομένει πια να δεις εκτός από το πρόσωπο του Χριστού;

5. Και για πόσο θα είναι ορατό αυτό το ιερό πρόσωπο, όταν δεν είναι παρά το σύμβολο ότι ο χρόνος για μάθηση τώρα έχει λήξει, και ο στόχος της Επανόρθωσης έχει επιτέλους επιτευχθεί; Επομένως ας αναζητούμε να βρούμε το πρόσωπο του Χριστού και να μην κοιτάμε τίποτα άλλο. Καθώς βλέπουμε την δόξα Του, θα γνωρίζουμε ότι δεν έχουμε ανάγκη για μάθηση ή αντίληψη του χρόνου, ή οτιδήποτε άλλο εκτός από τον ιερό Εαυτό, τον Χριστό τον Οποίον ο Θεός δημιούργησε ως Υιό Του.

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 270

Σήμερα, δεν θα χρησιμοποιήσω τα μάτια του σώματος.

Πατέρα, η όραση του Χριστού είναι το δώρο Σου σε μένα, και έχει την δύναμη να μεταφράζει όλα όσα βλέπουν τα μάτια του σώματός μου στην θέαση ενός κόσμου φωτισμένο από την συγχώρεση. Πόσο δοξασμένος και γεμάτος χάρη είναι αυτός ο κόσμος! Και όμως, πόσα ακόμα έχω να αντιληφθώ που η όραση δεν μπορεί να μου δείξει. Ο κόσμος στο φως της συγχώρεσης σηματοδοτεί ότι ο Υιός Σου αναγνωρίζει τον Πατέρα του, αφήνει τα όνειρά του να έρθουν στην αλήθεια, και περιμένει με προσδοκία την μόνη στιγμή του χρόνου που έχει απομείνει, του χρόνου που για πάντα τελειώνει, καθώς η μνήμη Σου επιστρέφει σε αυτόν. Και τώρα η θέλησή του είναι ένα με την δική Σου. Η λειτουργία του δεν είναι άλλη από την δική Σου, και κάθε σκέψη άλλη εκτός από την δική Σου φεύγει.

Η σιγαλιά της σημερινής ημέρα θα ευλογεί τις καρδιές μας, και μέσα από αυτές η ειρήνη θα έρθει σε όλους. Ο Χριστός είναι τα μάτια μας σήμερα. Και μέσα από την όρασή Του προσφέρουμε θεραπεία στον κόσμο μέσω Αυτού, του ιερού Υιού του Θεού τον οποίον ο Θεός δημιούργησε ολοκληρωμένο ∙ ο ιερός Υιός του Θεού τον οποίο ο Θεός δημιούργησε ένα.

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 269

Η όρασή μου προχωρά και βλέπει το πρόσωπο του Χριστού.

Ζητώ την ευλογία Σου στην όρασή μου σήμερα. Αυτή είναι το μέσον που έχεις διαλέξει να γίνει ο τρόπος να μου δείξεις τα λάθη μου, και να κοιτάξω πέρα από αυτά. Μου έχει δοθεί να βρω μια νέα οπτική μέσα από τον Οδηγό που μου έδωσες Εσύ, και μέσα από τα μαθήματά Του να υπερβώ την αντίληψη και να επιστρέψω στην αλήθεια. Ζητώ την ψευδαίσθηση που υπερβαίνει όλες αυτές που έχω φτιάξει εγώ. Σήμερα επιλέγω να βλέπω ένα κόσμο μέσα στο φως της συγχώρεσης, μέσα στον οποίο όλοι μου δείχνουν το πρόσωπο του Χριστού, και με διδάσκουν ότι αυτό που βλέπω μου ανήκει ∙ ότι τίποτα δεν υπάρχει, εκτός από τον ιερό Σου Υιό.

Σήμερα η όρασή μας είναι πραγματικά ευλογημένη. Μοιραζόμαστε μια θέαση, καθώς κοιτάζουμε το πρόσωπο Εκείνου του οποίου ο Εαυτός είναι δικός μας. Είμαστε ένα χάρη σ’ Αυτόν ο Οποίος είναι ο Υιός του Θεού ∙ Αυτόν που είναι η δική μας Ταυτότητα.

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 268

Όλα τα πράγματα ας είναι ακριβώς έτσι όπως είναι.

Δεν θέλω να είμαι κριτής Σου σήμερα, Κύριε, και να κρίνω εναντίον Σου. Ας μην επιχειρήσω ν’ αναμειχθώ με την Δημιουργία Σου, και να την παραμορφώσω σε αρρωστημένες μορφές. Ας είμαι πρόθυμος να αποσύρω τις επιθυμίες μου από την ενότητά της, και ας την αφήσω να είναι έτσι όπως την δημιούργησες Εσύ. Γιατί έτσι, θα μπορώ και ν’ αναγνωρίσω τον Εαυτό μου έτσι όπως με δημιούργησες Εσύ. Μέσα στην αγάπη δημιουργήθηκα, και μέσα στην αγάπη θα παραμένω για πάντα. Τι μπορεί να με φοβίσει, όταν αφήνω όλα τα πράγματα να είναι ακριβώς έτσι όπως είναι;

Η όρασή μας ας μην είναι βλάσφημη σήμερα, και τα αυτιά μας ας μην δίνουν προσοχή σε γλώσσες που ψεύδονται. Μόνο η πραγματικότητα είναι ελεύθερη από πόνο. Μόνο η πραγματικότητα είναι ελεύθερη από απώλεια. Μόνο η πραγματικότητα είναι απόλυτα ασφαλής. Και μόνο αυτή αναζητώ σήμερα.

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 267

Η καρδιά μου κτυπά με την ειρήνη του Θεού.

Γύρω μου βρίσκεται όλη η ζωή που ο Θεός δημιούργησε με την Αγάπη Του. Με καλεί με κάθε καρδιοχτύπι και με κάθε ανάσα ∙ με κάθε πράξη και κάθε σκέψη. γαλήνη γεμίζει την καρδιά μου, και πλημμυρίζει το σώμα μου με τον σκοπό της συγχώρεσης. Τώρα ο νους μου θεραπεύεται, και μου δίνονται όλα όσα χρειάζομαι για να σώσω τον κόσμο. Κάθε χτύπος της καρδιάς μου φέρνει γαλήνη ∙ κάθε αναπνοή μου εμφυσά δύναμη. Είμαι ένα αγγελιαφόρος του Θεού, που καθοδηγείται από την Φωνή Του, στηρίζεται από Αυτόν με αγάπη, και βρίσκεται πάντα γαλήνιος μέσα στην στοργική Αγκαλιά Του. Κάθε χτύπος της καρδιάς καλεί το Όνομά Του, και η Φωνή απαντά σε όλους, βεβαιώνοντάς με ότι βρίσκομαι στην κατοικία μου μέσα σε Αυτόν.

Ας δώσω προσοχή στην απάντησή Σου, και όχι την δική μου. Πατέρα, η καρδιά μου χτυπά με την ειρήνη που δημιούργησε η Καρδιά της Αγάπης. Βρίσκεται εκεί και μόνο εκεί μπορώ να βρίσκομαι σπίτι μου.

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ: ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΩΤΟ.



Για να έχεις, Δίνε τα Όλα σε Όλους.

- Από το κεφάλαιο 6, Τα Μαθήματα του Αγίου Πνεύματος, Μάθημα 1ο-

1. Όταν το σώμα σου και το εγώ σου και τα όνειρά σου τελειώσουν, τότε θα γνωρίζεις ότι θα διαρκέσεις για πάντα. Ίσως πιστεύεις ότι αυτό θα το πετύχεις με τον θάνατο, αλλά τίποτα δεν επιτυγχάνεται μέσα από τον θάνατο, διότι ο θάνατος δεν είναι τίποτα. Τα πάντα επιτυγχάνονται μέσα από την ζωή, και η ζωή είναι του νου και μέσα στο νου. Το σώμα ούτε ζει ούτε πεθαίνει, διότι δεν μπορεί να περιέχει εσένα που είσαι ζωή. Αν μοιραζόμαστε τον ίδιο νου, τότε κι εσύ μπορείς να ξεπεράσεις τον θάνατο διότι τον ξεπέρασα εγώ. Ο θάνατος είναι μία προσπάθεια να επιλύσεις την σύγκρουση χωρίς να πάρεις καμία απόφαση. Όπως όλες οι άλλες λύσεις που επιχειρεί το εγώ, δεν θα λειτουργήσει.

2. Ο Θεός δεν έφτιαξε το σώμα, διότι είναι φθαρτό, κι επομένως δεν είναι της Βασιλείας των Ουρανών. Το σώμα είναι το σύμβολο αυτού που νομίζεις ότι είσαι. Είναι ξεκάθαρα ένα εργαλείο διαχωρισμού, κι επομένως δεν υπάρχει. Το Άγιο Πνεύμα, όπως πάντα, παίρνει ότι έχεις φτιάξει εσύ και το μεταφράζει σε εργαλείο μάθησης. Ξανά, όπως πάντα, Αυτός ερμηνεύει εκ νέου αυτό που το εγώ χρησιμοποιεί ως επιχείρημα για τον διαχωρισμό, σε μία εκδήλωση εναντίον του (του διαχωρισμού). Αν ο νους μπορεί να θεραπεύει το σώμα, αλλά το σώμα δεν μπορεί να θεραπεύει το νου, τότε ο νους πρέπει να είναι ισχυρότερος από το σώμα. Κάθε θαύμα αυτό φανερώνει.

3. Έχω πει ότι το Άγιο Πνεύμα είναι ο υποκινητής των θαυμάτων. Πάντα σου λέει ότι μόνο ο νους είναι πραγματικός, διότι ο νους μπορεί να μοιράζεται. Το σώμα είναι διαχωρισμένο, κι επομένως δεν μπορεί να είναι μέρος από σένα. Το να είσαι ένας νους έχει νόημα, αλλά το να είσαι ένα σώμα δεν έχει νόημα. Σύμφωνα με τους νόμους του νου, λοιπόν, το σώμα δεν έχει κανένα νόημα.

4. Για το Άγιο Πνεύμα, δεν υπάρχει βαθμός δυσκολίας στα θαύματα. Αυτό σου είναι αρκετά οικείο τώρα, αλλά δεν έχει γίνει ακόμα πιστευτό. Επομένως, δεν το καταλαβαίνεις και δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις. Έχουμε πάρα πολλά να εκπληρώσουμε για χάρη της Βασιλείας των Ουρανών για να αφήσουμε αυτή την κρίσιμη αντίληψη να μας ξεφύγει. Είναι ένας πραγματικός θεμέλιος λίθος του συστήματος σκέψης που διδάσκω και θέλω να διδάξεις κι εσύ. Δεν μπορείς να κάνεις θαύματα χωρίς να το πιστεύεις αυτό, διότι είναι μία πίστη στην απόλυτη ισότητα. Μόνο ένα ίσο δώρο μπορεί να προσφερθεί στους ίσους Υιούς του Θεού, και αυτό είναι η πλήρης εκτίμηση. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Χωρίς κάποια κλίμακα, ο βαθμός δυσκολίας δεν έχει νόημα, και δεν πρέπει να υπάρχει κλίμακα σε αυτό που προσφέρεις στον αδελφό σου.

5. Το Άγιο Πνεύμα, που οδηγεί στον Θεό, μεταφράζει την επικοινωνία σε ύπαρξη, ακριβώς όπως εν τέλει μεταφράζει την αντίληψη σε γνώση. Δεν χάνεις αυτό που κοινωνείς. Το εγώ χρησιμοποιεί το σώμα για επίθεση, για ευχαρίστηση και για υπερηφάνεια. Η παράνοια αυτής της αντίληψης το κάνει πραγματικά τρομακτικό. Το Άγιο Πνεύμα βλέπει το σώμα μόνο σαν ένα μέσο επικοινωνίας, και εφόσον το να επικοινωνείς σημαίνει ότι μοιράζεσαι, τότε γίνεται κοινωνία. Ίσως νομίζεις ότι ο φόβος όπως και η αγάπη μπορεί να γίνει προϊόν κοινωνίας ∙ και επομένως να μπορεί να μοιραστεί. Εν τούτοις, αυτό δεν είναι τόσο αληθές όσο φαίνεται. Αυτοί που κοινωνούν φόβο προωθούν την επίθεση, και η επίθεση πάντα διασπά την επικοινωνία, και την κάνει αδύνατη. Τα εγώ ενώνονται μόνο σε προσωρινή συμμαχία, αλλά πάντα γι αυτό που το κάθε ένα μπορεί να αποκτήσει ξεχωριστά. Το Άγιο Πνεύμα κοινωνεί μόνο αυτό που ο κάθε ένας μπορεί να δώσει σε όλους. Ποτέ δεν παίρνει τίποτα πίσω, διότι θέλει να το κρατήσεις. Επομένως, η διδασκαλία Του αρχίζει με το μάθημα:

Για να έχεις, δίνε τα όλα σε όλους.

6. Αυτό είναι ένα πολύ προκαταρκτικό βήμα, και το μόνο που πρέπει να κάνεις για τον εαυτό σου. Δεν είναι καν απαραίτητο να ολοκληρώσεις το βήμα μόνος σου, αλλά είναι απαραίτητο να στραφείς προς αυτή την κατεύθυνση. Έχοντας επιλέξει να πας προς αυτή την κατεύθυνση, τοποθετείς τον εαυτό σου επικεφαλής του ταξιδιού, εκεί όπου εσύ και μόνο εσύ πρέπει να παραμένεις. Αυτό το βήμα μπορεί να φαίνεται πως αυξάνει την επίθεση παρά να την επιλύει, διότι είναι το αρχικό βήμα στην αντιστροφή της αντίληψής σου και στην επαναφορά της ορθής πλευράς της. Αυτό συγκρούεται με την ανάποδη αντίληψη που δεν έχεις εγκαταλείψει ακόμα, ειδάλλως η αλλαγή στην κατεύθυνση δεν θα ήταν αναγκαία. Μερικοί παραμένουν σε αυτό το βήμα για πολύ καιρό, βιώνοντας πολύ έντονη σύγκρουση. Σε αυτό το σημείο μπορεί να προσπαθήσουν να δεχτούν την σύγκρουση, παρά να κάνουν το επόμενο βήμα προς την επίλυση της. Έχοντας κάνει το πρώτο βήμα, όμως, θα βοηθηθούν. Μόλις επιλέξουν αυτό που δεν μπορούν να ολοκληρώσουν μόνοι τους, δεν είναι πια μόνοι.

ΜΑΘΗΜΑ 266

Ο ιερός μου Εαυτός κατοικεί μέσα σε σένα, Υιέ του Θεού.

Πατέρα, Εσύ μου έδωσες όλους τους Υιούς Σου, να είναι σωτήρες μου και σύμβουλοί μου στην όραση ∙ οι κομιστές της Ιερής Σου Φωνής σε μένα. Μέσα σ’ αυτούς αντανακλάσαι Εσύ, και μέσα σ’ αυτούς ο Χριστός με κοιτάζει από τον Εαυτό μου. Ο Υιός σου ας μην ξεχνά το ιερό Σου Όνομα. Ο Υιός Σου ας μην ξεχνά την ιερή του Πηγή. Ο Υιός Σου ας μην ξεχνά ότι το Όνομά του είναι δικός Σου.

Αυτή την ημέρα εισερχόμαστε στον Παράδεισο, επικαλούμενοι το Όνομα του Θεού και το δικό μας, αναγνωρίζοντας τον Εαυτό μας στον κάθε ένα από εμάς ∙ ενωμένοι μέσα στην ιερή Αγάπη του θεού. Πόσους σωτήρες μας έχει δώσει ο Θεός! Πως είναι δυνατόν να χάσουμε τον δρόμο προς Αυτόν, όταν Αυτός έχει γεμίσει τον κόσμο με εκείνους που δείχνουν προς Αυτόν, και μας έδωσε την όραση να τους βλέπουμε;

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 265

Το μόνο που βλέπω είναι η ευγένεια της δημιουργίας.

Πραγματικά έχω παρεξηγήσει τον κόσμο, διότι απόθεσα τις αμαρτίες πάνω σ’ αυτόν και τις είδα να μου ανταποδίδουν το βλέμμα μου. Πόσο άγριες φαινόντουσαν! Και πόσο λάθος έκανα όταν νόμιζα ότι αυτό που φοβόμουν βρισκόταν στον κόσμο, αντί μέσα στο νου μου και μόνο. Σήμερα βλέπω τον κόσμο μέσα στην ουράνια ευγένεια με την οποία λάμπει η δημιουργία. Δεν υπάρχει φόβος μέσα σ’ αυτόν. Καμία φαινομενική αμαρτία του ας μην επισκιάζει το φως του Ουρανού που λάμπει πάνω στον κόσμο. Αυτό που αντανακλάται εκεί βρίσκεται μέσα στο Νου του Θεού. Οι εικόνες που βλέπω αντανακλούν τις σκέψεις μου. Όμως ο νους μου είναι ένα με του Θεού. επομένως μπορώ να αντιληφθώ την ευγένεια της δημιουργίας.

Μέσα στην ησυχία επιθυμώ να βλέπω τον κόσμο, ο οποίος δεν κάνει τίποτα άλλο από το να αντανακλά τις Σκέψεις Σου, όπως και τις δικές μου. Ας θυμάμαι ότι αυτές είναι οι ίδιες, και θα δω την ευγένεια της δημιουργίας.

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 264

Με περιβάλλει η Αγάπη του Θεού.

Πατέρα, Εσύ στέκεις μπρος μου και πίσω μου, δίπλα μου, στην θέση που βλέπω τον εαυτό μου, και όπου πηγαίνω. Βρίσκεσαι σε όλα τα πράγματα που βλέπω, τους ήχους που ακούω, και σε κάθε χέρι που ζητά το δικό μου. Μέσα σε Σένα ο χρόνος εξαφανίζεται, και ο χώρος γίνεται μια πεποίθηση χωρίς νόημα. Διότι αυτό που περιβάλλει τον Υιό Σου και τον κρατά ασφαλή είναι η ίδια η Αγάπη. Δεν υπάρχει πηγή άλλη από αυτή, και τίποτα που να μην μοιράζεται την ιερότητά της ∙ τίποτα που να στέκεται πέρα από την δική Σου μια δημιουργία, ή χωρίς την Αγάπη που κρατά όλα τα πράγματα μέσα της. Πατέρα, ο Υιός Σου είναι σαν Εσένα. Ερχόμαστε σε Σένα με το δικό Σου Όνομα σήμερα, για να είμαστε σε γαλήνη μέσα στην παντοτινή Σου Αγάπη.

Αδελφοί μου, ενωθείτε μαζί μου σε αυτό σήμερα. Αυτή είναι η προσευχή της σωτηρίας. Δεν πρέπει να ενωθούμε σε αυτό που θα σώσει τον κόσμο, μαζί με μας;

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ




- Από το Κεφάλαιο 6, THE LESSONS OF THE HOLY SPIRIT -

1. Όπως κάθε καλός δάσκαλος, το Άγιο Πνεύμα γνωρίζει περισσότερα από ό,τι εσύ τώρα, αλλά σε διδάσκει μόνο για να σε κάνει ίσον με Αυτόν. Είχες ήδη διδάξει τον εαυτό σου εσφαλμένα, πιστεύοντας αυτό που δεν ήταν αλήθεια. Δεν πίστεψες στην δική σου τελειότητα. Θα σε δίδασκε ο Θεός ότι έφτιαξες ένα διχασμένο νου, ενώ γνωρίζει το νου σου μόνο ως ολοκληρωμένο; Αυτό που γνωρίζει ο Θεός είναι ότι τα κανάλια επικοινωνίας Του δεν είναι ανοιχτά σε Αυτόν, και έτσι δεν μπορεί να μοιραστεί την χαρά Του και να γνωρίζει ότι τα παιδιά Του είναι απόλυτα χαρούμενα. Το μοίρασμα της χαράς Του είναι μια διαδικασία που συνεχίζεται διαρκώς, όχι μέσα στο χρόνο αλλά στην αιωνιότητα. Η επέκταση του Θεού προς τα έξω, όχι όμως και η ολότητά Του, μπλοκάρεται όταν η Αδελφότητα των Υιών δεν επικοινωνεί μαζί Του ως ένα. Έτσι Αυτός σκέφτηκε, «Τα παιδιά μου κοιμούνται και πρέπει να ξυπνήσουν.»

Με ποιο άλλο τρόπο μπορείς να ξυπνήσεις γλυκά τα παιδιά, εκτός από με μια απαλή Φωνή που δεν θα τα τρομάξει, παρά απλά θα τους θυμίσει ότι η νύχτα τέλειωσε και το φως έχει έρθει; Δεν τα πληροφορείς ότι οι εφιάλτες που τα τρόμαξαν τόσο πολύ δεν είναι αληθινοί, διότι τα παιδιά πιστεύουν στην μαγεία. Απλά τους διαβεβαιώνεις ότι είναι ασφαλή τώρα. Μετά τα εκπαιδεύεις ν’ αναγνωρίσουν την διαφορά ανάμεσα στον ύπνο και στο ξύπνιο τους, έτσι ώστε να καταλάβουν ότι δεν χρειάζεται να φοβούνται τα όνειρα. Κι έτσι όταν έρχονται τα κακά όνειρα, θα επικαλούνται τα ίδια το φως, για να τα διώξουν.

3. Ένας σοφός δάσκαλος διδάσκει μέσα από την προσέγγιση, όχι την αποφυγή. Δεν τονίζει τι πρέπει να αποφεύγεις για να μην πάθεις κακό, αλλά τι χρειάζεται να μάθεις για να έχεις χαρά. Αναλογίσου τον φόβο και την σύγχυση που θα βίωνε ένα παιδί αν του έλεγαν, «Μην κάνεις αυτό γιατί θα πάθεις κακό και κινδυνεύεις ∙ αλλά αν κάνεις αυτό στην θέση του, τότε θα διαφύγεις από το κακό και θα είσαι ασφαλής, και τότε δεν θα φοβάσαι.» Σίγουρα είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσεις τρεις λέξεις: «Μην το κάνεις αυτό!» Αυτή η απλή πρόταση είναι απόλυτα ξεκάθαρη, ευκολονόητη και εύκολα έρχεται στην μνήμη.

4. Το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν ταξινομεί τα σφάλματα διότι Αυτός δεν τρομάζει τα παιδιά, και εκείνοι που τους λείπει η σοφία είναι παιδιά. Εν τούτοις, Αυτός πάντα απαντά στο κάλεσμά τους, και η αξιοπιστία Του τους δίνει μεγαλύτερη ασφάλεια. Τα παιδιά όντως μπερδεύουν την φαντασία με την πραγματικότητα, και φοβούνται διότι δεν αναγνωρίζουν την διαφορά. Το Άγιο Πνεύμα δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στα όνειρα. Απλά με την λάμψη Του τα διώχνει. Το φως Του είναι πάντα το Κάλεσμα προς αφύπνιση, ό,τι και να ονειρεύεσαι. Τίποτα που να διαρκεί δεν βρίσκεται στα όνειρα, και το Άγιο Πνεύμα, λάμποντας με το φως από τον Θεό τον Ίδιο, μιλά μόνο για ό,τι διαρκεί για πάντα.

ΜΑΘΗΜΑ 263

Η ιερή μου όραση βλέπει όλα τα πράγματα ως ιερά.

Πατέρα, ο Νους Σου δημιούργησε όλα όσα υπάρχουν, το Πνεύμα Σου εισήλθε σε αυτά, η Αγάπη Σου τους έδωσε ζωή. Και εγώ θα κοιτάω ό,τι δημιούργησες Εσύ σαν να μπορούσε να είναι αμαρτωλό; Δεν επιθυμώ να αντιλαμβάνομαι τέτοιες σκοτεινές και τρομακτικές εικόνες. Το όνειρο ενός τρελού δεν είναι καθόλου αυτό που επιλέγω αντί για την ομορφιά με την οποία Εσύ ευλόγησες την δημιουργία ∙ αντί για όλη της την ομορφιά, την χαρά, και την αιώνια, ήρεμη εστία της μέσα σε Σένα.

Και όσο παραμένουμε ακόμα έξω από την πύλη του Ουρανού, ας κοιτάξουμε όλα όσα βλέπουμε μέσα από την ιερή όραση και τα μάτια του Χριστού. Όλα τα φαινόμενα ας μας φαίνονται αγνά, έτσι ώστε να μπορέσουμε να τα προσπεράσουμε με αθωότητα, και να πορευτούμε μαζί προς την οικία του Πατέρα μας ως αδελφοί και ιεροί Υιοί του Θεού.

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 262

Ας μην αντιλαμβάνομαι καθόλου διαφορές σήμερα.


Πατέρα, έχεις έναν Υιό. Και αυτόν επιθυμώ να δω σήμερα. Αυτός είναι η δική Σου δημιουργία. Για ποιο λόγο να αντιλαμβάνομαι χιλιάδες μορφές σε αυτό που παραμένει ως ένα; Γιατί θα πρέπει να δίνω σε αυτό το ένα χίλια ονόματα, όταν μόνο ένα αρκεί; Διότι ο Υιός Σου πρέπει να φέρει το Όνομά Σου, διότι Εσύ τον δημιούργησες. Ας μην τον βλέπω σαν ξένο προς τον Πατέρα του, ούτε σαν ξένο προς εμένα. Διότι είναι μέρος από μένα και εγώ μέρος από αυτόν, και οι δυο μας είμαστε μέρος από Σένα που είσαι η Πηγή μας, αιώνια ενωμένοι μέσα στην Αγάπη Σου ∙ για πάντα ο ιερός Υιός του Θεού.

Εμείς που είμαστε ένα επιθυμούμε την σημερινή ημέρα να αναγνωρίσουμε την αλήθεια για τον εαυτό μας. επιθυμούμε να έρθουμε σπίτι μας, και να αναπαυτούμε μέσα στην ενότητα. Διότι εκεί είναι η ειρήνη, και πουθενά αλλού δεν μπορούμε να αναζητήσουμε και να βρούμε την ειρήνη.

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 261

Ο Θεός είναι το καταφύγιο και η ασφάλειά μου.

Θα ταυτιστώ με αυτό που νομίζω ότι είναι το καταφύγιο και η ασφάλειά μου. Θα βλέπω τον εαυτό μου εκεί που αντιλαμβάνομαι την δύναμή μου, και νομίζω ότι ζω μέσα στο κάστρο όπου είμαι ασφαλής και δεν γίνεται να δεχτώ επίθεση. Σήμερα, ας μην αναζητώ την ασφάλεια στον κίνδυνο, ούτε να επιχειρώ να βρω την γαλήνη μου σε δολοφονικές επιθέσεις. Ζω μέσα στον Θεό. Μέσα σε Αυτόν βρίσκω το καταφύγιο και την δύναμή μου. Μέσα σε Αυτόν βρίσκεται η Ταυτότητά μου. Μέσα σε Αυτόν βρίσκεται η παντοτινή ειρήνη. Και μόνο εκεί θα θυμηθώ Ποιος πραγματικά είμαι.

Ας μην αναζητώ είδωλα. Πατέρα μου, επιθυμώ να έρθω σπίτι σε Σένα, σήμερα. Επιλέγω να είμαι έτσι όπως με δημιούργησες, και να βρω τον Υιό που Εσύ δημιούργησες ως Εαυτό μου.

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ;



1.Το σώμα είναι μια περίφραξη που ο Υιός του Θεού φαντάζεται πως έχει χτίσει, για να διαχωρίσει κάποια κομμάτια του Εαυτού του από άλλα. Μέσα σε αυτή την περίφραξη φράχτη νομίζει ότι ζει, για να πεθάνει καθώς αυτή θα παλιώνει και θα φθείρεται. Γιατί μέσα σε αυτή την περίφραξη νομίζει ότι είναι ασφαλής από την αγάπη. Ταυτίζεται με την ασφάλειά του, και θεωρεί τον εαυτό του αυτό που είναι ασφάλεια. Πως αλλιώς θα μπορούσε να είναι βέβαιος ότι παραμένει μέσα σε ένα σώμα, κρατώντας την αγάπη απέξω;

2. Το σώμα δεν θα μείνει. Και όμως, αυτό το βλέπει σαν διπλή ασφάλεια. Γιατί η προσωρινότητα του Υιού του Θεού είναι η «απόδειξη» ότι οι περίφραξή του λειτουργεί, και κάνει το έργο που της αναθέτει ο νους του. Γιατί αν η ενότητά παράμενε ακόμα ανέπαφη, ποιος θα μπορούσε να επιτεθεί ή να υποστεί επίθεση; Ποιος θα μπορούσε να είναι ο νικητής; Ποιος θα μπορούσε να είναι το θήραμά του; Ποιος θα μπορούσε να είναι το θύμα; Ποιος ο δολοφόνος; Και αν δεν πέθαινε, τι «απόδειξη» υπάρχει ότι ο αιώνιος Υιός του Θεού μπορεί να καταστραφεί;

3. Το σώμα είναι ένα όνειρο. Όπως τα άλλα όνειρα μερικές φορές φαίνεται πως απεικονίζει την ευτυχία, αλλά μπορεί εντελώς ξαφνικά να γυρίσει σε φόβο, εκεί όπου γεννιέται κάθε όνειρο. Γιατί μόνο η αγάπη δημιουργεί στην αλήθεια, και η αλήθεια ποτέ δεν μπορεί να φοβάται. Φτιαγμένο για να είναι τρομακτικό, το σώμα πρέπει υπηρετεί τον σκοπό που του έχει δοθεί. Αλλά μπορούμε να αλλάξουμε τον σκοπό που θα υπακούει το σώμα αλλάζοντας αυτό που θεωρούμε ότι είναι ο σκοπός του.

4. Το σώμα είναι το μέσον με το οποίο ο Υιός του Θεού επιστρέφει στην πνευματική υγεία. Παρόλο που φτιάχτηκε για να τον περιφράξει μέσα στην κόλαση δίχως διαφυγή, εν τούτοις ο στόχος του Ουρανού έχει ανταλλαγεί με την αναζήτηση της κόλασης. Ο Υιός του Θεού απλώνει το χέρι του για να φτάσει τον αδερφό του, και να τον βοηθήσει να περπατήσει στον δρόμο μαζί του. Τώρα το σώμα είναι ιερό. Τώρα υπηρετεί για να θεραπεύσει το νου τον οποίο φτιάχτηκε για να σκοτώσει.

5. Θα ταυτίζεσαι με ό,τι θεωρείς ότι θα σε κάνει ασφαλή. Ό,τι και να είναι αυτό, εσύ θα πιστεύεις ότι είναι ένα μαζί σου. Η ασφάλειά σου βρίσκεται στην αλήθεια, και όχι στα ψέματα. Ταυτίσου με την αγάπη, και βρίσκεσαι στο σπίτι σου. Ταυτίσου με την αγάπη, και βρες τον Εαυτό σου.

ΜΑΘΗΜΑ 260

Ας θυμάμαι ότι με δημιούργησε ο Θεός.

Πατέρα, δεν έφτιαξα εγώ τον εαυτό μου, παρόλο που μέσα στην τρέλα μου πίστεψα ότι το έκανα. Όμως, σαν δική Σου Σκέψη, δεν έχω αφήσει την Πηγή μου, και παραμένω μέρος Αυτού που με δημιούργησε. Ο Υιός Σου, Πατέρα μου, σε καλεί σήμερα. Ας θυμηθώ ότι με δημιούργησες Εσύ. Ας θυμηθώ την Ταυτότητά μου. Και ας αφήσω την αθωότητά μου να ανυψωθεί ξανά ενώπιον της όρασης του Χριστού, μέσα από την οποία θα ήθελα να βλέπω τους αδελφούς μου και τον εαυτό μου σήμερα.

Τώρα θυμόμαστε την Πηγή μας, και Εκεί μέσα βρίσκουμε την αληθινή μας Ταυτότητα επιτέλους. Πραγματικά είμαστε ιεροί , διότι η Πηγή μας δεν είναι δυνατόν να γνωρίσει αμαρτία. Και εμείς που είμαστε οι Υιοί Του είμαστε ο ένας σαν τον άλλο, και όμοιοι με Αυτόν.

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 259

Ας θυμάμαι ότι δεν υπάρχει αμαρτία.

Η αμαρτία είναι η μόνη σκέψη που κάνει τον στόχο του Θεού να μοιάζει ανέφικτος. Τι άλλο θα μπορούσε να μας τυφλώσει στο προφανές, και να κάνει το παράξενο και το παραμορφωμένο να φαντάζει πιο καθαρό; Τι άλλο από την αμαρτία γεννά τις επιθέσεις μας; Τι άλλο από την αμαρτία θα μπορούσε να είναι η πηγή της ενοχής, που απαιτεί τιμωρία και πόνο; Και τι άλλο από την αμαρτία θα μπορούσε να είναι η πηγή του φόβου, αποκρύπτοντας την δημιουργία του Θεού ∙ δίνοντας στην αγάπη τις ιδιότητες του φόβου και της επίθεσης;

Πατέρα, σήμερα δεν επιθυμώ να είμαι παράφρων. Δεν επιθυμώ να φοβάμαι την αγάπη, ούτε ν’ αναζητώ για καταφύγιο στο αντίθετό της. Γιατί η αγάπη δεν έχει αντίθετο. Εσύ είσαι η Πηγή όλων όσων υπάρχουν. Και όλα όσα υπάρχουν παραμένουν μαζί Σου, και Εσύ μαζί τους.

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 258

Ας θυμάμαι ότι στόχος μου είναι ο Θεός.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να εκπαιδεύσουμε το νου μας να παραβλέπει όλους τους μικρούς ανόητους στόχους, και να θυμόμαστε ότι στόχος μας είναι ο Θεός. Η μνήμη Του είναι κρυμμένη μέσα στο νου μας, καλυμμένη πίσω από τους ανούσιους μικρούς στόχους μας που δεν μας προσφέρουν τίποτα, και δεν υπάρχουν. Θα συνεχίσουμε να αφήνουμε την χάρη του Θεού να λάμπει στην αφάνεια, ενώ στην θέση Του αναζητούμε τα παιχνίδια και τα μπιχλιμπίδια του κόσμου; Ο Θεός είναι ο μόνος μας στόχος, η μόνη μας Αγάπη. Δεν έχουμε άλλο στόχο από το να Τον θυμηθούμε.

Στόχος μας είναι μόνο να ακολουθούμε τον δρόμο που οδηγεί σε Σένα. Δεν έχουμε άλλο στόχο από αυτόν. Τι άλλο θα μπορούσαμε να θέλουμε από το να Σε θυμηθούμε; Τι άλλο θα μπορούσαμε να αναζητήσουμε από την Ταυτότητά μας;

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΜΟΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ



Η ΜΟΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ.

- Από το Κεφάλαιο 6, THE ONLY ANSWER -

1. Να θυμάσαι ότι το Άγιο Πνεύμα είναι η Απάντηση, όχι η ερώτηση. Το εγώ πάντα μιλάει πρώτο. Είναι ιδιότροπο και δεν έχει καλές προθέσεις γι αυτόν που το έφτιαξε. Πιστεύει , και σωστά, ότι ο κατασκευαστής του μπορεί να αποσύρει την υποστήριξή του από αυτό, οποιαδήποτε στιγμή. Αν είχε καλές προθέσεις για σένα, τότε θα χαιρόταν, όπως το Άγιο Πνεύμα θα χαρεί όταν σε έχει φέρει πίσω στην εστία σου και δεν χρειάζεσαι άλλο την καθοδήγηση Του. Το εγώ δεν θεωρεί τον εαυτό του ως μέρος δικό σου. Εδώ βρίσκεται το πρωταρχικό του σφάλμα, η βάση του όλου συστήματος σκέψης του.

2. Όταν ο Θεός σε δημιούργησε σε έκανε μέρος δικό Του. Αυτός είναι ο λόγος που η επίθεση είναι αδύνατη μέσα στο Βασίλειό Του. Εσύ έφτιαξες το εγώ δίχως αγάπη, κι επομένως ούτε κι αυτό σε αγαπά. Δεν θα μπορούσες να παραμείνεις μέσα στην Βασιλεία των Ουρανών χωρίς αγάπη, και εφόσον η Βασιλεία των Ουρανών είναι αγάπη, εσύ πιστεύεις ότι είσαι δίχως αυτή. Αυτό δίνει την δυνατότητα στο εγώ να θεωρεί τον εαυτό του διαχωρισμένο και έξω από αυτόν που το έφτιαξε, μιλώντας έτσι για το μέρος του νου σου που πιστεύει ότι εσύ είσαι διαχωρισμένος και έξω από το Νου του Θεού. Το εγώ, λοιπόν, έκανε την πρώτη ερώτηση που ποτέ δεν ρωτήθηκε, αλλά που δεν μπορεί να απαντήσει. Αυτή η ερώτηση, «Τι είσαι;» ήταν η αρχή της αμφιβολίας. Το εγώ δεν έχει απαντήσει σε καμία ερώτηση από τότε, παρόλο που έχει κάνει και πολλές άλλες. Οι πιο επινοητικές δραστηριότητες του εγώ ποτέ δεν έχουν πετύχει κάτι περισσότερο από το να συγκαλύψουν και άλλο την ερώτηση, διότι εσύ έχεις την απάντηση και το εγώ σε φοβάται.

3. Εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις την σύγκρουση μέχρι να καταλάβεις πλήρως το βασικό γεγονός ότι το εγώ δεν μπορεί να γνωρίζει τίποτα. Το Άγιο Πνεύμα δεν μιλάει πρώτο, αλλά πάντα απαντά. Όλοι Τον έχουν επικαλεστεί για βοήθεια κάποια στιγμή, με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, και Αυτός τους έχει απαντήσει. Εφόσον το Άγιο Πνεύμα απαντά αληθινά, απαντά για πάντα, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι ο κάθε ένας έχει την απάντηση τώρα.

4. Το εγώ δεν μπορεί ν’ ακούσει το Άγιο Πνεύμα, πιστεύει όμως ότι μέρος του νου που το έφτιαξε είναι εναντίον του. Αυτό το ερμηνεύει ως μια δικαιολογία επίθεσης εναντίον του κατασκευαστή του. Πιστεύει ότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση, και θέλει να το πιστέψεις κι εσύ. Μόνο αν πιστέψεις αυτό θα συμπαραταχτείς μαζί του, και το εγώ χρειάζεται απελπισμένα συμμάχους, αν και όχι αδελφούς. Με το να αντιλαμβάνεται κάτι ξένο προς αυτό μέσα στο νου σου, το εγώ στρέφεται στο σώμα ως σύμμαχο, διότι το σώμα δεν είναι μέρος δικό σου. Αυτό κάνει το σώμα φίλο του εγώ. Είναι μία συμμαχία καθαρά και ξάστερα βασισμένη στον διαχωρισμό. Αν συμπαραταχτείς με αυτή την συμμαχία θα φοβάσαι, διότι θα συμπαρατάσσεσαι με μία συμμαχία φόβου.

5. Το εγώ χρησιμοποιεί το σώμα για να συνωμοτήσει εναντίον του νου σου, και επειδή το εγώ συνειδητοποιεί ότι ο «εχθρός» του μπορεί να δώσει τέλος και στους δυο τους απλά με το να αναγνωρίσεις ότι δεν είναι μέρος δικό σου, ενώνονται μαζί για επίθεση. Αυτή είναι ίσως η πιο παράξενη αντίληψη από όλες, αν αναλογιστείς τι στ’ αλήθεια περιλαμβάνει. Το εγώ, που δεν είναι πραγματικό, επιχειρεί να πείσει το νου, που είναι πραγματικός, ότι ο νους είναι το μαθησιακό εργαλείο του εγώ ∙ και ακόμα, ότι το σώμα είναι πιο πραγματικό από ό,τι είναι ο νους. Κανένας στα σωστά του δεν θα μπορούσε να πιστέψει κάτι τέτοιο, και κανένας, στα σωστά του, δεν το πιστεύει.

6. Άκου, λοιπόν, την μόνη απάντηση του Αγίου Πνεύματος σε όλες τις ερωτήσεις που κάνει το εγώ: Είσαι ένα παιδί του Θεού, ένα ανεκτίμητο μέρος της Βασιλείας Του, το οποίο Αυτός δημιούργησε ως μέρος δικό Του. Τίποτα άλλο δεν υπάρχει, και μόνο αυτό είναι πραγματικό. Έχεις επιλέξει έναν ύπνο στον οποίο έβλεπες κακά όνειρα, αλλά ο ύπνος δεν είναι αλήθεια και ο Θεός σε καλεί να ξυπνήσεις. Δεν θα έχει απομείνει τίποτα από το όνειρό σου όταν ακούσεις Αυτόν, διότι θα ξυπνήσεις. Τα όνειρά σου περιέχουν πολλά από τα σύμβολα του εγώ και σε έχουν μπερδέψει. Όμως, αυτό συνέβαινε επειδή κοιμόσουν και δεν ήξερες. Όταν ξυπνήσεις θα δεις την αλήθεια γύρω σου και μέσα σου, και δεν θα πιστεύεις πια στα όνειρα διότι δεν θα έχουν πραγματικότητα για σένα. Εν τούτοις, η Βασιλεία και όλα όσα έχεις δημιουργήσει εκεί θα έχουν σπουδαία πραγματικότητα για σένα, διότι είναι όμορφα και αληθινά.

7. Μέσα στην Βασιλεία, το που είσαι και το τι είσαι είναι απόλυτα βέβαιο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, διότι η πρώτη ερώτηση δεν ρωτήθηκε ποτέ. Και εν τέλει, έχοντας απαντηθεί ολοκληρωτικά, ποτέ δεν υπήρξε. Το είναι μόνο ζει μέσα στην Βασιλεία, όπου τα πάντα ζουν μέσα στον Θεό χωρίς αμφισβήτηση. Ο χρόνος που πέρασε ρωτώντας μέσα στο όνειρο δίνει την θέση του στην δημιουργία και την αιωνιότητα της. Είσαι τόσο βέβαιος όσο ο Θεός διότι είσαι τόσο αληθινός όσο Αυτός, αλλά αυτό που κάποτε ήταν βέβαιο μέσα στο νου σου, έχει γίνει τώρα μόνο η δυνατότητα για βεβαιότητα.

8. Η εισαγωγή ικανοτήτων στο είναι ήταν η αρχή της αβεβαιότητας, διότι οι ικανότητες είναι δυναμική, όχι επιτεύγματα. Οι ικανότητές σου είναι άχρηστες ενώπιον της παρουσίας των επιτευγμάτων του Θεού, καθώς και των δικών σου. Τα επιτεύγματα είναι αποτελέσματα που έχουν επιτευχθεί. Όταν είναι τέλεια, οι ικανότητες δεν έχουν κανένα νόημα. Είναι περίεργο τώρα που οι τέλειοι πρέπει να τελειοποιηθούν. Μάλιστα, αυτό είναι αδύνατον. Θα θυμάσαι, όμως, ότι όταν θέτεις τον εαυτό σου σε μία αδύνατη κατάσταση, τότε πιστεύεις ότι το αδύνατον είναι δυνατόν.

9. Οι ικανότητες πρέπει να αναπτυχθούν πριν μπορέσεις να τις χρησιμοποιήσεις. Αυτό δεν ισχύει για ό,τι δημιούργησε ο Θεός, αλλά είναι η πιο καλή δυνατή λύση γι αυτό που έφτιαξες εσύ. Σε μία αδύνατη κατάσταση, μπορείς να αναπτύξεις τις ικανότητες σου μέχρι που να μπορούν να σε βγάλουν από αυτή. Έχεις έναν Οδηγό για το πώς να τις αναπτύξεις, αλλά δεν έχεις άλλο διοικητή από τον εαυτό σου. Αυτό σε αφήνει υπεύθυνο της Βασιλείας, μαζί με έναν Οδηγό για να την βρεις και μέσον να την κρατήσεις. Έχεις ένα πρότυπο ν’ ακολουθείς που θα ισχυροποιεί την δική σου διοικητική θέση, και ποτέ δεν θα την μειώνει με κανένα τρόπο. Επομένως θα διατηρείς την κεντρική θέση στην φανταστική σου αιχμαλωσία, η οποία από μόνη της φανερώνει ότι δεν είσαι πραγματικά σε κατάσταση αιχμαλωσίας.

10. Βρίσκεσαι σε μία αδύνατη κατάσταση μόνο και μόνο επειδή εσύ θεώρησες ότι ήταν δυνατόν να είσαι σε αυτή. Θα ήσουν όντως σε μία αδύνατη κατάσταση αν ο Θεός σου έδειχνε την τελειότητά σου, και σου αποδείκνυε ότι σφάλλεις. Αυτό θα φανέρωνε ότι οι τέλειοι είναι ανεπαρκείς στο να φέρουν στον εαυτό τους την επίγνωση της τελειότητάς τους, και έτσι συμπαρατάσσονται με την άποψη ότι αυτοί που έχουν τα πάντα χρειάζονται βοήθεια και ως εκ τούτου είναι αβοήθητοι. Αυτό είναι το είδος της «αιτιολογίας» με την οποία καταπιάνεται το εγώ. Ο Θεός, που γνωρίζει ότι οι δημιουργίες Του είναι τέλειες, δεν τις προσβάλλει. Αυτό θα ήταν το ίδιο αδύνατον όσο και η ιδέα του εγώ ότι έχει προσβάλλει Αυτόν.

11. Αυτός είναι ο λόγος που το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν προστάζει. Όταν προστάζεις σημαίνει πως ισχυρίζεσαι ανισότητα, την οποία το Άγιο Πνεύμα αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει. Η αφοσίωση στα προαναφερθέντα είναι ένας νόμος του νου, και όλα όσα ο Θεός δημιούργησε είναι πιστά στους νόμους Του. Η αφοσίωση σε άλλους νόμους είναι επίσης δυνατή, όχι όμως επειδή οι νόμοι είναι αληθινοί, αλλά επειδή τους έφτιαξες εσύ. Ποιο θα ήταν το όφελος αν ο Θεός σου αποδείκνυε ότι σκέφτεσαι παρανοϊκά; Μπορεί ο Θεός να χάσει την δική Του βεβαιότητα; Συχνά έχω πει ότι αυτό που διδάσκεις είσαι. Θα ήθελες ο Θεός να σε διδάσκει ότι έχεις αμαρτήσει; Αν Αυτός αντιμετώπιζε τον εαυτό που έφτιαξες εσύ με την αλήθεια που δημιούργησε Αυτός για σένα, τι άλλο θα μπορούσε να γίνει από το να φοβηθείς; Θα αμφισβητούσες αν είσαι καλά στο νου σου, που είναι και το μόνο μέρος όπου μπορείς να βρεις την πνευματική υγεία που σου έδωσε Αυτός.

12. Ο Θεός δεν διδάσκει. Η διδασκαλία υπονοεί κάποια έλλειψη, που ο Θεός γνωρίζει ότι δεν υπάρχει. Ο Θεός δεν έχει συγκρούσεις. Η διδασκαλία στοχεύει στην αλλαγή, αλλά ο Θεός δημιούργησε μόνο το αναλλοίωτο. Ο διαχωρισμός δεν ήταν κάποια απώλεια τελειότητας, ήταν μόνο μία αποτυχία στην επικοινωνία. Μια τραχιά και οξεία μορφή επικοινωνίας προέκυψε, και αυτή ήταν η φωνή του εγώ. Δεν μπόρεσε να καταστρέψει την ειρήνη του Θεού, αλλά μπόρεσε να καταστρέψει την δική σου γαλήνη. Ο Θεός δεν την εξάλειψε, διότι το να την εξαλείψει θα σήμαινε ότι επιτίθεται. Όντας υπό αμφισβήτηση, Αυτός δεν αμφισβήτησε. Απλά έδωσε την Απάντηση. Η Απάντησή Του είναι ο Δάσκαλός σου.

ΜΑΘΗΜΑ 257

Ας θυμάμαι ποιος είναι ο σκοπός μου.

Αν ξεχνάω τον στόχο μου το μόνο που γίνεται είναι να μπερδεύομαι, αβέβαιος για το τι είμαι, άρα οι πράξεις μου είναι αντιμαχόμενες. Κανένας δεν μπορεί να υπηρετεί αντιμαχόμενους στόχους και να τους υπηρετεί καλά. Ούτε μπορεί να λειτουργεί χωρίς βαθιά θλίψη και μεγάλη αποθάρρυνση. Άρα ας είμαστε αποφασισμένοι να θυμόμαστε τι θέλουμε σήμερα, ώστε να μπορούμε να ενοποιήσουμε τις σκέψεις και τις πράξεις μας ουσιαστικά, και να πετύχουμε μόνο αυτό που θα ήθελε ο Θεός να κάνουμε σήμερα.

Πατέρα, η συγχώρεση είναι το μέσο για την σωτηρία μας, το οποίο έχεις επιλέξει Εσύ. Σήμερα, ας μην ξεχνούμε ότι δεν γίνεται να έχουμε άλλη θέληση από την δική Σου. Άρα και ο σκοπός μας πρέπει να είναι δικός Σου επίσης, αν επιθυμούμε να φτάσουμε την ειρήνη που Εσύ επιθυμείς για εμάς.

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 256

Ο Θεός είναι ο μόνος στόχος που έχω σήμερα.

Ο δρόμος προς τον Θεό εδώ, είναι μέσω της συγχώρεσης. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αν ο νους δεν είχε περιθάλψει με τόση φροντίδα την αμαρτία, τι ανάγκη θα υπήρχε να βρεις τον δρόμο για εκεί που ήδη βρίσκεσαι; Ποιος θα ήταν ακόμα αβέβαιος; Ποιος είναι δυνατόν να μην είναι σίγουρος για το τι είναι; Και ποιος ακόμα θα παρέμενε κοιμισμένος, μέσα σε βαριά σύννεφα αμφιβολίας για την ιερότητά του, αυτός που ο Θεός δημιούργησε αναμάρτητο; Εδώ μόνο ονειρευόμαστε. Αλλά μπορούμε να ονειρευτούμε ότι έχουμε συγχωρήσει αυτόν στον οποίον κάθε αμαρτία παραμένει αδύνατη, και αυτό επιλέγουμε να ονειρευτούμε σήμερα. Ο Θεός είναι ο στόχος μας ∙ η συγχώρεση είναι το μέσο με το οποίο ο νους μας επιστρέφει επιτέλους σε Αυτόν.

Κι έτσι, Πατέρα μας, ερχόμαστε σε Σένα με τον τρόπο που Εσύ έχεις ορίσει. Δεν έχουμε κανένα άλλο στόχο από το ν’ ακούσουμε την Φωνή Σου, και να βρούμε τον δρόμο που μας έχει δείξει ο ιερός Σου Λόγος.

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 255

Αυτή την ημέρα επιλέγω να την περάσω μέσα σε απόλυτη ειρήνη.

Δεν μου φαίνεται πως μπορώ να επιλέξω να έχω μόνο γαλήνη σήμερα. Και όμως, ο Θεός μου με διαβεβαιώνει ότι ο Υιός Του είναι σαν Αυτόν. Αυτή την ημέρα ας έχω πίστη σε Αυτόν ο Οποίος λέει ότι είμαι ο Υιός του Θεού. Και ας αφήσω την ειρήνη που επιλέγω να είναι δική μου σήμερα να φέρει μαρτυρίες της αλήθειας γι αυτό που λέει Αυτός. Ο Υιός του Θεού δεν γίνεται να έχει σκοτούρες, και πρέπει να παραμένει πάντα στην ειρήνη του Ουρανού. Στο Όνομά Του, αφιερώνω την σημερινή μέρα στο να βρω τι επιθυμεί ο Πατέρας μου για μένα, το δέχομαι ως δικό μου, και το δίνω σε όλους του Υιούς του Πατέρα μου, μαζί με μένα.

Κι έτσι, Πατέρα μου, θα ήθελα να περάσω αυτή την ημέρα μαζί Σου. Ο Υιός Σου δεν Σε έχει ξεχάσει. Η ειρήνη που του έδωσες βρίσκεται ακόμα μέσα στο νου του, και εκεί επιλέγω να περάσω την σημερινή μέρα.

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 254

Ας ησυχάσει κάθε φωνή μέσα μου, εκτός από του Θεού.

Πατέρα, σήμερα θα ήθελα να ακούω μόνο την Φωνή Σου. Έρχομαι σε Σένα μέσα σε βαθύτατη σιγή, για ν’ ακούσω την Φωνή Σου και να λάβω τον Λόγο Σου. Δεν έχω άλλη προσευχή από αυτή: Έρχομαι σε Σένα για να Σου ζητήσω την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι μόνο η Θέλησή Σου, την οποία μοιράζομαι μαζί Σου σήμερα.

Σήμερα δεν αφήνουμε τις σκέψεις του εγώ να κατευθύνουν τα λόγια και τις πράξεις μας. Όταν τέτοιες σκέψεις συμβαίνουν, κάνουμε ένα βήμα πίσω ήσυχα και τις κοιτάμε, και έπειτα τις αφήνουμε να φύγουν. Δεν θέλουμε αυτό που φέρνουν μαζί τους. Κι έτσι δεν επιλέγουμε να τις κρατήσομε. Είναι σιωπηλές τώρα. Και μέσα στην σιγαλιά, την καθαγιασμένη από την Αγάπη Του, ο Θεός μας μιλά και μας λέει την θέλησή μας, καθώς έχουμε επιλέξει να Τον θυμηθούμ

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 253

Ο Εαυτός μου είναι κυβερνήτης του σύμπαντος.

Είναι αδύνατον να μου συμβεί οτιδήποτε ακάλεστο από μένα. Ακόμα και σ’ αυτόν τον κόσμο, εγώ είμαι αυτός που κυβερνώ το πεπρωμένο μου. Αυτό που συμβαίνει είναι αυτό που επιθυμώ. Αυτό που δεν συμβαίνει είναι αυτό που δεν θέλω να γίνει. Αυτό πρέπει να το δεχτώ. Γιατί έτσι οδηγούμαι πέρα από αυτόν τον κόσμο, προς τις δημιουργίες μου, τα παιδιά της θέλησής μου, στον Ουρανό όπου ο ιερός μου Εαυτός κατοικεί μαζί μ’ αυτές και Αυτόν που με δημιούργησε.

Εσύ είσαι ο Εαυτός τον Οποίο δημιούργησες Υιό, να δημιουργεί σαν Εσένα και Ένα μαζί Σου. Ο Εαυτός μου, που κυβερνά το σύμπαν, δεν είναι παρά η Θέλησή Σου σε τέλεια ένωση με την δική μου, η οποία δεν μπορεί παρά να προσφέρει την χαρούμενη συναίνεσή της στην δική Σου, ώστε να μπορεί να επεκταθεί προς τον Εαυτό της.

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ



- Από το Κεφάλαιο 6, THE RELINQUISHMENT OF ATTACK -

1. Όπως έχουμε ήδη τονίσει, κάθε ιδέα αρχίζει μέσα στο νου αυτού που την σκέφτεται. Επομένως, ό,τι επεκτείνεται από το νου είναι ακόμα μέσα σε αυτόν, και γνωρίζει τον εαυτό του από αυτό το οποίο επεκτείνεται. Η λέξη «γνωρίζει» είναι σωστή εδώ, διότι το Άγιο Πνεύμα κρατά ακόμα την γνώση ασφαλή μέσα στο νου σου μέσω της αμερόληπτης αντίληψής Του. Με το να μην επιτίθεται πουθενά, Αυτός δεν παρουσιάζει κανένα εμπόδιο στην επικοινωνία του Θεού. Επομένως, η ύπαρξη δεν απειλείται ποτέ. Ο νους σου που είναι καθ’ ομοίωση του Θεού ποτέ δεν γίνεται να βεβηλωθεί. Το εγώ ποτέ δεν ήταν ούτε θα είναι μέρος από αυτόν, αλλά μέσα από το εγώ μπορείς να ακούσεις και να διδάξεις και να μάθεις ό,τι δεν είναι αληθινό. Έχεις διδάξει τον εαυτό σου να πιστεύει ότι δεν είσαι αυτό που είσαι. Δεν μπορείς να διδάξεις αυτό που δεν έχεις μάθει, και αυτό που διδάσκεις το ενδυναμώνεις στον εαυτό σου διότι το μοιράζεσαι. Κάθε μάθημα που διδάσκεις το μαθαίνεις.

2. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να διδάσκεις μόνο ένα μάθημα. Αν θέλεις να ελευθερωθείς από την σύγκρουση, πρέπει να μαθαίνεις μόνο από το Άγιο Πνεύμα και να διδάσκεις μόνο από Αυτόν. Είσαι μόνο αγάπη, αλλά όταν το αρνείσαι, κάνεις αυτό που είσαι κάτι που πρέπει να το θυμηθείς. Είπα και πριν ότι το μήνυμα της σταύρωσης ήταν «Δίδασκε μόνο αγάπη, διότι αυτό είσαι.» Αυτό είναι το μόνο μάθημα που είναι απόλυτα ενοποιημένο, διότι είναι το μόνο μάθημα που είναι ένα. Μόνο διδάσκοντάς το μπορείς να το μάθεις. «Έτσι όπως διδάσκεις, θα μαθαίνεις.» Αν αυτό είναι αλήθεια, και πραγματικά είναι, μην ξεχνάς ότι αυτό που διδάσκεις σε διδάσκει. Και αυτό που προβάλλεις ή επεκτείνεις, το πιστεύεις.

3. Η μοναδική ασφάλεια βρίσκεται στο να επεκτείνεις το Άγιο Πνεύμα, διότι καθώς βλέπεις την ευγένειά Του στους άλλους, ο δικός σου νους αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως απόλυτα ακίνδυνο. Μόλις το δεχτεί αυτό ολοκληρωτικά, δεν βλέπει καμιά ανάγκη να προστατεύει τον εαυτό του. Τότε αρχίζει να ανατέλλει σε αυτόν η προστασία του Θεού, διαβεβαιώνοντάς τον πως είναι απόλυτα ασφαλής για πάντα. Οι απόλυτα ασφαλείς είναι απόλυτα αγαθοί. Ευλογούν διότι γνωρίζουν ότι είναι ευλογημένοι. Χωρίς την ανησυχία ο νους είναι απόλυτα καλόβολος, και εφόσον επεκτείνει την αγαθοεργία είναι αγαθοεργός. Ασφάλεια σημαίνει απόλυτη απαλλαγή από την επίθεση. Κανένας συμβιβασμός δεν είναι δυνατός σε αυτό. Αν διδάσκεις την επίθεση την μαθαίνεις, και θα σε πληγώνει. Όμως αυτό το μάθημα δεν είναι αθάνατο, και μπορείς να το ξεμάθεις με το να μην το διδάσκεις.

4. Εφόσον δεν γίνεται να μην διδάσκεις, η σωτηρία σου βρίσκεται στο να διδάσκεις το ακριβώς αντίθετο από όλα όσα πιστεύει το εγώ. Έτσι θα μάθεις την αλήθεια που θα σε απελευθερώσει, και θα σε κρατά ελεύθερο την ίδια στιγμή που οι άλλοι την μαθαίνουν από σένα. Ο μόνος τρόπος να έχεις ειρήνη είναι να διδάσκεις ειρήνη. Με το να διδάσκεις ειρήνη πρέπει να την μαθαίνεις και ο ίδιος, διότι δεν μπορείς να διδάσκεις κάτι από το οποίο ακόμα διαχωρίζεσαι. Μόνο έτσι μπορείς να κερδίσεις πίσω την γνώση που έδιωξες μακριά. Μιαν ιδέα που μοιράζεσαι πρέπει να την έχεις. Ξυπνάει μέσα στο νου σου μέσα από την σιγουριά της διδασκαλίας της. Όλα όσα διδάσκεις τα μαθαίνεις. Δίδασκε μόνο αγάπη, και μάθαινε ότι η αγάπη είναι δική σου και ότι είσαι αγάπη.

ΜΑΘΗΜΑ 252

Ο Υιός του Θεού είναι η Ταυτότητά μου.

Ο Εαυτός μου είναι ιερός πέρα από κάθε σκέψη ιερότητας που μπορώ να συλλάβω. Η αστραφτερή και τέλεια αγνότητά του είναι πολύ πιο λαμπερή από κάθε φως που έχουν αντικρύσει ποτέ τα μάτια μου. Η αγάπη του είναι απεριόριστη, με μια ένταση που κρατά όλα τα πράγματα μέσα της, μέσα σε μια ήρεμη και ήσυχη βεβαιότητα. Η δύναμή της δεν προέρχεται από φλογερά ορμέμφυτα που κινούν τον κόσμο, αλλά από την απεριόριστη Αγάπη του Θεού του Ίδιου. Αλήθεια, πόσο πέρα από αυτόν τον κόσμο πρέπει να βρίσκεται ο Εαυτός μου, και συνάμα πόσο κοντά σε μένα και πλησίον του Θεού!

Πατέρα, γνωρίζεις την αληθινή μου Ταυτότητα. Αποκάλυψέ Την τώρα σε μένα που είμαι ο Υιός Σου, ώστε να μπορέσω να αφυπνιστώ στην αλήθεια μέσα σε Σένα, και να γνωρίσω ότι ο Ουρανός έχει αποκατασταθεί σε μένα.

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 251


Δεν χρειάζομαι τίποτα, παρά μόνο την αλήθεια.

Έψαξα για πολλά πράγματα και βρήκα απελπισία. Τώρα αναζητώ μόνο ένα, γιατί σε αυτό το ένα βρίσκονται όλα όσα χρειάζομαι. Όλα όσα αναζητούσα πριν δεν τα χρειαζόμουν, ούτε καν τα ήθελα. Την μοναδική μου ανάγκη δεν την αναγνώριζα. Αλλά τώρα βλέπω ότι χρειάζομαι μόνο την αλήθεια. Με αυτή όλες οι ανάγκες ικανοποιούνται, όλες οι λαχτάρες τελειώνουν, όλες οι ελπίδες τελικά εκπληρώνονται και τα όνειρα φεύγουν. Τώρα έχω όλα όσα θα μπορούσα να χρειάζομαι. Τώρα έχω όλα όσα θα μπορούσα να θέλω. Και τώρα επιτέλους βρίσκομαι σε γαλήνη.

Και γι αυτή την γαλήνη, Πατέρα μας, προσφέρουμε τις ευχαριστίες μας. Αυτό που αρνηθήκαμε στον εαυτό μας Εσύ το επανέφερες, και μόνο αυτό είναι που πραγματικά θέλουμε.

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ;



1. Η αμαρτία είναι παράνοια. Είναι ένα μέσο με το οποίο ο νους οδηγείται στην τρέλα, και επιδιώκει να αφήσει τις ψευδαισθήσεις να πάρουν την θέση της αλήθειας. Και όντας τρελός, βλέπει ψευδαισθήσεις εκεί όπου θα έπρεπε να είναι η αλήθεια, και εκεί όπου βρίσκεται πραγματικά. Η αμαρτία έδωσε μάτια στο σώμα, γιατί τι υπάρχει που θα ήθελαν να δουν οι αναμάρτητοι; Τι ανάγκη έχουν αυτοί από θεάματα, ήχους ή άγγιγμα; Τι θα ήθελαν ν’ ακούσουν ή να πιάσουν; Τι θα ένιωθαν; Το να νιώθεις σημαίνει ότι γνωρίζεις. Και η αλήθεια μπορεί να πληρωθεί με την γνώση, και με τίποτα άλλο.

2. Το σώμα είναι το όργανο που έφτιαξε ο νους στην προσπάθειά του να εξαπατήσει τον εαυτό του. Σκοπός του είναι να κοπιάζει. Εν τούτοις, ο στόχος των κόπων του μπορεί ν’ αλλάζει. Και τώρα το σώμα υπηρετεί ένα διαφορετικό στόχο για να αγωνίζεσαι. Αυτό που επιζητά τώρα επιλέγεται από τον στόχο που έχει πάρει ο νους στην θέση του στόχου της αυταπάτης. Η αλήθεια μπορεί να γίνει ο στόχος του όπως και τα ψέματα. Τότε οι αισθήσεις θα αναζητούν μαρτυρίες της αλήθειας και όχι των ψευδαισθήσεων.

3. Η αμαρτία είναι ο οίκος όλων των ψευδαισθήσεων, οι οποίες το μόνο που κάνουν είναι να εκπροσωπούν πράγματα φανταστικά, προερχόμενα από σκέψεις αναληθείς. Είναι οι «αποδείξεις» ότι αυτό που δεν έχει πραγματικότητα είναι πραγματικό. Η αμαρτία «αποδεικνύει» ότι ο Υιός του Θεού είναι κακός ∙ ότι η αιωνιότητα είναι πεπερασμένη∙ και ότι η αιώνια ζωή πρέπει να πεθαίνει. Και ο Θεός ο Ίδιος έχει χάσει τον Υιό που αγαπά, και αυτό που έχει απομείνει για να Τον ολοκληρώνει είναι η φθορά, ότι η Θέλησή Του έχει ξεπεραστεί για πάντα από τον θάνατο, η αγάπη έχει σφαγιαστεί από τα μίσος, και δεν υπάρχει πια ειρήνη.

4. Τα όνειρα ενός τρελού είναι τρομακτικά, και η αμαρτία πραγματικά μοιάζει να τρομοκρατεί. Εν τούτοις, αυτό που αντιλαμβάνεται η αμαρτία δεν είναι παρά ένα παιδικό παιχνίδι. Ο Υιός του Θεού μπορεί να παίζει ότι έχει γίνει σώμα, θήραμα του κακού και της ενοχής, με μια μικρή ζωή που λήγει με τον θάνατο. Αλλά όλο αυτό το διάστημα ο Πατέρας του εξακολουθεί να λάμπει επάνω σ’ αυτόν, και τον αγαπά με αιώνια Αγάπη που οι μυθοπλασίες του δεν μπορούν καθόλου ν’ αλλάξουν.

5. Ω Υιέ του Θεού, για πόσο ακόμα θα παίζεις το παιχνίδι της αμαρτίας; Μήπως πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος αυτά τα αιχμηρά παιδικά παιχνίδια; Πόσο σύντομα θα είσαι έτοιμος να έρθεις στο σπίτι σου; Μήπως σήμερα; Δεν υπάρχει αμαρτία. Η δημιουργία είναι αμετάβλητη. Ακόμα θέλεις να καθυστερείς την επιστροφή σου στον Ουρανό; Για πόσο ακόμα, ω Υιέ του Θεού, για πόσο ακόμα;

ΜΑΘΗΜΑ 250

Ας μην βλέπω τον εαυτό μου ως περιορισμένο

Σήμερα, ας κοιτώ τον Υιό του Θεού, και ας γίνομαι μάρτυρας της δόξας του. Ας μην προσπαθώ να κρύψω το ιερό φως μέσα σ’ αυτόν, ούτε να βλέπω την δύναμή του μειωμένη και υποβαθμισμένη σε αδυναμία ∙ ούτε να αντιλαμβάνομαι σε αυτόν ελλείψεις με τις οποίες να επιτίθεμαι στην υπέρτατη κυριαρχία του.

Αυτός είναι ο Υιός Σου, Πατέρα μου. Και σήμερα επιθυμώ να βλέπω την ευγένειά του αντί για τις ψευδαισθήσεις μου. Αυτός είναι ό,τι είμαι, και έτσι όπως τον βλέπω, έτσι βλέπω και τον εαυτό μου. Σήμερα θέλω να βλέπω αληθινά, έτσι ώστε αυτή την ημέρα να μπορέσω επιτέλους να ταυτιστώ μαζί του.

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ;



Ποιος είναι ο σκοπός σου εδώ στην γη;

Ο σκοπός σου εδώ, τώρα, είναι να πορεύεσαι με χαρά κι ελευθερία.

Και το μόνο που χρειάζεται για να το κάνεις αυτό,

Είναι να ξέρεις ότι αυτός ο κόσμος δεν έχει τίποτα που να χρειάζεσαι πραγματικά.

Τίποτα δεν μπορεί να επηρεάσει Αυτό που είσαι πραγματικά!

Είσαι ο Υιός του Θεού.

Και το μόνο που χρειάζεται για να πορεύεσαι με ειρήνη και χαρά, είναι να γνωρίζεις ότι ΕΙΣΑΙ Πνεύμα, ότι το Πνεύμα είναι Ένα,

Ότι όλα σου τα αδέλφια, όσο και διαχωρισμένα από σένα και να φαίνεται ότι είναι,

Είναι Ένα μαζί σου.

Το μόνο που χρειάζεται για να πορεύεσαι με ειρήνη, χαρά κι ελευθερία

Είναι να ξέρεις ότι ως Πνεύμα

Εσύ είσαι η δημιουργική πηγή –

Και ότι τίποτα δεν μπορεί ποτέ να σου συμβεί

Που να μην είναι απόλυτα δική σου επιλογή.

Και το μόνο που χρειάζεται για να πορεύεσαι με ειρήνη

Είναι να γνωρίζεις ότι ο Θεός, κι εσύ,

ΕΙΣΑΙ αγάπη,

Κι ελευθερία,

Και ειρήνη,

Και χαρά.

Πορεύσου, λοιπόν, σαν μικρό παιδί.

Πορεύσου σε αυτή την γη σαν ένα παιδί τόσο μικρό

Που δεν δημιουργεί προσκολλήσεις με κανένα από τα παιχνίδια του.

Πορεύσου σε αυτή την γη με την ελευθερία ενός παιδιού,

Που στην κυριολεξία γελά και παίζει με ό,τι φτιάχνει.

Πορεύσου σαν μικρό παιδί.

Ένα μικρό παιδί δεν αναλύει και δεν ερμηνεύει πριν βιώσει κάτι.

Απλά ζει την μία εμπειρία μετά την άλλη,

Δίχως φόβο, χωρίς να σκέφτεται το χρόνο,

Χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες,

Χωρίς να αναλύει αν μια εμπειρία είναι καλή ή κακή.

Απλά το ζει.

Ακόμα κι όταν κλαίει ένα μικρό παιδί,

Δεν το ερμηνεύει σαν καλό ή κακό.

Απλά κλαίει.

Είσαι ο Υιός του Θεού.

Δεν είσαι διαχωρισμένος από το υπόλοιπο της δημιουργίας.

Είσαι ελευθερία.

Είσαι χαρά.

Είσαι αγάπη.

Δεν γίνεται να είσαι τίποτα άλλο.

Ό,τι υποφέρει δεν είναι μέρος δικό σου!

Ζήσε σαν μικρό παιδί με αυτή την επίγνωση!!

ΜΑΘΗΜΑ 249

Η συγχώρεση δίνει τέλος σε κάθε βάσανο και απώλεια.

Η συγχώρεση ζωγραφίζει μια εικόνα ενός κόσμου όπου κάθε βάσανο έχει τελειώσει. Κάθε απώλεια καθίσταται αδύνατη και ο θυμός δεν έχει κανένα νόημα. Η επίθεση τελειώνει, και η τρέλα φτάνει στο τέλος της. Ποιο βάσανο τώρα είναι δυνατόν να διανοηθείς; Ποια απώλεια είναι δυνατόν να βρει κάποιο στήριγμα; Ο κόσμος γίνεται ένας τόπος χαράς, αφθονίας, φιλευσπλαχνίας και ατέλειωτης προσφοράς. Τώρα μοιάζει τόσο με τον Ουρανό που πολύ γρήγορα μεταμορφώνεται στο φως το οποίο αντανακλά. Κι έτσι το ταξίδι που άρχισε ο Υιός του Θεού έχει καταλήξει στο φως από το οποίο προήλθε.

Πατέρα, επιθυμούμε να επιστρέψουμε το νου μας σε Σένα. Τον έχουμε προδώσει, κρατώντας τον στην μέγγενη της πικρίας, και τον τρομοκρατήσαμε με σκέψεις βίας και θανάτου. Τώρα ας αναπαυτούμε πάλι μέσα σε Σένα, έτσι όπως μας δημιούργησες.

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 248

Ό,τι υποφέρει δεν είναι μέρος από μένα.

Έχω απαρνηθεί την αλήθεια. Τώρα, με την ίδια πίστη, ας απαρνηθώ το ψέμα. Ό,τι υποφέρει δεν είναι μέρος από μένα. Ότι θλίβεται δεν είναι ο εαυτός μου. Ό,τι πονά δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση μέσα στο νου μου. Ό,τι πεθαίνει ποτέ δεν ζούσε στην πραγματικότητα, παρά μόνο περιγελούσε την αλήθεια για τον εαυτό μου. Τώρα αποκηρύσσω την εικόνα που έχω για τον εαυτό μου και τις αυταπάτες και τα ψέματα για τον ιερό Υιό του Θεού. Τώρα είμαι έτοιμος να τον δεχτώ πίσω όπως ο Θεός τον δημιούργησε, και έτσι όπως είναι.

Πατέρα, η αρχαία αγάπη για Σένα επιστρέφει, και με αφήνει να αγαπώ και τον Υιό Σου ξανά. Πατέρα, είμαι όπως με δημιούργησες. Τώρα θυμάμαι την Αγάπη Σου, και την δική μου. Τώρα καταλαβαίνω ότι είναι ένα.

Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 247

Χωρίς συγχώρεση θα είμαι ακόμα τυφλός.

Η αμαρτία είναι ένα σύμβολο επίθεσης. Όπου και να την βλέπω θα υποφέρω. Γιατί η συγχώρεση είναι το μόνο μέσο με το οποίο έρχεται σε μένα η όραση του Χριστού. Ας δεχτώ αυτό που μου δείχνει η όρασή Του ως απλή αλήθεια, και θεραπεύομαι ολοκληρωτικά. Αδερφέ, έλα και άσε με να σε κοιτάξω. Η ομορφιά σου αντανακλά την δική μου. Η αθωότητά σου είναι δική μου. Στέκεις μέσα στο φως της συγχώρεσης, και εγώ στέκομαι μαζί σου.

Έτσι επιθυμώ να τους βλέπω όλους σήμερα. Οι αδελφοί μου είναι Υιοί Σου. Η Πατρότητά Σου τους δημιούργησε, και τους έδωσε όλους σε μένα σας μέρος δικό σου, και του δικού μου Εαυτού. Σήμερα Σε τιμώ μέσω αυτών, κι έτσι ελπίζω αυτή την ημέρα ν’ αναγνωρίσω τον Εαυτό μου.

Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 246

Το ότι αγαπώ τον Πατέρα μου σημαίνει ότι αγαπώ τον Υιό Του.

Ας μην θεωρώ ότι μπορώ να βρω τον δρόμο μου προς τον Θεό, αν έχω μίσος μέσα στην καρδιά μου. Ας μην προσπαθώ να πληγώσω τον Υιό του Θεού, και να θεωρώ ότι γνωρίζω τον Πατέρα του ή τον Εαυτό μου. Ας μην αποτύχω ν’ αναγνωρίσω τον εαυτό μου, και να πιστεύω ακόμη ότι η επίγνωση μου μπορεί να περιέχει τον Πατέρα μου, ή ότι ο νους μου μπορεί να συλλάβει όλη την αγάπη που έχει ο Πατέρας μου για μένα, και όλη την αγάπη που επιστρέφω σ’ Αυτόν.

Θα δεχτώ τον δρόμο που Εσύ επιλέγεις για μένα για να έρθω σε Σένα, Πατέρα μου. Γιατί σε αυτό θα επιτύχω, διότι αυτό είναι το Θέλημά Σου. Και αναγνωρίζω ότι αυτό που θέλεις είναι αυτό που θέλω κι εγώ, και μόνο αυτό. Κι έτσι επιλέγω ν’ αγαπώ τον Υιό Σου. Αμήν.

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ;


-Από το Κεφάλαιο 6, THE ALTERNATIVE TO PROJECTION-


1. Κάθε διχασμένος νους περιλαμβάνει κάποια απόρριψη τμήματος δικού του, και αυτό είναι η πίστη στον διαχωρισμό. Η Ολότητα του Θεού, η οποία είναι η ειρήνη Του, δεν μπορεί να εκτιμηθεί παρά μόνο από ένα ολοκληρωμένο νου που αναγνωρίζει την Ολότητα της δημιουργίας του Θεού. Με αυτή την αναγνώριση γνωρίζει τον Δημιουργό του. Ο αποκλεισμός και ο διαχωρισμός είναι συνώνυμοι, όπως είναι και ο διαχωρισμός με την αποσύνδεση. Έχουμε πει ξανά ότι ο διαχωρισμός ήταν και είναι αποσύνδεση, και ότι μόλις συμβεί αυτό, η προβολή γίνεται η κύρια άμυνά του, ή το τέχνασμα που τον κάνει να συνεχίζεται. Ο λόγος, όμως, μπορεί να μην είναι τόσο προφανής όσο νομίζεις.

2. Αυτό που προβάλλεις το αποποιείσαι, και επομένως δεν πιστεύεις ότι είναι δικό σου. Αποκλείεις τον εαυτό σου κρίνοντας ότι είσαι διαφορετικός από αυτόν πάνω στον οποίο προβάλλεις. Εφόσον έχεις ήδη κρίνει εναντίον αυτού που προβάλλεις, συνεχίζεις να του επιτίθεσαι διότι συνεχίζεις να το κρατάς διαχωρισμένο. Κάνοντας αυτό ασυνείδητα, προσπαθείς να κρατήσεις έξω από την επίγνωσή σου το γεγονός ότι επιτέθηκες στον εαυτό σου, κι έτσι φαντάζεσαι ότι έχεις κάνει τον εαυτό σου ασφαλή.

3. Εν τούτοις, η προβολή πάντα θα σε βλάπτει. Ενισχύει την πίστη στον δικό σου διχασμένο νου, και ο μόνος της σκοπός είναι να συνεχίζει τον διαχωρισμό. Είναι αποκλειστικά ένα τέχνασμα του εγώ για να σε κάνει να νιώθεις διαφορετικός και ξεχωριστός από τους αδελφούς σου. Το εγώ το δικαιολογεί αυτό στην βάση του ότι σε κάνει να φαίνεσαι «καλύτερος» από αυτούς, αποκρύπτοντας έτσι ακόμα περισσότερο την ισότητά σου με αυτούς. Η προβολή και η επίθεση είναι αναπόφευκτα συνδεδεμένες, διότι η προβολή είναι πάντα ένα μέσο να δικαιολογείς την επίθεση. Ο θυμός είναι αδύνατος χωρίς προβολή. Το εγώ χρησιμοποιεί την προβολή μόνο για να καταστρέψει την αντίληψη του εαυτού σου και των αδελφών σου. Η διαδικασία αρχίζει με το να αποκλείει κάτι που υπάρχει μέσα σε σένα αλλά εσύ δεν το θέλεις, και οδηγεί κατευθείαν στο να αποκλείει εσένα από τους αδελφούς σου.

4. Έχουμε μάθει, όμως, ότι υπάρχει μία εναλλακτική λύση για την προβολή. Κάθε ικανότητα του εγώ έχει μια καλύτερη χρήση, διότι οι ικανότητές του κατευθύνονται από το νου, ο οποίος έχει μία καλύτερη Φωνή. Το Άγιο Πνεύμα επεκτείνει και το εγώ προβάλλει. Όπως και οι στόχοι τους είναι αντίθετοι, έτσι και το αποτέλεσμα.

5. Το Άγιο Πνεύμα αρχίζει με το να σε αντιλαμβάνεται τέλειο. Γνωρίζοντας ότι αυτή η αντίληψη μοιράζεται, την αναγνωρίζει και σε άλλους, ισχυροποιώντας την έτσι και στους δύο. Αντί για θυμό αυτό προκαλεί αγάπη και στους δύο, διότι διασφαλίζει την συγκαταρίθμηση. Το Άγιο Πνεύμα αντιλαμβάνεται την ισότητα, άρα αντιλαμβάνεται ίσες ανάγκες. Αυτό προσκαλεί αυτόματα την Επανόρθωση, διότι η Επανόρθωση είναι η μοναδική ανάγκη σε αυτό τον κόσμο που είναι παγκόσμια. Το να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου κατ’ αυτό τον τρόπο είναι ο μόνος τρόπος που μπορείς να βρεις την ευτυχία σε αυτό τον κόσμο. Αυτό συμβαίνει, διότι αναγνωρίζει ότι δεν είσαι σε αυτό τον κόσμο, διότι αυτός ο κόσμος είναι δυστυχής.

6. Πως αλλιώς μπορείς να βρεις χαρά σε έναν τόπο δίχως χαρά παρά με την συνειδητοποίηση ότι δεν βρίσκεσαι εκεί; Δεν μπορεί να βρίσκεσαι κάπου όπου ο Θεός δεν σε έβαλε, και ο Θεός σε δημιούργησε ως μέρος δικό Του. Αυτός είναι ο τόπος όπου βρίσκεσαι, και αυτό που είσαι. Είναι ολοκληρωτικά αμετάβλητο. Είναι καθολική συγκαταρίθμηση. Εσύ δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό, ούτε τώρα ούτε ποτέ. Είναι για πάντα αληθινό. Δεν είναι πίστη, είναι Γεγονός. Όλα όσα δημιούργησε ο Θεός είναι εξίσου αληθή όσο Αυτός. Η αλήθεια τους βρίσκεται μόνο στην τέλεια συγκαταρίθμηση μέσα σε Αυτόν ο Οποίος είναι τέλειος. Αν αρνείσαι αυτό, σημαίνει πως αρνείσαι τον εαυτό σου και Αυτόν, εφόσον είναι αδύνατον να δεχτείς το ένα χωρίς το άλλο.

7. Η απόλυτη ισότητα της αντίληψης του Αγίου Πνεύματος είναι η αντανάκλαση της τέλειας ισότητας της γνώσης του Θεού. Η αντίληψη του εγώ δεν έχει ισοδύναμο στον Θεό, αλλά το Άγιο Πνεύμα παραμένει η Γέφυρα ανάμεσα στην αντίληψη και την γνώση. Με το να σου δίνει την ικανότητα να χρησιμοποιείς την αντίληψη με ένα τρόπο που αντανακλά γνώση, εν τέλει θα την θυμηθείς. Το εγώ θα προτιμούσε να πιστεύει ότι αυτή η μνήμη είναι αδύνατη, όμως την δική σου αντίληψη είναι που καθοδηγεί το Άγιο Πνεύμα. Η αντίληψή σου θα τελειώσει εκεί όπου άρχισε. Τα πάντα συναντώνται μέσα στον Θεό, διότι τα πάντα δημιουργήθηκαν από Αυτόν και μέσα σ’ Αυτόν.

8. Ο Θεός δημιούργησε του Υιούς Του επεκτείνοντας την Σκέψη Του, και διασφαλίζοντας τις επεκτάσεις της Σκέψης Του μέσα στο Νου Του. Όλες οι Σκέψεις Του είναι επομένως τέλεια ενοποιημένες με τους εαυτούς τους και αναμεταξύ τους. Το Άγιο Πνεύμα σε καθιστά ικανό να αντιλαμβάνεσαι αυτή την ολότητα τώρα. Ο Θεός σε δημιούργησε να δημιουργείς. Δεν μπορείς να επεκτείνεις την Βασιλεία Του μέχρι που να γνωρίζεις την ολότητά της.

9. Οι σκέψεις αρχίζουν μέσα στο νου αυτού που τις σκέφτεται, από όπου επεκτείνονται προς τα έξω. Αυτό ισχύει τόσο για την Σκέψη του Θεού όσο και για την δική σου. Επειδή ο νους σου είναι διχασμένος, μπορείς και να αντιλαμβάνεσαι όπως μπορείς και να σκέπτεσαι. Εν τούτοις, η αντίληψη δεν μπορεί να ξεφύγει από τους βασικούς νόμους του νου. Αντιλαμβάνεσαι από το νου σου και προβάλλεις τις αντιλήψεις σου προς τα έξω. Παρόλο οι η αντίληψη οιουδήποτε είδους είναι μη πραγματική, την έφτιαξες εσύ και επομένως το Άγιο Πνεύμα μπορεί να την χρησιμοποιήσει καλά. Αυτός μπορεί να εμπνέει την αντίληψη και να την οδηγήσει προς τον Θεό. Αυτή η σύγκλιση φαίνεται ότι είναι μακριά στο μέλλον μόνο και μόνο επειδή ο νους σου δεν βρίσκεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με την ιδέα, και γι αυτό δεν την θέλει τώρα.

10. Το Άγιο Πνεύμα χρησιμοποιεί τον χρόνο, αλλά δεν πιστεύει σ’ αυτόν. Ερχόμενος από τον Θεό, Αυτός τον χρησιμοποιεί για καλό, αλλά δεν πιστεύει σε ό,τι δεν είναι αληθινό. Εφόσον το Άγιο Πνεύμα είναι μέσα στο νου σου, ο νους σου μπορεί επίσης να πιστεύει μόνο ό,τι είναι αληθινό. Το Άγιο Πνεύμα μπορεί να μιλά μόνο γι αυτό, διότι μιλά εκ μέρους του Θεού. Σου λέει να επιστρέψεις ολόκληρο το νου σου στον Θεό, διότι ποτέ δεν Τον έχει αφήσει. Αν δεν Τον έχει αφήσει ποτέ, τότε χρειάζεται να τον αντιλαμβάνεσαι σαν να επιστρέφει. Η πλήρης επίγνωση της Επανόρθωσης, λοιπόν, είναι η αναγνώριση ότι ο διαχωρισμός ποτέ δεν συνέβη. Το εγώ δεν μπορεί να επικρατήσει ενάντια σε αυτό διότι είναι μία ξεκάθαρη δήλωση ότι το εγώ ποτέ δεν υπήρξε.

11. Το εγώ μπορεί να δεχτεί την ιδέα ότι η επιστροφή είναι απαραίτητη διότι μπορεί πολύ εύκολα να κάνει την ιδέα να φαντάζει δύσκολη. Εν τούτοις, το Άγιο Πνεύμα σου λέει ακόμα ότι και η επιστροφή είναι μη αναγκαία, διότι αυτό που δεν συνέβη ποτέ δεν γίνεται να είναι δύσκολο. Όμως, εσύ μπορείς να κάνεις την ιδέα της επιστροφής και αναγκαία και δύσκολη. Εν τούτοις, είναι σίγουρα ξεκάθαρο ότι οι τέλειοι δεν χρειάζονται τίποτα, και δεν μπορείς να βιώσεις την τελειότητα σαν δύσκολο επίτευγμα, διότι αυτό είναι που είσαι. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να αντιλαμβάνεσαι τις δημιουργίες του Θεού, φέρνοντας όλες τις αντιλήψεις σου στην μία γραμμή που βλέπει το Άγιο Πνεύμα. Αυτή η γραμμή είναι η άμεση γραμμή επικοινωνίας με τον Θεό, και αφήνει το νου σου να συγκλίνει με τον δικό Του. Δεν υπάρχει καμία σύγκρουση πουθενά σε αυτή την αντίληψη, διότι σημαίνει ότι όλη η αντίληψη καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα, του Οποίου ο Νους είναι σταθερά μέσα στον Θεό. Μόνο το Άγιο Πνεύμα μπορεί να επιλύσει την σύγκρουση, διότι μόνο το Άγιο Πνεύμα είναι ελεύθερο από σύγκρουση. Αυτός αντιλαμβάνεται μόνο ό,τι είναι αληθινό μέσα στο νου σου, και επεκτείνει προς τα έξω μόνο σε ό,τι είναι αληθινό μέσα σε άλλους νόες.

12. Η διαφορά ανάμεσα στην προβολή του εγώ και την επέκταση του Αγίου Πνεύματος είναι πολύ απλή. Το εγώ προβάλλει για να αποκλείσει, κι επομένως για να εξαπατήσει. Το Άγιο Πνεύμα επεκτείνει αναγνωρίζοντας τον Εαυτό Του μέσα σε κάθε νου, κι επομένως τους αντιλαμβάνεται όλους ως ένα. Τίποτα δεν συγκρούεται με αυτή την αντίληψη, διότι όλα όσα αντιλαμβάνεται το Άγιο Πνεύμα είναι το ίδιο. Όπου και να κοιτάξει Αυτός βλέπει τον Εαυτό Του, κι επειδή είναι ενοποιημένος πάντα προσφέρει ολόκληρη την Βασιλεία των Ουρανών. Αυτό είναι το μοναδικό μήνυμα που Του έδωσε ο Θεός και για το οποίο πρέπει να μιλά, διότι αυτό είναι Αυτός. Η ειρήνη του Θεού βρίσκεται μέσα σε αυτό το μήνυμα, κι επομένως η ειρήνη του Θεού βρίσκεται μέσα σε σένα. Η μεγάλη ειρήνη της Βασιλείας των Ουρανών λάμπει μέσα στο νου σου για πάντα, αλλά αυτή πρέπει να λάμψει και προς τα έξω για να αποκτήσεις την επίγνωσή της.

13. Το Άγιο Πνεύμα σου δόθηκε με τέλεια αμεροληψία, και μόνο με την αμερόληπτη αναγνώρισή σου μπορείς να Τον αναγνωρίσεις. Το εγώ είναι πολυάριθμο, αλλά το Άγιο Πνεύμα είναι Ένα. Το σκοτάδι δεν βρίσκεται πουθενά μέσα στην Βασιλεία, αλλά ο δικός σου ρόλος είναι μόνο να μην επιτρέψεις στο σκοτάδι να κατοικήσει μέσα στον δικό σου νου. Αυτή η ευθυγράμμιση με το φως είναι απεριόριστη, διότι είναι σε ευθυγράμμιση με το φως του κόσμου. Ο κάθε ένας από εμάς είναι το φως του κόσμου, κι ενώνοντας τους νόες μας με αυτό το φως διακηρύσσουμε την Βασιλεία του Θεού μαζί ως ένα.

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...