Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑ 32 Εγώ Έχω Επινοήσει Τον Κόσμο Που Βλέπω.


Αυτό το μάθημα ειναι για τις 1 Φεβρουαρίου.


Εγώ Έχω Επινοήσει Τον Κόσμο Που Βλέπω.

Σήμερα συνεχίζουμε να αναπτύσσουμε το θέμα της αιτίας και του αποτελέσματος. Δεν είσαι το θύμα του κόσμου που βλέπεις επειδή εσύ τον επινόησες. Μπορείς να τον καταργήσεις όσο εύκολα τον δημιούργησες. Θα τον βλέπεις ή δεν θα τον βλέπεις ανάλογα με την επιθυμία σου. Όσο τον θέλεις θα τον βλέπεις όταν πια δεν θα τον θέλεις, δεν θα βρίσκεται πια εκεί για να τον δεις.

Η σημερινή ιδέα, όπως και οι προηγούμενες, ισχύει και για τον εσωτερικό και για τον εξωτερικό σου κόσμο, οι οποίοι είναι στην πραγματικότητα οι ίδιοι. Όμως, εφόσον τους βλέπεις σαν διαφορετικούς, οι περίοδοι πρακτικής σήμερα, πάλι θα περιλαμβάνουν δύο φάσεις, η μία για τον κόσμο που βλέπεις απ’ έξω, και μια για τον κόσμο που βλέπεις στο μυαλό σου. Στις σημερινές ασκήσεις προσπάθησε να εισάγεις την ιδέα ότι και οι δύο είναι στην δική σου φαντασία.

Πάλι θα αρχίσουμε τις περιόδους πρακτικής για το πρωί και το βράδυ επαναλαμβάνοντας την σημερινή ιδέα δύο ή τρεις φορές όσο κοιτάς γύρω σου στον κόσμο που βλέπεις σαν έξω από σένα. Έπειτα κλείσε τα μάτια σου και κοίταξε γύρω σου στον εσωτερικό σου κόσμο. Προσπάθησε να τους μεταχειρίζεσαι και τους δύο σαν ίσους όσο το δυνατόν περισσότερο. Επανέλαβε την σημερινή ιδέα χωρίς βιασύνη όσο συχνά επιθυμείς, καθώς παρατηρείς τις εικόνες που η φαντασία σου φέρνει στην επίγνωσή σου.

Για τις δύο μεγαλύτερες περιόδους, σας συνιστούμε τρία έως πέντε λεπτά, όχι λιγότερο από τρία. Πάνω από πέντε μπορούν να αξιοποιηθούν, αν βρίσκεις ότι η άσκηση σε χαλαρώνει. Για να διευκολύνεις κάτι τέτοιο, διάλεξε κάποια ώρα που νομίζεις ότι δεν θα έχεις πολλούς περισπασμούς, και αισθάνεσαι έτοιμος εσύ ο ίδιος.

Αυτές οι ασκήσεις επίσης πρέπει να συνεχίζονται κατά την διάρκεια της ημέρας, όσο πιο συχνά γίνεται. Οι πιο σύντομες εφαρμογές να περιλαμβάνουν την αργή επανάληψη της ιδέας, καθώς ερευνάς είτε τον εσωτερικό, ή τον εξωτερικό κόσμο. Δεν έχει σημασία ποιον από τους δύο επιλέξεις.

Η σημερινή ιδέα θα πρέπει επίσης να εφαρμόζεται άμεσα σε όποια κατάσταση μπορεί να σε στενοχωρεί. Εφάρμοσε την ιδέα λέγοντας στον εαυτό σου.

Εγώ έχω δημιουργήσει αυτήν την κατάσταση έτσι όπως την βλέπω.

ΜΑΘΗΜΑ 31 Δεν Είμαι Το Θύμα Του Κόσμου Που Βλέπω.



Αυτο το μάθημα είναι για τις 31 Ιανουαρίου


Δεν Είμαι Το Θύμα Του Κόσμου Που Βλέπω.

Η σημερινή ιδέα είναι η εισαγωγή στην διακήρυξη της απελευθέρωσής σου. Πάλι, αυτή η ιδέα θα πρέπει να εφαρμοστεί και στον κόσμο που βλέπεις έξω και στον κόσμο που βλέπεις μέσα σου. Στην εφαρμογή αυτής της ιδέας θα χρησιμοποιήσουμε μια μορφή πρακτικής την οποία θα χρησιμοποιούμε όλο και περισσότερο από τώρα και στο εξής, με κάποιες αλλαγές που θα σας υποδεικνύουμε. Μιλώντας γενικά, η μορφή αυτή περιλαμβάνει δύο όψεις, μία κατά την οποία θα εφαρμόζεις την ιδέα με μια πιο σταθερή βάση, και η άλλη θα αποτελείται από συχνές εφαρμογές της ιδέας κατά την διάρκεια όλης της ημέρας.

Χρειάζονται δύο μεγαλύτερες περίοδοι πρακτικής για την σημερινή ιδέα, μία το πρωί και μία τη νύχτα. Σας συνιστούμε τρία έως πέντε λεπτά για την κάθε μία. Εκείνη την ώρα, κοίτα γύρω σου αργά όσο θα επαναλαμβάνεις την ιδέα δύο ή τρεις φορές. Έπειτα κλείσε τα μάτια σου, και εφάρμοσε την ιδέα στον εσωτερικό σου κόσμο. Θα δραπετεύσεις και από τους δύο μαζί, διότι ο εσωτερικός κόσμος είναι η αιτία του εξωτερικού.

Καθώς ερευνάς τον εσωτερικό σου κόσμο, απλά άφηνε όποιες σκέψεις περνούν από το μυαλό σου να έρχονται στην επίγνωσή σου, μελετώντας την κάθε μια για μια στιγμή, και έπειτα να την αντικαθιστάς από την άλλη. Προσπάθησε να μην θέσεις κάποιο είδος ιεραρχίας ανάμεσά τους. Παρατήρησέ τις να πηγαίνουν και να έρχονται με όση μεγαλύτερη απάθεια γίνεται. Μην παραμένεις σε καμιά ιδιαίτερα, παρά προσπάθησε να αφήσεις το ρεύμα να κινείται ομαλά και ήρεμα, χωρίς καμιά προσωπική επένδυση από μέρους σου. Καθώς κάθεσαι και παρατηρείς τις σκέψεις σου ήρεμα, να επαναλαμβάνεις την σημερινή ιδέα από μέσα σου όσο πιο συχνά γίνεται, αλλά χωρίς βιασύνη.

Ακόμα, επαναλάμβανε την σημερινή ιδέα όσο πιο συχνά γίνεται κατά την διάρκεια της ημέρας. Υπενθύμιζε στον εαυτό σου ότι κάνεις μια διακήρυξη ανεξαρτησίας εν ονόματι της δικής σου ελευθερίας. Και στην δική σου ελευθερία βρίσκεται και η ελευθερία του κόσμου.

Η σημερινή ιδέα είναι επίσης ιδιαίτερα χρήσιμη για απάντηση σε οποιαδήποτε μορφή πειρασμού που μπορεί να προκύψει. Είναι μια διακήρυξη ότι δεν θα ενδώσεις σε αυτόν, και ότι δεν θα βάλεις τον εαυτό σου σε δουλεία.

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.



- Από το Κεφάλαιο 9, THE HOLY SPIRIT’S PLAN OF FORGIVENESS-

1. Η Επανόρθωση είναι για όλους, διότι είναι ο τρόπος να ακυρώσεις την πίστη ότι κάτι μπορεί είναι μόνο για σένα. Το να συγχωρείς σημαίνει να παραβλέπεις. Κοίτα, λοιπόν, πέρα από το σφάλμα και μην αφήνεις την αντίληψή σου να μένει πάνω σ’ αυτό, διότι θα πιστεύεις αυτό που κρατά η αντίληψή σου. Δέξου ως αληθές μόνο αυτό που είναι ο αδελφός σου, αν θέλεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Αν αντιλαμβάνεσαι αυτό που δεν είναι, δεν θα γνωρίζεις ούτε τι είσαι κι εσύ, διότι θα τον βλέπεις με λανθασμένο τρόπο. Να θυμάσαι πάντα ότι η Ταυτότητά σας είναι κοινή, και ότι το μοίρασμά Της είναι η πραγματικότητά Της.

2. Έχεις κάποιο ρόλο να παίξεις στην Επανόρθωση, αλλά το σχέδιο της Επανόρθωσης είναι πέρα από σένα. Εσύ δεν καταλαβαίνεις το πώς να παραβλέπεις τα σφάλματα, ειδάλλως δεν θα τα έκανες. Θα ήταν ακόμα άλλο ένα σφάλμα να πιστέψεις ότι είτε δεν τα κάνεις, ή ότι μπορείς να τα διορθώσεις δίχως έναν Οδηγό για την διόρθωση. Και αν δεν ακολουθείς αυτό τον Οδηγό, τα σφάλματά σου δεν θα διορθωθούν. Το σχέδιο δεν είναι δικό σου εξαιτίας των περιορισμένων ιδεών σου για το τι είσαι. Αυτή η αίσθηση περιορισμού είναι η αιτία από την οποία προέρχονται όλα τα σφάλματα. Ο τρόπος να τα ακυρώσεις, επομένως, δεν είναι από σένα αλλά για σένα.

3 Η Επανόρθωση είναι ένα μάθημα στο μοίρασμα, το οποίο σου δίδεται διότι εσύ έχεις λησμονήσει πώς να το κάνεις. Το Άγιο Πνεύμα απλά σου υπενθυμίζει την φυσική χρήση των ικανοτήτων σου. Με το να ερμηνεύει εκ νέου την ικανότητα για επίθεση σε ικανότητα για μοίρασμα, Αυτός μετασχηματίζει αυτό που έχεις φτιάξει εσύ σε ό,τι δημιούργησε ο Θεός. Αν θέλεις να το πετύχεις αυτό μέσω Αυτού, δεν μπορείς να κοιτάς τις ικανότητές σου μέσα από τα μάτια του εγώ, διότι έτσι θα τις κρίνεις όπως τις κρίνει αυτό. Όλη η επικινδυνότητά τους βρίσκεται την κρίση του εγώ. Όλη η χρησιμότητά τους βρίσκεται στην κρίση του Αγίου Πνεύματος.

4. Το εγώ, έχει κι αυτό ένα σχέδιο συγχώρεσης διότι εσύ το ζητάς, αν και όχι από τον σωστό διδάσκαλο. Το σχέδιο του εγώ, φυσικά, δεν βγάζει κανένα νόημα και δεν θα λειτουργήσει. Ακολουθώντας το δικό του σχέδιο εσύ απλά θα θέτεις τον εαυτό σου σε μια αδύνατη κατάσταση, στην οποία πάντα σε οδηγεί το εγώ. Το σχέδιο του εγώ είναι να σε κάνει να δεις το σφάλμα πρώτα πολύ καθαρά, και μετά να το παραβλέψεις. Όμως πως μπορείς να παραβλέψεις κάτι που εσύ το έχεις κάνει πραγματικό; Βλέποντάς το καθαρά, το έχεις κάνει πραγματικό και δεν μπορείς να το παραβλέψεις. Εκεί είναι που το εγώ αναγκάζεται να κάνει έκκληση σε «μυστήρια», επιμένοντας ότι πρέπει να δεχτείς αυτό που δεν έχει νόημα για να σωθείς. Πολλοί έχουν προσπαθήσει να το κάνουν αυτό στο όνομά μου, ξεχνώντας ότι τα λόγια μου βγάζουν τέλειο νόημα επειδή προέρχονται από τον Θεό. Είναι το ίδιο λογικά τώρα όσο ήταν πάντα, διότι μιλούν για ιδέες που είναι αιώνιες.

5. Η συγχώρεση που μαθαίνεται από μένα δεν χρησιμοποιεί τον φόβο για να καταργήσει τον φόβο. Ούτε κάνει πραγματικό το μη πραγματικό για να το καταστρέψει αργότερα. Η συγχώρεση μέσω του Αγίου Πνεύματος βρίσκεται απλά στο να βλέπει πέρα από το σφάλμα εξ αρχής, επομένως να το κάνει μη πραγματικό για σένα. Μην αφήνεις καμιά πίστη ότι είναι πραγματικό να εισέλθει στο νου σου, ειδάλλως θα πιστεύεις και ότι πρέπει να ακυρώσεις αυτό που έχεις φτιάξει για να συγχωρεθείς. Αυτό που δεν έχει κανένα αποτέλεσμα δεν υπάρχει, και για το Άγιο Πνεύμα τα αποτελέσματα του σφάλματος είναι ανύπαρκτα. Με το να ακυρώνει όλα τα αποτελέσματά του με σταθερότητα και συνέπεια, παντού και από όλες τις απόψεις, Αυτός διδάσκει ότι το εγώ δεν υπάρχει και το αποδεικνύει.

6. Ακολούθησε την διδασκαλία του Αγίου Πνεύματος στην συγχώρεση, λοιπόν, διότι η συγχώρεση είναι η λειτουργία Του και Αυτός γνωρίζει πώς να την εκπληρώνει τέλεια. Αυτό εννοούσα όταν είπα ότι τα θαύματα είναι φυσικά, και όταν δεν συμβαίνουν κάτι δεν πάει καλά. Τα θαύματα είναι απλά το σημάδι της προθυμίας σου να ακολουθείς το σχέδιο της σωτηρίας του Αγίου Πνεύματος, αναγνωρίζοντας ότι εσύ δεν γνωρίζεις τι είναι. Το δικό Του έργο δεν είναι δική σου λειτουργία, και μόνο αν το δεχτείς αυτό θα μπορέσεις να μάθεις ποια είναι η δική σου λειτουργία.

7. Η σύγχυση των λειτουργιών είναι τόσο τυπική για το εγώ που ήδη θα πρέπει να είσαι αρκετά εξοικειωμένος με αυτή τώρα. Το εγώ πιστεύει ότι όλες οι λειτουργίες του ανήκουν, παρόλο που δεν έχει ιδέα το τι είναι αυτές. Αυτό είναι κάτι περισσότερο από απλή σύγχυση. Είναι ένας ιδιαίτερα επικίνδυνος συνδυασμός μεγαλείου και σύγχυσης που κάνει το εγώ να επιτίθεται σε όλα και σε όλους χωρίς κανένα απολύτως λόγο. Αυτό ακριβώς κάνει το εγώ. Είναι απρόβλεπτο στις αντιδράσεις του, διότι δεν έχει ιδέα τι αντιλαμβάνεται.

8. Αν δεν έχεις ιδέα τι συμβαίνει, πόσο κατάλληλα μπορείς να περιμένεις πως θα αντιδράς; Μπορεί να αναρωτηθείς, άσχετα με το πως μπορεί να ερμηνεύεις την κατάσταση, αν η μη προβλεψιμότητά του εγώ το τοποθετεί σε μια ισχυρή θέση ως καθοδηγητή σου. Θα σου επαναλάβω ότι τα προσόντα του εγώ για καθοδηγητής είναι ιδιαίτερα ατυχή, και ότι η επιλογή του ως δάσκαλος της σωτηρίας δεν μια καθόλου καλή επιλογή. Όποιος επιλέγει έναν εντελώς παρανοϊκό οδηγό πρέπει να είναι κι ο ίδιος εντελώς παρανοϊκός. Ούτε είναι αλήθεια ότι δεν συνειδητοποιείς ότι ο οδηγός είναι παρανοϊκός. Εσύ το συνειδητοποιείς αυτό διότι το συνειδητοποιώ κι εγώ, και το έχεις κρίνει με τα ίδια κριτήρια που το έχω κρίνει κι εγώ.

9. Το εγώ στην κυριολεξία ζει με δανεικό χρόνο, και οι μέρες του είναι μετρημένες. Μην φοβάσαι την Τελευταία Κρίση, παρά καλωσόρισέ την και μην περιμένεις, διότι ο χρόνος του εγώ είναι «δανεισμένος» από την αιωνιότητά σου. Αυτή είναι η Δευτέρα Παρουσία που φτιάχτηκε για σένα όπως δημιουργήθηκε η Πρώτη. Η Δευτέρα Παρουσία είναι απλά η επιστροφή της πνευματικής υγείας. Μπορεί αυτό ποτέ να είναι τρομακτικό;

10. Τι άλλο εκτός από την φαντασίωση μπορεί να είναι τρομακτικό, και ποιος επιστρέφει στις φαντασιώσεις εκτός κι αν είναι απελπισμένος από την αναζήτηση της ικανοποίησης στην πραγματικότητα; Εν τούτοις, είναι βέβαιο ότι ποτέ δεν θα βρεις ικανοποίηση στις φαντασιώσεις, άρα λοιπόν η μόνη ελπίδα είναι να αλλάξεις την γνώμη σου για την πραγματικότητα. Μόνο στην περίπτωση που η απόφαση ότι η πραγματικότητα μπορεί να είναι τρομακτική είναι λανθασμένη, τότε μπορεί ο Θεός να έχει δίκιο. Και σε διαβεβαιώνω ότι ο Θεός έχει δίκιο. Να χαίρεσαι, λοιπόν, που έκανες λάθος, αλλά αυτό συνέβη διότι δεν ήξερες ποιος ήσουν. Αν ήξερες, δεν θα μπορούσες πια να κάνεις λάθος περισσότερο από όσο μπορεί να κάνει λάθος και ο Θεός.

11. Το αδύνατο μπορεί να συμβαίνει μόνο στις φαντασιώσεις. Όταν ψάχνεις για πραγματικότητα στις φαντασιώσεις δεν θα την βρίσκεις. Τα σύμβολα των φαντασιώσεων είναι από το εγώ, και τέτοια θα βρεις πολλά. Αλλά μην ψάχνεις για νόημα σε αυτά. Δεν έχουν περισσότερο νόημα από ό,τι οι φαντασιώσεις μέσα στις οποίες υφαίνονται. Τα παραμύθια μπορεί να είναι ευχάριστα ή τρομακτικά, αλλά κανένας δεν λέει ότι είναι αλήθεια. Τα παιδιά μπορεί να τα πιστεύουν, κι έτσι, για λίγο, τα παραμύθια φαντάζουν αληθινά γι αυτά. Όμως, όταν αρχίσει και φωτίζεται η πραγματικότητα, οι φαντασιώσεις φεύγουν. Η πραγματικότητα εν τω μεταξύ δεν έχει φύγει. Η Δευτέρα Παρουσία είναι η επίγνωση της πραγματικότητας, όχι η επιστροφή της.

12. Κοίταξε, παιδί μου, η πραγματικότητα είναι εδώ. Ανήκει σε σένα και μένα και στον Θεό, και είναι απόλυτα ικανοποιητική για όλους Εμάς. Μόνο αυτή η επίγνωση θεραπεύει, διότι είναι η επίγνωση της αλήθειας.

ΜΑΘΗΜΑ 30 Ο Θεός Είναι Σε Όλα Όσα Βλέπω, Επειδή Ο Θεός Είναι Μέσα Στο Νου Μου.

Αυτό το μάθημα είναι για τις 30 Ιανουαρίου.



Ο Θεός Είναι Σε Όλα Όσα Βλέπω, Επειδή Ο Θεός Είναι Μέσα Στο Νου Μου.

Η σημερινή ιδέα είναι το σημείο εκκίνησης για την Όραση. Από αυτή την ιδέα ο κόσμος θα ανοίξει ενώπιόν σου, και θα τον κοιτάς και θα βλέπεις σ’ αυτόν ό,τι δεν έβλεπες τόσο καιρό. Και ό,τι έβλεπες πριν δεν θα σου είναι πια ούτε καν αμυδρά ορατό.

Σήμερα προσπαθούμε να δούμε ένα νέο είδος «προβολής». Δεν επιχειρούμε να ξεφορτωθούμε ό,τι δεν μας αρέσει βλέποντάς το έξω. Αντί γι αυτό, προσπαθούμε να δούμε στον κόσμο αυτό που βρίσκεται στο νου μας, και αυτό που θέλουμε ν’ αναγνωρίσουμε βρίσκεται εκεί. Επομένως, προσπαθούμε να ενωθούμε με ό,τι βλέπουμε, αντί να το κρατάμε μακριά μας. Αυτή είναι η βασική διαφορά της πραγματικής όρασης από τον τρόπο που βλέπεις εσύ.

Την σημερινή ιδέα θα πρέπει να την εφαρμόζεις όσο πιο συχνά γίνεται κατά την διάρκεια της ημέρας. Όποτε έχεις κάποια διαθέσιμη στιγμή, επαναλάμβανέ την από μέσα σου, κοιτώντας γύρω σου, και προσπαθώντας να συνειδητοποιήσεις ότι η ιδέα ισχύει για ό,τι βλέπεις τώρα, ή θα μπορούσες να δεις αν βρισκόταν στην ακτίνα όρασής σου.

Η πραγματική όραση δεν περιορίζεται από έννοιες όπως «κοντά» και «μακριά». Για να σε βοηθήσουμε να συνηθίσεις αυτή την ιδέα, προσπάθησε να σκεφτείς πράγματα πέρα από την παρούσα ακτίνα όρασής σου καθώς και εκείνα που βλέπεις πραγματικά, την ώρα που εφαρμόζεις την σημερινή ιδέα.

Η πραγματική όραση δεν είναι απεριόριστη μόνο όσον αφορά τον χώρο και την απόσταση, αλλά ούτε εξαρτάται καθόλου από τα μάτια του σώματος. Ο νους είναι η μόνη πηγή της. Για να σε βοηθήσουμε να εξοικειωθείς περισσότερο με την σημερινή ιδέα, αφιέρωσε πολλές περιόδους πρακτικής εφαρμόζοντας την σημερινή ιδέα με τα μάτια κλειστά, χρησιμοποιώντας όποια θέματα σου έρχονται στο μυαλό, και κοιτώντας μέσα σου παρά έξω. Η σημερινή ιδέα ισχύει εξ ίσου και για τις δύο περιπετώσεις.






Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑ 29 Ο Θεός βρίσκεται μέσα σε όλα όσα βλέπω.


Αυτό το μάθημα είναι για τις 29 Ιανουαρίου


O Θεός Βρίσκεται μέσα σε Όλα Όσα Βλέπω.

Η σημερινή ιδέα εξηγεί γιατί μπορείς να βλέπεις τον συνολικό σκοπό στα πάντα. Εξηγεί γιατί τίποτα δεν είναι ξεχωριστό, από μόνο του ή για τον εαυτό του. Εξηγεί γιατί τίποτα απ’ ό,τι βλέπεις δεν σημαίνει τίποτα. Στην πραγματικότητα εξηγεί κάθε ιδέα που έχουμε χρησιμοποιήσει μέχρι τώρα, και όλες όσες ακολουθούν. Η σημερινή ιδέα είναι η όλη βάση της όρασης.

Πιθανόν να βρεις ότι αυτή την ιδέα είναι πολύ δύσκολο να την αντιληφθείς αυτή την στιγμή. Μπορεί να την βρεις ανόητη, άσχετη, παράλογη, αστεία, ακόμα και αμφισβητήσιμη. Σίγουρα ο Θεός δεν βρίσκεται για παράδειγμα σε ένα τραπέζι, έτσι όπως το βλέπεις. Και όμως, χθες τονίσαμε ότι ένα τραπέζι μοιράζεται το σκοπό του σύμπαντος. Και ό,τι μοιράζεται το σκοπό του σύμπαντος μοιράζεται και το σκοπό του Δημιουργού του.

Δοκίμασε, λοιπόν, σήμερα, να μάθεις να βλέπεις όλα τα πράγματα με αγάπη, εκτίμηση και ανοικτό μυαλό. Τώρα δεν τα βλέπεις. Πως θα μπορούσες λοιπόν να γνωρίζεις τι υπάρχει μέσα σ’ αυτά; Τίποτα δεν είναι όπως σου φαίνεται. Ο ιερός σκοπός του βρίσκεται πέρα από τη περιορισμένη ακτίνα αντίληψης. Όταν η όραση θα σου έχει δείξει την ιερότητα που φωτίζει τον κόσμο, τότε θα καταλάβεις πλήρως την σημερινή ιδέα. Και τότε δεν θα μπορείς να καταλάβεις πως σου είχε φανεί τόσο δύσκολο κάποτε.

Οι έξι δίλεπτες περίοδοι πρακτικής για σήμερα θα πρέπει να ακολουθήσουν το γνωστό πλαίσιο: Άρχισε επαναλαμβάνοντας από μέσα σου την ιδέα, και μετά εφάρμοσέ την σε τυχαία επιλεγμένα θέματα γύρω σου, ονομάζοντας το κάθε ένα ξεχωριστά. Προσπάθησε να αποφύγεις την τάση του «εγώ» σου να επιλέγει, πειρασμός που μπορεί να είναι ιδιαίτερα έντονος με την σημερινή ιδέα, εξαιτίας της απόλυτα αλλογενούς φύσης της. Να θυμάσαι ότι οποιαδήποτε σειρά θέτεις είναι εξίσου αλλογενής ως προς την πραγματικότητα.

Ο κατάλογος υποκειμένων λοιπόν, θα έπρεπε να είναι όσο το δυνατόν ελεύθερος από επιλογή του «εγώ» μας. Για παράδειγμα, μια κατάλληλη λίστα θα μπορούσε να περιλαμβάνει:

Ο Θεός είναι σε αυτήν την κρεμάστρα.
Ο Θεός είναι σε αυτό το περιοδικό.
Ο Θεός είναι σε αυτό το δάκτυλο.
Ο Θεός είναι σε αυτή την λάμπα.
Ο Θεός είναι σε αυτό το σώμα.
Ο Θεός είναι σε αυτή την πόρτα.
Ο Θεός είναι σε αυτό το καλάθι των αχρήστων.

Μαζί με τις καθορισμένες περιόδους πρακτικής, να επαναλαμβάνεις την σημερινή ιδέα τουλάχιστον μια φορά την ώρα, κοιτάζοντας αργά γύρω σου καθώς λες από μέσα σου τις λέξεις χωρίς βιασύνη. Τουλάχιστον μια ή δύο φορές θα πρέπει να νιώσεις μια αίσθηση γαλήνης καθώς θα κάνεις αυτό.

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑ 28 Πάνω Απ’ Όλα Θέλω Να Δω Τα Πράγματα Με Διαφορετικό Τρόπο.

Αυτό το μάθημα είναι για τις 28 Ιανουαρίου


Πάνω Απ’ Όλα Θέλω Να Δω Τα Πράγματα Με Διαφορετικό Τρόπο.

Σήμερα δίνουμε περισσότερη εξειδικευμένη εφαρμογή στην χθεσινή ιδέα. Σε αυτές τις περιόδους πρακτικής, θα κάνεις μια σειρά από συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Το ζήτημα αν θα τις τηρήσεις στο μέλλον δεν μας απασχολεί σε αυτό το σημείο. Αν είσαι πρόθυμος να τις τηρήσεις τουλάχιστον τώρα, έχεις ήδη ξεκινήσει στο δρόμο του να τις τηρείς. Και είμαστε ακόμα στην αρχή.

Μπορεί ν’ αναρωτιέσαι γιατί είναι τόσο σημαντικό να λες, για παράδειγμα, «Πάνω απ’ όλα θέλω να δω αυτό το τραπέζι με διαφορετικό τρόπο.» Από μόνο του δεν είναι καθόλου σημαντικό. Όμως τι είναι από μόνο του; Και τι σημαίνει «από μόνο του»; Βλέπεις πολλά ξεχωριστά πράγματα για τον εαυτό σου, πράγμα που σημαίνει ότι στην πραγματικότητα δεν βλέπεις καθόλου. Είτε βλέπεις, είτε όχι. Όταν δεις ένα πράγμα με διαφορετικό τρόπο, θα δεις και όλα τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Το φως που θα δεις σε οποιοδήποτε από αυτά είναι το ίδιο φως που θα δεις σε όλα.

Όταν λες, «Πάνω απ’ όλα θέλω να δω αυτό το τραπέζι με διαφορετικό τρόπο,» κάνεις μια δέσμευση να αποσύρεις τις όποιες προηγούμενες ιδέες είχες για το τραπέζι, και να ανοίξεις το νου σου στο τι είναι, και όχι στο γιατί είναι. Δεν το προσδιορίζεις με όρους του παρελθόντος. Ρωτάς τι είναι αντί να του λες τι είναι. Δεν δεσμεύεις την σημασία του στην μικροσκοπική εμπειρία σου σε τραπέζια, ούτε περιορίζεις τον σκοπό του στις μικρές σου προσωπικές σκέψεις.

Δεν θα αμφισβητήσεις ό,τι έχεις ήδη προσδιορίσει. Και ο σκοπός αυτών των ασκήσεων είναι να κάνεις ερωτήσεις και να λάβεις τις απαντήσεις. Λέγοντας, «Πάνω απ’ όλα θέλω να δω αυτό το τραπέζι με διαφορετικό τρόπο,» δεσμεύεις τον εαυτό σου στο να δει. Δεν είναι μια αποκλειστική δέσμευση. Είναι μια δέσμευση που εφαρμόζεται τόσο για το τραπέζι, όσο και για οτιδήποτε άλλο, ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο.

Πραγματικά θα μπορούσες να κερδίσεις την όραση μόνο και μόνο από αυτό το τραπέζι, αν απέσυρες όλες τις προηγούμενες ιδέες σου γι αυτό, και το κοίταζες με ένα εντελώς ανοιχτό νου. Έχει κάτι να σου δείξει κάτι όμορφο και καθαρό απεριόριστης αξίας, γεμάτο ευτυχία και ελπίδα. Κρυμμένος κάτω από όλες τις ιδέες σου γι αυτό, βρίσκεται ο πραγματικός σκοπός του, ο σκοπός που μοιράζεται με όλο το σύμπαν.

Χρησιμοποιώντας το τραπέζι σαν υποκείμενο για την εφαρμογή της σημερινής ιδέας, στην πραγματικότητα ζητάς να δεις το σκοπό του σύμπαντος. Θα ζητάς το ίδιο πράγμα από κάθε υποκείμενο που χρησιμοποιείς στις περιόδους πρακτικής. Και κάνεις και μια δέσμευση στο καθένα από αυτά να αφήσεις να σου αποκαλυφθεί ο σκοπός τους, αντί να θέτεις την δική σου κρίση πάνω σε αυτόν.

Σήμερα θα έχουμε έξι πρακτικές περιόδους από δύο λεπτά, κατά τις οποίες πρώτα θα δηλώνεις την σημερινή ιδέα, και έπειτα θα την εφαρμόζεις σε ό,τι βλέπεις γύρω σου. Και όχι μόνο θα πρέπει να επιλέγεις τα υποκείμενα στην τύχη, αλλά στο κάθε ένα θα πρέπει να ανταποκρίνεσαι με ίση ειλικρίνεια, όσον αφορά την εφαρμογή της σημερινής ιδέας, προσπαθώντας έτσι ν’ αναγνωρίσεις την ίση αξία όλων στην συνεισφορά τους στο να δεις.

Ως συνήθως, οι εφαρμογές θα πρέπει να περιλαμβάνουν το όνομα του υποκειμένου που φωτίζουν τα μάτια σου, και θα πρέπει να αφήσεις τα μάτια σου επάνω του όσο λες:

Πάνω απ’ όλα θέλω να δω αυτό το ________________ με διαφορετικό τρόπο.

Κάθε εφαρμογή θα πρέπει να γίνεται αρκετά αργά, και όσο το δυνατόν με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Δεν υπάρχει λόγος βιασύνης.


Ημερολόγιο

Δεν γνωρίζω την σημασία κανενός πράγματος, ούτε και αυτού. Έτσι δεν γνωρίζω πώς να ανταποκριθώ σε αυτό. Και δεν θα χρησιμοποιήσω ό,τι έμαθα στο παρελθόν σαν φως που θα με οδηγεί τώρα. –Κείμενο Κεφάλαιο 14


Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑ 27 Περισσότερο Από Οτιδήποτε Θέλω Να Δω.

Αυτό το μάθημα είναι για τις 27 Ιανουαρίου


Περισσότερο Από Οτιδήποτε Θέλω Να Δω.

Η σημερινή ιδέα εκφράζει κάτι ισχυρότερο από απλή αποφασιστικότητα. Δίνει προτεραιότητα στην όραση ανάμεσα στις επιθυμίες σου. Μπορεί να νιώθεις διστακτικός ως προς την εφαρμογή της ιδέας, στην βάση του ότι δεν είσαι σίγουρος αν το εννοείς ακριβώς. Αυτό δεν έχει σημασία. Ο σκοπός της σημερινής άσκησης είναι να φέρει την ώρα κατά την οποία αυτή η ιδέα θα ισχύει απόλυτα, λίγο πιο κοντά.

Μπορεί να μπεις στο μεγάλο πειρασμό να πιστέψεις ότι σου ζητείται κάποιου είδους θυσία όταν λες ότι θέλεις να δεις περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Αν αισθανθείς κάποια ανησυχία όσον αφορά την έλλειψη επιφύλαξης σχετικά με αυτή την δήλωση, μπορείς να προσθέσεις:

Η όραση δεν έχει κανένα κόστος σε κανέναν.

Αν ο φόβος της απώλεια επιμένει ακόμα, πρόσθεσε ακόμα:

Μπορεί μόνο να ευλογεί.

Η σημερινή ιδέα χρειάζεται πολλές επαναλήψεις για να έχουμε το μεγαλύτερο δυνατό όφελος. Θα έπρεπε να χρησιμοποιείται τουλάχιστον κάθε μισή ώρα, και περισσότερο αν είναι δυνατόν. Θα μπορούσες να προσπαθείς για κάθε 15 ή 20 λεπτά. Συνιστάται να θέσεις ένα συγκεκριμένο χρόνο για την ενδιάμεση διακοπή όταν ξυπνήσεις ή λίγο μετά, και να επιχειρήσεις να επιμείνεις σε αυτό όλη την ημέρα. Δεν θα είναι δύσκολο να το επιτύχεις, ακόμα κι αν βρεθείς σε κάποια συζήτηση, ή κάποια άλλη δραστηριότητα εκείνη την ώρα. Μπορείς να επαναλαμβάνεις από μέσα σου μια σύντομη πρόταση χωρίς να ενοχλήσεις τίποτα.

Το πραγματικό ερώτημα είναι, πόσο συχνά θα το θυμάσαι; Πόσο θέλεις πραγματικά η σημερινή ιδέα να είναι αλήθεια; Απάντησε σε μια από αυτές τις ερωτήσεις, και θα έχεις απαντήσει και στην άλλη. Πιθανόν θα χάσεις κάποιες εφαρμογές, ίσως μάλιστα αρκετές. Μην ενοχληθείς από αυτό, παρά προσπάθησε να μείνεις πιστός στο πρόγραμμά σου από δω και πέρα.

Αν μόνο μια φορά όλη την ημέρα αισθανθείς ότι ήσουν απόλυτα ειλικρινής όταν επαναλάμβανες την σημερινή ιδέα, μπορείς να είσαι σίγουρος ότι έχεις εξοικονομήσει για τον εαυτό πολλά χρόνια προσπάθειας.

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑ 26 Οι Επιθετικές Μου Σκέψεις Επιτίθενται Στην Ικανότητά Μου Να Είμαι Απρόσβλητος.

Αυτό το μάθημα είναι για τις 26 Ιανουαρίου


Οι Επιθετικές Μου Σκέψεις Επιτίθενται Στην Ικανότητά Μου Να Είμαι Απρόσβλητος.

Σίγουρα είναι φανερό ότι αν γίνεται να σου επιτεθούν δεν είσαι απρόσβλητος. Βλέπεις την επίθεση σαν πραγματική απειλή. Αυτό συμβαίνει γιατί πιστεύεις ότι πραγματικά μπορείς να επιτεθείς. Και αυτό που έχει επίπτωση μέσα από σένα πρέπει να έχει και επίδραση πάνω σε σένα. Αυτός είναι ο νόμος που θα σε σώσει τελικά, αλλά τώρα δεν τον χρησιμοποιείς σωστά. Πρέπει λοιπόν να μάθεις πως χρησιμοποιείται προς όφελός σου, παρά εναντίον σου.

Επειδή οι επιθετικές σου σκέψεις προβάλλονται, θα φοβάσαι την επίθεση. Και αν φοβάσαι την επίθεση, πρέπει να πιστεύεις ότι δεν είσαι απρόσβλητος. Επομένως οι σκέψεις επίθεσης σε κάνουν τρωτό μέσα στο δικό σου μυαλό, εκεί όπου βρίσκονται και οι σκέψεις επίθεσης. Οι σκέψεις επίθεσης και το απρόσβλητο δεν μπορεί να πηγαίνουν μαζί. Είναι αλληλοσυγκρουόμενες.

Η σημερινή ιδέα εισάγει την σκέψη ότι πάντα επιτίθεσαι πρώτα στον εαυτό σου. Αν οι σκέψεις επίθεσης πρέπει να περιέχουν την πεποίθηση ότι είσαι τρωτός, η επίδρασή τους θα είναι να σε καταστήσουν πιο αδύναμο στα μάτια σου. Έτσι λοιπόν έχουν επιτεθεί στην αντίληψη που έχεις για τον εαυτό σου. Μια ψευδής εικόνα του εαυτού σου έχει έρθει να πάρει την θέση αυτού που είσαι πραγματικά.

Η εξάσκηση της σημερινής ιδέας θα σε βοηθήσει να καταλάβεις ότι το τρωτό ή το απρόσβλητο είναι αποτέλεσμα των δικών σου σκέψεων. Τίποτα πέρα από τις σκέψεις σου δεν είναι ικανό να σου επιτεθεί. Τίποτα εκτός από τις σκέψεις σου δεν μπορεί να σε κάνει να νιώσεις τρωτός. Και τίποτα εκτός από τις σκέψεις σου δεν μπορεί να σου αποδείξει το αντίθετο.

Σήμερα χρειάζονται έξι περίοδοι πρακτικής για την σημερινή ιδέα. Δύο ολόκληρα λεπτά για την κάθε μια, αν και ο χρόνος μπορεί να μειωθεί σε ένα λεπτό αν αισθάνεσαι πολύ άβολα. Μην τον μειώσεις, όμως, περισσότερο.

Η περίοδος πρακτικής πρέπει να αρχίσει επαναλαμβάνοντας την σημερινή ιδέα, και έπειτα κλείνοντας τα μάτια σου να κάνεις μια ανασκόπηση των θεμάτων των οποίων οι εκβάσεις σου προκαλούν έγνοιες. Αυτές μπορεί να έχουν τη μορφή κατάθλιψης, ανησυχίας, θυμού, μια αίσθηση αγγαρείας, φόβου, προαισθήματος ή πνευματικής απορρόφησης. Όποιο πρόβλημα που δεν έχει ακόμα επιλυθεί και έχει την τάση να καταλαμβάνει την σκέψη σου κατά την διάρκεια της ημέρας είναι κατάλληλο θέμα. Δεν θα μπορέσεις να χρησιμοποιήσεις πολλά σε μια πρακτική περίοδο, γιατί χρειάζονται περισσότερο χρόνο. Η σημερινή ιδέα θα πρέπει να εφαρμοστεί ως εξής:
Πρώτα ονόμασε την κατάσταση:Με απασχολεί ___________________________________.

Έπειτα απαρίθμησε όλες τις πιθανές εκβάσεις που περνούν από το μυαλό σου σε σχέση με αυτή και που να σου έχουν προξενήσει έγνοιες, αναφερόμενοι στην κάθε μια ξεχωριστά, λέγοντας:

Φοβάμαι ότι αυτό ____________ θα συμβεί.

Αν κάνεις τις ασκήσεις σωστά, θα πρέπει να έχεις πέντε ή έξι πιθανότητες άγχους σε κάθε κατάσταση που χρησιμοποιείς, αν όχι και περισσότερες. Είναι πολύ προτιμότερο να καλύψεις διεξοδικά λίγες καταστάσεις παρά να αγγίξεις επιφανειακά περισσότερες. Καθώς ο κατάλογος των προβλεφθέντων αποτελεσμάτων συνεχίζεται σε κάθε κατάσταση, πιθανόν να βρεις ότι μερικά από αυτά, ειδικά αυτά που σου συμβαίνουν προς το τέλος, σου είναι λιγότερο αποδεκτά. Παρόλα αυτά προσπάθησε να τα χειριστείς όλα με τον ίδιο τρόπο, όσο το δυνατόν περισσότερο.

Αφού έχεις κατονομάσει όλες τις εκβάσεις για τις οποίες ανησυχείς, πες στον εαυτό σου:

Αυτή η σκέψη είναι μια επίθεση προς τον εαυτό μου.

Ολοκλήρωσε κάθε περίοδο πρακτικής επαναλαμβάνοντας την σημερινή ιδέα στον εαυτό σου άλλη μια φορά.

ΜΑΘΗΜΑ 25 Δεν γνωρίζω το σκοπό του κάθε πράγματος.


Αυτό είναι το μάθημα για τις 25 Ιανουάριου.

Δεν γνωρίζω το σκοπό του κάθε πράγματος.

Ο σκοπός του κάθε πράγματος είναι και η σημασία του. Η σημερινή ιδέα εξηγεί γιατί τίποτα από ό,τι βλέπεις δεν σημαίνει τίποτα. Δεν ξέρεις ποιο σκοπό εξυπηρετεί. Ως εκ τούτου δεν έχει νόημα για σένα. Το κάθε τι υπάρχει για να εξυπηρετεί το καλύτερο δυνατό συμφέρον σου. Αυτός είναι ο σκοπός του ∙ αυτός είναι λόγος ύπαρξής του. Όταν αναγνωρίσεις αυτό, τότε οι στόχοι σου ενοποιούνται. Όταν αναγνωρίσεις αυτό, τότε ό,τι βλέπεις αποκτά νόημα.
Αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο και το κάθε τι σε αυτόν με τους όρους του εγώ. Αυτοί οι στόχοι δεν έχουν τίποτα να κάνουν με το καλύτερο συμφέρον σου, αφού το εγώ δεν είναι εσύ. Αυτή η ψεύτικη ταύτιση σε καθιστά ανίκανο να καταλάβεις το νόημα του κάθε πράγματος.. Το αποτέλεσμα είναι ότι αναγκαστικά θα κάνεις και κακή χρήση αυτών. Όταν το πιστέψεις αυτό, θα προσπαθήσεις να αποτραβήξεις τους στόχους που είχες εναποθέσει στον κόσμο, αντί να επιχειρείς να τους ενισχύεις.
Ένας άλλος τρόπος να περιγράψεις τους στόχους που αντιλαμβάνεσαι τώρα είναι να πεις ότι όλοι αφορούν «προσωπικά» συμφέροντα. Εφόσον δεν έχεις προσωπικά συμφέροντα, οι στόχοι σου δεν έχουν κανένα νόημα. Όταν λοιπόν τους περιθάλπεις, δεν έχεις καθόλου στόχους. Γι αυτό δεν γνωρίζεις το σκοπό κανενός πράγματος.
Πριν μπορέσεις να βγάλεις κάποιο νόημα για τις σημερινές ασκήσεις, μια ακόμα σκέψη είναι απαραίτητη. Στα πιο επιφανειακά επίπεδα, αναγνωρίζεις κάποιο σκοπό. Όμως, ο σκοπός δεν μπορεί να γίνει κατανοητός σε αυτά τα επίπεδα. Για παράδειγμα, καταλαβαίνεις ότι ο σκοπός ενός τηλεφώνου είναι να μιλάς σε κάποιον που δεν βρίσκεται σωματικά κοντά. Αυτό που δεν καταλαβαίνεις είναι γιατί θέλεις να επικοινωνήσεις μαζί του. Και είναι αυτό που δίνει νόημα στην επαφή σας.
Είναι σημαντικό να μάθεις να παραιτείσαι από τους στόχους που έχεις θέσει όσον αφορά όλες σου τις υποθέσεις. Η αναγνώριση ότι είναι χωρίς νόημα, και όχι «καλοί» ή «κακοί», είναι ο μόνος τρόπος να το πετύχεις. Η σημερινή ιδέα είναι ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Σήμερα χρειάζονται έξι περίοδοι πρακτικής, ο κάθε ένας δύο λεπτά διάρκεια. Η κάθε περίοδος θα πρέπει να αρχίζει με αργή επανάληψη της σημερινής ιδέας, έπειτα κοίταξε γύρω σου και άφησε την ματιά σου για λίγο σε οτιδήποτε πέσει στην οπτική σου εμβέλεια, κοντινό ή μακρινό, «σημαντικό» ή «ασήμαντο», «ανθρώπινο» ή «μη ανθρώπινο». Με τη ματιά σου πάνω σε όποιο αντικείμενο έχεις επιλέξει, πες, για παράδειγμα:

Δεν γνωρίζω το σκοπό αυτής της καρέκλας.
Δεν γνωρίζω το σκοπό αυτού του μολυβιού.Δεν γνωρίζω το σκοπό αυτού του χεριού.

Πες αυτό αρκετά αργά, χωρίς να παίρνεις τα μάτια σου από το αντικείμενο μέχρι να ολοκληρώσεις την δήλωσή σου γι αυτό. Έπειτα πήγαινε στο επόμενο αντικείμενο, και εφάρμοσε την σημερινή ιδέα όπως και πριν.

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΤΟΥ ΣΦΑΛΜΑΤΟΣ



- Από το Κεφάλαιο 9, THE CORRECTION OF ERROR-

1. Η ετοιμότητα του εγώ στα σφάλματα άλλων εγώ δεν είναι το είδος της επαγρύπνησης που θα ήθελε το Άγιο Πνεύμα να διατηρείς. Τα εγώ είναι αποφασιστικά σε σχέση με το είδος «νοήματος» που εκπροσωπούν. Καταλαβαίνουν αυτό το είδος νοήματος, διότι βγάζει νόημα γι αυτά. Για το Άγιο Πνεύμα δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα.

2. Για το εγώ είναι καλό και σωστό να υποδεικνύεις τα σφάλματα και να τα «διορθώνεις». Αυτό βγάζει τέλειο νόημα για το εγώ, το οποίο δεν γνωρίζει τι είναι τα σφάλματα και ποια είναι η διόρθωσή τους. Τα σφάλματα είναι από το εγώ, και η διόρθωση των σφαλμάτων βρίσκεται στην παραίτηση από το εγώ. Όταν διορθώνεις έναν αδελφό, του λες ότι έχει άδικο. Μπορεί εκείνη την στιγμή αυτός να μην βγάζει κανένα νόημα, και είναι σίγουρο ότι, αν μιλά από το εγώ του, σίγουρα δεν θα βγάζει νόημα. Αλλά το δικό σου έργο εξακολουθεί να είναι να του πεις ότι έχει δίκιο. Δεν του το λες αυτό λεκτικά, αν αυτός μιλάει ανόητα. Χρειάζεται διόρθωση σε ένα άλλο επίπεδο, διότι το σφάλμα του είναι σε ένα άλλο επίπεδο. Εξακολουθεί να έχει δίκιο, διότι είναι ένας Υιός του Θεού. Το εγώ του πάντα κάνει λάθος, άσχετα με το τι κάνει ή λέει αυτός.

3. Αν υποδεικνύεις τα σφάλματα του εγώ του αδελφού σου τότε βλέπεις μέσα από το δικό σου εγώ, διότι το Άγιο Πνεύμα δεν αντιλαμβάνεται τα σφάλματά του. Αυτό πρέπει να είναι αλήθεια, εφόσον δεν υπάρχει καμιά επικοινωνία ανάμεσα στο εγώ και το Άγιο Πνεύμα. Το εγώ δεν βγάζει κανένα νόημα, και το Άγιο Πνεύμα δεν επιχειρεί να καταλάβει τίποτα που να προέρχεται από αυτό. Εφόσον δεν το καταλαβαίνει, δεν το κρίνει, γνωρίζοντας ότι τίποτα από ό,τι φτιάχνει το εγώ δεν σημαίνει τίποτα.

4. Όταν αντιδράς με τον παραμικρό τρόπο στα σφάλματα, δεν ακούς το Άγιο Πνεύμα. Αυτός απλά τα έχει αγνοήσει, κι αν εσύ τους δίνεις προσοχή τότε δεν ακούς Αυτόν. Αν δεν ακούς Αυτόν, ακούς το εγώ σου και βγάζεις τόσο λίγο νόημα όσο και ο αδελφός σου του οποίου τα σφάλματα αντιλαμβάνεσαι. Αυτό δεν μπορεί να είναι διόρθωση. Εν τούτοις, είναι κάτι περισσότερο από έλλειψη διόρθωσης γι αυτόν. Είναι η παραίτηση από την διόρθωση για τον εαυτό σου.

5. Όταν ένας αδελφός συμπεριφέρεται παρανοϊκά, εσύ μπορείς να τον θεραπεύσεις μόνο με το να αντιληφθείς την πνευματική υγεία μέσα σε αυτόν. Αν αντιλαμβάνεσαι τα σφάλματά του και τα δέχεσαι, δέχεσαι και τα δικά σου. Αν θέλεις να δώσεις τα δικά σου στο Άγιο Πνεύμα, πρέπει να το κάνεις αυτό και με τα δικά του. Μόνο αν αυτός γίνει ο μόνος τρόπος με το οποίο χειρίζεσαι όλα τα σφάλματα θα μπορείς να καταλάβεις πως ακυρώνονται όλα τα σφάλματα. Τι διαφορά έχει αυτό από αυτό που σου λέω ότι αυτό που διδάσκεις μαθαίνεις ; Ο αδελφός σου έχει τόσο δίκιο όσο κι εσύ, και αν εσύ νομίζεις ότι έχει άδικο καταδικάζεις τον εαυτό σου.

6. Εσύ δεν μπορείς να διορθώσεις τον εαυτό σου. Είναι, λοιπόν, δυνατόν να διορθώσεις κάποιον άλλον; Όμως, μπορείς να τον δεις αληθινά, διότι είναι δυνατόν να δεις και τον εαυτό σου αληθινά. Δεν εξαρτάται από σένα να αλλάξεις τον αδελφό σου, αλλά απλά να τον δεχτείς όπως είναι. Τα σφάλματά του δεν προέρχονται από την αλήθεια που βρίσκεται μέσα του, και μόνο αυτή η αλήθεια είναι δική σου. Τα σφάλματα του δεν μπορούν να το αλλάξουν αυτό, και δεν μπορούν να έχουν καμία απολύτως επίδραση στην αλήθεια μέσα σου. Το να αντιλαμβάνεσαι σφάλματα σε οποιονδήποτε, και το να αντιδράς σε αυτά σαν να είναι αληθινά, σημαίνει ότι τα κάνεις αληθινά για σένα. Εσύ δεν θα αποφύγεις να πληρώσεις το τίμημα γι αυτό, όχι επειδή θα τιμωρηθείς γι αυτό, παρά γιατί ακολουθείς τον λάθος οδηγό κι επομένως θα χάσεις τον δρόμο σου.

7. Τα σφάλματα του αδελφού σου δεν είναι από αυτόν, όπως και τα δικά σου δεν είναι από σένα. Αν δεχτείς τα σφάλματά του ως αληθινά, επιτίθεσαι στον εαυτό σου. Αν θέλεις να βρεις τον δρόμο σου και να τον κρατήσεις, να βλέπεις μόνο την αλήθεια δίπλα σου διότι πορευόσαστε μαζί. Το Άγιο Πνεύμα μέσα σε σένα συγχωρεί όλα τα πράγματα μέσα σε σένα και τον αδελφό σου. Τα δικά του σφάλματα συγχωρούνται μαζί με τα δικά σου. Η Επανόρθωση δεν είναι πιο διαχωρισμένη από την αγάπη. Η Επανόρθωση δεν μπορεί να είναι διαχωρισμένη διότι προέρχεται από την αγάπη. Όποια προσπάθεια κάνεις να διορθώσεις έναν αδελφό σημαίνει ότι είναι δυνατόν να υπάρξει διόρθωση από σένα, και αυτό μπορεί να είναι μόνο η αλαζονεία του εγώ. Η διόρθωση είναι από τον Θεό, ο Οποίος δεν γνωρίζει από αλαζονεία.

8. Το Άγιο Πνεύμα συγχωρεί τα πάντα διότι ο Θεός δημιούργησε τα πάντα. Μην αναλαμβάνεις εσύ την δική Του λειτουργία, διότι έτσι θα ξεχάσεις την δική σου. Δέξου μόνο την λειτουργία της θεραπείας μέσα στον χρόνο, διότι αυτός είναι ο σκοπός του χρόνου. Ο Θεός σου έδωσε την λειτουργία να δημιουργείς μέσα στην αιωνιότητα. Δεν χρειάζεται να το μάθεις αυτό, αλλά χρειάζεται να μάθεις να το θέλεις. Διότι γι αυτό φτιάχτηκε όλη η μάθηση. Αυτή είναι η χρήση από το Άγιο Πνεύμα μιας ικανότητας που δεν χρειάζεσαι, αλλά έφτιαξες. Δώσε την σε Αυτόν! Εσύ δεν καταλαβαίνεις πώς να την χρησιμοποιήσεις. Αυτός θα σε διδάξει πώς να βλέπεις τον εαυτό σου χωρίς κατάκριση, μαθαίνοντας να κοιτάς τα πάντα δίχως αυτή. Η καταδίκη τότε δεν θα είναι αληθινή για σένα, και όλα σου τα σφάλματα θα συγχωρεθούν.

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑ 24 Δεν Διακρίνω Ποια Είναι Τα Συμφέροντά Μου.


Αυτό είναι το μάθημα για τις 24 Ιανουαρίου.



Σε καμιά κατάσταση που προκύπτει δεν γνωρίζεις το αποτέλεσμα που θα σε έκανε ευτυχισμένο. Επομένως, δεν έχεις οδηγό για κατάλληλη δράση, και κανένα τρόπο για να κρίνεις το αποτέλεσμα. Ό,τι κάνεις καθορίζεται από τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι την κατάσταση, και αυτή η αντίληψη είναι λανθασμένη. Είναι λοιπόν αναπόφευκτο να μην μπορείς να υπηρετήσεις τα συμφέροντά σου. Και όμως είναι ο μόνος σου στόχος σε όλες τις καταστάσεις που αντιλαμβάνεσαι σωστά. Ειδάλλως, δεν θα αναγνωρίζεις τι είναι.

Αν συνειδητοποιούσες ότι δεν διακρίνεις τα πραγματικά σου συμφέροντα, τότε μπορείς να διδαχτείς ποια είναι. Αλλά ενώπιον της παρουσίας της πεποίθησής σου ότι γνωρίζεις ποια είναι, δεν μπορείς να μάθεις.

Οι σημερινές ασκήσεις χρειάζονται πολύ περισσότερη ειλικρίνεια απ’ ό,τι είσαι συνηθισμένος να χρησιμοποιείς. Λίγα θέματα, που θα τα εξετάσεις προσεκτικά και με ειλικρίνεια σε κάθε μια από τις πέντε περιόδους πρακτικής που θα έπρεπε να αναλάβεις σήμερα, είναι προτιμότερα από μια πιο βιαστική εξέταση σε ένα μεγάλο αριθμό. Σου συνιστάμε δύο λεπτά για κάθε περίοδο έρευνας του νου που απαιτεί αυτή η άσκηση.

Οι περίοδοι πρακτικής καλό θα είναι να αρχίσουν με την επανάληψη της σημερινής ιδέας, έπειτα με την διερεύνηση του μυαλού, με κλειστά τα μάτια, για εκκρεμείς καταστάσεις που σε απασχολούν πρόσφατα. Θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην αποκάλυψη της έκβασης που θέλεις. Σύντομα θα συνειδητοποιήσεις ότι έχεις στο νου σου ένα αριθμό στόχων σαν μέρος της επιθυμητής έκβασης καθώς και ότι αυτοί οι στόχοι βρίσκονται σε διαφορετικά επίπεδα και μερικές φορές αντιμάχονται ο ένας τον άλλο.

Εφαρμόζοντας τη σημερινή ιδέα, ονόμασε κάθε κατάσταση που περνά από το μυαλό σου, και έπειτα απαρίθμησε προσεκτικά όσο το δυνατόν περισσότερους στόχους που θα ήθελες να εκπληρώσεις με την επίλυσή τους. Η μορφή κάθε εφαρμογής θα μπορούσε να είναι περίπου έτσι:

Όσον αφορά αυτή την κατάσταση________________, θα ήθελα να συμβεί ___________(αυτό), και _____________(αυτό),

Και ούτω καθεξής. Προσπάθησε να καλύψεις με ειλικρίνεια όσο το δυνατόν περισσότερα είδη αποτελεσμάτων που περνούν από το μυαλό σου, ακόμα κι αν κάποια από αυτά φαίνονται να μην σχετίζονται άμεσα με την κατάσταση, ή ακόμα κι αν είναι εντελώς άσχετα.

Αν αυτές οι ασκήσεις γίνουν σωστά, θα αναγνωρίσεις σύντομα ότι έχεις ένα μεγάλο αριθμό απαιτήσεων από την κατάσταση που στην πραγματικότητα δεν έχουν καμιά σχέση με αυτή. Θα αναγνωρίσεις επίσης ότι πολλοί από τους στόχους σου είναι αλληλοσυγκρουόμενοι, ότι δεν έχεις καμία ολοκληρωμένη έκβαση στο μυαλό σου, και ότι πρέπει να βιώσεις απογοήτευση σε σχέση με κάποιους από τους στόχους σου, όπως και να εξελιχτεί η κατάσταση.

Αφού καλύψεις τον κατάλογο όσο το δυνατόν περισσότερων ελπιδοφόρων στόχων, σε κάθε ανεπίλυτη κατάσταση να λες στον εαυτό σου:

Δεν αντιλαμβάνομαι το συμφέρον μου σε αυτή την κατάσταση,

Και πήγαινε στην επόμενη.

Ημερολόγιο

Επιθυμώ ένα κόσμο που να τον κυβερνώ ή ένα κόσμο που να με κυβερνά; Επιθυμώ ένα κόσμο που να είμαι ισχυρός ή ένα κόσμο που να είμαι ανίσχυρος και αβοήθητος; Επιθυμώ ένα κόσμο στον οποίο δεν έχω εχθρούς και δεν γίνεται να αμαρτήσω; Και θέλω να δω αυτό που αρνήθηκα επειδή είναι η αλήθεια;

-κείμενο, κεφάλαιο 21

ΜΑΘΗΜΑ 23 Μπορώ Να ξεφύγω Από Τον Κόσμο Που Βλέπω Εγκαταλείποντας Τις Επιθετικές Σκέψεις.



Αυτή η σημερινή ιδέα περιέχει το μοναδικό τρόπο διαφυγής από το φόβο που είναι δυνατόν να επιτύχουμε. Τίποτα άλλο δεν θα λειτουργήσει× όλα τα άλλα είναι άνευ σημασίας. Αλλά αυτός ο τρόπος είναι αδύνατον να αποτύχει. Κάθε σκέψη που κάνεις αποτελεί ένα τμήμα του κόσμου που βλέπεις. Γι αυτό με τις σκέψεις σου πρέπει να δουλέψουμε αν θέλουμε να αλλάξουμε την αντίληψη που έχεις για τον κόσμο.

Αν η αιτία του κόσμου που βλέπεις είναι οι επιθετικές σκέψεις, πρέπει να μάθεις ότι αυτές είναι οι σκέψεις που δεν θέλεις. Δεν έχει νόημα να μοιρολογάς για τον κόσμο. Δεν έχει νόημα να προσπαθείς ν’ αλλάξεις τον κόσμο. Είναι ανίκανος για αλλαγή εφόσον είναι μόνο ένα αποτέλεσμα. Αλλά πραγματικά έχει νόημα να αλλάξεις τις σκέψεις σου για τον κόσμο. Εδώ αλλάζεις την αιτία. Το αποτέλεσμα θα αλλάξει αυτόματα.

Ο κόσμος που βλέπεις είναι ένας εκδικητικός κόσμος, και τα πάντα σ’ αυτόν είναι ένα σύμβολο εκδίκησης। Κάθε μια από τις αντιλήψεις σου για την «εξωτερική πραγματικότητα» είναι μια εικονική αναπαράσταση των δικών σου επιθετικών σκέψεων. Κάποιος θα έχει δίκιο να ρωτήσει αν αυτό ειναι οραση.Μήπως η λέξη φαντασίωση είναι πιο κατάλληλη για μια τέτοια διαδικασία, και ο όρος παραίσθηση πιο κατάλληλος για το αποτέλεσμα;

Βλέπεις τον κόσμο που εσύ έχεις φτιάξει, αλλά δεν βλέπεις τον εαυτό σου σαν δημιουργό της εικόνας. Δεν μπορείς να σωθείς από τον κόσμο, αλλά μπορείς να ξεφύγεις από την αιτία του. Αυτό σημαίνει σωτηρία, γιατί που θα είναι ο κόσμος που βλέπεις αν φύγει η αιτία του; Η όραση ήδη παρέχει μια αντικατάσταση για όλα όσα νομίζεις ότι βλέπεις τώρα. Η ομορφιά μπορεί να φωτίσει τις εικόνες σου, και να τις μεταμορφώσει με τέτοιο τρόπο που να τις αγαπήσεις, παρόλο που δημιουργήθηκαν από μίσος. Γιατί δεν θα τις φτιάχνεις μόνος σου.

Η σημερινή ιδέα εισάγει την σκέψη ότι δεν είσαι παγιδευμένος στον κόσμο που βλέπεις, διότι η αιτία του μπορεί να αλλάξει. Αυτή η αλλαγή απαιτεί, πρώτα, ν’ αναγνωριστεί η αιτία και έπειτα να απελευθερωθεί, έτσι ώστε να μπορέσει ν’ αντικατασταθεί. Τα πρώτα δύο βήματα γι αυτή την επιχείρηση χρειάζονται την συνεργασία σου. Το τελικό όχι. Οι εικόνες σου έχουν ήδη αντικατασταθεί. Κάνοντας αυτά τα πρώτα δύο βήματα, θα το διαπιστώσεις.

Εκτός από το να την χρησιμοποιείς όλη την ημέρα όποτε χρειάζεται, είναι απαραίτητες πέντε περίοδοι πρακτικής για την εφαρμογή της σημερινής ιδέας. Καθώς κοιτάς γύρω σου, επαναλάμβανε την ιδέα αργά στον εαυτό αρχικά, και έπειτα κλείσε τα μάτια σου και αφιέρωσε περίπου ένα λεπτό να ερευνήσεις το νου σου για όσες επιθετικές σκέψεις περνούν από το μυαλό σου. Καθώς η κάθε μια τους περνά από το μυαλό σου να λες:

Μπορώ να ξεφύγω από τον κόσμο που βλέπω εγκαταλείποντας τις επιθετικές σκέψεις μου για ________________

Κράτα κάθε επιθετική σκέψη στο μυαλό σου όσο το λες αυτό και έπειτα άφησε αυτή την σκέψη να φύγει και πήγαινε στην επόμενη.

Στις περιόδους πρακτικής, βεβαιώσου ότι περιλαμβάνεις και τις σκέψεις που επιτίθεσαι εσύ, αλλά και αυτές που σου επιτίθενται. Το αποτέλεσμά τους είναι ακριβώς το ίδιο επειδή είναι ακριβώς οι ίδιες. Αυτό μπορεί να μην το καταλαβαίνεις ακόμα, γι αυτό σας ζητείται να τις μεταχειρίζεστε έτσι μόνο κατά την διάρκεια των περιόδων πρακτικής. Βρίσκεσαι ακόμα στο στάδιο αναγνώρισης της αιτίας του κόσμου που βλέπεις. Όταν τελικά μάθεις ότι οι σκέψεις που επιτίθεσαι και σου επιτίθενται δεν έχουν διαφορά, τότε θα είσαι έτοιμος να απελευθερώσεις την αιτία.

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑ 22 Αυτό Που Βλέπω Είναι Μια Μορφή Εκδίκησης.


ΜΑΘΗΜΑ 22

Αυτό Που Βλέπω Είναι Μια Μορφή Εκδίκησης.

Η σημερινή ιδέα περιγράφει με ακρίβεια τον τρόπο που όποιος έχει επιθετικές σκέψεις στο νου του πρέπει να βλέπει τον κόσμο. Έχοντας προβάλλει τον θυμό του στον κόσμο, βλέπει γύρω του εκδίκηση που είναι έτοιμη να του επιτεθεί. Έτσι η δική του επίθεση εκλαμβάνεται σαν αυτοάμυνα. Αυτό γίνεται ένας ολοένα αυξανόμενος φαύλος κύκλος μέχρι να είναι πρόθυμος να αλλάξει τον τρόπο που βλέπει. Ειδάλλως, οι σκέψεις επίθεσης και αντεπίθεσης θα καταλαμβάνουν το νου του, τους ανθρώπους γύρω του και όλο τον κόσμο. Ποια γαλήνη του νου θα είναι δυνατή γι αυτόν τότε;

Από αυτή την βάναυση φαντασίωση θέλεις να ξεφύγεις. Δεν είναι χαρμόσυνα νέα να μαθαίνεις ότι δεν είναι αληθινή; Δεν είναι μια ευχάριστη ανακάλυψη να μαθαίνεις ότι μπορείς να απαλλαγείς από αυτή; Δημιούργησες αυτά που θα ήθελες να καταστρέψεις× όλα όσα μισείς και επιτίθεσαι για να σκοτώσεις. Όλα όσα φοβάσαι δεν υπάρχουν.

Κοίταξε τον κόσμο γύρω σου τουλάχιστον πέντε φορές σήμερα, για τουλάχιστον ένα λεπτό κάθε φορά. Καθώς τα μάτια σου πηγαίνουν από το ένα αντικείμενο στο άλλο, πες στον εαυτό σου:

Βλέπω μόνο το φθαρτό.

Δεν βλέπω τίποτα που θα διαρκέσει.

Ό,τι βλέπω δεν είναι πραγματικό.

Ό,τι βλέπω είναι μια μορφή εκδίκησης.

Στο τέλος κάθε περιόδου πρακτικής, αναρωτήσου:

Είναι πραγματικά αυτός ο κόσμος που θέλω να δω;

Η απάντηση είναι σίγουρα προφανής.

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ




Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

- Από το Κεφάλαιο 9, THE ANSWER TO PRAYER-

1. O κάθε ένας που έχει ποτέ χρησιμοποιήσει την προσευχή για να ζητήσει κάτι έχει βιώσει αυτό που φαίνεται σαν αποτυχία. Αυτό δεν είναι μόνο αλήθεια σε σχέση με συγκεκριμένα πράγματα που μπορεί να είναι βλαβερά, αλλά και σε σχέση με πράγματα που είναι απόλυτα σύμφωνα με αυτά τα μαθήματα. Ειδικά αυτό το τελευταίο μπορεί να ερμηνευτεί εσφαλμένα ως «απόδειξη» ότι τα μαθήματα αυτά δεν εννοούν αυτά που λένε. Όμως, πρέπει να θυμάσαι ότι αυτά τα μαθήματα δηλώνουν επανειλημμένα ότι ο σκοπός τους είναι η διαφυγή από τον φόβο.

2. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι αυτό που ζητάς από το Άγιο Πνεύμα είναι αυτό που πραγματικά θέλεις, αλλά ακόμα το φοβάσαι. Αν αυτή είναι η περίπτωση, η επίτευξή του δεν θα ήταν πια αυτό που θέλεις. Αυτός είναι ο λόγος που δεν επιτυγχάνονται κάποιες μορφές θεραπείας, ακόμα και όταν υπάρχει η κατάσταση για θεραπεία. Κάποιο άτομο μπορεί να ζητά σωματική θεραπεία διότι φοβάται την σωματική βλάβη. Την ίδια στιγμή, αν θεραπευόταν σωματικά, η απειλή στο σύστημα σκέψης του μπορεί να ήταν πολύ πιο τρομακτική γι αυτόν από όσο η σωματική της έκφραση. Σε αυτή την περίπτωση δεν ζητά πραγματικά την απελευθέρωση από τον φόβο, αλλά την αφαίρεση κάποιου συμπτώματος που επέλεξε ο ίδιος. Επομένως, αυτό το αίτημα, δεν είναι καθόλου για θεραπεία.

3. Η Βίβλος τονίζει ότι κάθε προσευχή εισακούγεται, και αυτό είναι πραγματικά αλήθεια. Και μόνο το γεγονός ότι έχει ζητηθεί κάτι στο Άγιο Πνεύμα εγγυάται μια απάντηση. Εν τούτοις, είναι εξίσου βέβαιο ότι καμία απάντηση που δίδεται από Αυτόν δεν θα είναι κάποια που θα αύξανε τον φόβο. Είναι δυνατόν η απάντησή Του να μην ακουστεί. Είναι αδύνατον, όμως, να χαθεί. Υπάρχουν πολλές απαντήσεις που έχεις ήδη λάβει αλλά δεν έχεις ακούσει ακόμα. Σε διαβεβαιώνω ότι σε περιμένουν.

4. Αν θέλεις να γνωρίζεις ότι οι προσευχές σου εισακούγονται, ποτέ μην αμφιβάλλεις για έναν Υιό του Θεού. Μην τον αμφισβητείς και μην τον καταδικάζεις, διότι η πίστη σου σε αυτόν είναι η πίστη σου στον εαυτό σου. Αν θέλεις να γνωρίσεις τον Θεό και την Απάντησή Του, πίστεψε σε μένα που η πίστη μου σε σένα δεν μπορεί να κλονιστεί. Μπορείς να ζητάς αληθινά από το Άγιο Πνεύμα, και να αμφισβητείς τον αδελφό σου; Πίστεψε ότι τα λόγια του είναι αληθινά εξαιτίας της αλήθειας που είναι μέσα του. Εσύ θα ενωθείς με την αλήθεια μέσα σε αυτόν, και τα λόγια θα είναι αληθινά. Καθώς ακούς αυτόν θα ακούς εμένα. Το άκουσμα της αλήθειας είναι ο μόνος τρόπος να μπορέσεις να την ακούσεις τώρα, και να την γνωρίσεις τελικά.

5. Το μήνυμα που σου δίνει ο αδελφός σου εξαρτάται από σένα. Τι σου λέει; Τι θα ήθελες να σου πει; Η απόφασή σου γι αυτόν καθορίζει το μήνυμα που λαμβάνεις. Να θυμάσαι ότι το Άγιο Πνεύμα βρίσκεται μέσα σε αυτόν, και η Φωνή Του σου μιλά μέσα από αυτόν. Τι άλλο εκτός από την αλήθεια μπορεί να σου πει ένας τόσο ιερός αδελφός; Αλλά εσύ την ακούς; Ο αδελφός σου μπορεί να μην γνωρίζει ποιος είναι, αλλά υπάρχει ένας φως μέσα στο νου του που το γνωρίζει. Αυτό το φως μπορεί να λάμψει μέσα στον δικό σου, δίνοντας αλήθεια στα λόγια του και κάνοντάς σε ικανό να τα ακούσεις. Τα λόγια του είναι η απάντηση του Αγίου Πνεύματος προς εσένα. Είναι η πίστη σου σε αυτόν αρκετά δυνατή για να σε αφήσει να ακούσεις;

6. Δεν μπορείς να προσεύχεσαι μόνο για το εαυτό σου περισσότερο από ότι δεν μπορείς να βρεις χαρά για τον εαυτό σου και μόνο. Η προσευχή είναι η εκ νέου τοποθέτηση του συνυπολογισμού, που κατευθύνεται από το Άγιο Πνεύμα κάτω από τους νόμους του Θεού. Η σωτηρία σου είναι από τον αδερφό σου. Το Άγιο Πνεύμα επεκτείνεται από τον δικό σου νου προς τον δικό του, και απαντά σε σένα. Και η απάντησή Του είναι μόνο γι αυτό που είσαι. Δεν θα γνωρίζεις την εμπιστοσύνη που έχω σε σένα εκτός κι αν την επεκτείνεις. Εσύ δεν θα εμπιστεύεσαι την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, ούτε θα πιστεύεις ότι είναι για σένα εκτός κι αν την ακούς στους άλλους. Πρέπει να είναι για τον αδελφό σου διότι είναι για σένα. Θα δημιουργούσε ο Θεός μια Φωνή για σένα μόνο; Θα μπορούσες να ακούς την απάντησή Του εκτός από όπως απαντά σε όλους τους Υιούς του Θεού; Άκου από τον αδελφό σου αυτό θα ήθελες να ακούω εγώ από σένα, διότι δεν θα ήθελες να εξαπατηθώ.

7. Σε αγαπώ για την αλήθεια μέσα σου, όπως σε αγαπά κι ο Θεός. Οι αυταπάτες σου μπορεί να σε εξαπατούν, αλλά δεν μπορούν να εξαπατήσουν κι εμένα. Γνωρίζοντας τι είσαι, δεν γίνεται να αμφιβάλλω για σένα. Ακούω μόνο το Άγιο Πνεύμα μέσα σε σένα, που μου μιλά μέσα από σένα. Αν θέλεις να με ακούσεις, άκουσε τους αδελφούς μου στους οποίους μιλά η Φωνή του Θεού. Η απάντηση σε όλες τις προσευχές βρίσκεται εκεί. Θα την λάβεις καθώς ακούς την απάντηση μέσα σε όλους. Μην ακούς τίποτα άλλο ειδάλλως δεν θα ακούς αληθινά.

8. Πίστεψε στους αδελφούς σου διότι κι εγώ πιστεύω σε σένα, και θα μάθεις ότι η πίστη μου σε σένα δικαιώνεται. Πίστεψε σε μένα με το να πιστεύεις σε αυτούς, για χάρη αυτών που τους έδωσε ο Θεός. Θα σου απαντήσουν αν μάθεις να ζητάς μόνο την αλήθεια από αυτούς. Μην ζητάς ευλογίες χωρίς να τους ευλογείς, γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορείς να μάθεις πόσο ευλογημένος είσαι. Ακολουθώντας αυτό τον τρόπο αναζητάς την αλήθεια μέσα σου. Αυτό δεν πάει πέρα από τον εαυτό σου αλλά προς τον εαυτό σου. Άκου μόνο την Απάντηση του Θεού μέσα στους Υιούς Του, και λαμβάνεις την δική σου απάντησή.

9. Το να δυσπιστείς σημαίνει ότι παρατάσσεσαι εναντίον, ή ότι επιτίθεσαι. Το να πιστεύεις σημαίνει να δέχεσαι, και να συμπαρατάσσεσαι. Το να πιστεύεις δεν σημαίνει ότι είσαι ευκολόπιστος, αλλά ότι δέχεσαι και εκτιμάς. Αυτό που δεν πιστεύεις δεν το εκτιμάς, και δεν μπορείς να είσαι ευγνώμων για κάτι στο οποίο δεν δίνεις αξία. Υπάρχει ένα τίμημα που θα πληρώσεις για την κρίση, διότι η κρίση είναι ένας καθορισμός κάποιου τιμήματος. Και όπως το ορίσεις, έτσι θα το πληρώσεις.

10. Αν το να πληρώνεις ισούται με το να αποκτάς, θα ορίσεις το τίμημα χαμηλά αλλά θα απαιτείς μια υψηλή επιστροφή. Όμως θα έχεις ξεχάσει ότι το να εκτιμάς σημαίνει ότι δίδεις αξία, έτσι ώστε η επιστροφή που θα λάβεις να είναι σε αναλογία της κρίσης σου για την αξία. Αν το να πληρώνεις είναι συνδεδεμένο με το να δίνεις, τότε δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό ως απώλεια, και αναγνωρίζεται η αμφίδρομη σχέση του δούναι και λαβείν. Άρα το τίμημα θα οριστεί υψηλό, εξαιτίας της αξίας της επιστροφής. Το τίμημα για την απόκτηση σημαίνει ότι χάνεις από την θέαση σου την αξία, κάνοντας έτσι αναπόφευκτο να μην δίνεις αξία σε αυτό που λαμβάνεις. Δίνοντας του μικρή αξία, δεν θα το εκτιμάς και δεν θα το θέλεις.

11. Ποτέ μην ξεχνάς, λοιπόν, ότι ορίζεις την αξία αυτού που λαμβάνεις, και το εκτιμάς από αυτό που δίδεις. Το να πιστεύεις ότι είναι δυνατόν να αποκτήσεις πολλά με μικρό τίμημα σημαίνει ότι πιστεύεις ότι μπορείς να κάνεις παζάρια με τον Θεό. Οι νόμοι του Θεού είναι πάντα δίκαιοι και απόλυτα συνεπείς. Δίνοντας, λαμβάνεις. Αλλά το να λαμβάνεις σημαίνει ότι δέχεσαι, όχι ότι αποκτάς. Είναι αδύνατον να μην έχεις, αλλά είναι δυνατόν να μην γνωρίζεις ότι έχεις. Η αναγνώριση ότι έχεις είναι η προθυμία να δίδεις, και μόνο με αυτή την προθυμία μπορείς να αναγνωρίσεις αυτό που έχεις. Επομένως, αυτό που δίδεις είναι η αξία που θέτεις σε αυτό που έχεις, εφόσον είναι το ακριβές μέτρο της αξίας που θέτεις πάνω σε αυτό. Και αυτό, με την σειρά του, είναι το μέτρο για το πόσο το θέλεις.

12. Μπορείς, λοιπόν, να ζητάς από το Άγιο Πνεύμα μόνο με το να δίδεις σε Αυτόν, και μπορείς να δίδεις σε Αυτόν μόνο εκεί που Τον αναγνωρίζεις. Αν Τον αναγνωρίζεις μέσα στον κάθε ένα, αναλογίσου πόσα Του ζητάς, και πόσα θα λάβεις. Αυτός δεν θα σου αρνηθεί τίποτα διότι κι εσύ δεν Του έχεις αρνηθεί τίποτα, άρα μπορείς να μοιράζεσαι τα πάντα. Αυτός είναι ο τρόπος, ο μόνος τρόπος να έχεις την απάντησή Του, διότι η απάντησή Του είναι όλα όσα μπορείς να ζητήσεις και να θελήσεις. Να λες, λοιπόν, στον κάθε ένα:

Επειδή θέλω να γνωρίσω τον εαυτό μου, σε βλέπω ως Υιό του Θεού και αδελφό μου.

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑ 21 Είμαι Αποφασισμένος Να Δω Τα Πράγματα Διαφορετικά.


αυτό είναι το μάθημα για τις 21 Ιανουαρίου


ΜΑΘΗΜΑ 21

Είμαι Αποφασισμένος Να Δω Τα Πράγματα Διαφορετικά.

Η σημερινή ιδέα είναι προφανώς μια συνέχεια και επέκταση της προηγούμενης. Αυτή την φορά, όμως, είναι αναγκαίες οι συγκεκριμένες περίοδοι έρευνας, συγχρόνως με την εφαρμογή της ιδέας σε συγκεκριμένες καταστάσεις που μπορεί να προκύψουν. Σας συμβουλεύομε πέντε περιόδους πρακτικής, αφιερώνοντας ένα ολόκληρο λεπτό για την κάθε μια.

Στις περιόδους πρακτικής, άρχισε με την επανάληψη της ιδέας στον εαυτό σου. Έπειτα κλείσε τα μάτια σου και ερεύνησε το μυαλό σου προσεκτικά για καταστάσεις περασμένες, τωρινές ή αναμενόμενες που σου προξενούν θυμό. Ο θυμός μπορεί να πάρει τη μορφή οποιασδήποτε αντίδρασης, από απλό εκνευρισμό, μέχρι οργή. Το μέγεθος του συναισθήματος που νιώθεις δεν έχει σημασία. Σταδιακά θα συνειδητοποιήσεις ότι μια ελαφριά σουβλιά ενόχλησης δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα πέπλο που ρίχνεις πάνω από την έντονη οργή.

Γι αυτό, προσπάθησε να μην αφήσεις τις «μικρές» σκέψεις θυμού να σου ξεφύγουν στις περιόδους πρακτικής. Να θυμάσαι ότι στην πραγματικότητα δεν γνωρίζεις τι σου προξενεί θυμό, και τίποτα από ό,τι πιστεύεις σε σχέση με αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Πιθανός να μπεις στον πειρασμό να παραμείνεις περισσότερο σε κάποια πρόσωπα ή καταστάσεις από ό,τι σε άλλα, με το ψευδές αιτιολογικό ότι είναι πιο «προφανείς». Αυτό δεν είναι σωστό. Είναι απλά ένα παράδειγμα της πεποίθησης ότι κάποιες μορφές επίθεσης είναι πιο δικαιολογημένες από άλλες.

Καθώς ψάχνεις στο μυαλό σου για όλες τις μορφές που παρουσιάζονται οι σκέψεις επίθεσης, κράτα στο μυαλό σου την κάθε μια τους και πες στον εαυτό σου:

Είμαι αποφασισμένος να δω τον/την ______________ διαφορετικά.

Είμαι αποφασισμένος να δω ______________(ανάφερε την κατάσταση) διαφορετικά.

Προσπάθησε να γίνεις όσο περισσότερο συγκεκριμένος είναι δυνατόν. Μπορεί, για παράδειγμα, να επικεντρώσεις τον θυμό σου πάνω σε κάποιο χαρακτηριστικό κάποιου προσώπου, πιστεύοντας ότι ο θυμός σου περιορίζεται σε αυτή την πλευρά. Αν η αντίληψή σου υποφέρει από τέτοια μορφή παραμόρφωσης, πες:

Είμαι αποφασισμένος να δω _____________ (ανάφερε το χαρακτηριστικό) του/της _____________( το όνομα του ατόμου) διαφορετικά.

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑ 20 Είμαι Αποφασισμένος Να Δω.

Αυτό είναι το μάθημα για τις 20 Ιανουαρίου. Το βάζω από σήμερα για να είναι έτοιμο για την πρωινή σας άσκηση.

 
                                           Είμαι Αποφασισμένος Να Δω.

Μέχρι στιγμής ήμασταν αρκετά άνετοι στις περιόδους πρακτικής. Δεν έγινε προσπάθεια να δοθεί οδηγία για την ώρα που πρέπει να γίνονται, απαιτήθηκε πολύ μικρή προσπάθεια, και ούτε καν ζητήθηκε ενεργή συνεργασία και ενδιαφέρον. Αυτή η προσέγγιση ήταν σκόπιμη, και πολύ προσεχτικά σχεδιασμένη. Δεν έχουμε ξεχάσει την ζωτική σημασία της μετατροπής της σκέψης σου. Η σωτηρία του κόσμου εξαρτάται από αυτήν. Όμως, δεν θα δεις αν θεωρείς ότι εξαναγκάζεσαι, και αν ενδώσεις σε δυσανασχέτηση και αντίδραση.

Αυτή είναι η πρώτη μας προσπάθεια να εισάγομε κάποια δομή. Μην το παρερμηνεύσεις σαν προσπάθεια να ασκήσουμε εξαναγκασμό ή πίεση. Θέλεις την σωτηρία. Θέλεις να είσαι ευτυχισμένος. Θέλεις γαλήνη. Αυτά δεν τα έχεις τώρα διότι ο νους σου είναι εντελώς απείθαρχος, και δεν μπορείς να διακρίνεις ανάμεσα στην χαρά και την λύπη, την ευχαρίστηση και τον πόνο, την αγάπη και τον φόβο. Τώρα μαθαίνεις να τα ξεχωρίζεις. Και μεγάλη στ’ αλήθεια θα είναι η ανταμοιβή σου.

Η απόφαση σου να δεις είναι όλα όσα χρειάζεται η όραση. Αυτό που θέλεις είναι δικό σου. Μην παρεξηγήσεις την μικρή προσπάθεια που σου ζητείται και νομίσεις ότι ο στόχος μας είναι μικρής αξίας. Είναι δυνατόν η σωτηρία του κόσμου να είναι ασήμαντος σκοπός; Και μπορεί να σωθεί ο κόσμος αν δεν σωθείς εσύ; Ο Θεός έχει έναν Υιό, και αυτός είναι η ανάσταση και η ζωή. Γίνεται το θέλημά του διότι του έχει δοθεί όλη η δύναμη στον Ουρανό και την γη. Με την απόφασή σου να δεις, σου δίνεται η όραση.

Η σημερινή άσκηση είναι να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου όλη την ημέρα ότι θέλεις να δεις. Η σημερινή ιδέα δηλώνει σιωπηλά την αναγνώριση ότι τώρα δεν βλέπεις. Επομένως, καθώς επαναλαμβάνεις την ιδέα, δηλώνεις ότι είσαι αποφασισμένος να αλλάξεις την τωρινή σου κατάσταση με κάποια καλύτερη, κάποια που πραγματικά να επιθυμείς.

Επαναλάμβανε την σημερινή ιδέα αργά και θετικά τουλάχιστον δύο φορές την ώρα σήμερα, προσπαθώντας να το κάνεις κάθε μισή ώρα. Μην απογοητευθείς αν ξεχαστείς κάποια φορά και δεν το κάνεις, αλλά να προσπαθείς πραγματικά να το πετύχεις. Καλό θα είναι να κάνεις επιπλέον επαναλήψεις εφαρμόζοντας την ιδέα σε όποια κατάσταση, ή πρόσωπο σε αναστατώνει. Μπορείς να τα δεις διαφορετικά, και θα το κάνεις. Αυτό που επιθυμείς θα το δεις. Τέτοιος είναι ο νόμος της αιτίας και του  αποτελέσματος που λειτουργεί στον κόσμο.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ



Chapter 9.
THE ACCEPTANCE OF THE ATONEMENT
I. The Acceptance of Reality

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9

Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗΣ

Η Αποδοχή της Πραγματικότητας.

1. Ο φόβος προς τη Θέληση του Θεού είναι μία από τις πιο παράξενες πεποιθήσεις που έχει φτιάξει ο ανθρώπινος νους. Δεν θα μπορούσε να έχει συμβεί αν ο νους δεν είχε ένα πολύ σημαντικό διχασμό, κάνοντας έτσι δυνατόν το να φοβάται αυτό που είναι πραγματικά. Η πραγματικότητα δεν μπορεί να «απειλεί» τίποτα εκτός από τις ψευδαισθήσεις, εφόσον η πραγματικότητα μπορεί μόνο να επικυρώνει την αλήθεια. Το ίδιο το γεγονός ότι η Θέληση του Θεού, που είναι αυτό που είσαι, γίνεται αντιληπτή ως τρομακτική, αποδεικνύει ότι όντως φοβάσαι αυτό που είσαι. Δεν φοβάσαι, λοιπόν, την Θέληση του Θεού, αλλά την δική σου.

2. Η δική σου θέληση δεν είναι του εγώ, και αυτός είναι ο λόγος που το εγώ είναι εναντίον σου. Αυτό που φαίνεται ότι είναι φόβος για τον Θεό είναι στην πραγματικότητα φόβος για την δική σου πραγματικότητα. Είναι αδύνατον να μάθεις κάτι με συνέπεια όταν είσαι σε κατάσταση πανικού. Αν ο σκοπός αυτών των μαθημάτων είναι να σε βοηθήσουν να θυμηθείς τι είσαι, κι αν πιστεύεις ότι αυτό που είσαι είναι τρομακτικό, τότε είναι επακόλουθο ότι δεν θα μάθεις αυτά τα μαθήματα. Εν τούτοις, ο λόγος που γίνονται αυτά τα μαθήματα είναι ότι δεν ξέρεις τι είσαι.

3. Αν δεν ξέρεις ποια είναι η πραγματικότητά σου, γιατί να είσαι τόσο σίγουρος ότι είναι τρομακτική; Η σχέση ανάμεσα στην αλήθεια και τον φόβο, η οποία θα ήταν σε μεγάλο βαθμό τεχνητή, είναι ιδιαίτερα ακατάλληλη στους νόες εκείνων που δεν γνωρίζουν τι είναι η αλήθεια. Όλο αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι εσύ αυθαίρετα συνδέεις κάτι πέρα από την επίγνωσή σου με κάτι που δεν θέλεις. Άρα είναι προφανές ότι κρίνεις κάτι για το οποίο δεν έχει ιδέα. Έχεις στήσει αυτή την παράξενη κατάσταση έτσι ώστε να είναι αδύνατον να διαφύγεις από αυτή δίχως ένα Οδηγό που γνωρίζει πραγματικά ποια είναι η πραγματικότητά σου. Ο σκοπός αυτού το Οδηγού είμαι απλά να σου υπενθυμίσει τι θέλεις. Δεν προσπαθεί να σου επιβάλλει μια ξένη θέληση. Απλά κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια, εντός των ορίων που Του θέτεις εσύ, να επανορθώσει την δική σου θέληση στην επίγνωσή σου.

4. Έχεις αιχμαλωτίσει την θέλησή σου κάπου πέρα από την επίγνωσή σου, εκεί όπου παραμένει, αλλά δεν μπορεί να σε βοηθήσει. Όταν είπα ότι η λειτουργία του Αγίου Πνεύματος είναι να ξεκαθαρίσει το αληθές από το ψευδές μέσα στο νου σου, εννοούσα ότι Αυτός έχει την δύναμη να κοιτάξει μέσα σε αυτό που έχει κρύψει εσύ και ν’ αναγνωρίσει εκεί την Θέληση του Θεού. Η δική Του αναγνώριση αυτής της Θέλησης μπορεί να την κάνει αληθινή σε σένα διότι Αυτός είναι μέσα στο νου σου, κι επομένως είναι η πραγματικότητά σου. Επομένως, αν η δική Του αντίληψη του νου σου φέρνει σε σένα την πραγματικότητά του, Αυτός σε βοηθά να θυμηθείς τι είσαι. Η μόνη πηγή φόβου σε αυτή την διαδικασία είναι αυτό που νομίζεις ότι θα χάσεις. Εν τούτοις, αυτό που μπορείς ποτέ να έχεις, είναι μόνο αυτό που βλέπει το Άγιο Πνεύμα.

5. Πολλές φορές έχω τονίσει ότι το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν θα σε καλέσει να θυσιάσεις τίποτα. Αλλά αν εσύ ζητάς την θυσία της πραγματικότητας του εαυτού σου, το Άγιο Πνεύμα πρέπει να σου υπενθυμίζει ότι δεν είναι αυτή η Θέληση του Θεού διότι δεν είναι ούτε και η δική σου. Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην δική σου θέληση και του Θεού. Αν δεν είχες διχασμένο νου, θα αναγνώριζες ότι το να θέλεις είναι σωτηρία διότι είναι επικοινωνία.

6. Είναι αδύνατον να επικοινωνείς σε γλώσσες ξένες μεταξύ τους. Εσύ και ο Δημιουργός σου μπορείτε να επικοινωνείτε μέσω της δημιουργίας, διότι αυτή και μόνο αυτή είναι η κοινή σας Θέληση. Ένας διχασμένος νους δεν μπορεί να επικοινωνεί, διότι μιλά για διαφορετικά πράγματα στον ίδιο νου. Αυτός χάνει την ικανότητα να επικοινωνεί απλά διότι η συγκεχυμένη επικοινωνία δεν σημαίνει τίποτα. Κανένα μήνυμα δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο επικοινωνίας εκτός κι αν βγάζει νόημα. Πόσο νόημα μπορεί να βγάζουν τα δικά σου μηνύματα, όταν ζητάς κάτι που δεν θέλεις;

7. Εσύ μπορεί να επιμένεις ότι το Άγιο Πνεύμα δεν σου απαντά, αλλά μπορεί να ήταν πιο συνετό να αναλογιστείς το είδους αιτών είσαι. Δεν ζητάς μόνο αυτό που θέλεις. Αυτό συμβαίνει διότι φοβάσαι ότι μπορεί και να το λάβεις, και πραγματικά θα το λάμβανες. Αυτός είναι ο λόγος που επιμένεις να ζητάς από τον δάσκαλο που δεν θα μπορούσε να σου δώσει αυτό που θέλεις. Από αυτόν ποτέ δεν μπορείς να μάθεις τι είναι αυτό που θέλεις, και αυτό σου δίνει την ψευδαίσθηση της ασφάλειας. Εν τούτοις δεν μπορείς να είσαι ασφαλής από την αλήθεια, αλλά μόνο μέσα στην αλήθεια. Η πραγματικότητα είναι η μόνη ασφάλεια. Η θέλησή σου είναι η σωτηρία σου διότι είναι ίδια με του Θεού. Ο διαχωρισμός δεν είναι τίποτα άλλο από η πίστη ότι είναι διαφορετική.

8. Κανένας ορθός νους δεν μπορεί να πιστεύει ότι η δική του θέληση είναι ισχυρότερη από του Θεού. Αν λοιπόν, κάποιος νους πιστεύει ότι η θέλησή του είναι διαφορετική από την δική Του, μπορεί μόνο να αποφασίσει ή ότι δεν υπάρχει Θεός ή ότι η Θέληση του Θεού είναι τρομακτική. Ο πρώτος περιγράφει τον άθεο και ο τελευταίος τον μάρτυρα, που πιστεύει ότι ο Θεός απαιτεί θυσίες. Και οι δύο αυτές παρανοϊκές καταστάσεις θα προκαλούν πανικό, διότι ο άθεος πιστεύει ότι είναι μόνος, και ο μάρτυρας πιστεύει ότι ο Θεός τον σταυρώνει. Παρόλα αυτά, κανένας δεν θέλει ούτε την εγκατάλειψη ούτε την ανταπόδοση, παρόλο που πολλοί ψάχνουν και για τα δύο. Γίνεται να ζητάς από το Άγιο Πνεύμα «δώρα» σαν αυτά, και να περιμένεις πραγματικά ότι θα τα λάβεις; Αυτός δεν μπορεί να σου δώσει κάτι που δεν θέλεις. Όταν ζητάς από τον Συμπαντικό Χορηγό αυτό που δεν θέλεις, ζητάς κάτι που δεν μπορεί να δοθεί διότι ποτέ δεν δημιουργήθηκε. Ποτέ δεν δημιουργήθηκε, διότι ποτέ δεν ήταν αυτή η δική σου θέλησή για σένα.

9. Στο τέλος όλοι πρέπει να θυμηθούνε την Θέληση του Θεού, διότι τελικά ο καθένας πρέπει να αναγνωρίσει τον εαυτό του. Αυτή η αναγνώριση είναι η αναγνώριση ότι η θέλησή του και η Θέληση του Θεού είναι ένα. Στην παρουσία της αλήθειας, δεν υπάρχουν άπιστοι ούτε και θυσίες. Μέσα στην ασφάλεια της πραγματικότητας, ο φόβος είναι ολότελα χωρίς νόημα. Το να αρνείσαι αυτό που είναι μπορεί να είναι τρομακτικό μόνο φαινομενικά. Ο φόβος δεν μπορεί να είναι πραγματικός δίχως αιτία, και ο Θεός είναι η μόνη Αιτία. Ο Θεός είναι Αγάπη και εσύ Τον θέλεις πραγματικά. Αυτή είναι η θέληση σου. Ζήτησε αυτό και θα σου δοθεί, διότι θα ζητάς μόνο αυτό που σου ανήκει.

10. Όταν ζητάς από το Άγιο Πνεύμα αυτό που θα σε πληγώσει Αυτός δεν μπορεί να ανταποκριθεί διότι τίποτα δεν μπορεί να σε πληγώσει, άρα δεν ζητάς τίποτα. Οποιαδήποτε ευχή προέρχεται από το εγώ είναι μια ευχή για το τίποτα, και το να την ζητάς δεν είναι αίτημα. Είναι απλά μια άρνηση με την μορφή αιτήματος. Το Άγιο Πνεύμα δεν ασχολείται με την μορφή, εφόσον γνωρίζει μόνον ό,τι έχει νόημα. Το εγώ δεν μπορεί να ζητήσει τίποτα από το Άγιο Πνεύμα, διότι υπάρχει ολοκληρωτική αποτυχία επικοινωνίας ανάμεσα τους. Εν τούτοις, εσύ μπορεί να ζητήσεις τα πάντα από το Άγιο Πνεύμα, διότι τα αιτήματά σου προς Αυτόν είναι πραγματικά, εφόσον είναι από τον ορθό νου σου. Θα αρνιόταν το Άγιο Πνεύμα την Θέληση του Θεού; Και θα ήταν δυνατόν να μην την αναγνωρίσει στον Υιό Του;

11. Δεν αναγνωρίζεις την τεράστια σπατάλη ενέργειας που αναλώνεις στην άρνηση της αλήθειας. Τι θα έλεγες για κάποιον που επιμένει να επιχειρεί το αδύνατο, πιστεύοντας ότι το να το κατορθώσει σημαίνει ότι είναι επιτυχής; Η πίστη ότι πρέπει να έχεις αυτό που είναι αδύνατον για να είσαι χαρούμενος είναι σε απόλυτη αντίθεση με την αρχή της δημιουργίας. Ο Θεός δεν θα μπορούσε να θέλει η ευτυχία σου να εξαρτάται από αυτό που δεν θα μπορούσες να έχεις. Το γεγονός ότι ο Θεός είναι Αγάπη δεν απαιτεί πίστη, απαιτεί όμως αποδοχή. Είναι πραγματικά δυνατόν εσύ να αρνείσαι την αλήθεια, παρόλο που σου είναι αδύνατον να την αλλάξεις. Αν κρατάς τα χέρια σου μπροστά στα μάτια σου, δεν θα βλέπεις διότι θα παρεμβαίνεις στους νόμους της όρασης. Αν αρνείσαι την αγάπη, δεν θα την γνωρίζεις διότι η δική σου συνεργασία είναι ο νόμος της ύπαρξης της. Δεν μπορείς να αλλάξεις νόμους που δεν έφτιαξες εσύ, και οι νόμοι της ευτυχίας δημιουργήθηκαν για σένα, όχι από σένα.

12. Κάθε προσπάθεια να αρνηθείς αυτό που είναι πρέπει να είναι τρομακτική, και αν η προσπάθεια είναι έντονη θα προκαλεί πανικό. Η θέληση ενάντια της πραγματικότητας, αν και αδύνατη, μπορεί να γίνει ένας πολύ επίμονος στόχος ακόμα κι αν δεν τον θέλεις. Αλλά αναλογίσου το αποτέλεσμα αυτής της παράξενης απόφασης. Αφοσιώνεις το νου σου σε αυτό που δεν θέλεις. Πόσο αληθινή μπορεί να είναι αυτή η αφοσίωση; Αν δεν το θέλεις, τότε ποτέ δεν δημιουργήθηκε. Αν δεν δημιουργήθηκε ποτέ, δεν είναι τίποτα. Μπορείς πραγματικά να αφοσιωθείς στο τίποτα;

13. Ο Θεός με την αφοσίωσή Του σε σένα σε δημιούργησε αφοσιωμένο στα πάντα, και σου έδωσε αυτό στο οποίο είσαι αφοσιωμένος. Ειδάλλως δεν θα είχες δημιουργηθεί τέλειος. Η πραγματικότητα είναι τα πάντα, και εσύ έχεις τα πάντα διότι είσαι αληθινός. Δεν μπορείς να φτιάξεις το αναληθές διότι η απουσία πραγματικότητας είναι τρομακτική, και ο φόβος δεν μπορεί να δημιουργηθεί. Όσο πιστεύεις ότι ο φόβος είναι πιθανός, δεν θα δημιουργείς. Αντικρουόμενα επίπεδα πραγματικότητας κάνουν την πραγματικότητα δίχως νόημα ,και η πραγματικότητα είναι το νόημα.

14. Να θυμάσαι, λοιπόν, ότι η Θέληση του Θεού είναι πάντα δυνατή, και τίποτα άλλο δεν θα είναι ποτέ δυνατόν. Αυτή είναι η απλή αποδοχή της πραγματικότητας, διότι μόνο αυτό είναι αληθινό. Δεν μπορείς να διαστρεβλώνεις την πραγματικότητα και να γνωρίζεις τι είναι. Και αν όντως διαστρεβλώνεις την πραγματικότητα θα βιώνεις άγχος, θλίψη και τελικά πανικό, διότι προσπαθείς να κάνεις τον εαυτό σου αναληθή. Όταν νιώθεις αυτά τα πράγματα, μην προσπαθείς να ψάξεις για την αλήθεια πέρα από τον εαυτό σου, διότι η αλήθεια μπορεί να είναι μόνο μέσα σου. Πες, λοιπόν:

Ο Χριστός βρίσκεται μέσα μου, και εκεί που είναι Αυτός πρέπει να είναι και ο Θεός, διότι ο Χριστός είναι μέρος από Αυτόν.

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...