Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑ 17 Δεν Βλέπω Ουδέτερα Πράγματα.

Αυτό είναι το μάθημα για τις 17 Ιανουαρίου. Το βάζω από σήμερα για να είναι έτοιμο για την πρωινή σας άσκηση.


Δεν Βλέπω Ουδέτερα Πράγματα.

Αυτή η ιδέα είναι άλλο ένα βήμα προς την κατεύθυνση ταύτισης της αιτίας και του αποτελέσματος όπως πραγματικά λειτουργούν στον κόσμο. Δεν βλέπεις ουδέτερα πράγματα επειδή δεν έχεις ουδέτερες σκέψεις. Πάντα είναι η σκέψη που έρχεται πρώτη, παρά τον πειρασμό να πιστεύουμε ότι είναι το αντίθετο. Αυτός δεν είναι ο τρόπος που σκέφτεται ο κόσμος, αλλά πρέπει να μάθεις ότι αυτός είναι ο τρόπος που σκέφτεσαι εσύ. Αν δεν συνέβαινε αυτό, η αντίληψη δεν θα είχε καμία αιτία, και θα ήταν από μόνη της η αιτίας της πραγματικότητας. Λαμβάνοντας υπόψη την πολύ ευμετάβλητη φύση της, αυτό δεν ισχύει καθόλου.

Εφαρμόζοντας τη σημερινή ιδέα, πες στον εαυτό σου, με ανοιχτά μάτια:

Δεν βλέπω ουδέτερα πράγματα επειδή δεν έχω ουδέτερες σκέψεις.

Έπειτα κοίταξε γύρω σου, αφήνοντας την ματιά σου σε κάθε πράγμα που παρατηρείς όσο χρόνο χρειάζεται για να πεις:

Δεν βλέπω ένα ουδέτερο ______________, επειδή οι σκέψεις μου για ____________ δεν είναι ουδέτερες.

Για παράδειγμα, μπορείς να πεις:

Δεν βλέπω έναν ουδέτερο τοίχο, επειδή οι σκέψεις μου για τους τοίχους δεν είναι ουδέτερες.
Δεν βλέπω ένα ουδέτερο σώμα, επειδή οι σκέψεις μου για τα σώματα δεν είναι ουδέτερες.

Όπως συνήθως, είναι βασικό να μην κάνεις διαχωρισμούς ανάμεσα σε αυτό που πιστεύεις ότι είναι έμψυχο ή άψυχο× ευχάριστο ή δυσάρεστο. Άσχετα με το τι πιστεύεις, δεν βλέπεις πραγματικά τίποτα που να είναι πραγματικά ζωντανό ή αληθινά χαρμόσυνο. Και αυτό διότι ακόμα δεν έχεις γνώση για το ποιες σκέψεις είναι πραγματικά αληθινές, και ως εκ τούτου χαρούμενες.

Συνιστώνται τρεις ή τέσσερις περίοδοι πρακτικής, και τουλάχιστον τρεις είναι απαραίτητες για το μεγαλύτερο δυνατό όφελος, ακόμα και αν νιώσεις αντίσταση. Όμως ,αν όντως νιώσεις αντίσταση, μπορείς να μειώσεις τη διάρκεια σε λιγότερο από περίπου ένα λεπτό.

1 σχόλιο:

  1. Οταν πρώτοέκανα τα μαθήματα , στα αρχικά μαθήματα ένιωθα θλίψη , ένιωθα σαν να χάνω τον κόσμο μου,σαν να χάνω την πραγματικότητα μου, ήταν ένας σκοτεινός κόσμος καιμια σκοτεινή πραγματικότητα , αλλά ήταν η μοναδική που ήξερα , και ένιωθα χωρίς να το κατανοώ σαν να κάνω μια πολύτιμη θυσία...
    Σήμερα που κάνω τον τρίτο κύκλο στα μαθήματα , νιώθω τεράστια ανακούφιση , που η πραγματικότητα που δημιουργεί ο νους μου μπορεί να αναιρεθεί, και ότι πίσω από αυτήν την δισδιάστατη πραγματικότητα των σκέψεων μου υπάρχει ένας κόσμος φωτός αγάπης και χαράς που με περιμένει!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...