ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Chapter 9.
THE ACCEPTANCE OF THE ATONEMENT
I. The Acceptance of Reality

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9

Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗΣ

Η Αποδοχή της Πραγματικότητας.

1. Ο φόβος προς τη Θέληση του Θεού είναι μία από τις πιο παράξενες πεποιθήσεις που έχει φτιάξει ο ανθρώπινος νους. Δεν θα μπορούσε να έχει συμβεί αν ο νους δεν είχε ένα πολύ σημαντικό διχασμό, κάνοντας έτσι δυνατόν το να φοβάται αυτό που είναι πραγματικά. Η πραγματικότητα δεν μπορεί να «απειλεί» τίποτα εκτός από τις ψευδαισθήσεις, εφόσον η πραγματικότητα μπορεί μόνο να επικυρώνει την αλήθεια. Το ίδιο το γεγονός ότι η Θέληση του Θεού, που είναι αυτό που είσαι, γίνεται αντιληπτή ως τρομακτική, αποδεικνύει ότι όντως φοβάσαι αυτό που είσαι. Δεν φοβάσαι, λοιπόν, την Θέληση του Θεού, αλλά την δική σου.

2. Η δική σου θέληση δεν είναι του εγώ, και αυτός είναι ο λόγος που το εγώ είναι εναντίον σου. Αυτό που φαίνεται ότι είναι φόβος για τον Θεό είναι στην πραγματικότητα φόβος για την δική σου πραγματικότητα. Είναι αδύνατον να μάθεις κάτι με συνέπεια όταν είσαι σε κατάσταση πανικού. Αν ο σκοπός αυτών των μαθημάτων είναι να σε βοηθήσουν να θυμηθείς τι είσαι, κι αν πιστεύεις ότι αυτό που είσαι είναι τρομακτικό, τότε είναι επακόλουθο ότι δεν θα μάθεις αυτά τα μαθήματα. Εν τούτοις, ο λόγος που γίνονται αυτά τα μαθήματα είναι ότι δεν ξέρεις τι είσαι.

3. Αν δεν ξέρεις ποια είναι η πραγματικότητά σου, γιατί να είσαι τόσο σίγουρος ότι είναι τρομακτική; Η σχέση ανάμεσα στην αλήθεια και τον φόβο, η οποία θα ήταν σε μεγάλο βαθμό τεχνητή, είναι ιδιαίτερα ακατάλληλη στους νόες εκείνων που δεν γνωρίζουν τι είναι η αλήθεια. Όλο αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι εσύ αυθαίρετα συνδέεις κάτι πέρα από την επίγνωσή σου με κάτι που δεν θέλεις. Άρα είναι προφανές ότι κρίνεις κάτι για το οποίο δεν έχει ιδέα. Έχεις στήσει αυτή την παράξενη κατάσταση έτσι ώστε να είναι αδύνατον να διαφύγεις από αυτή δίχως ένα Οδηγό που γνωρίζει πραγματικά ποια είναι η πραγματικότητά σου. Ο σκοπός αυτού το Οδηγού είμαι απλά να σου υπενθυμίσει τι θέλεις. Δεν προσπαθεί να σου επιβάλλει μια ξένη θέληση. Απλά κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια, εντός των ορίων που Του θέτεις εσύ, να επανορθώσει την δική σου θέληση στην επίγνωσή σου.

4. Έχεις αιχμαλωτίσει την θέλησή σου κάπου πέρα από την επίγνωσή σου, εκεί όπου παραμένει, αλλά δεν μπορεί να σε βοηθήσει. Όταν είπα ότι η λειτουργία του Αγίου Πνεύματος είναι να ξεκαθαρίσει το αληθές από το ψευδές μέσα στο νου σου, εννοούσα ότι Αυτός έχει την δύναμη να κοιτάξει μέσα σε αυτό που έχει κρύψει εσύ και ν’ αναγνωρίσει εκεί την Θέληση του Θεού. Η δική Του αναγνώριση αυτής της Θέλησης μπορεί να την κάνει αληθινή σε σένα διότι Αυτός είναι μέσα στο νου σου, κι επομένως είναι η πραγματικότητά σου. Επομένως, αν η δική Του αντίληψη του νου σου φέρνει σε σένα την πραγματικότητά του, Αυτός σε βοηθά να θυμηθείς τι είσαι. Η μόνη πηγή φόβου σε αυτή την διαδικασία είναι αυτό που νομίζεις ότι θα χάσεις. Εν τούτοις, αυτό που μπορείς ποτέ να έχεις, είναι μόνο αυτό που βλέπει το Άγιο Πνεύμα.

5. Πολλές φορές έχω τονίσει ότι το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν θα σε καλέσει να θυσιάσεις τίποτα. Αλλά αν εσύ ζητάς την θυσία της πραγματικότητας του εαυτού σου, το Άγιο Πνεύμα πρέπει να σου υπενθυμίζει ότι δεν είναι αυτή η Θέληση του Θεού διότι δεν είναι ούτε και η δική σου. Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην δική σου θέληση και του Θεού. Αν δεν είχες διχασμένο νου, θα αναγνώριζες ότι το να θέλεις είναι σωτηρία διότι είναι επικοινωνία.

6. Είναι αδύνατον να επικοινωνείς σε γλώσσες ξένες μεταξύ τους. Εσύ και ο Δημιουργός σου μπορείτε να επικοινωνείτε μέσω της δημιουργίας, διότι αυτή και μόνο αυτή είναι η κοινή σας Θέληση. Ένας διχασμένος νους δεν μπορεί να επικοινωνεί, διότι μιλά για διαφορετικά πράγματα στον ίδιο νου. Αυτός χάνει την ικανότητα να επικοινωνεί απλά διότι η συγκεχυμένη επικοινωνία δεν σημαίνει τίποτα. Κανένα μήνυμα δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο επικοινωνίας εκτός κι αν βγάζει νόημα. Πόσο νόημα μπορεί να βγάζουν τα δικά σου μηνύματα, όταν ζητάς κάτι που δεν θέλεις;

7. Εσύ μπορεί να επιμένεις ότι το Άγιο Πνεύμα δεν σου απαντά, αλλά μπορεί να ήταν πιο συνετό να αναλογιστείς το είδους αιτών είσαι. Δεν ζητάς μόνο αυτό που θέλεις. Αυτό συμβαίνει διότι φοβάσαι ότι μπορεί και να το λάβεις, και πραγματικά θα το λάμβανες. Αυτός είναι ο λόγος που επιμένεις να ζητάς από τον δάσκαλο που δεν θα μπορούσε να σου δώσει αυτό που θέλεις. Από αυτόν ποτέ δεν μπορείς να μάθεις τι είναι αυτό που θέλεις, και αυτό σου δίνει την ψευδαίσθηση της ασφάλειας. Εν τούτοις δεν μπορείς να είσαι ασφαλής από την αλήθεια, αλλά μόνο μέσα στην αλήθεια. Η πραγματικότητα είναι η μόνη ασφάλεια. Η θέλησή σου είναι η σωτηρία σου διότι είναι ίδια με του Θεού. Ο διαχωρισμός δεν είναι τίποτα άλλο από η πίστη ότι είναι διαφορετική.

8. Κανένας ορθός νους δεν μπορεί να πιστεύει ότι η δική του θέληση είναι ισχυρότερη από του Θεού. Αν λοιπόν, κάποιος νους πιστεύει ότι η θέλησή του είναι διαφορετική από την δική Του, μπορεί μόνο να αποφασίσει ή ότι δεν υπάρχει Θεός ή ότι η Θέληση του Θεού είναι τρομακτική. Ο πρώτος περιγράφει τον άθεο και ο τελευταίος τον μάρτυρα, που πιστεύει ότι ο Θεός απαιτεί θυσίες. Και οι δύο αυτές παρανοϊκές καταστάσεις θα προκαλούν πανικό, διότι ο άθεος πιστεύει ότι είναι μόνος, και ο μάρτυρας πιστεύει ότι ο Θεός τον σταυρώνει. Παρόλα αυτά, κανένας δεν θέλει ούτε την εγκατάλειψη ούτε την ανταπόδοση, παρόλο που πολλοί ψάχνουν και για τα δύο. Γίνεται να ζητάς από το Άγιο Πνεύμα «δώρα» σαν αυτά, και να περιμένεις πραγματικά ότι θα τα λάβεις; Αυτός δεν μπορεί να σου δώσει κάτι που δεν θέλεις. Όταν ζητάς από τον Συμπαντικό Χορηγό αυτό που δεν θέλεις, ζητάς κάτι που δεν μπορεί να δοθεί διότι ποτέ δεν δημιουργήθηκε. Ποτέ δεν δημιουργήθηκε, διότι ποτέ δεν ήταν αυτή η δική σου θέλησή για σένα.

9. Στο τέλος όλοι πρέπει να θυμηθούνε την Θέληση του Θεού, διότι τελικά ο καθένας πρέπει να αναγνωρίσει τον εαυτό του. Αυτή η αναγνώριση είναι η αναγνώριση ότι η θέλησή του και η Θέληση του Θεού είναι ένα. Στην παρουσία της αλήθειας, δεν υπάρχουν άπιστοι ούτε και θυσίες. Μέσα στην ασφάλεια της πραγματικότητας, ο φόβος είναι ολότελα χωρίς νόημα. Το να αρνείσαι αυτό που είναι μπορεί να είναι τρομακτικό μόνο φαινομενικά. Ο φόβος δεν μπορεί να είναι πραγματικός δίχως αιτία, και ο Θεός είναι η μόνη Αιτία. Ο Θεός είναι Αγάπη και εσύ Τον θέλεις πραγματικά. Αυτή είναι η θέληση σου. Ζήτησε αυτό και θα σου δοθεί, διότι θα ζητάς μόνο αυτό που σου ανήκει.

10. Όταν ζητάς από το Άγιο Πνεύμα αυτό που θα σε πληγώσει Αυτός δεν μπορεί να ανταποκριθεί διότι τίποτα δεν μπορεί να σε πληγώσει, άρα δεν ζητάς τίποτα. Οποιαδήποτε ευχή προέρχεται από το εγώ είναι μια ευχή για το τίποτα, και το να την ζητάς δεν είναι αίτημα. Είναι απλά μια άρνηση με την μορφή αιτήματος. Το Άγιο Πνεύμα δεν ασχολείται με την μορφή, εφόσον γνωρίζει μόνον ό,τι έχει νόημα. Το εγώ δεν μπορεί να ζητήσει τίποτα από το Άγιο Πνεύμα, διότι υπάρχει ολοκληρωτική αποτυχία επικοινωνίας ανάμεσα τους. Εν τούτοις, εσύ μπορεί να ζητήσεις τα πάντα από το Άγιο Πνεύμα, διότι τα αιτήματά σου προς Αυτόν είναι πραγματικά, εφόσον είναι από τον ορθό νου σου. Θα αρνιόταν το Άγιο Πνεύμα την Θέληση του Θεού; Και θα ήταν δυνατόν να μην την αναγνωρίσει στον Υιό Του;

11. Δεν αναγνωρίζεις την τεράστια σπατάλη ενέργειας που αναλώνεις στην άρνηση της αλήθειας. Τι θα έλεγες για κάποιον που επιμένει να επιχειρεί το αδύνατο, πιστεύοντας ότι το να το κατορθώσει σημαίνει ότι είναι επιτυχής; Η πίστη ότι πρέπει να έχεις αυτό που είναι αδύνατον για να είσαι χαρούμενος είναι σε απόλυτη αντίθεση με την αρχή της δημιουργίας. Ο Θεός δεν θα μπορούσε να θέλει η ευτυχία σου να εξαρτάται από αυτό που δεν θα μπορούσες να έχεις. Το γεγονός ότι ο Θεός είναι Αγάπη δεν απαιτεί πίστη, απαιτεί όμως αποδοχή. Είναι πραγματικά δυνατόν εσύ να αρνείσαι την αλήθεια, παρόλο που σου είναι αδύνατον να την αλλάξεις. Αν κρατάς τα χέρια σου μπροστά στα μάτια σου, δεν θα βλέπεις διότι θα παρεμβαίνεις στους νόμους της όρασης. Αν αρνείσαι την αγάπη, δεν θα την γνωρίζεις διότι η δική σου συνεργασία είναι ο νόμος της ύπαρξης της. Δεν μπορείς να αλλάξεις νόμους που δεν έφτιαξες εσύ, και οι νόμοι της ευτυχίας δημιουργήθηκαν για σένα, όχι από σένα.

12. Κάθε προσπάθεια να αρνηθείς αυτό που είναι πρέπει να είναι τρομακτική, και αν η προσπάθεια είναι έντονη θα προκαλεί πανικό. Η θέληση ενάντια της πραγματικότητας, αν και αδύνατη, μπορεί να γίνει ένας πολύ επίμονος στόχος ακόμα κι αν δεν τον θέλεις. Αλλά αναλογίσου το αποτέλεσμα αυτής της παράξενης απόφασης. Αφοσιώνεις το νου σου σε αυτό που δεν θέλεις. Πόσο αληθινή μπορεί να είναι αυτή η αφοσίωση; Αν δεν το θέλεις, τότε ποτέ δεν δημιουργήθηκε. Αν δεν δημιουργήθηκε ποτέ, δεν είναι τίποτα. Μπορείς πραγματικά να αφοσιωθείς στο τίποτα;

13. Ο Θεός με την αφοσίωσή Του σε σένα σε δημιούργησε αφοσιωμένο στα πάντα, και σου έδωσε αυτό στο οποίο είσαι αφοσιωμένος. Ειδάλλως δεν θα είχες δημιουργηθεί τέλειος. Η πραγματικότητα είναι τα πάντα, και εσύ έχεις τα πάντα διότι είσαι αληθινός. Δεν μπορείς να φτιάξεις το αναληθές διότι η απουσία πραγματικότητας είναι τρομακτική, και ο φόβος δεν μπορεί να δημιουργηθεί. Όσο πιστεύεις ότι ο φόβος είναι πιθανός, δεν θα δημιουργείς. Αντικρουόμενα επίπεδα πραγματικότητας κάνουν την πραγματικότητα δίχως νόημα ,και η πραγματικότητα είναι το νόημα.

14. Να θυμάσαι, λοιπόν, ότι η Θέληση του Θεού είναι πάντα δυνατή, και τίποτα άλλο δεν θα είναι ποτέ δυνατόν. Αυτή είναι η απλή αποδοχή της πραγματικότητας, διότι μόνο αυτό είναι αληθινό. Δεν μπορείς να διαστρεβλώνεις την πραγματικότητα και να γνωρίζεις τι είναι. Και αν όντως διαστρεβλώνεις την πραγματικότητα θα βιώνεις άγχος, θλίψη και τελικά πανικό, διότι προσπαθείς να κάνεις τον εαυτό σου αναληθή. Όταν νιώθεις αυτά τα πράγματα, μην προσπαθείς να ψάξεις για την αλήθεια πέρα από τον εαυτό σου, διότι η αλήθεια μπορεί να είναι μόνο μέσα σου. Πες, λοιπόν:

Ο Χριστός βρίσκεται μέσα μου, και εκεί που είναι Αυτός πρέπει να είναι και ο Θεός, διότι ο Χριστός είναι μέρος από Αυτόν.