ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΛΗΣΜΟΝΗΣΕΙΣ.

- Από το Κεφάλαιο 10, THE DECISION TO FORGET –

1. Για να μπορέσεις να αποσυνδεθείς από κάτι πρέπει πρώτα να το γνωρίζεις. Η γνώση πρέπει να προηγείται της αποσύνδεσης, έτσι ώστε η αποσύνδεση να μην είναι τίποτα περισσότερο από μια απόφαση να λησμονήσεις. Αυτό που έχει ξεχαστεί τότε φαντάζει να είναι τρομακτικό, αλλά μόνο διότι η αποσύνδεση είναι μια επίθεση προς την αλήθεια. Τρομάζεις επειδή έχεις ξεχάσει. Έχεις αντικαταστήσει την γνώση σου με μια ονειρική συνείδηση διότι φοβάσαι την αποσύνδεση, και όχι αυτό το οποίο έχεις αποσυνδέσει. Όταν αποδεχτείς αυτό που έχεις αποσυνδέσει, αυτό παύει να είναι τρομακτικό.

2. Εν τούτοις, όταν παραιτείσαι από την αποσύνδεση με την πραγματικότητα συμβαίνει κάτι περισσότερο από κάποια απλή έλλειψη φόβου. Σε αυτή την απόφαση βρίσκονται η χαρά, η γαλήνη και η δόξα της δημιουργίας. Εσύ πρόσφερε στο Άγιο Πνεύμα μόνο την προθυμίας σου να θυμηθείς, διότι Αυτός διατηρεί την γνώση του Θεού και του εαυτού σου για σένα, περιμένοντας την δική σου αποδοχή. Παραιτήσου με χαρά από όλα όσα μπορεί να στέκονται εμπόδια στην θύμηση σου, διότι ο Θεός βρίσκεται στην μνήμη σου. Η Φωνή Του θα σου πει ότι είσαι μέρος από Αυτόν όταν είσαι πρόθυμος να Τον θυμηθείς και να ξαναγνωρίσεις την δική σου πραγματικότητα. Μην αφήσεις τίποτα από αυτόν τον κόσμο να καθυστερήσει την ενθύμηση Εκείνου, διότι σε αυτή την ενθύμηση βρίσκεται και η γνώση για τον εαυτό σου.

3. Το να θυμάσαι σημαίνει απλά ότι επαναφέρεις στο νου σου ό,τι ήδη βρίσκεται εκεί. Δεν φτιάχνεις εσύ αυτό που θυμάσαι ∙ απλά δέχεσαι ξανά αυτό που είναι ήδη εκεί, αλλά το είχες απορρίψει. Η ικανότητα να δέχεσαι την αλήθεια σε αυτό τον κόσμο είναι στην σφαίρα της αντίληψης το αντίστοιχο της δημιουργίας στην Βασιλεία των Ουρανών. Ο Θεός θα επιτελέσει το δικό Του μέρος αν εσύ κάνεις το δικό σου, και η δική Του επιστροφή σε αντάλλαγμα με την δική σου είναι η ανταλλαγή της γνώσης με την αντίληψη. Τίποτα δεν είναι πέρα από την δική Του Θέληση για σένα. Αλλά δήλωσε την θέλησή σου να Τον θυμηθείς, και ιδού! Αυτός θα σου δώσει τα πάντα αρκεί μόνο να το ζητήσεις.

4. Όταν επιτίθεσαι, αρνείσαι τον εαυτό σου. Διδάσκεις πολύ εξειδικευμένα τον εαυτό σου ότι είσαι κάτι που δεν είσαι. Η άρνηση της πραγματικότητας αποκλείει την αποδοχή του δώρου του Θεού, διότι ήδη έχεις δεχτεί κάτι άλλο στην θέση του. Αν καταλάβεις ότι αυτό είναι πάντα μια επίθεση προς την αλήθεια, και η αλήθεια είναι ο Θεός, θα συνειδητοποιήσεις γιατί αυτό είναι πάντα τρομαχτικό. Ακόμα, αν αναγνωρίσεις ότι είσαι μέρος του Θεού, θα καταλάβεις γιατί αυτό που συμβαίνει είναι να επιτίθεσαι στον εαυτό σου πρώτα.

5. Κάθε επίθεση είναι επίθεση προς τον Εαυτό. Δεν γίνεται να είναι κάτι άλλο. Προέρχεται από την δική σου απόφαση να μην είσαι αυτό που είσαι, άρα είναι μια επίθεση προς την ταυτότητά σου. Η επίθεση είναι επομένως ο τρόπος με τον οποίο χάνεται η ταυτότητά σου, διότι όταν επιτίθεσαι, πρέπει να έχεις ξεχάσει τι είσαι. Και αν η πραγματικότητά σου είναι του Θεού, τότε όταν επιτίθεσαι δεν Τον θυμάσαι. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή Αυτός έχει φύγει, αλλά επειδή εσύ ενεργά επιλέγεις να μην Τον θυμάσαι.

6. Αν συνειδητοποιούσες την ολοκληρωτική καταστροφή που προκαλεί αυτό στην ειρήνη του νου σου δεν θα ήταν δυνατόν να πάρεις μια τέτοια παρανοϊκή απόφαση. Την παίρνεις μόνο επειδή ακόμα πιστεύεις ότι μπορεί να σου δώσει κάτι που θέλεις. Άρα, λοιπόν, θέλεις κάτι άλλο εκτός από την ειρήνη του νου, αλλά δεν έχεις σκεφτεί τι πρέπει να είναι αυτό. Όμως, αν το δεις, το λογικό αποτέλεσμα της απόφασής σου είναι απόλυτα ξεκάθαρο. Με το να αποφασίζεις ενάντια στην πραγματικότητά σου, κάνεις τον εαυτό σου να επαγρυπνεί εναντίον του Θεού και την Βασιλείας Του. Και αυτή η επαγρύπνηση είναι που σε κάνει να φοβάσαι να Τον θυμηθείς.