Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΑΡΝΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟ



- Από το Κεφάλαιο 10, THE DENIAL OF GOD -

1. Οι τελετές του θεού της ασθένειας είναι παράξενες και πολύ απαιτητικές. Η χαρά δεν είναι ποτέ επιτρεπτή, διότι η θλίψη είναι το σημάδι της υποταγής προς αυτόν. Η θλίψη σημαίνει ότι έχεις απαρνηθεί τον Θεό. Πολλοί φοβούνται την βλασφημία, αλλά δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει. Δεν καταλαβαίνουν ότι το να αρνούνται τον Θεό σημαίνει ότι αρνούνται την ίδια τους την Ταυτότητα, και με αυτή την έννοια ο μισθός της αμαρτίας είναι ο θάνατος. Η έννοια αυτή είναι πολύ κυριολεκτική ∙ η άρνηση της ζωής αντιλαμβάνεται το αντίθετό της, όπως όλες οι μορφές άρνησης αντικαθιστούν αυτό που είναι με αυτό που δεν είναι. Κανένας δεν μπορεί πραγματικά να το κάνει αυτό, αλλά το ότι εσύ νομίζεις ότι μπορείς και πιστεύεις ότι το έχεις κάνει είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση.

2. Όμως, μην ξεχνάς, ότι το να αρνείσαι τον Θεό αναπόφευκτα θα έχει σαν αποτέλεσμα την προβολή, κι εσύ θα πιστεύεις ότι άλλοι και όχι εσύ το έχουν κάνει αυτό σε σένα. Πρέπει να λαμβάνεις το μήνυμα που δίνεις διότι αυτό είναι το μήνυμα που θέλεις. Μπορεί να πιστεύεις ότι κρίνεις τους αδελφούς σου από τα μηνύματα που σου δίνουν αυτοί, αλλά εσύ έχεις κρίνει αυτούς σύμφωνα με το μήνυμα που δίνεις σε αυτούς. Μην αποδίδεις την άρνησή σου προς την χαρά σε αυτούς, ειδάλλως δεν θα μπορείς να δεις τον σπινθήρα μέσα σε αυτούς που θα σου έφερνε την χαρά. Είναι η άρνηση του σπινθήρα που φέρνει την θλίψη, διότι κάθε φορά που βλέπεις τον αδελφό σου δίχως αυτόν, αρνείσαι τον Θεό.

3. Η υποταγή στην άρνηση προς τον Θεό είναι η θρησκεία του εγώ. Ο θεός της ασθένειας προφανώς απαιτεί την άρνηση της υγείας, διότι η υγεία βρίσκεται σε άμεση αντίθεση με την δική του επιβίωση. Αλλά αναλογίσου τι σημαίνει αυτό για σένα. Μόνο όταν είσαι ασθενής μπορείς να κρατήσεις τους θεούς που έφτιαξες, διότι μόνο στην ασθένεια μπορείς να τους θέλεις. Η βλασφημία, λοιπόν, είναι αυτό – καταστροφική, όχι Θεό – καταστροφική. Σημαίνει ότι είσαι πρόθυμος να γνωρίσεις τον εαυτό σου με σκοπό να ασθενήσεις. Αυτή είναι η προσφορά που απαιτεί ο θεός σου διότι, έχοντας τον φτιάξει μέσα από την παράνοιά σου, αυτός είναι μια παρανοϊκή ιδέα. Αυτός έχει πολλές μορφές, αλλά παρόλο που μπορεί να φαίνεται ότι είναι πολλά διαφορετικά πράγματα δεν είναι παρά μια ιδέα ∙ -- η άρνηση προς τον Θεό.

4. Η ασθένεια και ο θάνατος φαίνεται πως εισήλθαν στο νου του Υιού του Θεού ενάντια στην Θέλησή Του. Η «επίθεση προς τον Θεό» έκανε τον Υιό Του να νομίζει ότι είναι ορφανός από Πατέρα, και μέσα στην θλίψη του έφτιαξε τον θεό της θλίψης. Αυτή ήταν η εναλλακτική του προς την χαρά, διότι δεν ήθελε να δεχτεί το γεγονός ότι, αν και ήταν δημιουργός, ο ίδιος είχε δημιουργηθεί. Όμως ο Υιός είναι αβοήθητος δίχως τον Πατέρα, ο Οποίος είναι η μόνη του Βοήθεια.

5. Είπα και προηγουμένως ότι από μόνος σου δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, αλλά δεν προέρχεσαι από σένα. Αν ήταν έτσι, αυτό που έχεις φτιάξει θα ήταν αλήθεια, και δεν θα μπορούσες ποτέ να διαφύγεις. Αυτό συμβαίνει διότι δεν έφτιαξες εσύ τον εαυτό σου ώστε να χρειάζεται να προβληματίζεσαι για τίποτα. Οι θεοί σου δεν είναι τίποτα, διότι ο Πατέρας σου δεν τους δημιούργησε. Δεν μπορείς να φτιάξεις δημιουργούς που να μην είναι σαν τον Δημιουργό σου, όπως ούτε κι Αυτός θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει έναν Υιό που να μην είναι σαν Αυτόν. Αν δημιουργία σημαίνει μοίρασμα, τότε αυτή δεν μπορεί να δημιουργεί κάτι που να μην είναι σαν αυτή. Μπορεί να μοιράζεται μόνο αυτό που είναι. Η θλίψη είναι απομόνωση, άρα δεν θα μπορούσε να έχει δημιουργηθεί.

6. Υιέ του Θεού, δεν έχεις αμαρτήσει, αλλά έχεις σφάλλει πολύ. Όμως αυτό μπορεί να διορθωθεί και ο Θεός θα σε βοηθήσει, γνωρίζοντας ότι δεν θα μπορούσες να αμαρτήσεις εναντίον Του. Εσύ Τον αρνήθηκες επειδή Τον αγαπούσες, γνωρίζοντας ότι αν αναγνώριζες την αγάπη σου γι Αυτόν, δεν θα μπορούσες να Τον αρνηθείς. Η άρνηση σου γι Αυτόν επομένως σημαίνει ότι Τον αγαπάς, και ότι γνωρίζεις ότι και Αυτός σε αγαπά. Να θυμάσαι ότι αυτό που αρνείσαι πρέπει κάποτε να το γνώριζες. Και αν δέχεσαι την άρνηση, μπορείς να δεχτείς και την κατάργησή της.

7. Ο Πατέρας σου δεν σε έχει αρνηθεί. Αυτός δεν αντεκδικείται, σε καλεί, όμως, να επιστρέψεις. Όταν εσύ νομίζεις ότι Αυτός δεν έχει απαντήσει στο κάλεσμά σου, εσύ δεν έχεις απαντήσει στο δικό Του. Αυτός σε καλεί από κάθε μέρος της Αδελφότητας των Υιών, εξαιτίας της Αγάπης Του για τον Υιό Του. Αν ακούσεις το μήνυμά Του σου έχει απαντήσει, και θα μάθεις γι Αυτόν αν ακούς ορθά. Η Αγάπη του Θεού είναι μέσα σε όλα όσα δημιούργησε, διότι ο Υιός Του είναι παντού. Κοίταξε με ειρήνη τους αδελφούς σου, και ο Θεός θα σπεύσει μέσα στην καρδιά σου με ευγνωμοσύνη για το δώρο σου προς Αυτόν.

8. Μην προσβλέπεις στον θεό της ασθένειας για θεραπεία αλλά μόνο στον Θεό της αγάπης, διότι η θεραπεία είναι η αναγνώριση Αυτού. Όταν Τον αναγνωρίσεις θα γνωρίζεις ότι Αυτός ποτέ δεν έπαψε να αναγνωρίζει εσένα, και ότι στην δική Του αναγνώριση προς εσένα έγκειται η ύπαρξή σου. Δεν είσαι άρρωστος και δεν μπορείς να πεθάνεις. Αλλά μπορεί να μπερδέψεις τον εαυτό σου με πράγματα που το κάνουν. Να θυμάσαι, όμως, ότι το να κάνεις κάτι τέτοιο είναι βλασφημία, διότι σημαίνει ότι κοιτάς δίχως αγάπη τον Θεό και την δημιουργία Του, από την οποία Αυτός δεν μπορεί να διαχωριστεί.

9 . Μόνο ό,τι είναι αιώνιο μπορεί να αγαπηθεί, διότι η αγάπη δεν πεθαίνει. Ό,τι είναι του Θεού είναι δικό Του για πάντα, κι εσύ είσαι του Θεού. Θα επέτρεπε Αυτός στον Εαυτό Του να υποφέρει; Και θα πρόσφερε Αυτός στον Υιό Του κάτι που δεν είναι αποδεκτό στον Ίδιο; Αν δεχτείς τον εαυτό σου έτσι όπως σε δημιούργησε ο Θεός, τότε θα είσαι ανίκανος να υποφέρεις. Όμως για να το κάνεις αυτό πρέπει να Τον αναγνωρίσεις ως Δημιουργό σου. Αυτό όχι επειδή θα τιμωρηθείς αν δεν το κάνεις. Απλά διότι η αναγνώριση του Πατέρα σου είναι η αναγνώριση του εαυτού σου έτσι όπως είσαι. Ο Πατέρας σου σε δημιούργησε ολοκληρωτικά δίχως αμαρτία, ολοκληρωτικά δίχως πόνο και βάσανα οιουδήποτε είδους. Αν Τον αρνείσαι φέρνεις την αμαρτία, τον πόνο και τα βάσανα μέσα στο νου σου εξαιτίας της δύναμης που Αυτός του έδωσε. Ο νους σου είναι ικανός να δημιουργεί κόσμους, αλλά μπορεί να αρνείται αυτό που δημιουργεί διότι είναι ελεύθερος.

10. Δεν συνειδητοποιείς το πόσα έχεις αρνηθεί στον εαυτό σου, και πόσο ο Θεός, στην Αγάπη Του, δεν ήθελε να είναι έτσι. Όμως δεν θα παρέμβαινε σε σένα, διότι Αυτός δεν θα γνώριζε τον Υιό Του αν δεν ήταν ελεύθερος. Αν παρέμβαινε στην επιλογή σου θα σήμαινε ότι θα επιτίθετο στον Εαυτό Του, και ο Θεός δεν είναι παρανοϊκός. Όταν Τον αρνείσαι είσαι παρανοϊκός. Θα ήθελες Αυτός να μοιραζόταν την παραφροσύνη σου; Ο Θεός ποτέ δεν θα παύσει να αγαπά τον Υιό Του, και ο Υιός Του ποτέ δεν θα παύσει να Τον αγαπά. Αυτή ήταν η κατάσταση της δημιουργίας του Υιού Του, καθορισμένη έτσι για πάντα μέσα στο Νου του Θεού. Η γνώση αυτού είναι πνευματική υγεία. Η άρνηση αυτού είναι παραφροσύνη. Ο Θεός έδωσε τον Εαυτό Του σε σένα την ώρα της δημιουργίας σου, και τα δικά Του δώρα είναι αιώνια. Εσύ θα ήθελες να Του αρνηθείς τον εαυτό σου;

11. Από τα δικά σου δώρα προς Αυτόν η Βασιλεία των Ουρανών θα επανορθωθεί στον Υιό Του. Ο Υιός Του απομάκρυνε τον εαυτό του από τα δώρα Του αρνούμενος να δεχτεί αυτό που είχε δημιουργηθεί γι αυτόν, και αυτό που είχε δημιουργήσει αυτός στο Όνομα του Πατέρα Του. Ο Ουρανός αναμένει την επιστροφή του, διότι δημιουργήθηκε ως κατοικία του Υιού του Θεού. Οπουδήποτε αλλού, ή σε οιαδήποτε άλλη κατάσταση, δεν βρίσκεσαι σπίτι σου. Μην αρνείσαι στον εαυτό σου την χαρά που δημιουργήθηκε για σένα και δέχεσαι στην θέση της την δυστυχία που έφτιαξες εσύ για τον εαυτό σου. Ο Θεός σου έχει δώσει τα μέσα για να καταργήσεις αυτό που έχεις φτιάξει. Άκουσε, και θα μάθεις πώς να θυμηθείς τι είσαι.

12. Αν ο Θεός γνωρίζει τα παιδιά Του ως απόλυτα αναμάρτητα, είναι βλασφημία εσύ να τα αντιλαμβάνεσαι ως αμαρτωλά. Αν ο Θεός γνωρίζει τα παιδιά Του ως ολοκληρωτικά χωρίς πόνο, είναι βλάσφημο εσύ να αντιλαμβάνεσαι τον πόνο οπουδήποτε. Αν ο Θεός γνωρίζει ότι τα παιδιά Του είναι απόλυτα χαρούμενα, είναι βλάσφημο εσύ να νιώθεις δυστυχισμένος. Όλες αυτές οι ψευδαισθήσεις, και οι πολλές μορφές που μπορεί να πάρει η βλασφημία, είναι αρνήσεις να δεχτείς την δημιουργία έτσι όπως είναι. Αν ο Θεός δημιούργησε τον Υιό Του τέλειο, έτσι πρέπει να μάθεις να τον βλέπεις για να μάθεις για την πραγματικότητά του. Και σαν μέρος της Αδελφότητας των Υιών, έτσι πρέπει να μάθεις βλέπεις τον εαυτό σου για να μάθεις για την δική σου πραγματικότητα..

13. Μην αντιλαμβάνεσαι ό,τι δεν δημιούργησε ο Θεός γιατί έτσι Τον αρνείσαι. Δική Του είναι η μόνη Πατρότητα, και είναι δική σου μόνο διότι Αυτός την έδωσε σε σένα. Τα δικά σου δώρα προς τον εαυτό σου δεν έχουν νόημα, αλλά τα δικά σου δώρα προς τις δημιουργίες σου είναι σαν τα δικά Του, διότι δίδονται στο Όνομά Του. Αυτός είναι ο λόγος που οι δημιουργίες σου είναι τόσο πραγματικές όσο οι δικές Του. Εν τούτοις, η πραγματική Πατρότητα πρέπει να αναγνωριστεί αν είναι ν’ αναγνωριστεί και ο αληθινός Υιός. Εσύ πιστεύεις ότι τα αρρωστημένα πράγματα που έχεις φτιάξει είναι οι αληθινές σου δημιουργίες, διότι πιστεύεις ότι οι αρρωστημένες εικόνες που αντιλαμβάνεσαι είναι οι Υιοί του Θεού. Μόνο αν δεχτείς την Πατρότητα του Θεού θα έχεις τα πάντα, διότι η Πατρότητά Του σου έδωσε τα πάντα. Γι αυτό όταν Τον αρνείσαι σημαίνει πως αρνείσαι τον εαυτό σου.

14. Η αλαζονεία είναι η άρνηση της αγάπης, διότι η αγάπη μοιράζεται και η αλαζονεία παρακρατεί. Όσο διάστημα σου φαίνεται πως και τα δύο είναι επιθυμητά η ιδέα της επιλογής, η οποία δεν είναι από τον Θεό, θα παραμένει μαζί σου. Αν και αυτό δεν είναι αλήθεια στην αιωνιότητα είναι αλήθεια στον χρόνο, γι αυτό, όσο διαρκεί ο χρόνος μέσα στο νου σου θα υπάρχουν επιλογές. Ο χρόνος ο ίδιος είναι κι αυτός επιλογή σου. Αν θέλεις να θυμηθείς την αιωνιότητα, πρέπει να κοιτάζεις μόνο ό,τι είναι αιώνιο. Αν επιτρέψεις στον εαυτό σου να υπέρ- απασχολείται με το εφήμερο, τότε ζεις μέσα στον χρόνο. Όπως πάντα, η επιλογή σου καθορίζεται από αυτό στο οποίο δίνεις αξία. Ο χρόνος και η αιωνιότητα δεν γίνεται να είναι και τα δύο αληθινά, διότι το ένα αντικρούει το άλλο. Αν θελήσεις να δεχτείς μόνο ό,τι είναι άχρονο ως αληθές, τότε θα αρχίσεις να κατανοείς την αιωνιότητα και να την κάνεις δική σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...