ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ

- Από το Κεφάλαιο 15, X. THE TIME OF REBIRTH -

1. Έχεις την δύναμη, μέσα στον χρόνο, να καθυστερείς την τέλεια ένωση του Πατέρα και του Υιού. Διότι σε αυτόν τον κόσμο, η έλξη της ενοχής πραγματικά στέκει ανάμεσα τους. Ούτε ο χρόνος ούτε η εποχή σημαίνουν τίποτα στη αιωνιότητα. Αλλά εδώ είναι λειτουργία του Αγίου Πνεύματος να τις χρησιμοποιήσει και τα δύο, αν και όχι όπως τα χρησιμοποιεί το εγώ. Αυτή είναι η εποχή που θα γιορτάζεις την γέννησή μου σε αυτό τον κόσμο. Όμως δεν ξέρεις πώς να το κάνεις. Άφησε το Άγιο Πνεύμα να σε διδάξει, και άφησε εμένα να γιορτάζω την δική σου γέννηση μέσω Αυτού. Το μόνο δώρο που μπορώ να δεχτώ από σένα είναι το δώρο που σου έδωσα εγώ. Απελευθέρωσέ με όπως κι εγώ επιλέγω την δική σου απελευθέρωση. Την ώρα του Χριστού την γιορτάζουμε μαζί, διότι δεν έχει νόημα αν είμαστε χώρια.

2. Η ιερή στιγμή είναι πραγματικά η ώρα του Χριστού. Διότι αυτή την απελευθερωτική στιγμή δεν υπάρχει καμιά ενοχή πάνω στον Υιό του Θεού, κι έτσι η απεριόριστη δύναμή του επανέρχεται σε αυτόν. Τι άλλο δώρο μπορείς να μου προσφέρεις, όταν αυτό είναι το μόνο δώρο που διαλέγω να προσφέρω εγώ σε σένα; Και το να με βλέπεις σημαίνει ότι με βλέπεις σε όλους, και ότι προσφέρεις σε όλους το δώρο που προσφέρεις σε μένα. Είμαι τόσο ανίκανος να δεχτώ θυσία όσο κι ο Θεός, και κάθε θυσία που ζητάς από τον εαυτό σου την ζητάς από μένα. Μάθε τώρα ότι οποιουδήποτε είδους θυσία δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας περιορισμός που εσύ επιβάλλεις στο να δίνεις. Και με αυτό τον περιορισμό περιορίζεις την αποδοχή του δώρου που σου προσφέρω.

3. Εμείς που είμαστε ένα δεν μπορούμε να δίνουμε ξεχωριστά. Όταν είσαι πρόθυμος να δεχτείς την σχέση σου ως πραγματική, η ενοχή δεν θα ασκεί πια καμιά έλξη για σένα. Διότι στην ένωσή σου θα δεχτείς όλους τους αδελφούς μας. Το δώρο της ένωσης είναι το μόνο δώρο που γεννήθηκα να δώσω. Δώσε το σε μένα, για να μπορείς να το έχεις. Η ώρα του Χριστού είναι η ώρα η ορισμένη για το δώρο της ελευθερίας, που προσφέρεται σε όλους. Και με την αποδοχή αυτής, την προσφέρεις σε όλους.

4. Έχεις την δύναμη να κάνεις αυτή την εποχή ιερή, διότι έχεις την δύναμη να κάνεις την ώρα του Χριστού να είναι τώρα. Είναι δυνατόν να τα κάνεις όλα αυτά αμέσως διότι δεν υπάρχει παρά μία μεταβολή στην αντίληψη που είναι απαραίτητη, διότι δεν έχεις κάνει παρά ένα λάθος. Φαίνεται σαν να είναι πολλά, αλλά όλα είναι το ίδιο. Διότι παρόλο που το εγώ παίρνει πολλές μορφές, είναι πάντα η ίδια ιδέα. Ό,τι δεν είναι αγάπη είναι πάντα φόβος, και τίποτα άλλο.

5. Δεν είναι απαραίτητο να ακολουθείς τον φόβο σε όλες τις περιστροφικές διαδρομές του με τις οποίες τρυπώνει κάτω από το έδαφος και κρύβεται στο σκοτάδι, για να αναδυθεί και πάλι σε μορφές εντελώς διαφορετικές από τις προηγούμενες. Εν τούτοις, όσο επιθυμείς να διατηρήσεις την αρχή που τις κυβερνά όλες, είναι απαραίτητο να εξετάσεις την κάθε μία. Όταν είσαι πρόθυμος να τις θεωρήσεις, όχι ως ξεχωριστές, αλλά ως διαφορετικές εκδηλώσεις της ίδιας ιδέας, αυτής που δεν θέλεις, τότε πάνε μαζί. Η ιδέα είναι απλά αυτή: Πιστεύεις ότι μπορείς να είσαι οικοδεσπότης του εγώ ή οικοδεσπότης στον Θεό. Αυτή είναι η επιλογή που νομίζεις ότι έχεις, και η απόφαση που πιστεύεις ότι πρέπει να πάρεις. Δεν βλέπεις άλλες εναλλακτικές, διότι δεν μπορείς να δεχτείς το γεγονός ότι η θυσία δεν κάνει τίποτα. Η θυσία είναι τόσο βασική στο σύστημα σκέψης σου ώστε η σωτηρία χωρίς την θυσία δεν σημαίνει τίποτα για σένα. Η σύγχυση της θυσίας και της αγάπης είναι τόσο έντονη για σένα που δεν μπορείς να αντιληφθείς την αγάπη χωρίς την θυσία. Και αυτό είναι που πρέπει να κοιτάξεις ∙ η θυσία είναι επίθεση, όχι αγάπη. Αν ήθελες να δεχτείς αυτή την ιδέα μόνο, ο φόβος σου προς την αγάπη θα εξαφανιζόταν. Η ενοχή δεν μπορεί να διαρκέσει όταν αφαιρεθεί η ιδέα της θυσίας. Διότι αν υπάρχει θυσία, κάποιος πρέπει να πληρώσει ενώ κάποιος άλλος να αποκτήσει. Και το μόνο ερώτημα που παραμένει είναι πόσο είναι το τίμημα, και τι είναι αυτό που θα αποκτήσεις.

6. Ως οικοδεσπότης στο εγώ, πιστεύεις ότι μπορείς να δώσεις όλη σου την ενοχή όποτε θέλεις, κι έτσι να εξαγοράσεις την ειρήνη. Και η πληρωμή δεν φαίνεται πως είναι δική σου. Αν και είναι φανερό ότι το εγώ πραγματικά απαιτεί πληρωμή ποτέ δεν φαίνεται να την απαιτεί από σένα. Δεν είσαι πρόθυμος ν’ αναγνωρίσεις ότι το εγώ, το οποίο προσκάλεσες, είναι ύπουλο μόνο σε εκείνους που νομίζουν ότι είναι οικοδεσπότες του. Το εγώ ποτέ δεν θα σε αφήσει να το αντιληφθείς αυτό, εφόσον αυτή η αναγνώριση θα το καθιστούσε άστεγο. Διότι όταν η αναγνώριση ανατείλει με καθαρότητα, καμιά μορφή που παίρνει το εγώ για να προστατευτεί από την όρασή σου δεν θα σε εξαπατά πλέον. Θα αναγνωρίζεις κάθε μορφή ως τίποτα άλλο από ένα κάλυμμα για την μία ιδέα που κρύβεται πίσω από όλες τις μορφές ∙ ότι δηλαδή η αγάπη απαιτεί θυσία, άρα είναι αδιαχώριστη από την επίθεση και τον φόβο. Και ότι η ενοχή είναι το τίμημα της αγάπης, που πρέπει να πληρωθεί μέσα από τον φόβο.

7. Πόσο τρομακτικός, λοιπόν, έχει γίνει ο Θεός για σένα, και πόσο μεγάλη θυσία πιστεύεις ότι απαιτεί η Αγάπη Του! Διότι η ολοκληρωτική αγάπη θα απαιτούσε ολοκληρωτική θυσία. Κι έτσι το εγώ φαίνεται πως απαιτεί λιγότερα από σένα από ό,τι ο Θεός, και από τα δύο το κρίνεις ως το μικρότερο από τα δύο κακά, γιατί το ένα το φοβάσαι, ίσως, λίγο αλλά το άλλο πρέπει να καταστραφεί. Διότι βλέπεις την αγάπη ως καταστροφική, και το μόνο σου ερώτημα είναι ποιος πρόκειται να καταστραφεί, εσύ ή κάποιος άλλος; Αναζητείς την απάντηση σε αυτή την ερώτηση στις ιδιαίτερες σχέσεις σου, μέσα στις οποίες φαίνεται πως είσαι και καταστροφέας και κατεστραμμένος εν μέρει, αλλά δεν μπορείς να είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο ολοκληρωτικά. Και αυτό νομίζεις ότι σε σώζει από τον Θεό, του Οποίου η ολοκληρωτική Αγάπη θα σε κατέστρεφε ολοκληρωτικά.

8. Νομίζεις ότι ο καθένας έξω από σένα απαιτεί την θυσία σου, αλλά δεν βλέπεις ότι μόνο εσύ απαιτείς θυσία, και μόνο από τον εαυτό σου. Εν τούτοις, η απαίτηση για θυσία είναι τόσο βάναυση και τόσο τρομακτική που δεν μπορείς να την δεχτείς εκεί που είναι. Το αληθινό τίμημα της μη αποδοχής αυτού είναι τόσο μεγάλο που προτίμησες να ξεφορτωθείς τον Θεό από το να το κοιτάξεις. Διότι αν ο Θεός ήθελε να απαιτήσει ολοκληρωτική θυσία από σένα, φαίνεται πιο ασφαλές να Τον προβάλλεις προς τα έξω και να Τον απομακρύνεις από σένα, και να μην είσαι οικοδεσπότης σε Αυτόν. Σε Αυτόν αποδίδεις την προδοσία του εγώ, προσκαλώντας το να πάρει την θέση Του για να σε προστατέψει από Αυτόν. Και δεν αναγνωρίζεις ότι αυτό που προσκάλεσες είναι αυτό που θέλει να σε καταστρέψει, και πραγματικά απαιτεί ολοκληρωτική θυσία από σένα. Καμία μερική θυσία δεν θα εξευμενίσει αυτόν τον βάρβαρο προσκεκλημένο, διότι είναι ένας εισβολέας που μόνο φαινομενικά προσφέρει καλοσύνη, μόνο και μόνο για να κάνει την θυσία ολοκληρωτική.

9. Δεν θα πετύχεις να είσαι εν μέρει αιχμάλωτος στο εγώ, διότι αυτό δεν κρατά συμφωνίες και δεν θα σου αφήσει τίποτα. Ούτε μπορείς να είσαι εν μέρει οικοδεσπότης σε αυτό. Πρέπει να επιλέξεις ανάμεσα στην απόλυτη ελευθερία και την απόλυτη σκλαβιά, διότι δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές από αυτές. Έχεις δοκιμάσει πολλούς συμβιβασμούς στην προσπάθεια να αποφύγεις να αναγνωρίσεις την μία απόφαση που πρέπει να πάρεις. Και όμως, είναι η αναγνώριση της απόφασης, ακριβώς όπως είναι, που κάνει την απόφαση τόσο εύκολη. Η σωτηρία είναι απλή, όντας του Θεού, κι επομένως πολύ εύκολα κατανοητή. Μην προσπαθείς να την προβάλλεις από σένα και να την δεις έξω από τον εαυτό σου. Μέσα σου είναι και η ερώτηση και η απάντηση ∙ η απαίτηση για θυσία και η ειρήνη του Θεού.