ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ *

* Τα Κεφάλαια αυτά δόθηκαν την περίοδο των Χριστουγέννων..

- Από το Κεφάλαιο 15, XI. CHRISTMAS AS THE END OF SACRIFICE -

1. Μην φοβάσαι να αναγνωρίσεις ότι όλη η ιδέα της θυσίας είναι αποκλειστικά δικής σου κατασκευής. Και μην αναζητείς την ασφάλεια επιχειρώντας να προστατέψεις τον εαυτό σου από εκεί όπου δεν βρίσκεται. Οι αδελφοί σου και ο Πατέρας σου έχουν γίνει πολύ τρομαχτικοί για σένα. Και θα ήθελες να κάνεις δοσοληψίες μαζί τους για λίγες ιδιαίτερες σχέσεις, στις οποίες θεωρείς πως βλέπεις μερικά ψήγματα ασφάλειας. Μην προσπαθείς άλλο να κρατήσεις διαχωρισμένες τις σκέψεις σου και την Σκέψη που σου έχει δοθεί. Όταν αυτές έρθουν στο ίδιο σημείο και γίνει αντιληπτές εκεί που βρίσκονται, η επιλογή ανάμεσά στους δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από ένα γλυκό ξύπνημα, τόσο απλό όσο το άνοιγμα των ματιών σου στο φως της ημέρας όταν δεν χρειάζεσαι άλλο ύπνο.

2. Το σύμβολο των Χριστουγέννων είναι ένα αστέρι, ένα φως στο σκοτάδι. Μην το βλέπεις έξω από σένα, αλλά δες το που λάμπει στον Ουρανό μέσα σου, και αποδέξου ότι συμβολίζει πως έχει έρθει η ώρα του Χριστού. Αυτός έρχεται δίχως να ζητά τίποτα. Αυτός δεν ζητά καμιά θυσία κανενός είδους, από κανέναν. Στην Παρουσία Του ολόκληρη η ιδέα της θυσίας χάνει κάθε νόημα. Διότι Αυτός είναι Οικοδεσπότης στον Θεό. Και δεν χρειάζεται παρά να Τον προσκαλέσεις να εισέλθει, Αυτός ο Οποίος είναι ήδη εκεί, αναγνωρίζοντας ότι ο Οικοδεσπότης Του είναι Ένας, και ότι καμιά σκέψη ξένη προς την Ενότητά Του δεν μπορεί να ενοικήσει μαζί με Αυτόν εκεί. Η αγάπη πρέπει να είναι ολοκληρωτική για να Τον καλωσορίσει, διότι η Παρουσία της Ιερότητας δημιουργεί την ιερότητα που την περιβάλλει. Κανένας φόβος δεν μπορεί να αγγίξει τον Οικοδεσπότη που είναι το λίκνο του Θεού την ώρα του Χριστού, διότι ο Οικοδεσπότης είναι το ίδιο ιερός με τη τέλεια Αθωότητα την οποία προστατεύει, και την Οποίας η δύναμη προστατεύει Αυτόν.

3. Αυτά τα Χριστούγεννα δώσε στο Άγιο Πνεύμα όλα όσα σε πληγώνουν. Επέτρεψε στον εαυτό σου να θεραπευτεί ολοκληρωτικά έτσι ώστε να μπορείς να ενωθείς μαζί Του στην θεραπεία, κι ας γιορτάσουμε μαζί απελευθερώνοντας τον καθένα μαζί μας. Μην αφήνεις τίποτα πίσω σου, διότι η απελευθέρωση είναι ολοκληρωτική, και όταν την έχεις αποδεχτεί μαζί μου θα την δίνεις μαζί με μένα. Κάθε πόνος και θυσία και μικρότητα θα εξαφανιστούν στην σχέση σου, που είναι τόσο αθώα όσο η σχέση μας με τον Πατέρα μας, και το ίδιο ισχυρή. Ο πόνος θα οδηγηθεί σε εμάς και θα εξαφανιστεί ενώπιων της παρουσίας μας, και δίχως πόνο δεν μπορεί να υπάρχει θυσία. Και χωρίς την θυσία εκεί πρέπει να υπάρχει η αγάπη.

4. Εσύ που πιστεύεις ότι η θυσία είναι αγάπη πρέπει να μάθεις ότι η θυσία είναι διαχωρισμός από την αγάπη. Διότι η θυσία φέρνει την ενοχή τόσο σίγουρα όσο η αγάπη φέρνει την ειρήνη. Η ενοχή είναι η προϋπόθεση της θυσίας, όπως η ειρήνη είναι η προϋπόθεση για την επίγνωση της σχέσης σου με τον Θεό. Μέσω της ενοχής αποκλείεις τον Πατέρα σου και τους αδελφούς σου από σένα. Μέσω της ειρήνης τους προσκαλείς πίσω, συνειδητοποιώντας ότι αυτοί είναι εκεί όπου τους καλεί η πρόσκλησή σου. Αυτό που αποκλείεις από τον εαυτό σου φαίνεται τρομακτικό, διότι το προικίζεις με φόβο και προσπαθείς να το αποβάλλεις, παρόλο που είναι κομμάτι δικό σου. Ποιος μπορεί να αντιλαμβάνεται κομμάτι του εαυτού του ως μισητό, και να μπορεί ζει ειρηνικά με τον εαυτό του; Και ποιος μπορεί να προσπαθεί να επιλύσει την «σύγκρουση» του Ουρανού και της κόλασης μέσα του αποβάλλοντας τον Ουρανό δίνοντάς του τις ιδιότητες της κόλασης, δίχως να νιώθει ελλιπής και μόνος;

5. Όσο αντιλαμβάνεσαι το σώμα ως πραγματικότητά σου, τόσο θα αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου μόνο και ελλιπή. Και για τόσο καιρό θα αντιλαμβάνεσαι επίσης τον εαυτό σου ως θύμα της θυσίας, και γι αυτό θα θεωρείς δικαιολογημένο να θυσιάζεις άλλους. Διότι ποιος θα μπορούσε να εκδιώξει τον Ουρανό και τον Δημιουργό του χωρίς να νιώθει θυσία και απώλεια; Και ποιος θα μπορούσε να βασανίζεται από την θυσία και την απώλεια χωρίς να επιχειρεί να συνέλθει; Όμως, πως θα μπορούσες να το πετύχεις μόνος σου, όταν η βάση των προσπαθειών σου είναι η πίστη στην πραγματικότητα της στέρησης; Η στέρηση γεννά επίθεση, εφόσον είναι η πίστη ότι η επίθεση είναι δικαιολογημένη. Και για όσο επιθυμείς να διατηρείς την στέρηση, η επίθεση γίνεται η σωτηρία και η θυσία γίνεται αγάπη.

6. Έτσι, λοιπόν, σε όλη σου την αναζήτηση για την αγάπη, αναζητάς την θυσία και την βρίσκεις. Όμως δεν βρίσκεις την αγάπη. Είναι αδύνατον να αρνείσαι αυτό που είναι η αγάπη και να μπορείς να την αναγνωρίζεις. Το νόημα της αγάπης βρίσκεται σε ό,τι έχεις αποβάλλει έξω από τον εαυτό σου, και δεν έχει κανένα νόημα χώρια από σένα. Αυτό που προτιμάς να κρατήσεις δεν έχει κανένα νόημα, ενώ όλα όσα θέλεις να κρατήσεις μακριά σου έχουν όλο το νόημα του σύμπαντος, και κρατούν την συνοχή του σύμπαντος μέσα στο νόημά τους. Αν το σύμπαν δεν ήταν ενωμένο μαζί σου θα ήταν διαχωρισμένο από τον Θεό, και το να είσαι χωρίς Αυτόν είναι να μην έχεις κανένα νόημα.

7. Την ιερή στιγμή εκπληρώνεται η προϋπόθεση της αγάπης, διότι οι νόες είναι ενωμένοι χωρίς την παρεμβολή του σώματος, κι εκεί όπου υπάρχει επικοινωνία υπάρχει ειρήνη. Ο Πρίγκιπας της Ειρήνης γεννήθηκε για να εδραιώσει εκ νέου την προϋπόθεση της αγάπης διδάσκοντας ότι η επικοινωνία παραμένει αδιάσπαστη ακόμα κι αν το σώμα καταστραφεί, φτάνει να μην βλέπεις το σώμα ως απαραίτητο μέσον επικοινωνίας. Κι αν καταλάβεις αυτό το μάθημα, θα συνειδητοποιήσεις ότι το να θυσιάζεις το σώμα σημαίνει ότι δεν θυσιάζεις τίποτα, και η επικοινωνία, που πρέπει να είναι του νου, δεν μπορεί να θυσιαστεί. Που είναι, λοιπόν, η θυσία; Το μάθημα που γεννήθηκα για να διδάξω, και ακόμα θέλω να το διδάξω σε όλους τους αδελφούς μου, είναι ότι θυσία δεν είναι πουθενά και ότι η αγάπη είναι παντού. Διότι η επικοινωνία αγκαλιάζει τα πάντα, και μέσα στην ειρήνη που εδραιώνει εκ νέου, η αγάπη έρχεται από μόνη της.

8. Μην επιτρέψεις στην απελπισία να σκιάσει την χαρά των Χριστουγέννων, διότι η ώρα του Χριστού δεν έχει νόημα δίχως την χαρά. Ας ενωθούμε μέσα στην εορταστική ειρήνη μην απαιτώντας πια καμιά θυσία από κανέναν, διότι έτσι μου προσφέρεις την αγάπη που σου προσφέρω. Τι μπορεί να είναι πιο χαρμόσυνο από το να αντιληφθείς ότι δεν σου λείπει τίποτα; Αυτό είναι το μήνυμα της ώρας του Χριστού, το οποίο δίνω σε σένα ώστε να μπορείς να το δίνεις και να το επιστρέψεις στον Πατέρα, ο Οποίος το έδωσε σε μένα. Διότι την ώρα του Χριστού επανορθώνεται η επικοινωνία, και Αυτός ενώνεται μαζί μας στον εορτασμό της δημιουργίας του Υιού Του.

9. Ο Θεός προσφέρει τις ευχαριστίες Του στον ιερό οικοδεσπότη που επιθυμεί να Τον δεχτεί, και να Τον αφήσει να εισέλθει και να κατοικήσει εκεί που Αυτός θέλει να βρίσκεται. Και με το καλωσόρισμά σου σε καλωσορίζει και ο Ίδιος στον Εαυτό Του, διότι αυτό που περιέχεται μέσα σε σένα που Τον καλωσορίζεις επιστρέφεται σε Αυτόν. Και εορτάζουμε μόνο την Ολότητά Του καθώς Τον καλωσορίζουμε στον εαυτό μας. Εκείνοι που δέχονται τον Πατέρα είναι ένα με Αυτόν, όντας οικοδεσπότες σε Αυτόν που τους δημιούργησε. Και επιτρέποντάς Του να εισέλθει, η θύμηση του Πατέρα εισέρχεται μαζί Του, και μαζί με Αυτόν θυμούνται την μόνη σχέση που είχαν ποτέ, και που θα θέλουν ποτέ να έχουν.

10. Αυτή είναι η ώρα που πολύ σύντομα θα γεννηθεί ένας νέος χρόνος από την ώρα του Χριστού. Έχω τέλεια πίστη σε εσένα ότι θα κάνεις αυτό που χρειάζεται να πετύχεις. Τίποτα δεν θα σου λείψει, θα ολοκληρώνεις και δεν θα καταστρέφεις. Πες, λοιπόν, στον αδελφό σου:

Σε δίνω στο Άγιο Πνεύμα ως μέρος του εαυτού μου. Γνωρίζω ότι θα απελευθερωθείς, εκτός κι αν θέλω να σε χρησιμοποιήσω για να φυλακίσω τον εαυτό μου. Στο όνομα της ελευθερίας επιλέγω την απελευθέρωσή σου, διότι αναγνωρίζω ότι θα απελευθερωθούμε μαζί.

Έτσι θα αρχίσει η χρονιά με χαρά κι ελευθερία. Έχουμε πολλά να κάνουμε, και έχουμε καθυστερήσει πολύ. Δέξου την ιερή στιγμή καθώς γεννιέται αυτός ο χρόνος, και ανάλαβε τον ρόλο σου, που τόσο καιρό έχεις αφήσει ανεκπλήρωτο, στην Μεγάλη Αφύπνιση. Κάνε αυτό τον χρόνο διαφορετικό κάνοντας τα πάντα ίδια. Και άφησε όλες σου τις σχέσεις να γίνουν ιερές για λογαριασμό σου. Αυτό είναι το θέλημά μας. Αμήν.