ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ - ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ;

Εισαγωγή.

1. Οι λέξεις θα σημαίνουν πολύ λίγα τώρα. Τις χρησιμοποιούμε μόνο σαν οδηγούς, από τους οποίους δεν εξαρτιόμαστε τώρα πια. Διότι τώρα αναζητούμε μόνο άμεση εμπειρία της αλήθειας. Τα μαθήματα που απομένουν είναι απλά εισαγωγές στις ώρες που αφήνουμε τον κόσμο του πόνου, και πηγαίνουμε να εισέλθουμε στην ειρήνη. Τώρα αρχίζουμε να φτάνουμε τον στόχο που έχουν θέσει αυτά τα μαθήματα, και να βρίσκουμε το σκοπό προς τον οποίο έχει κινητοποιηθεί η εξάσκησή μας.

2. Τώρα επιχειρούμε να αφήσουμε την άσκηση να είναι απλά μία αρχή. Διότι περιμένουμε με ήσυχη προσμονή τον Θεό και Πατέρα μας. Αυτός έχει υποσχεθεί να κάνει το τελικό βήμα ο Ίδιος. Και είμαστε σίγουροι ότι Αυτός τηρεί τις υποσχέσεις Του. Έχουμε διανύσει αρκετά μεγάλη απόσταση στην διαδρομή μας, και τώρα περιμένουμε Αυτόν. Θα συνεχίσουμε να περνούμε χρόνο μαζί Του κάθε πρωί και την νύχτα, για όσο μας χαροποιεί. Δεν θα μας απασχολεί η διάρκεια του χρόνου τώρα. Χρησιμοποιούμε όσον χρειαζόμαστε για το αποτέλεσμα που επιθυμούμε. Ούτε θα ξεχάσουμε την ωριαία υπενθύμιση μας στο ενδιάμεσο, καλώντας τον Θεό όταν Τον χρειαζόμαστε όποτε μπαίνουμε σε πειρασμό να ξεχάσουμε τον στόχο μας.

3. Θα συνεχίσουμε με μία κεντρική σκέψη για όλες τις μέρες που ακολουθούν, και θα χρησιμοποιούμε αυτή την σκέψη για να εισέλθουμε στις ώρες ανάπαυσης μας, και για να ηρεμούμε το νου μας όποτε χρειαστεί. Εν τούτοις, δεν θα αρκεστούμε με την σκέτη άσκηση στις εναπομείναντες ιερές στιγμές που ολοκληρώνουν τον χρόνο που έχουμε δώσει στον Θεό. Λέμε μερικά απλά λόγια καλωσορίσματος, και περιμένουμε ο Πατέρας μας να αποκαλυφθεί, όπως το έχει υποσχεθεί ο Ίδιος. Εμείς Τον έχουμε καλέσει, και Αυτός έχει υποσχεθεί ότι ο Υιός Του δεν θα μείνει δίχως απάντηση όταν επικαλείται το Όνομά Του.

4. Τώρα ερχόμαστε σε Αυτόν με τον δικό Του Λόγο μόνο στο νου και στην καρδιά μας, και Τον περιμένουμε να κάνει το βήμα προς εμάς που μας έχει πει, μέσω της Φωνής Του, ότι θα το έκανε σίγουρα, όταν Τον καλέσαμε. Αυτός δεν έχει αφήσει τον Υιό Του μέσα σε όλη του την τρέλα, ούτε πρόδωσε την εμπιστοσύνη του σε Αυτόν. Η πίστη Του δεν είναι αυτή που Του έχει εξασφαλίσει την πρόσκληση που ζητά Αυτός για να μας κάνει χαρούμενους; Εμείς θα την προσφέρουμε, και θα γίνει αποδεκτή. Έτσι λοιπόν, θα περνάμε τις ώρες μαζί με Αυτόν. Λέμε τα λόγια της πρόσκλησης που προτείνει η Φωνή Του, κι έπειτα περιμένουμε Αυτόν να έρθει σε εμάς.

5. Τώρα είναι η ώρα που εκπληρώνεται η προφητεία. Τώρα αναδύονται και τηρούνται πλήρως όλες οι αρχαίες υποσχέσεις. Κανένα βήμα δεν απομένει πια να διαχωρίζει τον χρόνο από την εκπλήρωσή του. Διότι τώρα δεν γίνεται να αποτύχουμε. Κάθισε σιωπηλός και περίμενε τον Πατέρα σου. Αυτός έχει θελήσει να έρθει σε σένα όταν θα έχεις αναγνωρίσει ότι είναι η δική σου θέληση να έλθει. Και ποτέ δεν θα μπορούσες να έχεις φτάσει τόσο μακριά εκτός κι αν έβλεπες, έστω και αμυδρά, ότι αυτή είναι και η δική σου θέληση.

6. Εγώ είμαι τόσο κοντά σου που δεν γίνεται να αποτύχεις. Πατέρα, δίνουμε αυτές τις ιερές ώρες σε Σένα, με ευγνωμοσύνη προς Αυτόν που μας δίδαξε πώς να αφήσουμε τον κόσμο της θλίψης ανταλλάσσοντάς τον με αυτόν που μας δίνεις Εσύ στην θέση του. Δεν κοιτάμε πίσω τώρα. Κοιτάμε μπροστά, με την ματιά σταθερή στο τέλος του ταξιδιού. Δέξου αυτά τα μικρά δώρα ευχαριστίας από εμάς, καθώς μέσα από την ματιά του Χριστού βλέπουμε ένα κόσμο πέρα από αυτόν που φτιάξαμε εμείς, και παίρνουμε αυτόν τον κόσμο ως απόλυτη αντικατάσταση του δικού μας.

7. Και τώρα περιμένουμε ήσυχα, χωρίς φόβο και σίγουροι για τον ερχομό Σου. Έχουμε αναζητήσει να βρούμε τον δρόμο ακολουθώντας τον Οδηγό που μας έστειλες Εσύ. Εμείς δεν γνωρίζαμε τον δρόμο, αλλά Εσύ δεν μας ξέχασες. Κι εμείς γνωρίζουμε ότι δεν θα μας ξεχάσεις τώρα. Δεν ζητούμε παρά να τηρηθούν οι αρχαίες υποσχέσεις Σου που Θέλησή Σου είναι να κρατήσεις. Μαζί Σου ζητούμε αυτό. Ο Πατέρας και ο Υιός, των Οποίων η ιερή Θέληση δημιούργησε όλα όσα υπάρχουν, δεν γίνεται να αποτύχουν σε τίποτα. Με αυτή την βεβαιότητα, αναλαμβάνουμε αυτά τα τελευταία λίγα βήματα προς Εσένα, και αναπαυόμαστε με εμπιστοσύνη στην Αγάπη Σου, που δεν θα απογοητεύσει τον Υιό Σου που Σε καλεί.

8. Κι έτσι ξεκινάμε το τελευταίο μέρος αυτής της ιερής χρονιάς, που περάσαμε μαζί σε αναζήτηση της αλήθειας και του Θεού, ο Οποίος είναι ο μοναδικός Δημιουργός της. Έχουμε βρει τον δρόμο που διάλεξε Αυτός για εμάς, και κάναμε την επιλογή να τον ακολουθήσουμε όπως επιθυμεί για εμάς Αυτός. Το Χέρι Του μας έχει σηκώσει. Οι Σκέψεις Του έχουν φωτίσει τα σκοτάδια του νου μας. Η Αγάπη Του μας καλεί ασταμάτητα από τότε που άρχισε ο χρόνος.

9. Ευχηθήκαμε ο Θεός να μην έχει τον Υιό που δημιούργησε για τον Εαυτό Του. Θελήσαμε ο Θεός να αλλάξει τον Εαυτό Του, και να γίνει έτσι όπως θα θέλαμε να Τον φτιάξουμε εμείς. Και πιστέψαμε ότι οι παράλογες επιθυμίες μας ήταν η αλήθεια. Τώρα χαιρόμαστε που όλα αυτά ακυρώνονται, και δεν θεωρούμε πια ότι οι ψευδαισθήσεις είναι αλήθεια. Η μνήμη του Θεού λαμπυρίζει στους πλατιούς ορίζοντες του νου μας. Ένα λεπτό ακόμα, και θα ανατείλει και πάλι. Μία στιγμή ακόμα, κι εμείς που είμαστε Υιοί του Θεού, θα είμαστε ασφαλείς στο σπίτι μας, εκεί όπου Αυτός θέλει να είμαστε.

10. Τώρα έχει τελειώσει σχεδόν η ανάγκη για πρακτική εξάσκηση. Διότι σε αυτό το τελευταίο μέρος, θα καταλάβουμε ότι χρειάζεται μόνο να καλούμε τον Θεό, και όλοι οι πειρασμοί θα εξαφανίζονται. Αντί για τις λέξεις, δεν χρειάζεται παρά να νιώθουμε την Αγάπη Του. Αντί για τις προσευχές, δεν χρειάζεται παρά να καλούμε το Όνομά Του. Αντί να κρίνουμε, δεν χρειάζεται παρά να ησυχάζουμε και να αφήνουμε όλα τα πράγματα να θεραπεύονται. Θα δεχτούμε τον τρόπο που θα λήξει το σχέδιο του Θεού, όπως δεχτήκαμε και τον τρόπο που άρχισε. Τώρα αυτό ολοκληρώνεται. Αυτή η χρονιά μας έχει φέρει στην αιωνιότητα.

11. Κρατάμε ακόμα κάποια χρήση των λέξεων. Από καιρού σε καιρό, θα μας δίδονται οδηγίες πάνω σε κάποιο θέμα σχετικό με τα καθημερινά μας μαθήματα και τις περιόδους βαθιάς, δίχως λόγια εμπειρίας που επακολουθεί. Αυτές τις συγκεκριμένες σκέψεις θα πρέπει να τις ανακεφαλαιώνεις κάθε μέρα, συνεχώς, μέχρι να σου δοθεί η επόμενη. Θα πρέπει να τις διαβάζεις αργά και να τις σκέφτεσαι για λίγο, πριν από τις ιερές κι ευλογημένες στιγμές της ημέρας. Δίνουμε την πρώτη από αυτές τις οδηγίες τώρα.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ;

1. Η συγχώρεση αναγνωρίζει ότι αυτό που νόμιζες ότι σου έκανε ο αδελφός σου, δεν έχει συμβεί. Δεν συγχωρεί τις αμαρτίες ώστε να τις κάνει αληθινές. Βλέπει ότι δεν υπάρχει αμαρτία. Και με αυτή την οπτική όλες σου οι αμαρτίες συγχωρούνται. Τι άλλο είναι η αμαρτία, εκτός από μία λανθασμένη ιδέα για τον Υιό του Θεού; Η συγχώρεση απλά βλέπει το σφάλμα της, κι επομένως την αφήνει να φύγει. Και αυτό που είναι ελεύθερο να πάρει την θέση της είναι τώρα η Θέληση του Θεού.

2. Μία σκέψη μη συγχώρεσης είναι κάποια σκέψη που κάνει μία κρίση και δεν την αμφισβητεί παρόλο που δεν είναι αληθινή. Ο νους είναι κλειστός, και δεν επιθυμεί να απελευθερωθεί. Η σκέψη αυτή προστατεύει την προβολή, σφίγγει τις αλυσίδες της, έτσι ώστε οι παραμορφώσεις να είναι πιο κρυφές και συγκαλυμμένες ∙ λιγότερο προσιτές σε αμφισβήτηση, και μακριά από κάθε λογική. Τι είναι αυτό που μπορεί να μπει ανάμεσα σε μία σταθερή προβολή και τον στόχο που αυτή έχει διαλέξει ως επιθυμητό;

3. Μία σκέψη μη συγχώρεσης κάνει πολλά πράγματα. Αναζητά τον στόχο της φρενιασμένα, αναποδογυρίζοντας και αποφεύγοντας στο διάβα της ό,τι παρεμβάλλεται ανάμεσα σε αυτή και τον στόχο της. Η διαστρέβλωση είναι ο σκοπός της, αλλά και το μέσο με το οποίο επιδιώκει να τον εκπληρώσει. Καταπιάνεται με τις έξαλλες προσπάθειές της να συντρίψει την πραγματικότητα, χωρίς να νοιάζεται για τίποτα που μπορεί να φαίνεται ότι αντιτίθεται στην άποψή της.

4. Η συγχώρεση, από την άλλη, είναι ήρεμη, και σιωπηλά δεν κάνει τίποτα. Δεν προσβάλλει καμία πλευρά της πραγματικότητας, ούτε αναζητά να την παραμορφώσει σε μορφές που προτιμά. Απλά κοιτά, και περιμένει, και δεν κρίνει. Αυτός που δεν θέλει να συγχωρεί κρίνει, διότι πρέπει να δικαιολογήσει την αποτυχία του να συγχωρέσει. Αλλά αυτός που θέλει να συγχωρήσει τον εαυτό του πρέπει να μάθει να καλωσορίζει την αλήθεια ακριβώς έτσι όπως είναι.

5. Μην κάνεις τίποτα, λοιπόν, και άφησε την συγχώρεση να σου δείξει τι να κάνεις, μέσω Αυτού που είναι ο Οδηγός σου, ο Σωτήρας σου και ο Προστάτης, ισχυρός σε ελπίδα, και βέβαιος για την τελική επιτυχία σου. Σε έχει ήδη συγχωρέσει, διότι αυτή είναι η λειτουργία Του, που Του έχει δοθεί από τον Θεό. Τώρα πρέπει να μοιραστείς την λειτουργία Του, και να συγχωρέσεις αυτόν που Αυτός έχει σώσει, του οποίου την αθωότητα βλέπει, και τιμά ως Υιό του Θεού.