ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΟΙ ΣΚΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ

ΟΙ ΣΚΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ

- Από το Κεφάλαιο 17, III. SHADOWS OF THE PAST -

1. Το να συγχωρείς σημαίνει απλά να θυμάσαι μόνο τις σκέψεις αγάπης που έδωσες στο παρελθόν, κι εκείνες που σου δόθηκαν. Όλες οι υπόλοιπες πρέπει να ξεχαστούν. Η συγχώρεση είναι μια επιλεκτική μνήμη, που δεν βασίζεται στην δική σου επιλογή. Διότι οι σκιώδεις μορφές που θέλεις να κάνεις αθάνατες είναι «εχθροί» της πραγματικότητας. Να είσαι πρόθυμος να συγχωρήσεις τον Υιό του Θεού γι αυτό που δεν έκανε. Οι σκιώδεις φιγούρες είναι οι μάρτυρες που φέρνεις μαζί σου για να αποδείξεις ότι έκανε αυτό που δεν έκανε. Κι επειδή τις φέρνεις, θα τις ακούς. Κι εσύ που τις κρατάς από δική σου επιλογή δεν καταλαβαίνεις πως ήρθαν στο νου σου, και ποιος είναι ο σκοπός τους. Αυτές αντιπροσωπεύουν το κακό που θεωρείς ότι έγινε εις βάρος σου. Τις φέρεις μαζί σου μόνο για να ανταποδώσεις το κακό με κακό, ελπίζοντας ότι οι μάρτυρές τους θα σου δώσουν την ικανότητα να ενοχοποιήσεις κάποιον άλλον και να μην βλάψεις τον εαυτό σου. Σου μιλούν τόσο ξεκάθαρα για τον διαχωρισμό ώστε κανένας που να μην έχει εμμονή με την διατήρηση του διαχωρισμού δεν θα μπορούσε τις ακούσει. Σου προσφέρουν τους «λόγους» για τους οποίους θα έπρεπε να συνάψεις ανίερες συμμαχίες για να υποστηρίξεις τους στόχους του εγώ, και να κάνεις τις σχέσεις σου μάρτυρες της δύναμής του.

2. Αυτές οι σκιώδεις φιγούρες είναι που θέλουν να κάνουν το εγώ ιερό στα μάτια σου, και να σε διδάξουν ότι αυτό που κάνεις για να το κρατήσεις ασφαλές είναι πραγματικά αγάπη. Η σκιώδεις φιγούρες πάντα μιλούν για εκδίκηση, και όλες οι σχέσεις στις οποίες εισέρχονται είναι εντελώς παρανοϊκές. Δίχως εξαίρεση, αυτές οι σχέσεις έχουν σκοπό τους τον αποκλεισμό της αλήθειας για τον άλλον, και για τον εαυτό σου. Αυτός είναι ο λόγος που βλέπεις και στους δύο κάτι που δεν υπάρχει, και κάνεις και τους δύο σας σκλάβους της εκδίκησης. Και αυτός είναι ο λόγος που σε ελκύει ό,τι σου θυμίζει τις παλιές σου πικρίες, και σου φαίνεται ότι συμβαδίζει με την αγάπη, άσχετα με το πόσο διαστρεβλωμένοι είναι οι συσχετισμοί με τους οποίους φτάνεις σε αυτό το συμπέρασμα. Και εν τέλει, αυτός είναι ο λόγος που όλες αυτές οι σχέσεις γίνονται προσπάθειες ένωσης μέσω του σώματος, διότι μόνο τα σώματα μπορούν να γίνουν αντιληπτά ως μέσον επίθεσης. Το ότι τα σώματα είναι κεντρικό θέμα σε όλες τις ανίερες σχέσεις είναι προφανές. Η δική σου εμπειρία σου το έχει διδάξει αυτό. Αλλά αυτό που μπορεί να μην συνειδητοποιείς είναι όλοι οι λόγοι που συντρέχουν για να κάνουν την σχέση ανίερη. Διότι η ανιερότητα επιδιώκει να ενισχύσει τον εαυτό της, όπως κάνει και η ιερότητα, συγκεντρώνοντας σε αυτήν ό,τι αντιλαμβάνεται ως όμοιό της.

3. Στην ανίερη σχέση, δεν επιχειρείται ένωση με το σώμα του άλλου, αλλά με τα σώματα εκείνων που δεν είναι εκεί. Διότι ακόμα και το σώμα του άλλου, το οποίο ήδη είναι μια πολύ περιορισμένη αντίληψη αυτού που είναι, δεν είναι το επίκεντρό της έτσι όπως είναι, τουλάχιστον απόλυτα. Αυτό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για φαντασιώσεις εκδίκησης, και αυτό που μπορεί να έχει πιο άμεση σχέση με εκείνους προς τους οποίους επιζητείται η εκδίκηση, γίνεται το επίκεντρο και ξεχωρίζεται σαν να είναι το μόνο μέρος που έχει αξία. Κάθε βήμα που γίνεται προς την κατασκευή, την διατήρηση και την διάλυση της ανίερης σχέσης είναι μια κίνηση προς περισσότερη ακόμα διάσπαση και αναλήθεια. Οι σκιώδεις φιγούρες εισχωρούν όλο και περισσότερο, και η σημασία αυτού που μέσα του φαίνεται ότι βρίσκονται υποβαθμίζεται σε σημασία.

4. Ο χρόνος πραγματικά δεν ευνοεί την ανίερη σχέση. Διότι ο χρόνος είναι σκληρός στα χέρια του εγώ, όπως είναι ευγενικός όταν χρησιμοποιείται για την πραότητα. Η έλξη της ανίερης σχέσης αρχίζει να εξασθενεί και να μπαίνει υπό αμφισβήτηση σχεδόν αμέσως. Μόλις σχηματιστεί, η αμφιβολία εισχωρεί, διότι ο σκοπός της είναι αδύνατος. Έτσι, το «ιδανικό» της ανίερης σχέσης γίνεται κάτι στο οποίο η πραγματικότητα του άλλου δεν εισέρχεται καθόλου για να «χαλάσει» το όνειρο. Και όσο πιο λίγα φέρνει ο άλλος στην σχέση, τόσο «καλύτερη» γίνεται. Επομένως, η προσπάθεια για ένωση γίνεται ένας τρόπος αποκλεισμού ακόμα και αυτού με τον οποίον επιδιώχτηκε η ένωση. Διότι σχηματίστηκε για να τον βγάλει από αυτήν, και να τον ενώσει με φαντασιώσεις μέσα σε αδιάλειπτη «ευδαιμονία».

5. Πως μπορεί το Άγιο Πνεύμα να φέρει την δική Του ερμηνεία του σώματος ως μέσον επικοινωνίας σε σχέσεις που ο μόνος τους σκοπός είναι ο διαχωρισμός από την πραγματικότητα; Αυτό που είναι η συγχώρεση Το καθιστά ικανό να το κάνει. Αν όλες οι σκέψεις εκτός από τις σκέψεις αγάπης ξεχαστούν, αυτό που παραμένει είναι αιώνιο. Και το μεταμορφωμένο παρελθόν γίνεται σαν το παρόν. Τώρα πια το παρελθόν δεν συγκρούεται με το τώρα. Αυτή η συνέχεια επεκτείνει το παρόν αυξάνοντας την πραγματικότητά του και την αξία του στην αντίληψή σου. Μέσα σε αυτές τις σκέψεις αγάπης βρίσκεται ο σπινθήρας της ομορφιάς κρυμμένος μέσα στην ασχήμια της ανίερης σχέσης όπου υπάρχει η θύμηση του μίσους ∙ και περιμένει για να αναζωπυρωθεί καθώς η σχέση δίδεται στο Άγιο Πνεύμα που της δίνει ζωή και ομορφιά. Αυτός είναι ο λόγος που η Επανόρθωση επικεντρώνεται στο παρελθόν, το οποίο είναι η πηγή του διαχωρισμού, κι εκεί όπου πρέπει να καταργηθεί. Διότι ο διαχωρισμός πρέπει να διορθωθεί ακριβώς εκεί όπου κατασκευάστηκε.

6. Το εγώ επιδιώκει να «λύσει» τα προβλήματά του, όχι στην πηγή τους, αλλά εκεί όπου δεν φτιάχτηκαν. Επομένως επιδιώκει να εγγυηθεί ότι δεν θα υπάρξει λύση. Το Άγιο Πνεύμα θέλει μόνο να κάνει τις δικές Του αποφάσεις ολοκληρωμένες και τέλειες, κι έτσι αναζητά και βρίσκει την πηγή των προβλημάτων εκεί που βρίσκεται, κι εκεί την καταργεί. Και με κάθε βήμα προς την κατάργηση που αναλαμβάνει Αυτό, ο διαχωρισμός καταργείται όλο και περισσότερο, και η ένωση πλησιάζει όλο και πιο πολύ. Οι «λόγοι» του διαχωρισμού δεν Του προκαλούν καμία σύγχυση. Το μόνο που αντιλαμβάνεται στον διαχωρισμό είναι ότι πρέπει να καταργηθεί. Άφησε το Άγιο Πνεύμα να αποκαλύψει τον κρυμμένο σπινθήρα της ομορφιάς στις σχέσεις σου και να σου τον δείξει. Η ομορφιά του θα σε ελκύσει τόσο πολύ που δεν θα θέλεις πια να τον χάσεις ξανά από τα μάτια σου. Και θα αφήσεις αυτό τον σπινθήρα να μεταμορφώσει την σχέση σου έτσι ώστε να μπορείς να τον βλέπεις όλο και περισσότερο. Διότι θα τον θέλεις όλο και περισσότερο, και θα χάνεις όλο και πιο πολύ την προθυμία σου να τον αφήνεις να είναι κρυφός από σένα. Και θα μάθεις να αναζητάς και να δημιουργείς τις προϋποθέσεις μέσα στις οποίες μπορεί να γίνει ορατή η ομορφιά.

7. Όλα αυτά θα τα κάνεις με χαρά, αν μόνο Το αφήσεις να κρατά τον σπινθήρα μπροστά σου, να φωτίζει τον δρόμο σου και να σου τον κάνει ξεκάθαρο. Ο Υιός του Θεού είναι Ένας. Αυτούς που ο Θεός ένωσε ως ένα, το εγώ δεν μπορεί να τους διασπάσει. Ο σπινθήρας της ιερότητας πρέπει να είναι ασφαλής, όσο κρυμμένος και να είναι, σε κάθε σχέση. Διότι ο Δημιουργός της μιας σχέσης δεν έχει αφήσει κανένα μέρος της έξω από τον Εαυτό Του. Αυτό είναι το μόνο μέρος της σχέσης που βλέπει το Άγιο Πνεύμα, διότι γνωρίζει ότι μόνο αυτό είναι αληθινό. Εσύ έχεις κάνει την σχέση αναληθή, άρα ανίερη, βλέποντάς την εκεί που δεν βρίσκεται και έτσι όπως δεν είναι. Δώσε το παρελθόν σε Αυτό που μπορεί αλλάξει το νου σου γι αυτό για λογαριασμό σου. Αλλά πρώτα, βεβαιώσου ότι συνειδητοποιείς πλήρως το τι έχεις κάνει το παρελθόν να εκπροσωπεί, και γιατί.

8. Το παρελθόν γίνεται η δικαιολογία για να εισέρχεσαι σε μια συνεχή ανίερη συμμαχία με το εγώ εναντίον του παρόντος. Διότι το παρόν είναι συγχώρεση. Επομένως, οι σχέσεις που υπαγορεύει η ανίερη συμμαχία δεν γίνονται αντιληπτές ούτε βιώνονται ως τώρα. Εν τούτοις, το πλαίσιο αναφοράς στο οποίο αναφέρεται το παρόν για να αποκτήσει νόημα είναι μια ψευδαίσθηση από το παρελθόν, στην οποία εκείνα τα στοιχεία που ταιριάζουν στον σκοπό της ανίερης σχέσης διατηρούνται, και όλα τα υπόλοιπα αφήνονται. Κι έτσι, αυτό που εγκαταλείπεται είναι όλη η αλήθεια που το παρελθόν δεν θα μπορούσε να παρουσιάσει ως μαρτυρία για την πραγματικότητά του. Αυτό που κρατά είναι μόνο οι μάρτυρες για την πραγματικότητα των ονείρων.

9. Ακόμα εξαρτάται από σένα να επιλέξεις την ένωση με την αλήθεια ή με την ψευδαίσθηση. Αλλά να θυμάσαι ότι όταν διαλέγεις εγκαταλείπεις το άλλο. Αυτό που θα διαλέξεις θα το προικίσεις με ομορφιά και πραγματικότητα, διότι η επιλογή βασίζεται στο που δίνεις μεγαλύτερη αξία. Στον σπινθήρα της ομορφιάς ή στο πέπλο της ασχήμιας, στον πραγματικό κόσμο ή στον κόσμο της ενοχής και του φόβου, στην αλήθεια ή στην ψευδαίσθηση, στην ελευθερία ή στην σκλαβιά – όλα είναι το ίδιο. Διότι ποτέ δεν μπορείς να διαλέξεις κάτι άλλο εκτός από ανάμεσα στον Θεό και στο εγώ. Τα συστήματα σκέψης δεν είναι παρά αληθινά ή εσφαλμένα, και όλες τους οι ιδιότητες προέρχονται απλά από αυτό που είναι. Μόνο οι Σκέψεις του Θεού είναι αληθινές. Και ό,τι έπεται αυτών προέρχεται από αυτό που είναι αυτές, και είναι το ίδιο αληθινό όσο και η ιερή Πηγή από την οποία προήλθαν.

10. Ιερέ αδελφέ μου, θέλω να εισέλθω σε όλες σου τις σχέσεις, και να σταθώ ανάμεσα σε σένα και τις φαντασιώσεις σου. Άφησε την σχέση μου με σένα να είναι αληθινή για σένα, και άφησέ με να φέρω την πραγματικότητα στην αντίληψή σου για τους αδελφούς σου. Δεν δημιουργήθηκαν για να σε κάνουν να μπορείς να βλάψεις τον εαυτό σου μέσα από αυτούς. Δημιουργήθηκαν για να δημιουργούν μαζί σου. Αυτή είναι η αλήθεια που θέλω να παρεμβάλλω ανάμεσα σε σένα και στον στόχο της τρέλας. Μην διαχωρίζεσαι από μένα, και μην αφήνεις να χάνεται στα όνειρα εκδίκησης ο ιερός σκοπός της Επανόρθωσης. Οι σχέσεις στις οποίες περιθάλπονται τέτοια όνειρα με έχουν αποκλείσει. Άφησέ με να εισέλθω στο Όνομα του Θεού και να σου φέρω ειρήνη, έτσι ώστε να μπορέσεις κι εσύ να προσφέρεις ειρήνη σε μένα.