ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΟΙ ΔΥΟ ΕΙΚΟΝΕΣ

ΟΙ ΔΥΟ ΕΙΚΟΝΕΣ

- Από το κεφάλαιο 17, IV. THE TWO PICTURES -

1. Ο Θεός δημιούργησε την σχέση Του μαζί σου για να σε κάνει ευτυχισμένο, και τίποτα από ό,τι κάνεις και δεν μοιράζεται τον σκοπό Του δεν μπορεί να είναι αληθινό. Ο σκοπός που έδωσε στο καθετί ο Θεός είναι η μόνη του λειτουργία. Χάρη στην δικό Του λόγο για την δημιουργία της σχέσης Του μαζί σου, η λειτουργία των σχέσεων έγινε μια για πάντα «για να σε κάνουν ευτυχισμένο». Και τίποτα άλλο. Για να εκπληρώσεις αυτή την λειτουργία σχετίζεσαι με τις δημιουργίες σου όπως ο Θεός με τις δικές Του. Διότι τίποτα από όσα δημιούργησε ο Θεός δεν βρίσκεται ξέχωρα από την ευτυχία, και όλα όσα δημιούργησε ο Θεός επεκτείνουν μόνο την ευτυχία όπως έκανε και ο Δημιουργός τους. Ό,τι δεν εκπληρώνει αυτή την λειτουργία δεν μπορεί να είναι αληθινό.

2. Σε αυτόν τον κόσμο είναι αδύνατον να δημιουργείς. Εν τούτοις, είναι δυνατόν να δίνεις ευτυχία. Έχω πει επανειλημμένα ότι το Άγιο Πνεύμα δεν θέλει να σου στερήσει τις ιδιαίτερες σχέσεις σου, αλλά να τις μεταμορφώσει. Και το μόνο που εννοώ με αυτό είναι ότι Αυτό θα επανορθώσει σε αυτές την λειτουργία που τους έδωσε ο Θεός. Η λειτουργία που τους έδωσες εσύ σίγουρα δεν είναι να σε κάνουν ευτυχισμένο. Αλλά η ιερή σχέση μοιράζεται τον σκοπό του Θεού, αντί να στοχεύει στην κατασκευή ενός υποκατάστατού της. Κάθε ιδιαίτερη σχέση που έχεις κάνει είναι ένα υποκατάστατο της Θέλησης του Θεού, και εξυμνεί την δική σου θέληση αντί για την δική Του εξαιτίας της ψευδαίσθησης ότι αυτές οι δυο είναι διαφορετικές.

3. Έχεις κάνει πολύ αληθινές σχέσεις ακόμα και σε αυτόν τον κόσμο. Όμως δεν τις αναγνωρίζεις διότι έχεις ανεβάσει τα υποκατάστατά τους σε τέτοια περίοπτη θέση που, όταν σε καλεί η αλήθεια, πράγμα που κάνει συνεχώς, εσύ απαντάς με ένα υποκατάστατο. Κάθε ιδιαίτερη σχέση που έχεις κάνει έχει, ως βασικό της σκοπό, τον στόχο να καταλάβει το νου σου τόσο ολοκληρωτικά ώστε να μην ακούς το κάλεσμα της αλήθειας.

4. Κατά μία έννοια, η ιδιαίτερη σχέση ήταν η απάντηση του εγώ στην δημιουργία του Αγίου Πνεύματος, το Οποίο ήταν η Απάντηση του Θεού στον διαχωρισμό. Διότι παρόλο που το εγώ δεν κατάλαβε τι είχε δημιουργηθεί, ένιωσε απειλή. Ολόκληρο το αμυντικό σύστημα του εγώ που αναπτύχθηκε για να προστατεύσει τον διαχωρισμό από το Άγιο Πνεύμα ήταν η απάντηση για το δώρο με το οποίο το ευλόγησε ο Θεός, και που με αυτή την ευλογία, του έδωσε την ικανότητα να θεραπευτεί. Αυτή η ευλογία κρατά μέσα της την αλήθεια για τα πάντα. Και η αλήθεια είναι ότι το Άγιο Πνεύμα βρίσκεται σε στενή σχέση μαζί σου, διότι μέσα σε Αυτό επανορθώνεται η σχέση σου με τον Θεό. Η σχέση μαζί Του ποτέ δεν έχει διακοπεί, διότι το Άγιο Πνεύμα δεν είναι διαχωρισμένο από κανέναν από τότε που έγινε ο διαχωρισμός. Και μέσω Αυτού όλες σου οι ιερές σχέσεις έχουν φυλαχτεί με προσοχή, για να υπηρετούν τον σκοπό του Θεού για σένα.

5. Το εγώ πάντα επαγρυπνεί για απειλή, και το μέρος του νου σου μέσα στο οποίο έγινε δεκτό το εγώ πάντα ανησυχεί για να διατηρήσει τον δικό του λόγο ύπαρξης, έτσι όπως τον βλέπει. Δεν συνειδητοποιεί ότι είναι εντελώς παρανοϊκό. Κι εσύ πρέπει να συνειδητοποιήσεις ακριβώς τι σημαίνει αυτό αν θέλεις να επαναφέρεις την διαύγειά σου. Οι παρανοϊκοί προστατεύουν το σύστημα σκέψης τους, αλλά το κάνουν αυτό παρανοϊκά. Και όλες τους οι άμυνες είναι τόσο παρανοϊκές όσο αυτά που υποτίθεται ότι προστατεύουν. Ο διαχωρισμός δεν έχει τίποτα μέσα του, κανένα μέρος, κανένα «λόγο», και καμιά ιδιότητα που να μην είναι παρανοϊκή. Και η «προστασία» του είναι μέρος από αυτόν, το ίδιο παρανοϊκή όσο και το σύνολο. Η ιδιαίτερη σχέση, η οποία είναι η κύρια άμυνά του, πρέπει επομένως να είναι κι αυτή παρανοϊκή.

6. Τώρα πια πολύ μικρή δυσκολία έχεις να συνειδητοποιήσεις ότι το σύστημα σκέψης που προστατεύει η ιδιαίτερη σχέση δεν είναι παρά ένα σύστημα από αυταπάτες. Αναγνωρίζεις, τουλάχιστον σε γενικές γραμμές, ότι το εγώ είναι παρανοϊκό. Παρόλα αυτά η ιδιαίτερη σχέση ακόμα σου φαίνεται ότι κατά κάποιο τρόπο είναι «διαφορετική». Όμως την έχουμε κοιτάξει πολύ πιο κοντά σε σχέση με άλλες πλευρές του συστήματος σκέψης του εγώ που είσαι πιο πρόθυμος να αφήσεις να φύγουν. Όσο αυτή εδώ παραμένει, δεν θα αφήνεις τις άλλες να φύγουν. Διότι ούτε αυτή είναι διαφορετική. Αν κρατήσεις αυτήν, τότε τις έχεις κρατήσει όλες.

7. Είναι βασικό να καταλάβεις ότι όλες οι άμυνες κάνουν αυτό που θέλουν να υπερασπίζονται. Η υποκείμενη βάση για την αποτελεσματικότητά τους είναι ότι προσφέρουν αυτό το οποίο υπερασπίζονται. Αυτό που υπερασπίζονται ενσωματώνεται μέσα σε αυτές για να κρατηθεί ασφαλές, και καθώς αυτές λειτουργούν το φέρνουν σε σένα. Κάθε άμυνα λειτουργεί δίνοντας δώρα, και το δώρο είναι πάντα μια μικρογραφία του συστήματος σκέψης που προστατεύει η άμυνα, τοποθετημένο μέσα σε μια χρυσή κορνίζα. Η κορνίζα είναι πολύ περίτεχνη, στολισμένη με αστραφτερά κοσμήματα, και με βαθιά σκαλίσματα. Ο σκοπός της είναι να έχει αξία από μόνη της, και να αποσπάσει την προσοχή σου από το περιεχόμενό της. Αλλά δεν μπορείς να έχεις την κορνίζα χωρίς την εικόνα. Οι άμυνες λειτουργούν για να σε πείσουν ότι μπορείς.

8. Η ιδιαίτερη σχέση έχει την πιο επιβλητική και απατηλή κορνίζα από όλες τις άμυνες που χρησιμοποιεί το εγώ. Εδώ προσφέρεται το σύστημα σκέψης του, μέσα σε μια κορνίζα τόσο βαριά και τόσο περίτεχνη που η εικόνα μέσα σχεδόν χάνεται εξαιτίας της τόσο εντυπωσιακής κατασκευής της κορνίζας. Μέσα στην κορνίζα είναι υφασμένες όλων των ειδών οι φανταχτερές και κομματιασμένες ψευδαισθήσεις της αγάπης, τοποθετημένες μέσα σε όνειρα θυσίας και αυταρέσκειας, γαρνιρισμένες με επιχρυσωμένα κεντήματα αυτό – καταστροφής. Το αίμα λαμπυρίζει σαν ρουμπίνι, και τα δάκρυα έχουν την όψη του διαμαντιού και γυαλίζουν μέσα στο θαμπό φως μέσα στο οποίο γίνεται η προσφορά.

9. Κοίταξε την εικόνα. Μην αφήνεις την κορνίζα να σε αποσπά. Αυτό το δώρο σου δίνεται για την καταστροφή σου, και αν το πάρεις θα πιστεύεις ότι είσαι καταραμένος. Δεν μπορείς να πάρεις την κορνίζα δίχως την εικόνα. Αυτό που δίνεις αξία είναι η κορνίζα, διότι εκεί δεν βλέπεις καμιά σύγκρουση. Όμως η κορνίζα είναι μόνο το περιτύλιγμα για το δώρο της σύγκρουσης. Η κορνίζα δεν είναι το δώρο. Μην πλανάσαι από τις πιο επιφανειακές πλευρές αυτού του συστήματος σκέψης, διότι αυτές οι πλευρές περιβάλλουν το σύνολο, ολοκληρωμένο από κάθε άποψη. Ο θάνατος βρίσκεται μέσα σε αυτό το φανταχτερό δώρο. Μην αφήσεις την ματιά σου να υπνωτιστεί από την ακτινοβολία αυτής της κορνίζας. Κοίταξε την εικόνα, και συνειδητοποίησε ότι σου προσφέρεται ο θάνατος.

10. Αυτός είναι ο λόγος που η ιερή στιγμή είναι τόσο σημαντική για την υπεράσπιση της αλήθειας. Η αλήθεια δεν χρειάζεται καμιά άμυνα, αλλά εσύ πραγματικά χρειάζεσαι άμυνα ενάντια στην αποδοχή του δώρου του θανάτου. Όταν εσύ που είσαι αλήθεια δεχτείς μια ιδέα τόσο επικίνδυνη για την αλήθεια, απειλείς την αλήθεια με καταστροφή. Και τώρα πρέπει να αναλάβεις αυτή την υπεράσπιση, για να κρατήσεις την αλήθεια ολοκληρωμένη. Η δύναμη του Ουρανού, η Αγάπη του Θεού, τα δάκρυα του Χριστού, και η χαρά του αιώνιου Πνεύματός Του κινητοποιούνται για να σε υπερασπιστούνε από την δική σου επίθεση. Διότι εσύ Τους επιτίθεσαι, εφόσον είσαι μέρος Τους, και πρέπει να σε σώσουν, διότι αγαπούν τον Εαυτό Τους.

11. Η ιερή στιγμή είναι μια μικρογραφία του Ουρανού, σταλμένη σε σένα από τον Ουρανό. Είναι κι αυτή μια εικόνα, τοποθετημένη μέσα σε μια κορνίζα. Όμως αν δεχτείς αυτό το δώρο δεν θα βλέπεις καθόλου την κορνίζα, διότι το δώρο μπορεί να γίνει αποδεκτό μόνο μέσω της προθυμίας σου να εστιάσεις την προσοχή σου στην εικόνα. Η ιερή στιγμή είναι μια μικρογραφία της αιωνιότητας. Είναι μια εικόνα του άχρονου, τοποθετημένη μέσα σε μια κορνίζα του χρόνου. Αν εστιάσεις στην εικόνα, θα συνειδητοποιήσεις ότι μόνο η κορνίζα ήταν που σε έκανε να νομίσεις ότι ήταν εικόνα. Χωρίς την κορνίζα, βλέπεις την εικόνα ως αυτό που αντιπροσωπεύει. Διότι έτσι όπως ολόκληρο το σύστημα σκέψης του εγώ βρίσκεται μέσα στα δώρα του, έτσι και ολόκληρος ο Ουρανός βρίσκεται μέσα σε αυτή την στιγμή, την δανεισμένη από την αιωνιότητα και τοποθετημένη μέσα στον χρόνο για σένα.

12. Σου προσφέρονται δύο δώρα. Το κάθε ένα είναι ολοκληρωμένο, και δεν μπορεί να γίνει δεκτό εν μέρει. Το κάθε ένα είναι μια εικόνα όλων όσων μπορείς να έχεις, αλλά από πολύ διαφορετική οπτική. Δεν μπορείς να συγκρίνεις την αξία τους συγκρίνοντας μια εικόνα με μια κορνίζα. Τις εικόνες είναι που πρέπει να συγκρίνεις, ειδάλλως η σύγκριση δεν έχει κανένα νόημα. Να θυμάσαι ότι στην εικόνα βρίσκεται το δώρο. Και μόνο σε αυτή την βάση είσαι πραγματικά ελεύθερος να διαλέξεις. Κοίταξε τις εικόνες. Και τις δύο. Η μία είναι μια μικροσκοπική εικόνα, δυσδιάκριτη κάτω από όλες αυτές τις βαριές σκιές του τεράστιου και δυσανάλογου περιτυλίγματός της. Η άλλη έχει λιτή κορνίζα και είναι τοποθετημένη μέσα στο φως, όμορφη για να την κοιτάς γι αυτό που είναι.

13. Εσύ που έχεις προσπαθήσει τόσο σκληρά, και ακόμα προσπαθείς, να ταιριάξεις την καλύτερη εικόνα στην λάθος κορνίζα και έτσι να συνδυάσεις αυτό που δεν συνδυάζεται, δέξου αυτό και αγαλλίασε: Αυτές οι εικόνες είναι η κάθε μια τους στην τέλεια κορνίζα ανάλογα με αυτό που αντιπροσωπεύουν. Η μία έχει την κατάλληλη κορνίζα έτσι ώστε να μην εστιάζεις πάνω της και να μην την βλέπεις. Η άλλη είναι έτσι κορνιζαρισμένη ώστε να την βλέπεις πεντακάθαρα. Η εικόνα του σκότους και του θανάτου γίνεται όλο και λιγότερο πειστική καθώς την αναζητάς αναμεσίς του περιτυλίγματός της. Καθώς κάθε παράλογο πετράδι της που φαντάζει αστραφτερό στην κορνίζα εκτίθεται στο φως, γίνεται θαμπό και άτονο, και παύει να σε αποσπά από την εικόνα. Και τελικά κοιτάς την εικόνα την ίδια, βλέποντας επιτέλους, ότι απροστάτευτη από την κορνίζα της, δεν έχει κανένα νόημα.

14. Η άλλη εικόνα έχει ελαφριά κορνίζα, διότι ο χρόνος δεν μπορεί να περιέχει την αιωνιότητα. Δεν υπάρχει καμία απόσπαση εδώ. Η εικόνα του Ουρανού και της αιωνιότητας γίνεται όλο και πιο πειστική καθώς την κοιτάζεις. Και τώρα, κάνοντας μια αληθινή σύγκριση, μπορεί να συμβεί επιτέλους μια μεταμόρφωση και των δύο εικόνων. Η σκοτεινή εικόνα, φερμένη στο φως, δεν γίνεται πια αντιληπτή ως τρομακτική, αλλά το γεγονός ότι δεν είναι παρά μια εικόνα αναγνωρίζεται επιτέλους. Και αυτό που βλέπεις θα το αναγνωρίζεις ως αυτό που είναι ∙ μια εικόνα αυτού που νόμιζες ότι ήταν αλήθεια, και τίποτα περισσότερο. Διότι πέρα από αυτή την εικόνα δεν θα δεις τίποτα.

15. Η εικόνα του φωτός, σε ξεκάθαρη και αλάνθαστη αντίθεση, μεταμορφώνεται σε αυτό που βρίσκεται πέρα από την εικόνα. Καθώς το κοιτάζεις, συνειδητοποιείς ότι δεν είναι μια εικόνα, αλλά η πραγματικότητα. Αυτή δεν είναι μια ζωγραφισμένη αναπαράσταση ενός συστήματος σκέψης, αλλά η ίδια η Σκέψη. Αυτό που αναπαριστά βρίσκεται εκεί. Η κορνίζα της ξεθωριάζει απαλά και ο Θεός αναδύεται στην θύμησή σου, προσφέροντάς σου ολόκληρη την δημιουργία σε αντάλλαγμα για τη δική σου μικρή εικόνα, την εντελώς δίχως αξία και χωρίς απολύτως κανένα νόημα.

16. Καθώς ο Θεός ανέρχεται στην θέση που Του αρμόζει κι εσύ στην δική σου, θα βιώσεις ξανά το νόημα την σχέσης και θα γνωρίζεις ότι είναι αλήθεια. Ας ανέλθουμε ειρηνικά προς τον Πατέρα, δίνοντάς Του κυριαρχία μέσα στο νου μας. Θα κερδίσουμε τα πάντα δίνοντας σε Αυτόν την δύναμη και την δόξα, χωρίς να κρατήσουμε καμιά ψευδαίσθηση για το που βρίσκονται αυτές. Βρίσκονται μέσα μας, μέσω της δικής Του ανόδου. Αυτό που έχει δώσει Αυτός είναι δικό Του. Λάμπει μέσα σε κάθε μέρος από Αυτόν, όπως και στο όλον. Ολόκληρη η πραγματικότητα της σχέσης σου με Αυτόν βρίσκεται στην δική μας σχέση του ενός με τον άλλον. Η ιερή στιγμή λάμπει το ίδιο σε όλες τις σχέσεις, διότι μέσα σε αυτήν είναι ένα. Διότι εδώ βρίσκεται μόνο θεραπεία, ήδη ολοκληρωμένη και τέλεια. Διότι εδώ είναι ο Θεός, κι όπου είναι Αυτός μόνο το τέλειο και το ολοκληρωμένο μπορεί να υπάρχει