Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ - ΤΟ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ



Κεφάλαιο 18

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

1. Το Υποκατάστατο της Πραγματικότητας

- Από το Κεφάλαιο 18, THE PASSING OF THE DREAM, I. The Substitute Reality -

1. Το να υποκαθιστάς σημαίνει ότι δέχεσαι κάτι στην θέση κάποιου άλλου. Αν ήθελες να αναλογιστείς μόνο το τι περιλαμβάνει ακριβώς αυτό, τότε θα αντιλαμβανόσουν αμέσως πόσο αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον στόχο που σου έχει δώσει το Άγιο Πνεύμα, και θα ήθελε να τον εκπληρώσει για λογαριασμό σου. Το να υποκαθιστάς σημαίνει ότι διαλέγεις ανάμεσα σε δύο, αποκηρύσσοντας έτσι μια πλευρά της Υιότητας προς όφελος την άλλης. Γι αυτό τον ειδικό σκοπό, η μία πλευρά κρίνεται ως πιο πολύτιμη και αντικαθιστά την άλλη. Επομένως, η σχέση μέσα στην οποία συνέβη η αντικατάσταση κατακερματίζεται, και ο σκοπός της διασπάται ανάλογα. Το να κατακερματίζεις σημαίνει ότι εξαιρείς, και η αντικατάσταση είναι η πιο ισχυρή άμυνα του εγώ για τον διαχωρισμό.

2. Το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν χρησιμοποιεί υποκατάστατα. Εκεί όπου το εγώ αντιλαμβάνεται κάποιο άτομο ως αντικατάσταση κάποιου άλλου, το Άγιο Πνεύμα τους βλέπει και του δύο ενωμένους και αδιαίρετους. Αυτό δεν κρίνει ανάμεσά τους, γνωρίζοντας ότι είναι ένα. Εφόσον είναι ενωμένα, είναι ένα διότι είναι το ίδιο. Η υποκατάσταση είναι ξεκάθαρα μια διαδικασία στην οποία αυτά γίνονται αντιληπτά ως διαφορετικά. Η μία θέλει να ενώνει ∙ και η άλλη να διαχωρίζει. Τίποτα δεν μπορεί να μπει ανάμεσα σε αυτά που ο Θεός έχει ενώσει και το Άγιο Πνεύμα βλέπει ως ένα. Αλλά τα πάντα φαίνεται πως μπαίνουν ανάμεσα στις κατακερματισμένες σχέσεις που το εγώ προωθεί προς την καταστροφή.

3. Το μόνο συναίσθημα στο οποίο η υποκατάσταση είναι αδύνατη είναι η αγάπη. Ο φόβος περιέχει την υποκατάσταση εξ ορισμού, διότι είναι η αντικατάσταση της αγάπης. Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που όντας το ίδιο κατακερματισμένο, κατακερματίζει επίσης. Φαίνεται πως παίρνει πολλές μορφές, και η κάθε μία φαίνεται πως απαιτεί μια διαφορετική μορφή εκδήλωσης για να ικανοποιηθεί. Ενώ αυτό φαινομενικά εισάγει αρκετά ασταθή συμπεριφορά, ένα πολύ σοβαρότερο αποτέλεσμα βρίσκεται στην αποσπασματική αντίληψη από την οποία προκύπτει η συμπεριφορά. Κανένας δεν γίνεται ορατός ολοκληρωμένα. Τονίζεται το σώμα, με ιδιαίτερη έμφαση σε συγκεκριμένα μέρη του, και χρησιμοποιείται ως αρχή για σύγκριση αποδοχής ή απόρριψης για την εκδήλωση κάποιας ιδιαίτερης μορφής φόβου.

4. Εσύ που πιστεύεις ότι ο Θεός είναι φόβος έφτιαξες μόνο ένα υποκατάστατο. Έχει πάρει πολλές μορφές, διότι ήταν το υποκατάστατο της ψευδαίσθησης για την αλήθεια ∙ της διάσπασης στην θέση της ολότητας. Έχει κατακερματιστεί τόσο πολύ και έχει υποδιαιρεθεί επανειλημμένα, που τώρα είναι σχεδόν αδύνατον να αντιληφθείς ότι κάποτε ήταν ένα, και ότι ακόμα είναι αυτό που ήταν. Αυτό το ένα σφάλμα, που έφερε την αλήθεια στην ψευδαίσθηση, το άπειρο στον χρόνο, και την ζωή στον θάνατο, ήταν το μόνο που έφτιαξες. Ολόκληρος ο κόσμος σου βασίζεται πάνω σε αυτό. Όλα όσα βλέπεις αυτό αντανακλούν, και κάθε ιδιαίτερη σχέση που έκανες ποτέ είναι μέρος αυτού.

5. Μπορεί να εκπλαγείς αν ακούσεις το πόσο διαφορετική είναι η πραγματικότητα από αυτό που βλέπεις. Δεν συνειδητοποιείς το μέγεθος αυτού του ενός σφάλματος. Ήταν τόσο τεράστιο και τόσο απόλυτα απίστευτο που από αυτό έπρεπε να αναδυθεί ένα κόσμος όλως διόλου μη πραγματικός. Τι άλλο θα μπορούσε να προκύψει από αυτό; Οι διασπασμένες όψεις του είναι αρκετά τρομακτικές, καθώς αρχίζεις να τις κοιτάς. Αλλά τίποτα από ό,τι βλέπεις δεν αρχίζει να σου δείχνει το τεράστιο μέγεθος του αρχικού σφάλματος, το οποίο φάνηκε πως σε εξόρισε από τον Παράδεισο, για να συνθλίψεις την γνώση σε ανούσια μικρά κομματάκια διαιρεμένων αντιλήψεων, και να σε εξαναγκάσει να κάνεις ακόμα περισσότερα υποκατάστατα.

6. Αυτή ήταν η πρώτη προβολή του σφάλματος προς τα έξω. Ο κόσμος προέκυψε για να το κρύψει, κι έγινε η οθόνη πάνω στην οποία προβλήθηκε και παρεμβλήθηκε ανάμεσα σε σένα και την αλήθεια. Διότι η αλήθεια επεκτείνεται προς τα μέσα, εκεί όπου η ιδέα της απώλειας δεν έχει νόημα και μόνο την αύξηση μπορείς να διανοηθείς. Στ’ αλήθεια το θεωρείς παράξενο που ένας κόσμος στον οποίον τα πάντα πηγαίνουν προς τα πίσω και ανάποδα προέκυψε από αυτή την προβολή του σφάλματος; Ήταν αναπόφευκτο. Διότι η αλήθεια φερμένη σε αυτόν θα μπορούσε μόνο να παραμείνει μέσα σιωπηλή, και να μην λάβει μέρος σε όλη την τρελή προβολή από την οποία φτιάχτηκε αυτός ο κόσμος. Μην το λες αμαρτία, αλλά τρέλα, διότι αυτό ήταν και αυτό παραμένει. Μην τον επενδύεις με ενοχή, διότι η ενοχή υπονοεί ότι έγινε στην πραγματικότητα. Και πάνω απ όλα, μην τον φοβάσαι.

7. Όταν σου φανεί πως βλέπεις κάποια διαστρεβλωμένη μορφή φόβου που ξεπροβάλει για να σε τρομάξει, πες μόνο, «Ο Θεός δεν είναι φόβος, αλλά Αγάπη,» και θα εξαφανιστεί. Η αλήθεια θα σε σώσει. Δεν σε έχει εγκαταλείψει, για να βγεις στον τρελό κόσμο κι έτσι να σε αποχωριστεί. Μέσα σου είναι η διαύγεια ∙ η παράνοια είναι έξω από σένα. Εσύ μόνο πιστεύεις ότι είναι αντίστροφα ∙ ότι η αλήθεια είναι απέξω, και ότι το σφάλμα και η ενοχή είναι μέσα σου. Τα μικρά σου, ανούσια υποκατάστατα, παρασυρμένα από το άγγιγμα της παράνοιας και χορεύοντας ανάλαφρα σε μια τρελή πορεία όπως τα πούπουλα που χορεύουν τρελά στον άνεμο, δεν έχουν καμιά υπόσταση. Συγχωνεύονται και ανακατεύονται για να διαχωριστούν μετά από λίγο, σε εναλλασσόμενα και εντελώς ανούσια σχέδια που δεν χρειάζεται να κριθούν καθόλου. Δεν έχει κανένα νόημα να τα κρίνεις το κάθε ένα ξεχωριστά. Οι ασήμαντες διαφορές τους στην μορφή δεν είναι καθόλου πραγματικές διαφορές. Καμία από αυτές δεν έχει σημασία. Αυτό έχουν κοινό και τίποτα άλλο. Εν τούτοις, τι άλλο χρειάζεται που να τα κάνει όλα τα ίδια;

8. Άφησέ τα όλα να φύγουν, χορεύοντας στον άνεμο, στριφογυρίζοντας μέχρι να χαθούν από τα μάτια σου, όλο και πιο μακριά, έξω από σένα. Και στρέψου στην μεγαλοπρεπή ειρήνη μέσα σου, εκεί όπου ενοικεί μέσα στην ιερή σιωπή ο ζων Θεός που ποτέ δεν εγκατέλειψες, και ο Οποίος ποτέ δεν εγκατέλειψε εσένα. Το Άγιο Πνεύμα σε παίρνει γλυκά από το χέρι, και αναπολεί μαζί σου το τρελό σου ταξίδι έξω από τον εαυτό σου, οδηγώντας σε ευγενικά πίσω στην αλήθεια και την ασφάλεια μέσα σου. Αυτός φέρνει όλες τις παρανοϊκές προβολές σου και τα τρελά υποκατάστατα που έχεις τοποθετήσει έξω ανάμεσα σε σένα και την αλήθεια. Έτσι ακυρώνει την πορεία της παράνοιας και σε επαναφέρει στην λογική.

9. Στην σχέση με τον αδελφό σου, όπου το Άγιο Πνεύμα έχει αναλάβει τα πάντα μετά από αίτημά σου, Αυτό έχει ξεκινήσει την εσωτερική πορεία προς την αλήθεια που μοιράζεστε. Στον τρελό κόσμο έξω από σένα τίποτα δεν μπορεί να μοιραστεί παρά μόνο να υποκατασταθεί, και το να μοιράζεσαι και το να υποκαθιστάς δεν έχουν τίποτα κοινό στην πραγματικότητα. Μέσα σου αγαπάς τον αδελφό σου με τέλεια αγάπη. Εδώ υπάρχει ιερό έδαφος, στο οποίο δεν μπορεί να εισχωρήσει καμία υποκατάσταση, και όπου μπορεί να ενοικήσει μόνο η αλήθεια μέσα στον αδελφό σου. Εδώ είστε ενωμένοι μέσα στον Θεό, τόσο μαζί όσο είστε και μαζί Του. Το αρχικό σφάλμα δεν έχει εισχωρήσει εδώ, ούτε θα το κάνει ποτέ. Εδώ βρίσκεται η ακτινοβόλα αλήθεια, στην οποία έχει αφιερώσει την σχέση σας το Άγιο Πνεύμα. Επίτρεψέ Του να την φέρει εδώ, όπου εσύ θέλεις να βρίσκεται. Δώσε Του μόνο λίγη πίστη στον αδελφό σου, για να Το βοηθήσεις να σου δείξει ότι κανένα υποκατάστατο που έφτιαξες εσύ για τον Ουρανό δεν μπορεί να σε κρατήσει μακριά από αυτόν.

10. Μέσα σου δεν υπάρχει διαχωρισμός, και κανένα υποκατάστατο δεν μπορεί να σε κρατήσει μακριά από τον αδελφό σου. Η πραγματικότητά σου ήταν η δημιουργία του Θεού, και δεν έχει κανένα υποκατάστατο. Είστε τόσο σταθερά ενωμένοι μέσα στην αλήθεια που μόνο ο Θεός είναι εκεί. Και Αυτός δεν θα δεχόταν ποτέ κάτι άλλο αντί για σας. Σας αγαπά και τους δύο, εξίσου σαν ένα. Και έτσι όπως σας αγαπά, έτσι είστε. Δεν είστε ενωμένοι μέσα στις ψευδαισθήσεις, αλλά μέσα σε μια Σκέψη τόσο ιερή και τόσο τέλεια που οι ψευδαισθήσεις δεν θα μπορούν να παραμείνουν για να σκοτεινιάζουν τον ιερό τόπο μέσα στον οποίο στέκεστε μαζί. Ο Θεός είναι μαζί σου, αδελφέ μου. Ας ενωθούμε μέσα σε Αυτόν με ειρήνη και ευγνωμοσύνη, και ας δεχτούμε το δώρο Του ως την πιο ιερή και τέλεια πραγματικότητά μας, την οποία μοιραζόμαστε μαζί Του.

11. Ο Ουρανός επανορθώνεται σε όλη την Υιότητα μέσω της σχέσης σου, διότι μέσα σε αυτόν βρίσκεται η Υιότητα, ολόκληρη και όμορφη, ασφαλής μέσα στην αγάπη σου. Ο Ουρανός έχει εισέλθει σιωπηλά, διότι όλες οι ψευδαισθήσεις έχουν οδηγηθεί ευγενικά στην αλήθεια μέσα σου, και η αγάπη έχει λάμψει επάνω σου, ευλογώντας την σχέση σου με την αλήθεια. Ο Θεός και ολόκληρη η δημιουργία Του έχουν εισέλθει μαζί σε αυτήν. Πόσο όμορφη και ιερή είναι η σχέση σου, με την αλήθεια να λάμπει επάνω της! Ο Ουρανός την κοιτάζει και αγαλλιάζει που την έχεις αφήσει να έρθει σε σένα. Και ο Θεός ο Ίδιος είναι χαρούμενος που η σχέση σου είναι έτσι όπως δημιουργήθηκε. Το σύμπαν μέσα σου στέκει μαζί με σένα και τον αδελφό σου. Και ο Ουρανός κοιτά με αγάπη αυτό που είναι ενωμένο μέσα σε αυτόν, μαζί με τον Δημιουργό του.

12. Αυτός που ο Θεός έχει καλέσει δεν θα πρέπει να ακούει κανένα υποκατάστατο. Το κάλεσμά τους δεν είναι παρά μια ηχώ του αρχικού σφάλματος που κατακερμάτισε τον Ουρανό. Και τι έγινε η ειρήνη σε όλους εκείνους που άκουσαν; Επέστρεψε μαζί με μένα στον Ουρανό, περπατώντας μαζί με τον αδελφό σου βγαίνοντας από αυτό τον κόσμο και περνώντας μέσα από έναν άλλο, προς την ομορφιά και την χαρά που κρατά ο άλλος κόσμος μέσα του. Θέλεις ακόμα να εξασθενήσεις κι άλλο και να διασπάσεις αυτό που ήδη είναι διασπασμένο και ανέλπιδο; Εδώ θα ήθελες να ψάξεις για την ευτυχία; Ή θα προτιμούσες να θεραπεύσεις ό,τι είναι κατεστραμμένο, και να ενώσεις κάνοντάς το πάλι ολόκληρο αυτό που είχε φθαρεί από τον διαχωρισμό και την ασθένεια;

13. Έχεις κληθεί, μαζί με τον αδελφό σου, για την πιο ιερή λειτουργία που περιέχει αυτός ο κόσμος. Είναι η μόνη που δεν έχει όρια, και φτάνει σε κάθε θραύσμα της Υιότητας με θεραπευτική και ενωτική παρηγοριά. Αυτό σου προσφέρεται, στην ιερή σου σχέση. Αποδέξου το εδώ, και θα δίνεις έτσι όπως δέχτηκες. Η ειρήνη του Θεού σου δίδεται μαζί με τον λαμπρό σκοπό μέσα στον οποίο ενώνεσαι μαζί με τον αδελφό σου. Το ιερό φως που έφερε εσένα και αυτόν μαζί πρέπει να επεκταθεί, έτσι όπως το δεχτήκατε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...