ΜΑΘΗΜΑ 273 Η ηρεμία της γαλήνης του Θεού είναι δική μου.

ΜΑΘΗΜΑ 273

Η ηρεμία της γαλήνης του Θεού είναι δική μου.

Ίσως είμαστε έτοιμοι τώρα για μια μέρα ανενόχλητης γαλήνης. Αν αυτό δεν είναι ακόμα εφικτό, είμαστε ικανοποιημένοι και ακόμα περισσότερο ευχαριστημένοι να μάθουμε πως μπορούμε να πετύχουμε μια τέτοια μέρα. Αν ενδώσουμε σε κάποια ενόχληση, ας μάθουμε πώς να την διώχνουμε και να επιστρέφουμε στην γαλήνη. Δεν χρειάζεται παρά να πούμε στο νου μας, με βεβαιότητα. Η ηρεμία της γαλήνης του Θεού είναι δική μου, και τίποτα δεν θα μπορεί να παρεισδύσει στην γαλήνη που ο Θεός ο Ίδιος έχει δώσει στον Υιό Του.

Πατέρα, η γαλήνη Σου είναι δική μου. Τι ανάγκη έχω να φοβάμαι ότι οτιδήποτε μπορεί να μου στερήσει αυτό που Εσύ θέλεις να κρατήσω; Δεν γίνεται να χάσω τα δώρα Σου προς εμένα.. Άρα η γαλήνη που Εσύ έδωσες στον Υιό Σου βρίσκεται ακόμα μαζί μου, μέσα στην ησυχία και την αιώνια αγάπη μου για Σένα.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ

Η ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ

- Από το Κεφάλαιο 21, II. THE RESPONSIBILITY FOR SIGHT -

1. Έχουμε πει επανειλημμένα το πόσα λίγα σου ζητούνται για να μάθεις αυτά τα μαθήματα. Είναι η ίδια μικρή προθυμία που χρειάζεσαι για να αφήσεις ολόκληρη την σχέση σου να μεταμορφωθεί σε χαρά ∙ το μικρό δώρο που προσφέρεις στο Άγιο Πνεύμα για το οποίο Αυτό σου δίνει τα πάντα ∙ τα πολύ λίγα πάνω στα οποία βασίζεται η σωτηρία ∙ η μικρή αλλαγή του νου με την οποία η σταύρωση μεταμορφώνεται σε ανάσταση. Και όντας αλήθεια, είναι τόσο απλό ώστε δεν μπορεί να μην γίνει απόλυτα κατανοητό. Απορριπτέο ναι, αλλά όχι διφορούμενο. Και αν επιλέξεις ενάντια σε αυτό τώρα δεν θα είναι επειδή είναι θολό, αλλά μάλλον επειδή αυτό το μικρό κόστος φάνηκε , κατά την κρίση σου, πως είναι πολύ μεγάλο για να το πληρώσεις για την ειρήνη.

2. Αυτό είναι το μόνο πράγμα που χρειάζεται να κάνεις για την αληθινή όραση, την ευτυχία, την απελευθέρωση από τον πόνο και την ολοκληρωτική διαφυγή από την αμαρτία, για να σου δοθούν όλα αυτά. Πες μόνο αυτό, αλλά να το εννοείς χωρίς επιφυλάξεις, διότι εδώ βρίσκεται η δύναμη της σωτηρίας:

Είμαι υπεύθυνος για ό,τι βλέπω.

Επιλέγω τα συναισθήματα που βιώνω, και αποφασίζω για τον στόχο που θέλω να πετύχω.

Και όλα όσα φαίνεται ότι μου συμβαίνουν τα ζητώ, και λαμβάνω έτσι όπως τα ζήτησα.

Μην πλανάσαι άλλο ότι είσαι αβοήθητος μπροστά σε αυτό που σου συμβαίνει. Αναγνώρισε μόνο ότι έκανες λάθος, και όλα τα αποτελέσματα των σφαλμάτων σου θα εξαφανιστούν.

3. Είναι αδύνατον ο Υιός του Θεού να οδηγείται απλά από γεγονότα έξω από αυτόν. Είναι αδύνατον τα συμβάντα που έρχονται σε αυτόν να μην ήταν επιλογή του. Η δύναμη της απόφασής του είναι ο καθοριστικός παράγοντας κάθε κατάστασης στην οποία φαίνεται πως βρίσκεσαι είτε κατά κακή είτε κατά καλή σου τύχη. Κανένα ατυχές ή τυχερό γεγονός δεν είναι δυνατόν εντός του σύμπαντος έτσι όπως το δημιούργησε ο Θεός, έξω από το οποίο δεν υπάρχει τίποτα. Όταν υποφέρεις έχεις αποφασίσει ότι η αμαρτία ήταν ο στόχος σου. Όταν είσαι ευτυχισμένος, έδωσες την δύναμη της απόφασης σε Αυτόν που αποφασίζει υπέρ του Θεού για λογαριασμό σου. Αυτό είναι το μικρό δώρο που προσφέρεις στο Άγιο Πνεύμα, και ακόμα και αυτό, το Άγιο Πνεύμα σου το δίνει για να το προσφέρεις στον εαυτό σου. Διότι με αυτό το δώρο σου δίδεται η δύναμη να απελευθερώσεις τον σωτήρα σου, έτσι ώστε να μπορέσει να δώσει την σωτηρία σε σένα.

4. Μην ενοχλείσαι λοιπόν γι αυτή την μικρή προσφορά. Αν αρνηθείς να την δώσεις, τότε θα κρατήσεις τον κόσμο έτσι όπως τον βλέπεις τώρα. Αν την προσφέρεις, τότε όλα όσα βλέπεις θα πάνε μαζί της. Ποτέ δεν δόθηκαν τόσα πολλά για τόσο μικρό αντάλλαγμα. Αυτή η ανταλλαγή επιτυγχάνεται και διασφαλίζεται κατά την ιερή στιγμή. Εδώ ο κόσμος που δεν θέλεις οδηγείται σε αυτόν που θέλεις. Κι εδώ ο κόσμος που θέλεις σου δίδεται επειδή τον θέλεις. Όμως, για να γίνει αυτό, πρέπει πρώτα να αναγνωριστεί η δύναμη της επιθυμίας σου. Πρέπει να δεχτείς την δύναμή της, και όχι την αδυναμία της. Πρέπει να αντιληφθείς ότι αυτό που είναι αρκετά ισχυρό για να φτιάξει έναν κόσμο μπορεί και να τον αφήσει να φύγει, και μπορεί να δεχτεί διόρθωση αν είναι πρόθυμο να δει ότι έσφαλλε.

5. Ο κόσμος που βλέπεις δεν είναι παρά ένας αβάσιμος μάρτυρας που επιβεβαιώνει ότι είχες δίκιο. Αυτός ο μάρτυρας είναι παράφρων. Εσύ τον εκπαίδευσες ως προς το ποια θα είναι η μαρτυρία του, και όπως σου της επέστρεφε, εσύ άκουγες και έπειθες τον εαυτό σου ότι αυτό που έβλεπες ήταν αλήθεια. Εσύ το έκανες αυτό στον εαυτό σου. Δες αυτό μόνο, και θα δεις επίσης το πόσο κυκλική είναι η αιτιολογία πάνω στην οποία βασίζεται η «όρασή» σου. Δεν σου δόθηκε αυτό. Αυτό ήταν το δικό σου δώρο προς τον εαυτό σου και τον αδελφό σου. Να είσαι, λοιπόν, πρόθυμος να επιτρέψεις να αφαιρεθεί από αυτόν και να αντικατασταθεί από την αλήθεια. Και καθώς θα βλέπεις την αλλαγή σε αυτόν, θα σου δοθεί να την δεις και στον εαυτό σου.

6. Ίσως δεν καταλαβαίνεις την ανάγκη να κάνεις αυτή την μικρή προσφορά. Τότε, Κοίταξε από πιο κοντά αυτό που είναι. Και, πολύ απλά, δες σε αυτήν όλη την ανταλλαγή του διαχωρισμού από την σωτηρία. Το μόνο που είναι το εγώ, είναι μια ιδέα ότι είναι δυνατόν ότι θα μπορούσαν κάποια πράγματα να συμβούν στον Υιό του Θεού δίχως την θέλησή του ∙ κι επομένως χωρίς την Θέληση του Δημιουργού του, του Οποίου η Θέληση δεν γίνεται να είναι ξεχωριστή από την δική του. Έτσι αντικατέστησε ο Υιός του Θεού την θέλησή του, με μια παρανοϊκή ανταρσία ενάντια σε αυτό που πρέπει να είναι παντοτινά. Αυτή είναι η δήλωση ότι έχει την δύναμη να κάνει τον Θεό ανίσχυρο κι έτσι να πάρει την δύναμη για τον εαυτό του, και να μείνει χωρίς αυτό που θέλησε ο Θεός γι αυτόν. Αυτή είναι η τρελή ιδέα που έχεις διαφυλάξει με αφοσίωση πάνω στους βωμούς σου, και την οποία λατρεύεις. Και οτιδήποτε την απειλεί φαίνεται πως επιτίθεται στην πίστη σου, διότι εδώ την έχεις επενδύσει. Μην θεωρείς ότι είσαι άπιστος, διότι η πίστη σου και η εμπιστοσύνη σου σε αυτήν είναι πραγματικά ισχυρή.

7. Το Άγιο Πνεύμα μπορεί να σου δώσει πίστη στην ιερότητα και την ορθή όραση να την δεις αρκετά εύκολα. Αλλά εσύ δεν έχεις αφήσει ανοιχτό και ελεύθερο τον βωμό όπου ανήκουν αυτά τα δώρα. Εκεί όπου θα έπρεπε να είναι αυτά, εσύ έχεις στήσει τα δικά σου είδωλα σε κάτι άλλο. Σε αυτή την άλλη «θέληση,» που φαίνεται πως σου λέει τι πρέπει να γίνει, δίνεις πραγματικότητα. Και επομένως αυτό που σου θα σου έδειχνε κάτι διαφορετικό, σου φαίνεται εξωπραγματικό. Το μόνο που σου ζητείται είναι να κάνεις χώρο για την αλήθεια. Δεν σου ζητείται να φτιάξεις ή να κάνεις κάτι που βρίσκεται πέρα από την κατανόησή σου. Το μόνο που σου ζητείται να κάνεις είναι να της επιτρέψεις να εισέλθει ∙ να σταματήσεις μόνο να παρεμβαίνεις σε αυτό που θα συμβεί από μόνο του ∙ απλά να αναγνωρίσεις ξανά την παρουσία αυτού που νόμιζες ότι είχες αποποιηθεί.

8. Δείξε προθυμία, για μια στιγμή, να αφήσεις τους βωμούς σου ελεύθερους από όλα όσα είχες τοποθετήσει επάνω τους, και αυτό που πραγματικά βρίσκεται εκεί δεν γίνεται να μην το δεις. Η ιερή στιγμή δεν είναι μια στιγμή δημιουργίας, αλλά αναγνώρισης. Διότι η αναγνώριση έρχεται από την ορθή όραση και την αναστολή της κρίσης. Τότε μόνο είναι δυνατόν να κοιτάξεις μέσα σου και να δεις αυτό που πρέπει να βρίσκεται εκεί, ξεκάθαρα ορατό, και απόλυτα ανεξάρτητο από συμπεράσματα και κρίσεις. Η ακύρωση δεν είναι δικό σου έργο, αλλά από σένα εξαρτάται αν θα την καλωσορίσεις ή όχι. Η πίστη και η επιθυμία πηγαίνουν χέρι – χέρι, διότι ο καθένας πιστεύει σε αυτό που θέλει.

9. Έχουμε ήδη πει ότι οι «ευσεβείς πόθοι» είναι ο τρόπος σκέψης με τον οποίο το εγώ ασχολείται με το τι θέλει, για να το υλοποιήσει. Δεν υπάρχει καμιά καλύτερη παρουσίαση της δύναμης της επιθυμίας, κι επομένως και της πίστης, για να κάνει τους στόχους του να φαίνονται πραγματικοί και δυνατοί. Η πίστη στο εξωπραγματικό οδηγεί σε προσαρμογές της πραγματικότητας για να την κάνει να ταιριάζει με τον στόχο της τρέλας. Ο στόχος της αμαρτίας εισάγει την αντίληψη ενός τρομακτικού κόσμου που θα δικαιολογεί τον σκοπό της. Αυτό που επιθυμείς, θα το βλέπεις. Κι αν η πραγματικότητά του είναι ψευδής, θα την υποστηρίζεις μην συνειδητοποιώντας όλες τις προσαρμογές που έχεις εισαγάγει για να αποδείξεις ότι είναι έτσι.

10. Όταν αρνείσαι την ορθή όραση, η σύγχυση αιτίας και αποτελέσματος γίνεται αναπόφευκτη. Ο σκοπός τώρα γίνεται να κρατήσεις κρυμμένη την αιτία του αποτελέσματος, και να κάνεις το αποτέλεσμα να φαίνεται πως είναι η αιτία. Αυτή η φαινομενική ανεξαρτησία του αποτελέσματος του δίνει την ικανότητα να θεωρείται πως υφίσταται από μόνο του, και είναι ικανό να λειτουργεί ως αιτία των γεγονότων και των συναισθημάτων που ο κατασκευαστής του νομίζει ότι αυτό προκαλεί. Νωρίτερα, μιλήσαμε για την επιθυμία σου να δημιουργήσεις τον δικό σου δημιουργό, και να είσαι πατέρας και όχι υιός σε αυτόν. Αυτή είναι η ίδια επιθυμία. Ο Υιός είναι το Αποτέλεσμα, του οποίου την Αιτία θέλει να αρνηθεί. Κι έτσι φαίνεται σαν να είναι αυτός η αιτία, που παράγει αληθινά αποτελέσματα. Τίποτα δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα χωρίς κάποια αιτία, και όταν συγχέεις αυτά τα δύο σημαίνει ότι απλά δεν μπορείς να καταλάβεις κανένα από τα δύο.

11. Είναι εξίσου αναγκαίο να αναγνωρίσεις ότι εσύ έφτιαξες τον κόσμο που βλέπεις, όπως και το να αναγνωρίσεις ότι δεν δημιούργησες εσύ τον εαυτό σου. Είναι το ίδιο λάθος. Τίποτα που δεν έχει δημιουργηθεί από τον Δημιουργό σου δεν έχει καμιά επίδραση επάνω σου. Κι αν νομίζεις ότι αυτό που έχεις φτιάξει μπορεί να σου πει τι είναι αυτό που βλέπεις και νιώθεις, και τοποθετείς την πίστη σου στην ικανότητά του να κάνει κάτι τέτοιο, τότε αρνείσαι τον Δημιουργό σου και πιστεύεις ότι εσύ έφτιαξες τον εαυτό σου. Διότι αν νομίζεις ότι ο κόσμος που έφτιαξες έχει την δύναμη να φτιάχνει ό,τι θέλει, τότε συγχέεις τον Υιό με τον Πατέρα ∙ το αποτέλεσμα με την Πηγή.

12. Οι δημιουργίες του Υιού είναι σαν του Πατέρα του. Εν τούτοις, όταν τις δημιουργεί ο Υιός δεν πλανάται ότι είναι ανεξάρτητος από την Πηγή του. Η ένωσή του με Αυτή είναι η πηγή της δημιουργίας του. Ξέχωρα από αυτήν δεν έχει καμιά δύναμη να δημιουργεί, και ό,τι φτιάχνει είναι χωρίς νόημα. Αυτό δεν αλλάζει τίποτα στην δημιουργία, εξαρτάται απόλυτα από την τρέλα του κατασκευαστή του, και δεν μπορεί να υπηρετήσει την δικαίωση της τρέλας. Ο αδελφός σου νομίζει ότι έφτιαξε τον κόσμο μαζί σου. Έτσι αρνείται την δημιουργία. Μαζί με σένα, νομίζει ότι ο κόσμος που έφτιαξε, έφτιαξε αυτόν. Έτσι αρνείται ότι τον έφτιαξε αυτός.

13. Εν τούτοις η αλήθεια είναι ότι εσύ και ο αδελφός σου δημιουργηθήκατε και οι δύο από έναν στοργικό Πατέρα, ο Οποίος σας δημιούργησε μαζί σαν ένα. Αν βλέπεις κάτι που «αποδεικνύει» κάτι το διαφορετικό, τότε αρνείσαι ολόκληρη την πραγματικότητά σου. Αλλά παραδέξου ότι όλα όσα στέκονται φαινομενικά ανάμεσα σε σένα και τον αδελφό σου, κρατώντας σας χωριστά τον έναν από τον άλλον και από τον Πατέρα σας, τα έφτιαξες εσύ κρυφά, και η στιγμή της απελευθέρωσής σου θα έχει έρθει σε σένα. Όλα τα αποτελέσματά τους έχουν φύγει, διότι η πηγή τους έχει αποκαλυφθεί. Η φαινομενική τους ανεξαρτησία από την πηγή τους είναι που σε κρατά φυλακισμένο. Αυτό είναι το ίδιο λάθος σαν να νομίζεις ότι είσαι ανεξάρτητος από την Πηγή από την οποία δημιουργήθηκες, και ποτέ δεν εγκατέλειψες.

ΜΑΘΗΜΑ 272 Πως μπορούν οι ψευδαισθήσεις να ικανοποιήσουν τον Υιό του Θεού;

ΜΑΘΗΜΑ 272

Πως μπορούν οι ψευδαισθήσεις να ικανοποιήσουν τον Υιό του Θεού;

Πατέρα, η αλήθεια μου ανήκει. Το σπίτι μου είναι εγκατεστημένο στον Ουρανό από την δική Σου Θέληση και την δική μου. Μπορούν τα όνειρα να με ικανοποιήσουν; Μπορούν οι ψευδαισθήσεις να μου φέρουν ευτυχία; Τι άλλο από την θύμησή Σου μπορεί να ικανοποιήσει τον υιό Σου; Δεν θα δεχτώ τίποτα λιγότερο από ό,τι μου έχεις δώσει Εσύ. Περιβάλλομαι από την Αγάπη Σου, για πάντα ακλόνητος, παντοτινά γαλήνιος και ασφαλής. Ο Υιός του Θεού πρέπει να είναι έτσι όπως τον δημιούργησες.

Σήμερα προσπερνάμε τις ψευδαισθήσεις. Και αν ακούσουμε τον πειρασμό να μας καλεί να μείνουμε και να αργοπορήσουμε μέσα στο όνειρο, στρεφόμαστε και ρωτάμε τον εαυτό μας αν εμείς, οι Υιοί του Θεού, μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με όνειρα, όταν μπορούμε να επιλέξουμε τον Ουρανό τόσο εύκολα όσο και την κόλαση, και η αγάπη να αντικαταστήσει κάθε φόβο.

ΜΑΘΗΜΑ 271 Την όραση του Χριστού θα χρησιμοποιώ σήμερα.

ΜΑΘΗΜΑ 271

Την όραση του Χριστού θα χρησιμοποιώ σήμερα.

Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, επιλέγω τι θέλω να βλέπω, τους ήχους που θέλω ν’ ακούω, τις μαρτυρίες για το ποια είναι για μένα η αλήθεια. Σήμερα επιλέγω να βλέπω αυτό που θα ήθελε ο Χριστός να βλέπω, ν’ ακούω την Φωνή του Θεού, και ν’ αναζητώ τις μαρτυρίες της αλήθειας στην δημιουργία του Θεού. Στην ματιά του Χριστού συναντιούνται ο κόσμος και η δημιουργία του Θεού, και καθώς ενώνονται όλη η αντίληψη εξαφανίζεται. Η ευγενική του όραση λυτρώνει τον κόσμο από τον θάνατο, γιατί όλα όσα κοιτά πρέπει να ζουν, φέρνοντας στην μνήμη τους τον Πατέρα και τον Υιό, Δημιουργό και δημιουργία ενωμένους.

Πατέρα, η όραση του Χριστού είναι ο δρόμος προς τα Σένα. Ό,τι βλέπει Αυτός προσκαλεί την θύμησή Σου να επανέλθει σε μένα. Και αυτό επιλέγω, να είναι αυτό που βλέπω σήμερα.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ;

1. Ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού έτσι όπως Τον δημιούργησε Αυτός. Είναι ο Εαυτός που μοιραζόμαστε, που μας ενώνει τον ένα με τον άλλο, και με τον Θεό. Αυτός είναι η Σκέψη που ενοικεί ακόμα μέσα στο Νου που είναι η Πηγή Του. Δεν έχει αφήσει την ιερή Του οικία, ούτε έχασε την αθωότητα με την οποία δημιουργήθηκε. Ενοικεί για πάντα αναλλοίωτος μέσα στο Νου του Θεού.

1. Ο Χριστός είναι ο σύνδεσμος που σε κρατά ένα με τον Θεό, και εγγυάται ότι ο διαχωρισμός δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία ψευδαίσθηση απελπισίας, διότι η ελπίδα πάντα θα ενοικεί σε Αυτόν. Ο νους σου είναι μέρος δικό Του, και ο δικός Του μέρος δικό σου. Αυτός είναι το μέρος στο οποίο βρίσκεται η Απάντηση του Θεού ∙ όπου όλες οι αποφάσεις έχουν ήδη παρθεί, και τα όνειρα έχουν τελειώσει. Αυτός παραμένει ανέπαφος από οτιδήποτε αντιλαμβάνονται τα μάτια του σώματος. Διότι παρόλο που μέσα σε Αυτόν ο Πατέρας Του τοποθέτησε το μέσον για την σωτηρία σου, εν τούτοις Αυτός παραμένει ο Εαυτός ο Οποίος, σαν τον Πατέρα Του, δεν γνωρίζει καμία αμαρτία.

2. Οίκος του Αγίου Πνεύματος, και στο σπίτι Του μόνο μέσα στον Θεό, ο Χριστός παραμένει σε ειρήνη μέσα στον Παράδεισο του ιερού σου νου. Αυτό είναι το μόνο μέρος σου που έχει στ’ αλήθεια πραγματικότητα. Το υπόλοιπο είναι όνειρα. Εν τούτοις, αυτά τα όνειρα θα δοθούν στον Χριστό, για να ξεθωριάσουν μπροστά στην δόξα Του και εν τέλει να αποκαλύψουν σε σένα τον ιερό σου Εαυτό, τον Χριστό.

3. 4. Το Άγιο Πνεύμα απλώνει το χέρι Του από τον Χριστό μέσα σου προς όλα σου τα όνειρα, και τα προσκαλεί να έρθουν σε Αυτόν, για να μετουσιωθούν σε αλήθεια. Αυτός θα τα ανταλλάξει με το τελικό όνειρο που ο Θεός όρισε να είναι το τέλος των ονείρων. Διότι όταν η συγχώρεση αναπαύεται πάνω στον κόσμο και έχει έρθει η ειρήνη σε κάθε Υιό του Θεού, τι θα μπορούσε να υπάρχει για να κρατά τα πράγματα διαχωρισμένα, διότι τι απομένει πια να δεις εκτός από το πρόσωπο του Χριστού;

5. Και για πόσο θα είναι ορατό αυτό το ιερό πρόσωπο, όταν δεν είναι παρά το σύμβολο ότι ο χρόνος για μάθηση τώρα έχει λήξει, και ότι ο στόχος της Επανόρθωσης έχει επιτέλους επιτευχθεί; Επομένως ας αναζητούμε να βρούμε το πρόσωπο του Χριστού και να μην κοιτάμε τίποτα άλλο. Καθώς βλέπουμε την δόξα Του, θα γνωρίζουμε ότι δεν έχουμε ανάγκη για μάθηση ή αντίληψη του χρόνου, ή οτιδήποτε άλλο εκτός από τον ιερό Εαυτό, τον Χριστό τον Οποίον ο Θεός δημιούργησε ως Υιό Του.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΤΟ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΤΡΑΓΟΎΔΙ

ΤΟ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

- Από το Κεφάλαιο 21, I. THE FORGOTTEN SONG -

1. Ποτέ μην ξεχνάς ότι ο κόσμος που «βλέπουν» οι τυφλοί πρέπει να είναι φανταστικός, διότι το πώς είναι πραγματικά τους είναι άγνωστο. Αυτοί πρέπει να συμπεραίνουν αυτό που θα μπορούν να βλέπουν από μαρτυρίες που είναι πάντα έμμεσες ∙ και έπειτα θα ανασυγκροτούν τα συμπεράσματά τους καθώς θα σκοντάφτουν και θα πέφτουν εξαιτίας αυτού που δεν αναγνώρισαν, ή θα περπατούν ανέπαφοι μέσα από ανοιχτές πόρτες που νόμιζαν ότι ήταν κλειστές. Το ίδιο γίνεται και με σένα. Δεν βλέπεις. Τα στοιχεία αναφοράς σου είναι εσφαλμένα, κι έτσι σκοντάφτεις και πέφτεις πάνω σε πέτρες που δεν αναγνώρισες, αλλά δεν μπορείς να καταλάβεις ότι μπορείς να περάσεις μέσα από πόρτες που νόμιζες ότι ήταν κλειστές, που όμως στέκουν ολάνοιχτες μπροστά σε μάτια που δεν βλέπουν, περιμένοντας να σε καλωσορίσουν.

2. Πόσο ανόητο είναι να επιχειρείς να κρίνεις κάτι που αντί να το κρίνεις θα μπορούσες να το δεις. Δεν είναι απαραίτητο να φανταστείς το πώς πρέπει να μοιάζει ο κόσμος. Πρέπει να τον δεις πριν τον αναγνωρίσεις γι αυτό που είναι. Μπορεί να σου δειχτεί ποιες πόρτες είναι ανοιχτές, και μπορείς να δεις που βρίσκεται η ασφάλειά σου ∙ και ποιος δρόμος οδηγεί στο σκοτάδι και ποιος στο φως. Η κρίση πάντα θα σου δίνει λάθος κατευθύνσεις, αλλά η αληθινή όραση σου δείχνει που να πας. Γιατί θα έπρεπε να μαντεύεις;

3. Δεν χρειάζεται να μαθαίνεις μέσα από τον πόνο. Και τα ήπια μαθήματα μαθαίνονται με αγαλλίαση, και τα θυμάσαι με χαρά. Αυτό που σου δίνει χαρά θέλεις να το μάθεις και όχι να το ξεχάσεις. Δεν θα είναι αυτό που θα ήθελες να αρνηθείς. Το ερώτημά σου είναι αν το μέσον με το οποίο μαθαίνεις αυτά τα μαθήματα θα σου φέρει την χαρά που υπόσχεται. Αν πίστευες ότι μπορούσε, η μάθησή αυτών των μαθημάτων δεν θα παρουσίαζε κανένα πρόβλημα. Δεν είσαι ακόμα χαρούμενος μαθητής διότι ακόμα παραμένεις αβέβαιος αν η αληθινή όραση σου δίνει περισσότερα από ό,τι η κρίση, και έχεις μάθει ότι δεν μπορείς να έχεις και τις δύο.

4. Οι τυφλοί εξοικειώνονται στον κόσμο τους κάνοντας τις προσαρμογές τους σε αυτόν. Νομίζουν ότι γνωρίζουν τα κατατόπια σε αυτόν. Τον έμαθαν, όχι μέσα από χαρούμενα μαθήματα, αλλά μέσα από την αμείλικτη αναγκαιότητα των ορίων που πίστευαν ότι δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν. Κι εφόσον ακόμα πιστεύουν αυτό, αυτά τα μαθήματα τους είναι αγαπητά, και προσκολλώνται σε αυτά διότι δεν μπορούν να δουν. Δεν καταλαβαίνουν ότι αυτά τα μαθήματα τους κρατούν τυφλούς. Αυτό δεν το πιστεύουν. Κι έτσι κρατούν τον κόσμο που έμαθαν να «βλέπουν» μέσα στην φαντασία τους, πιστεύοντας ότι η επιλογή τους είναι αυτή ή το τίποτα. Μισούν τον κόσμο που έμαθαν μέσα από τον πόνο. Και το καθετί που νομίζουν ότι βρίσκεται μέσα σε αυτόν εξυπηρετεί για να τους θυμίζει ότι είναι ατελείς και πικρά στερημένοι.

5. Έτσι οριοθετούν την ζωή τους και το που ζουν, προσαρμόζοντάς την έτσι όπως νομίζουν ότι πρέπει, φοβούμενοι ότι θα χάσουν τα λίγα που έχουν. Και αυτό συμβαίνει με όλους αυτούς που βλέπουν το σώμα ως το μόνο που έχουν αυτοί και οι αδελφοί τους. Προσπαθούν να φτάσουν ο ένας τον άλλο, και αποτυγχάνουν επανειλημμένα. Και προσαρμόζονται στην μοναξιά, πιστεύοντας ότι το να κρατήσουν το σώμα σημαίνει ότι σώζουν τα λίγα που έχουν. Άκουσε, και προσπάθησε να σκεφτείς αν θυμάσαι αυτό για το οποίο θα μιλήσουμε τώρα.

6. Άκουσε, -- ίσως συλλάβεις τον απόηχο μια αρχαίας τελετής όχι εντελώς ξεχασμένης ∙ αμυδρά, ίσως, αλλά όχι εντελώς άγνωστη, σαν ένα τραγούδι που το όνομά του το έχεις ξεχάσει εδώ και πολύ καιρό, και οι περιστάσεις κατά τις οποίες το άκουσες έχουν φύγει εντελώς από την μνήμη σου. Δεν έχει μείνει μαζί σου ολόκληρο το τραγούδι, παρά μόνο μια μικρή αύρα από την μελωδία του, που δεν είναι συνδεδεμένη με κάποιο πρόσωπο ή τόπο ή κάτι ιδιαίτερο. Αλλά θυμάσαι από αυτό το μικρό κομμάτι και μόνο, πόσο όμορφο ήταν το τραγούδι, πόσο υπέροχο ήταν το σκηνικό όπου το άκουσες, και πόσο αγαπούσες εκείνους που ήταν εκεί και άκουγαν μαζί σου.

7. Οι νότες δεν είναι τίποτα. Όμως τις έχεις κρατήσει μαζί σου, όχι για τις ίδιες, αλλά σαν μια γλυκιά υπενθύμιση αυτού που θα σε έκανε να κλάψεις αν θυμόσουν πόσο αγαπητό σου ήταν. Θα μπορούσες να θυμηθείς, και όμως φοβάσαι, γιατί πιστεύεις ότι θα χάσεις τον κόσμο που έμαθες από τότε. Και όμως ξέρεις ότι τίποτα στον κόσμο που έμαθες δεν σου είναι αγαπητό ούτε κατά το ήμισυ όσο αυτό. Άκουσε, και δες αν θυμάσαι ένα αρχαίο τραγούδι που ήξερες πριν τόσο καιρό και το αγαπούσες περισσότερο από κάθε άλλη μελωδία που δίδαξες τον εαυτό σου να αγαπά από τότε.

8. Πέρα από το σώμα, πέρα από τον ήλιο και τ’ αστέρια, πέρα από όλα όσα βλέπεις και όμως τόσο οικείο, είναι ένα τόξο από χρυσό φως που απλώνεται καθώς κοιτάς σε ένα μεγάλο και λαμπρό κύκλο. Και όλος ο κύκλος γεμίζει με φως μπροστά στα μάτια σου. Οι άκρες του κύκλου εξαφανίζονται, και αυτό που βρίσκεται μέσα σε αυτόν δεν περιορίζεται πουθενά. Το φως επεκτείνεται και καλύπτει τα πάντα, προεκτεινόμενο προς το άπειρο λάμποντας παντοτινά χωρίς διακοπή ή όριο πουθενά. Μέσα σε αυτό τα πάντα ενώνονται μέσα σε τέλεια συνοχή. Ούτε είναι δυνατόν να φανταστείς ότι κάτι θα μπορούσε να είναι απέξω, διότι δεν υπάρχει κανένα μέρος που να μην βρίσκεται αυτό το φως.

9. Αυτό είναι το όραμα του Υιού του Θεού, τον οποίο τον γνωρίζεις καλά. Εδώ βρίσκεται η όραση αυτού που γνωρίζει τον Πατέρα του. Εδώ βρίσκεται η θύμηση αυτού που είσαι ∙ ένα μέρος από αυτό, με το όλον μέσα του, κι ενωμένο με τα πάντα τόσο σίγουρα όσο τα πάντα είναι ενωμένα μέσα σε σένα. Δέξου αυτή την όραση που μπορεί να σου δείξει αυτό, και όχι το σώμα. Γνωρίζεις αυτό το αρχαίο τραγούδι, και το γνωρίζεις καλά. Τίποτα ποτέ δεν θα σου είναι τόσο αγαπητό όσο αυτός ο αρχαίος ύμνος της αγάπης που εξακολουθεί να τραγουδά ο Υιός του Θεού στον Πατέρα του.

10. Και τώρα οι τυφλοί βλέπουν, διότι αυτό το ίδιο τραγούδι που τραγουδούν προς τιμήν του Δημιουργού τους υμνεί και τους ίδιους. Η τύφλωση που έφτιαξαν δεν θα αντέξει στην θύμηση αυτού του τραγουδιού. Και θα κοιτούν αυτό το όραμα του Υιού του Θεού, και θα θυμούνται ποιος είναι αυτός για τον οποίο τραγουδούν. Τι άλλο μπορεί να είναι το θαύμα εκτός από αυτή την ενθύμηση; Και ποιος υπάρχει που να μην έχει μέσα του αυτή την ανάμνηση; Το φως στον έναν το αφυπνίζει σε όλους. Και όταν το βλέπεις στον αδελφό σου, θυμάσαι για λογαριασμό όλων.

ΜΑΘΗΜΑ 270 Σήμερα, δεν θα χρησιμοποιήσω τα μάτια του σώματος.

ΜΑΘΗΜΑ 270

Σήμερα, δεν θα χρησιμοποιήσω τα μάτια του σώματος.

Πατέρα, η όραση του Χριστού είναι το δώρο Σου σε μένα, και έχει την δύναμη να μετουσιώνει όλα όσα βλέπουν τα μάτια του σώματός μου σε θέαση ενός κόσμου συγχωρεμένου. Πόσο σπουδαίος και γεμάτος χάρη είναι αυτός ο κόσμος! Και όμως, πόσα ακόμα έχω να αντιληφθώ που η όραση δεν μπορεί να μου δείξει. Ο συγχωρεμένος κόσμος σηματοδοτεί ότι ο Υιός Σου αναγνωρίζει τον Πατέρα του, αφήνει τα όνειρά του να έρθουν στην αλήθεια, και περιμένει με προσδοκία την μόνη στιγμή του χρόνου που έχει απομείνει, του χρόνου που για πάντα τελειώνει, καθώς η μνήμη Σου επιστρέφει σε αυτόν. Και τώρα η θέλησή του είναι ένα με την δική Σου. Η λειτουργία του δεν είναι άλλη από την δική Σου, και κάθε σκέψη άλλη εκτός από την δική Σου χάνεται.

Η σιγαλιά της σημερινής ημέρα θα ευλογεί τις καρδιές μας, και μέσα από αυτές η ειρήνη θα έρθει σε όλους. Ο Χριστός είναι τα μάτια μας σήμερα. Και μέσα από την όρασή Του προσφέρουμε θεραπεία στον κόσμο μέσω Αυτού, του ιερού Υιού του Θεού τον οποίον ο Θεός δημιούργησε ολοκληρωμένο ∙ τον ιερό Υιό του Θεού τον οποίο ο Θεός δημιούργησε ένα.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Κεφάλαιο 21

ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΗΨΗ

Εισαγωγή.

- Από το Κεφάλαιο 21, REASON AND PERCEPTION
Introduction -

1. Η προβολή φτιάχνει την αντίληψη. Ο κόσμος που βλέπεις είναι αυτό που του έδωσες εσύ, και τίποτα περισσότερο. Αλλά παρόλο που δεν είναι τίποτα περισσότερο από αυτό, δεν είναι και τίποτα λιγότερο. Επομένως, για σένα είναι σημαντικός. Είναι ο μάρτυρας της κατάστασης του νου σου, η εξωτερική εικόνα μια εσώτερης κατάστασης. Όπως σκέφτεται ο άνθρωπος, έτσι αντιλαμβάνεται. Επομένως, μην αναζητάς να αλλάξεις τον κόσμο, παρά επέλεξε να αλλάξεις το νου σου για τον κόσμο. Η αντίληψη είναι ένα αποτέλεσμα και όχι μια αιτία. Αυτός είναι ο λόγος που η σειρά δυσκολίας στα θαύματα δεν έχει νόημα. Όλα όσα κοιτάς με την ιερή όραση είναι θεραπευμένα και ιερά. Όλα όσα αντιλαμβάνεσαι δίχως αυτή δεν έχουν κανένα νόημα. Και εκεί όπου δεν υπάρχει νόημα, υπάρχει χάος.

2. Η καταδίκη είναι η κρίση σου για τον εαυτό σου, και αυτήν θα προβάλλεις πάνω στον κόσμο. Αν τον βλέπεις σαν καταραμένο το μόνο που θα βλέπεις είναι αυτό που έκανες για να βλάψεις τον Υιό του Θεού. Αν βλέπεις τον όλεθρο και την καταστροφή, τότε προσπάθησες να τον σταυρώσεις. Αν βλέπεις ιερότητα κι ελπίδα, τότε ενώθηκες με την Θέληση του Θεού για να τον ελευθερώσεις. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή εκτός από αυτές τις δύο. Και θα βλέπεις την απόδειξη της επιλογής που έκανες, και θα μαθαίνεις από αυτή να αναγνωρίζεις τι επέλεξες. Το μόνο που σου δείχνει ο κόσμος που βλέπεις είναι πόση χαρά έχεις επιτρέψει στον εαυτό σου να βλέπει μέσα σου, και να την δέχεσαι ως δική σου. Και, αν αυτό είναι το νόημά του, τότε η δύναμη να του δώσεις χαρά πρέπει να βρίσκεται μέσα σου.

ΜΑΘΗΜΑ 269 Η όρασή μου προχωρά και βλέπει το πρόσωπο του Χριστού.

ΜΑΘΗΜΑ 269

Η όρασή μου προχωρά και βλέπει το πρόσωπο του Χριστού.

Ζητώ την ευλογία Σου στην όρασή μου σήμερα. Αυτή είναι το μέσον που έχεις διαλέξει να γίνει ο τρόπος να μου δείχνεις τα λάθη μου, και να κοιτάξω πέρα από αυτά. Μου έχει δοθεί να βρω μια νέα οπτική μέσα από τον Οδηγό που μου έδωσες Εσύ, και μέσα από τα μαθήματά Του να υπερβώ την αντίληψη και να επιστρέψω στην αλήθεια. Ζητώ την ψευδαίσθηση που υπερβαίνει όλες αυτές που έχω φτιάξει εγώ. Σήμερα επιλέγω να βλέπω ένα κόσμο μέσα στο φως της συγχώρεσης, μέσα στον οποίο όλοι μου δείχνουν το πρόσωπο του Χριστού, και με διδάσκουν ότι αυτό που βλέπω μου ανήκει ∙ ότι τίποτα δεν υπάρχει, εκτός από τον ιερό Σου Υιό.

Σήμερα η όρασή μας είναι πραγματικά ευλογημένη. Μοιραζόμαστε μια θέαση, καθώς κοιτάζουμε το πρόσωπο Εκείνου του οποίου ο Εαυτός είναι δικός μας. Είμαστε ένα χάρη σ’ Αυτόν ο Οποίος είναι ο Υιός του Θεού ∙ Αυτόν που είναι η δική μας Ταυτότητα.

ΜΑΘΗΜΑ 268 Ας αφήσω όλα τα πράγματα να είναι ακριβώς έτσι όπως είναι.

ΜΑΘΗΜΑ 268

Ας αφήσω όλα τα πράγματα να είναι ακριβώς έτσι όπως είναι.

Δεν θέλω να είμαι κριτής Σου σήμερα, Κύριε, και να κρίνω εναντίον Σου. Ας μην επιχειρήσω ν’ αναμειχθώ με την Δημιουργία Σου, και να την παραμορφώσω σε αρρωστημένες μορφές. Ας είμαι πρόθυμος να αποσύρω τις επιθυμίες μου από την ενότητά της, και ας την αφήσω να είναι έτσι όπως την δημιούργησες Εσύ. Γιατί έτσι, θα μπορώ και ν’ αναγνωρίσω τον Εαυτό μου έτσι όπως με δημιούργησες Εσύ. Μέσα στην αγάπη δημιουργήθηκα, και μέσα στην αγάπη θα παραμένω για πάντα. Τι μπορεί να με φοβίσει, όταν αφήνω όλα τα πράγματα να είναι ακριβώς έτσι όπως είναι;

Η όρασή μας ας μην είναι βλάσφημη σήμερα, και τα αυτιά μας ας μην δίνουν προσοχή σε γλώσσες που ψεύδονται. Μόνο η πραγματικότητα είναι ελεύθερη από πόνο. Μόνο η πραγματικότητα είναι ελεύθερη από απώλεια. Μόνο η πραγματικότητα είναι απόλυτα ασφαλής. Και μόνο αυτή αναζητώ σήμερα.

ΜΑΘΗΜΑ 267 Η καρδιά μου κτυπά με την ειρήνη του Θεού.

ΜΑΘΗΜΑ 267

Η καρδιά μου κτυπά με την ειρήνη του Θεού.

Γύρω μου βρίσκεται όλη η ζωή που ο Θεός δημιούργησε με την Αγάπη Του. Με καλεί με κάθε καρδιοχτύπι και με κάθε ανάσα ∙ με κάθε πράξη και κάθε σκέψη γαλήνη γεμίζει την καρδιά μου, και πλημμυρίζει το σώμα μου με τον σκοπό της συγχώρεσης. Τώρα ο νους μου θεραπεύεται, και μου δίνονται όλα όσα χρειάζομαι για να σώσω τον κόσμο. Κάθε χτύπος της καρδιάς μου φέρνει γαλήνη ∙ κάθε αναπνοή μου εμφυσά δύναμη. Είμαι ένα αγγελιαφόρος του Θεού, που καθοδηγείται από την Φωνή Του, στηρίζεται από Αυτόν με αγάπη, και βρίσκεται πάντα γαλήνιος μέσα στην στοργική Αγκαλιά Του. Κάθε χτύπος της καρδιάς καλεί το Όνομά Του, και η Φωνή Του απαντά σε όλους, βεβαιώνοντάς με ότι βρίσκομαι στην κατοικία μου μέσα σε Αυτόν.

Ας δώσω προσοχή στην δική Σου απάντησή, και όχι την δική μου. Πατέρα, η καρδιά μου χτυπά με την ειρήνη που δημιούργησε η Καρδιά της Αγάπης. Βρίσκεται εκεί και μόνο εκεί μπορώ να βρίσκομαι σπίτι μου.

ΜΑΘΗΜΑ 266 Ο ιερός μου Εαυτός κατοικεί μέσα σε σένα, Υιέ του Θεού.

ΜΑΘΗΜΑ 266

Ο ιερός μου Εαυτός κατοικεί μέσα σε σένα, Υιέ του Θεού.

Πατέρα, Εσύ μου έδωσες όλους τους Υιούς Σου, να είναι σωτήρες μου και σύμβουλοί μου στην όραση ∙ οι κομιστές της Ιερής Σου Φωνής σε μένα. Μέσα σ’ αυτούς αντανακλάσαι Εσύ, και μέσα σ’ αυτούς ο Χριστός με κοιτάζει από τον Εαυτό μου. Ο Υιός σου ας μην ξεχνά το ιερό Σου Όνομα. Ο Υιός Σου ας μην ξεχνά την ιερή του Πηγή. Ο Υιός Σου ας μην ξεχνά ότι το Όνομά του είναι δικός Σου.

Αυτή την ημέρα εισερχόμαστε στον Παράδεισο, επικαλούμενοι το Όνομα του Θεού και το δικό μας, αναγνωρίζοντας τον Εαυτό μας στον κάθε ένα από εμάς ∙ ενωμένοι μέσα στην ιερή Αγάπη του θεού. Πόσους σωτήρες μας έχει δώσει ο Θεός! Πως είναι δυνατόν να χάσουμε τον δρόμο προς Αυτόν, όταν Αυτός έχει γεμίσει τον κόσμο με εκείνους που δείχνουν προς Αυτόν, και μας έδωσε την όραση να τους βλέπουμε;

ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΕΜΠΟΔΙΟ: Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

- Από το Κεφάλαιο 19, D. The Fourth Obstacle: The Fear of God -

1. Τι θα έβλεπες δίχως τον φόβο του θανάτου; Τι θα ένιωθες και θα σκεπτόσουν αν ο θάνατος δεν ασκούσε καμία έλξη επάνω σου; Πολύ απλά, θα θυμόσουν τον Πατέρα σου. Θα θυμόσουν τον Δημιουργό της ζωής, την Πηγή του καθετί που ζει, τον Πατέρα του σύμπαντος και του σύμπαντος των συμπάντων, και όλων όσων βρίσκονται πέρα από αυτά. Και καθώς αυτή η θύμηση αναδύεται στο νου σου, η ειρήνη πρέπει ακόμα να υπερβεί ένα τελευταίο εμπόδιο, μετά το οποίο η σωτηρία ολοκληρώνεται, και επανορθώνεται ολοκληρωτικά η νοητική διαύγεια του Υιού του Θεού. Διότι εδώ πραγματικά τελειώνει ο κόσμος σου.

2. Το τέταρτο εμπόδιο που χρειάζεται να ξεπεραστεί κρέμεται σαν ένα βαρύ πέπλο μπροστά στον πρόσωπο του Χριστού. Καθώς το πρόσωπό Του ανατέλλει πέρα από αυτό, λάμποντας από χαρά διότι βρίσκεται μέσα στην Αγάπη του Πατέρα Του, η ειρήνη θα παραμερίσει ανάλαφρα το πέπλο και θα τρέξει να Τον συναντήσει, και να ενωθεί επιτέλους μαζί Του. Διότι αυτό το σκοτεινό πέπλο, που φαίνεται πως κάνει το πρόσωπο του Χριστού του Ίδιου να μοιάζει με πρόσωπο λεπρού, και τις λαμπρές Αχτίδες της Αγάπης του Πατέρα Του που φωτίζουν το πρόσωπό Του με μεγαλείο να φαίνονται σαν ρυάκια αίματος, ξεθωριάζει μέσα στο λαμπρό φως που βρίσκεται πέρα από αυτό όταν φύγει ο φόβος του θανάτου.

3. Αυτό είναι το πιο σκοτεινό πέπλο, που στηρίζεται από την πίστη στον θάνατο και προστατεύεται από την έλξη του. Η αφοσίωση στον θάνατο και στην κυριαρχία του δεν είναι παρά ο βαρύς όρκος, η υπόσχεση που δόθηκε μυστικά στο εγώ ποτέ να μην σηκώσεις αυτό το πέπλο, να μην το πλησιάσεις, ούτε καν να υποπτευθείς ότι αυτό είναι εκεί. Αυτή είναι η μυστική συμφωνία που έκανε το εγώ για να κρατήσει αυτό που βρίσκεται πέρα από το πέπλο για πάντα σβησμένο και λησμονημένο. Εδώ βρίσκεται η δική σου υπόσχεση να μην επιτρέψεις ποτέ στην ένωση να σε καλέσει έξω από τον διαχωρισμό ∙ η μεγάλη αμνησία με την οποία η μνήμη του Θεού φαίνεται εντελώς ξεχασμένη ∙ το μεγάλο σχίσμα του Εαυτού σου από σένα ∙ ο φόβος του Θεού, το τελικό βήμα στην αποσύνδεσή σου.

4. Δες πως η πίστη στον θάνατο φαινόταν πως σε «σώζει». Διότι αν αυτή φύγει, τι άλλο εκτός από την ζωή θα μπορούσες να φοβάσαι; Είναι η έλξη του θανάτου που κάνει την ζωή να φαίνεται άσχημη, σκληρή και τυραννική. Δεν φοβάσαι περισσότερο τον θάνατο από ό,τι το εγώ. Αυτοί είναι οι εκλεκτοί σου φίλοι. Διότι στην μυστική σου συμμαχία μαζί τους έχεις συμφωνήσει να μην αφήσεις ποτέ να φύγει ο φόβος του Θεού, ώστε να μπορέσεις να κοιτάξεις το πρόσωπο του Χριστού και να ενωθείς με Αυτόν και τον Πατέρα Του.

5. Κάθε εμπόδιο το οποίο πρέπει να προσπεράσει η ειρήνη ξεπερνιέται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο ∙ ο φόβος που το προκάλεσε υποχωρεί στην αγάπη πέρα από αυτό, κι έτσι ο φόβος χάνεται. Το ίδιο γίνεται και με αυτό το εμπόδιο. Η επιθυμία να απαλλαγείς από την ειρήνη και να διώξεις το Άγιο Πνεύμα από σένα εξασθενεί στην παρουσία της σιωπηλής αναγνώρισης ότι Το αγαπάς. Παραιτείσαι από τον εκθειασμό του σώματος για χάρη του πνεύματος, το οποίο αγαπάς έτσι όπως ποτέ δεν θα μπορούσες να αγαπήσεις το σώμα. Και η έλξη του θανάτου χάνεται για πάντα καθώς αφυπνίζεται η έλξη της αγάπης και σε καλεί. Πίσω από κάθε εμπόδιο προς την αγάπη, καλεί η Αγάπη η Ίδια. Και το κάθε ένα από αυτά υπερβαίνεται από την δύναμη της έλξης αυτού που βρίσκεται πέρα από αυτά. Ο εκούσιος φόβος σου φαινόταν πως τα κρατούσε στην θέση τους. Όμως όταν άκουσες την Φωνή της Αγάπης πέρα από αυτά, απάντησες και εξαφανίστηκαν.

6. Και τώρα στέκεσαι έντρομος μπροστά σε αυτό που ορκίστηκες να μην κοιτάξεις ποτέ. Τα μάτια σου κοιτάζουν χαμηλά, καθώς θυμάσαι την υπόσχεση που έδωσες στους «φίλους» σου. Η «ομορφιά» της αμαρτίας, η ντελικάτη έλξη της ενοχής, η «ιερή» κέρινη εικόνα του θανάτου, και ο φόβος της εκδίκησης του εγώ στο οποίο έδωσες όρκο αίματος να μην το εγκαταλείψεις, όλα αυτά ξεσηκώνονται και σε προτρέπουν να μην σηκώσεις το βλέμμα σου. Διότι συνειδητοποιείς ότι αν κοιτάξεις και αφήσεις να ανασηκωθεί το πέπλο, αυτά είναι που θα φύγουν για πάντα. Όλοι σου οι «φίλοι», οι «προστάτες» και το «σπίτι» σου θα εξαφανιστούν. Δεν θα θυμάσαι τίποτα από όσα θυμάσαι τώρα.

7. Σου φαίνεται ότι ο κόσμος θα σε εγκαταλείψει εντελώς αν σηκώσεις το βλέμμα σου. Όμως το μόνο που θα συμβεί είναι ότι εσύ θα εγκαταλείψεις τον κόσμο για πάντα. Αυτή είναι η επανόρθωση της δικής σου θέλησής. Κοίταξέ τον με μάτια ανοιχτά, και ποτέ ξανά δεν θα πιστέψεις ότι είσαι στο έλεος πραγμάτων έξω από σένα, δυνάμεων που δεν μπορείς να ελέγξεις, και σκέψεων που έρχονται σε σένα ενάντια στην θέλησή σου. Η θέλησή σου είναι να το κοιτάξεις αυτό. Καμία τρελή επιθυμία, καμιά επιπόλαιη παρόρμηση να λησμονήσεις ξανά, καμιά σουβλιά φόβου ούτε ο κρύος ιδρώτας του φαινομενικού θανάτου δεν μπορεί να σταθεί εναντίον την θέλησής σου. Διότι αυτό που σε ελκύει πέρα από το πέπλο βρίσκεται και βαθιά μέσα σου, αδιαχώριστο και απόλυτα ένα με σένα.

Το Ανασήκωμα του Πέπλου

8. Μην ξεχνάς ότι έχετε φτάσει μέχρι εδώ μαζί, εσύ και ο αδελφός σου. Και σίγουρα δεν ήταν το εγώ που σας οδήγησε εδώ. Κανένα εμπόδιο προς την ειρήνη δεν μπορεί να ξεπεραστεί μέσω της βοήθειάς του. Το εγώ δεν φανερώνει τα μυστικά του, και δεν σε προτρέπει να τα κοιτάξεις και να πας πέρα από αυτά. Δεν θέλει να δεις την αδυναμία του, και να μάθεις ότι δεν έχει καμιά δύναμη να σε κρατήσει μακριά από την αλήθεια. Ο Οδηγός ο Οποίος σε έφερε εδώ παραμένει μαζί σου, και όταν σηκώσεις τα μάτια σου θα είσαι έτοιμος να αντικρίσεις τον τρόμο χωρίς καθόλου φόβο. Αλλά πρώτα, σήκωσε το βλέμμα σου και κοίταξε τον αδελφό σου με αθωότητα γεννημένη από την ολοκληρωτική συγχώρεση των ψευδαισθήσεών του, και μέσα από τα μάτια της πίστης που δεν βλέπει τις ψευδαισθήσεις του.

9. Κανένας δεν μπορεί να κοιτάξει τον φόβο του Θεού χωρίς να τρομοκρατηθεί, εκτός κι αν έχει δεχτεί την Επανόρθωση κι έχει μάθει ότι οι ψευδαισθήσεις δεν είναι αληθινές. Κανένας δεν μπορεί να σταθεί μπροστά σε αυτό το εμπόδιο μόνος του, διότι δεν θα μπορούσε να έχει φτάσει τόσο μακριά εκτός κι αν ο αδελφός του πορευόταν δίπλα του. Και κανένας δεν θα τολμούσε να το κοιτάξει χωρίς την πλήρη συγχώρεση του αδελφού του μέσα στην καρδιά του. Στάσου εδώ λίγο και μην τρέμεις. Θα είσαι έτοιμος. Ας ενωθούμε μαζί σε μια ιερή στιγμή, εδώ σε αυτό το μέρος όπου σε έχει οδηγήσει ο σκοπός που δόθηκε σε μια ιερή στιγμή. Κι ας ενωθούμε με την πίστη ότι Αυτός ο Οποίος μας έφερε εδώ θα σου προσφέρει την αθωότητα που χρειάζεσαι, και ότι θα την δεχτείς για χάρη της δικής μου αγάπης και της δικής Του.

10. Ούτε είναι δυνατόν να κοιτάξεις αυτό το εμπόδιο πριν έρθει η κατάλληλη ώρα. Αυτό είναι το μέρος στο οποίο ο καθένας πρέπει να έρθει όταν είναι έτοιμος. Μόλις έχει βρει τον αδελφό του είναι έτοιμος. Εν τούτοις, το να φτάσεις απλά και μόνο σε αυτό το μέρος δεν αρκεί. Ένα ταξίδι χωρίς σκοπό εξακολουθεί να μην έχει σημασία, και ακόμα και όταν τελειώσει φαίνεται να μην βγάζει κανένα νόημα. Πως μπορείς να ξέρεις ότι τελείωσε εκτός κι αν συνειδητοποιήσεις ότι ο σκοπός του έχει επιτευχθεί; Εδώ, με το τέλος του ταξιδιού μπροστά σου, βλέπεις τον σκοπό του. Και εδώ είναι που επιλέγεις αν θα τον κοιτάξεις ή θα συνεχίσεις να περιπλανιέσαι, μόνο και μόνο για να επιστρέψεις για να επιλέξεις πάλι.

11. Πραγματικά χρειάζεσαι κάποια προετοιμασία για να αντικρίσεις τον φόβο του Θεού . Μόνο αυτοί που έχουν τα λογικά τους μπορούν να κοιτούν την απόλυτη παράνοια και το παραλήρημα της τρέλας με οίκτο και συμπόνια, αλλά όχι με φόβο. Διότι μόνο αν τις συμμερίζεσαι φαίνονται τρομακτικές, και πραγματικά τις συμμερίζεσαι μέχρι να κοιτάξεις τον αδελφό σου με απόλυτη πίστη, αγάπη και τρυφερότητα. Πριν συγχωρέσεις ολοκληρωτικά θα τον βλέπεις χωρίς συγχώρεση. Φοβάσαι τον Θεό επειδή φοβάσαι τον αδελφό σου. Αυτούς που δεν συγχωρείς τους φοβάσαι. Και κανένας δεν φτάνει στην αγάπη με τον φόβο δίπλα του.

12. Αυτός ο αδελφός που στέκει δίπλα σου εξακολουθεί να σου φαίνεται ξένος. Δεν τον γνωρίζεις, και η ερμηνεία σου γι αυτόν είναι πολύ τρομακτική. Και εξακολουθείς να του επιτίθεσαι, για να μην πειραχτεί αυτό που σου φαίνεται ότι είναι ο εαυτός σου. Εν τούτοις, στα δικά του χέρια είναι η σωτηρία σου. Βλέπεις την τρέλα του, την οποία μισείς διότι την μοιράζεσαι. Και όλος ο οίκτος και η συγχώρεση που θα την θεράπευε υποχωρεί μπροστά στον φόβο. Αδελφέ, χρειάζεσαι την συγχώρεση του αδελφού σου, διότι μαζί μοιράζεστε την τρέλα ή τον Ουρανό. Κι εσύ κι αυτός ή θα υψώσετε τα μάτια σας με πίστη, ή καθόλου.

13. Δίπλα σου είναι κάποιος που σου προσφέρει το δισκοπότηρο της Επανόρθωσης, διότι το Άγιο Πνεύμα είναι μέσα σε αυτόν. Θέλεις να κρατήσεις τις αμαρτίες του εναντίον του, ή να δεχτείς το δώρο του σε σένα; Αυτός ο δότης της σωτηρίας είναι φίλος σου ή εχθρός σου; Διάλεξε τι από τα δύο είναι, και θυμήσου πως ό,τι θα λάβεις από αυτόν θα είναι σύμφωνα με την επιλογή σου. Αυτός έχει μέσα του την δύναμη να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου, όπως εσύ τις δικές. Κανένας δεν μπορεί να την δώσει μόνο στον εαυτό του. Κι όμως ο σωτήρας σας στέκει δίπλα στον καθένα σας. Άφησέ τον να είναι αυτό που είναι, και μην αναζητάς να φτιάξεις έναν εχθρό από την αγάπη.

14. Κοίταξε τον Φίλο σου, τον Χριστό ο Οποίος στέκεται δίπλα σου. Πόσο ιερός και πόσο ωραίος είναι! Νόμιζες ότι αμάρτησε διότι είχες ρίξει το πέπλο της αμαρτίας επάνω Του για να κρύψεις την ωραιότητά Του. Όμως Αυτός ακόμα σου προσφέρει την συγχώρεση, για να μοιραστείς την Ιερότητά Του. Αυτός ο «εχθρός,» αυτός ο «ξένος» ακόμα σου προσφέρει την σωτηρία όπως ο Φίλος Του. Οι «εχθροί» του Χριστού, οι λάτρεις της αμαρτίας, δεν γνωρίζουν σε Ποιον επιτίθενται.

15. Αυτός είναι ο αδελφός σου, σταυρωμένος από την αμαρτία που περιμένει την απελευθέρωση από τον πόνο. Δεν θέλεις να του προσφέρεις συγχώρεση, όταν μόνο αυτός μπορεί να την προσφέρει και σε σένα; Για την δική του λύτρωση θα σου δώσει την δική σου, τόσο σίγουρα όσο ο Θεός δημιούργησε κάθε ζωντανό πράγμα και το αγαπά. Και θα σου την δώσει αληθινά, διότι και θα την προσφέρει και θα την λαμβάνει. Δεν υπάρχει χάρη του Ουρανού που να μην μπορείς να προσφέρεις στον αδελφό σου, και να μην την λάβεις από τον πιο ιερό σου Φίλο. Και θα λάβει από σένα αυτό που έλαβες εσύ από αυτόν. Η λύτρωση σου έχει δοθεί για να την δώσεις στον αδελφό σου, κι έτσι να την λάβεις. Όποιον συγχωρείς είναι ελεύθερος, και αυτό που δίνεις μοιράζεσαι. Συγχώρεσε τις αμαρτίες που ο αδελφός σου νομίζει ότι διέπραξε, και όλη την ενοχή που νομίζεις ότι βλέπεις σε αυτόν.

16. Εδώ βρίσκεται ο ιερός τόπος της ανάστασης, στον οποίον ερχόμαστε πάλι ∙ στον οποίο θα επιστρέψουμε μέχρι να εκπληρωθεί και να ληφθεί η λύτρωση. Σκέψου ποιος είναι ο αδελφός σου, πριν τον καταδικάσεις. Και πρόσφερε ευχαριστίες στον Θεό που είναι ιερός, και του έχει δοθεί το δώρο της ιερότητας για σένα. Ενώσου μαζί του με χαρά, και απομάκρυνε κάθε ίχνος ενοχής από τον διαταραγμένο και βασανισμένο νου του. Βοήθησέ τον να ανασηκώσει το βαρύ φορτίο της αμαρτίας που έθεσες επάνω του και αυτός το δέχτηκε για δικό του, και τίναξέ το ανάλαφρα γελώντας χαρούμενα, μακριά από αυτόν. Μην το πιέζεις σαν ακάνθινο στεφάνι πάνω στο μέτωπό του, ούτε να τον καρφώσεις πάνω σ’ αυτό, αφήνοντάς τον χωρίς λύτρωση κι ελπίδα.

17. Δώσε πίστη στον αδελφό σου, διότι η πίστη, η ελπίδα και το έλεος είναι δικά σου για να τα δώσεις. Το δώρο δίδεται στα χέρια που δίνουν. Κοίταξε τον αδελφό σου, και δες σε αυτόν το δώρο που θα ήθελε ο Θεός να λάβεις. Πλησιάζει το Πάσχα *, η ώρα της ανάστασης. Ας δώσουμε την λύτρωση ο ένας στον άλλο και ας την μοιραστούμε, έτσι ώστε να μπορέσουμε να ανυψωθούμε σαν ένα στην ανάσταση, και όχι διαχωρισμένοι στον θάνατο. Δες το δώρο της ελευθερίας που έδωσα στο Άγιο Πνεύμα για σένα. Και εσύ και ο αδελφός σου, ας ελευθερωθείτε μαζί, καθώς προσφέρετε στο Άγιο Πνεύμα αυτό το ίδιο δώρο. Και δίνοντάς το, λάβε το από Αυτόν σε ανταπόδοση αυτού που έδωσες. Το Άγιο Πνεύμα οδηγεί εσένα κι εμένα μαζί, για να μπορέσουμε να συναντηθούμε εδώ σε αυτό τον ιερό τόπο, και να πάρουμε την ίδια απόφαση.

* το κείμενο αυτό δόθηκε την περίοδο πριν το Πάσχα

18. Ελευθέρωσε τον αδελφό σου εδώ, όπως σε ελευθέρωσα εγώ. Δώσε του το ίδιο και απαράλλαχτο δώρο, και μην τον κοιτάζεις με κανενός είδους κατάκριση. Δες τον σαν αθώο έτσι όπως βλέπω εγώ εσένα, και παράβλεψε τις αμαρτίες που νομίζει ότι βλέπει μέσα στον εαυτό του. Πρόσφερε στον αδελφό σου ελευθερία και πλήρη απαλλαγή από την αμαρτία, εδώ στον κήπο της φαινομενικής αγωνίας και του θανάτου. Έτσι θα προετοιμάσουμε μαζί τον δρόμο για την ανάσταση του Υιού του Θεού, και θα τον αφήσουμε να αναστηθεί πάλι σε χαρούμενη ενθύμηση του Πατέρα του, ο Οποίος δεν γνωρίζει αμαρτία, ούτε θάνατο, παρά μόνο την αιώνια ζωή.

19. Μαζί θα εξαφανιστούμε μέσα στην Παρουσία πέρα από το πέπλο, όχι για να χαθούμε αλλά για να βρεθούμε ∙ όχι για να γίνουμε ορατοί αλλά με γνώση. Κι εφόσον θα γνωρίζουμε, τίποτα στο σχέδιο που ο Θεός έδωσε για την σωτηρία δεν θα μείνει ατελές. Αυτός είναι ο σκοπός του ταξιδιού, χωρίς τον οποίο το ταξίδι δεν έχει νόημα. Εδώ είναι η ειρήνη του Θεού, δοσμένη σε σένα αιώνια από Αυτόν. Εδώ είναι η ανάπαυση και η ησυχία που αναζητάς, ο λόγος για το ταξίδι εξ αρχής. Ο Ουρανός είναι το δώρο που χρωστάς στον αδελφό σου, το χρέος της ευγνωμοσύνης που προσφέρεις στον Υιό του Θεού ευχαριστώντας τον γι αυτό που είναι, και γι αυτό που τον δημιούργησε ο Πατέρας του.

20. Σκέψου προσεκτικά πως θέλεις να κοιτάς αυτόν που δίνει αυτό το δώρο, διότι όπως τον κοιτάς έτσι θα φαίνεται και το δώρο. Όπως τον βλέπεις, είτε ως δότη της ενοχής ή της σωτηρίας, έτσι θα βλέπεις την προσφορά του κι έτσι θα την λαμβάνεις. Οι σταυρωμένοι δίνουν πόνο διότι πονούν. Αλλά οι λυτρωμένοι δίνουν χαρά διότι έχουν θεραπευτεί από τον πόνο. Ο καθένας δίνει έτσι όπως λαμβάνει, αλλά πρέπει να διαλέξει τι θα είναι αυτό που λαμβάνει. Και θα αναγνωρίζει την επιλογή του από αυτό που δίνει, και αυτό που του δίδεται. Ούτε του δίνεται κάτι στην κόλαση ή τον Ουρανό που θα παρέμβει στην δική του απόφασή.

21. Έφτασες μέχρις εδώ διότι το ταξίδι ήταν η δική σου επιλογή. Και κανένας δεν αναλαμβάνει να κάνει κάτι που πιστεύει ότι δεν έχει νόημα. Αυτό στο οποίο πίστεψες είναι ακόμα αξιόπιστο, και σε παρακολουθεί με πίστη τόσο ήπια κι εν τούτοις τόσο δυνατή που θα σε ανασηκώσει μακριά πέρα από το πέπλο, και θα τοποθετήσει τον Υιό του Θεού με ασφάλεια μέσα στην σίγουρη προστασία του Πατέρα του. Εδώ βρίσκεται ο μόνος σκοπός που δίνει στον κόσμο, και στο μακρύ ταξίδι μέσα από αυτό τον κόσμο, την όποια σημασία έχουν. Πέρα από αυτή, δεν έχουν κανένα νόημα. Εσύ και ο αδελφός σου στέκεστε μαζί, ακόμα χωρίς να έχετε πειστεί ότι έχουν κάποιο σκοπό. Εν τούτοις, σας δίδεται να δείτε αυτόν τον σκοπό μέσα στον ιερό σας Φίλο, και να τον αναγνωρίσετε για δικό σας.