ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΟΙ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ

ΟΙ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ

- Από το Κεφάλαιο 18, IX. THE TWO WORLDS -

1. Σου έχει ειπωθεί να φέρεις το σκοτάδι στο φως, και την ενοχή στην ιερότητα. Σου έχει επίσης ειπωθεί ότι το σφάλμα πρέπει να διορθωθεί στην πηγή του. Επομένως, το Άγιο Πνεύμα χρειάζεται αυτή την μικροσκοπική πλευρά του εαυτού σου, αυτή την μικρή σκέψη που φαίνεται αποκομμένη και διαχωρισμένη. Οι υπόλοιπες βρίσκονται ασφαλείς στην φροντίδα του Θεού, και δεν χρειάζονται καθοδήγηση. Όμως, αυτή η άγρια και απατηλή σκέψη χρειάζεται βοήθεια διότι, μέσα στις αυταπάτες της, νομίζει ότι αυτή είναι ο Υιός του Θεού, ολοκληρωμένη και παντοδύναμη, μοναδική κυρίαρχος του βασιλείου που έθεσε ξέχωρο για να το τυραννά με την τρέλα και να το οδηγεί στην υποταγή και την σκλαβιά. Αυτό είναι το μικρό κομμάτι που νομίζεις ότι έκλεψες από τον Ουρανό. Δώσε το πίσω στον Ουρανό. Ο Ουρανός δεν το έχει χάσει, αλλά εσύ έχεις χάσει από την ορατότητά σου τον Ουρανό. Άφησε το Άγιο Πνεύμα να το αποσπάσει από το ανεμοδαρμένο βασίλειο στο οποίο το τοποθέτησες, περικυκλωμένο από σκοτάδι, περιφρουρημένο από την επίθεση και ενισχυμένο από το μίσος. Μέσα στα αναχώματά του βρίσκεται ακόμα ένα μικροσκοπικό κομμάτι του Υιού του Θεού, ολοκληρωμένο και ιερό, γαλήνιο και δίχως επίγνωση αυτού που εσύ νομίζεις ότι το περιβάλλει.

2. Μην είσαι διαχωρισμένος, διότι Αυτός που το περιβάλλει έχει φέρει την ένωση σε σένα, επιστρέφοντας στο αιώνιο φως το σκοτάδι που του χάρισες με την μικρή σου προσφορά. Πως γίνεται αυτό; Είναι πάρα πολύ απλό, εφόσον βασίζεται στο τι είναι πραγματικά αυτό το μικρό βασίλειο. Η άγονη άμμος, το σκοτάδι και η έλλειψη ζωής, γίνονται ορατά μόνο μέσα από τα μάτια του σώματος. Η ψυχρή όρασή του παραμορφώνεται, και τα μηνύματα που μεταδίδει σε σένα που το έφτιαξες για να περιορίσεις την επίγνωσή σου είναι μικρά και περιορισμένα, και τόσο αποσπασματικά που δεν έχουν κανένα νόημα.

3. Από τον κόσμο των σωμάτων, τον φτιαγμένο από την παράνοια, παρανοϊκά μηνύματα φαίνεται πως επιστρέφουν στο νου που τα έφτιαξε. Όλα αυτά τα μηνύματα φέρουν μαρτυρίες αυτού του κόσμου, διακηρύσσοντας ότι είναι αληθινός. Διότι εσύ έστειλες αυτούς τους αγγελιαφόρους για να σου φέρουν πίσω αυτό. Ό,τι και να σου αναμεταδίδουν αυτά τα μηνύματα είναι εντελώς εξωγενές. Δεν υπάρχει κανένα μήνυμα που να μιλάει γι αυτό βρίσκεται από κάτω , διότι το σώμα δεν θα μιλούσε ποτέ γι αυτό. Τα μάτια του δεν το αντιλαμβάνονται ∙ οι αισθήσεις του δεν έχουν ιδέα γι αυτό∙ η γλώσσα του δεν μπορεί να αναμεταδώσει τα μηνύματά του. Όμως ο Θεός μπορεί να σε φέρει εκεί, αν είσαι πρόθυμος να ακολουθήσεις το Άγιο Πνεύμα μέσα από τον φαινομενικό τρόμο, δείχνοντάς Του εμπιστοσύνη ότι δεν θα σε εγκαταλείψει και θα σε αφήσει εκεί. Διότι ο δικός Του σκοπός δεν είναι να σε τρομάξει, ενώ ο δικός σου είναι. Μπαίνεις σε έντονο πειρασμό να Το εγκαταλείψεις εκεί που βρίσκεται το εξωτερικό πεδίο του φόβου, αλλά Αυτό θα σε οδηγήσει με ασφάλεια μέσα από αυτό και ακόμα μακρύτερα πέρα από αυτό.

4. Ο κύκλος του φόβου βρίσκεται λίγο πιο κάτω από το επίπεδο που βλέπει το σώμα, και φαίνεται πως είναι ολόκληρη η βάση πάνω στην οποία βασίζεται ο κόσμος. Εδώ είναι όλες οι ψευδαισθήσεις, όλες οι παραμορφωμένες σκέψεις, όλες οι παρανοϊκές επιθέσεις, η οργή, η εκδίκηση και η προδοσία που φτιάχτηκαν για να κρατούν την ενοχή στην θέση της, έτσι ώστε ο κόσμος να μπορεί να προέλθει από αυτήν και να την κρατήσει κρυφή. Η σκιά της αναδύεται στην επιφάνεια, ούτως ώστε να κρατά τις πιο εξωτερικές εκδηλώσεις της στο σκοτάδι, και να φέρνει την απελπισία και την μοναξιά σε αυτόν για να τον κρατά δίχως χαρά. Εν τούτοις, η έντασή της είναι σκεπασμένη από βαριά καλύμματα, και κρατιέται χωριστά από αυτό για το οποίο φτιάχτηκε να κρύψει. Το σώμα δεν μπορεί να το δει αυτό, διότι το σώμα προέκυψε από αυτήν για να την προστατέψει, διατηρώντας την αόρατη. Τα μάτια του σώματος ποτέ δεν θα την κοιτάξουν. Όμως θα βλέπουν ό,τι τους υπαγορεύει.

5. Το σώμα θα παραμείνει ο αγγελιαφόρος της ενοχής, και θα ενεργεί σύμφωνα με τις οδηγίες της για όσο διάστημα εσύ πιστεύεις ότι η ενοχή είναι αληθινή. Διότι η πραγματικότητα της ενοχής είναι η ψευδαίσθηση που φαίνεται ότι το κάνει βαρύ και σκιερό, αδιαπέραστο, και πραγματικό θεμέλιο για το σύστημα σκέψης του εγώ. Η λεπτότητά του και η διαφάνεια του δεν είναι φανερές μέχρι να δεις το φως πίσω από αυτό. Και τότε θα το βλέπεις σαν ένα εύθραυστο πέπλο μπροστά στο φως.

6. Αυτό το φαινομενικά βαρύ εμπόδιο, αυτό το τεχνητό πάτωμα που μοιάζει σαν βράχος, είναι σαν μια στιβάδα χαμηλών σκοτεινών σύννεφων που φαίνεται σαν συμπαγής τοίχος μπροστά στον ήλιο. Η αδιαπέραστη εμφάνισή του είναι εξολοκλήρου μια ψευδαίσθηση. Υποχωρεί απαλά προς τις βουνοκορφές που υψώνονται πάνω από αυτόν, και δεν έχει καθόλου την δύναμη να εμποδίσει όποιον θελήσει να σκαρφαλώσει πάνω από αυτόν και να δει τον ήλιο. Δεν είναι αρκετά δυνατός ούτε για να σταματήσει την πτώση ενός κουμπιού, ούτε για να κρατήσει ένα πούπουλο. Τίποτα δεν μπορεί να στηριχτεί πάνω του, διότι δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση θεμελίου. Προσπάθησε να τον αγγίξεις και θα δεις πως εξαφανίζεται ∙ επιχείρησε να τον πιάσεις και θα δεις ότι τα χέρια σου δεν κρατούν τίποτα.

7. Όμως μέσα σε αυτή την νεφελώδη στιβάδα είναι εύκολο να δεις ένα ολόκληρο κόσμο να αναδύεται. Μια συμπαγή οροσειρά, μια λίμνη, μια πόλη, όλα αναδύονται μέσα στην φαντασία σου, και από τα σύννεφα οι αγγελιαφόροι της αντίληψής σου επιστρέφουν σε σένα, διαβεβαιώνοντας σε ότι όλα αυτά υπάρχουν. Φιγούρες σηκώνονται και περπατούν, πράξεις φαίνονται αληθινές, κι εμφανίζονται μορφές που εναλλάσσονται από την ομορφιά στην ασχήμια. Και μπρος πίσω πηγαίνουν, για όσο εσύ θέλεις να παίζεις το παιχνίδι της προσποίησης που παίζουν τα παιδιά. Όμως όσο καιρό και να το παίζεις, και άσχετα με το πόση φαντασία βάζεις σε αυτό, δεν το συγχέεις με τον κόσμο από κάτω, ούτε επιδιώκεις να τον κάνεις αληθινό.

8. Το ίδιο θα έπρεπε να είναι και με τα σκοτεινά σύννεφα της ενοχής, που δεν είναι ούτε πιο αδιαπέραστα ούτε πιο πραγματικά. Δεν θα πάθεις ούτε μια γρατζουνιά αν περάσεις μέσα από αυτά. Άφησε τον Οδηγό σου να σε διδάξει την αναληθή φύση τους καθώς θα σε οδηγεί να περνάς μέσα από αυτά, γιατί κάτω από αυτά υπάρχει ένας κόσμος φωτός όπου πάνω αυτά δεν ρίχνουν καμιά σκιά. Τις σκιές τους τις ρίχνουν πάνω στον κόσμο πέρα από αυτές, που βρίσκεται ακόμα μακριά από το φως. Όμως δεν μπορούν να ρίξουν την σκιά τους στον κόσμο του φωτός.

9. Αυτός ο κόσμος του φωτός, αυτός ο κύκλος της λαμπρότητας είναι ο αληθινός κόσμος, όπου η ενοχή συναντιέται με την συγχώρεση. Εδώ ο εξωτερικός κόσμος γίνεται ορατός εκ νέου, δίχως την σκιά της ενοχής επάνω του. Εδώ συγχωρείσαι, διότι εδώ έχεις συγχωρήσει τους πάντες. Εδώ είναι η νέα αντίληψη, όπου τα πάντα είναι φωτεινά και λάμπουν με αθωότητα, εξαγνισμένα στο ύδωρ της συγχώρεσης, και καθαρισμένα από κάθε κακιά σκέψη που έθεσες ποτέ πάνω της. Εδώ δεν υπάρχει καμιά επίθεση εναντίον του Υιού του Θεού, και είσαι καλοδεχούμενος. Εδώ είναι η αθωότητά σου, που περιμένει να σε σκεπάσει με την προστασία της, και να σε ετοιμάσει για το τελικό βήμα στο ταξίδι προς τα ένδον. Εδώ αφήνεις τα σκοτεινά και βαριά ενδύματα της ενοχής, και τα αντικαθιστάς ευγενικά με την αγνότητα και την αγάπη.

10. Όμως ούτε και η συγχώρεση δεν είναι το τέλος. Η συγχώρεση πραγματικά ομορφαίνει, αλλά δεν δημιουργεί. Είναι η πηγή της θεραπείας, αλλά είναι ο προάγγελος της αγάπης και όχι η Πηγή της. Εδώ οδηγείσαι, έτσι ώστε ο Θεός ο Ίδιος να μπορέσει να κάνει το τελικό βήμα ανεμπόδιστος, διότι εδώ τίποτα δεν παρεμβαίνει στην αγάπη, αφήνοντάς την να είναι ο εαυτός της. Ένα βήμα πιο πέρα από αυτό το ιερό μέρος της συγχώρεσης, ένα βήμα ακόμα πιο μέσα αλλά ένα που εσύ δεν μπορείς να κάνεις, σε μεταφέρει σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Εδώ είναι η Πηγή του φωτός ∙ τίποτα δεν γίνεται αντιληπτό ούτε συγχωρείται. Εδώ υπάρχει μόνο η γνώση.

11. Αυτά τα μαθήματα θα οδηγήσουν στην γνώση, αλλά η γνώση η ίδια εξακολουθεί να βρίσκεται πέρα από τις βλέψεις αυτών των μαθημάτων. Ούτε υπάρχει ανάγκη να προσπαθήσουμε να μιλήσουμε γι αυτό που παντοτινά βρίσκεται πέρα από τα λόγια. Χρειάζεται να θυμόμαστε μόνο ότι όποιος πετύχει τον αληθινό κόσμο, πέρα από τον οποίο η μάθηση δεν μπορεί να πάει, θα πάει πέρα από αυτόν αλλά με διαφορετικό τρόπο. Εκεί όπου τελειώνει η μάθηση εκεί αρχίζει ο Θεός, διότι η μάθηση τελειώνει μπροστά σε Αυτόν ο Οποίος είναι ολοκληρωμένος εκεί όπου αρχίζει, και όπου δεν υπάρχει τέλος. Η λειτουργία μας δεν είναι να παραμείνουμε σε κάτι που δεν μπορούμε να πετύχουμε. Υπάρχουν πολλά ακόμα να μάθουμε. Πρέπει να πετύχουμε την ετοιμότητα για την γνώση.

12. Η αγάπη δεν μαθαίνεται. Το νόημά της βρίσκεται μέσα στην ίδια. Και η μάθηση τελειώνει όταν έχεις αναγνωρίσει όλα όσα δεν είναι η αγάπη. Αυτή είναι η παρέμβαση ∙ αυτή χρειάζεται να καταργηθεί. Η αγάπη δεν μαθαίνεται, διότι δεν υπήρξε ποτέ στιγμή που να μην την γνώριζες. Η μάθηση είναι άχρηστη στην Παρουσία του Δημιουργού σου, του Οποίου η αναγνώριση προς εσένα και η δική σου προς Αυτόν υπερβαίνει τόσο πολύ όλη την μάθηση ώστε όλα όσα έμαθες είναι δίχως νόημα, εφόσον αντικαθίστανται μια για πάντα από την γνώση της αγάπης και το ένα της νόημα.

13. Η σχέση σου με τον αδελφό σου έχει ξεριζωθεί από τον κόσμο των σκιών, και ο ανίερος σκοπός της έχει μεταφερθεί με ασφάλεια μέσα από τα αναχώματα της ενοχής, έχει εξαγνιστεί με την συγχώρεση, και έχει τοποθετηθεί λαμπερός σταθερά ριζωμένος στον κόσμο του φωτός. Από εκεί σε καλεί να ακολουθήσεις την πορεία που πήρε, ανυψωμένος ψηλά πάνω από το σκοτάδι και απαλά τοποθετημένος μπροστά στις πύλες του Ουρανού. Η ιερή στιγμή κατά την οποία εσύ και ο αδελφός σου ενωθήκατε δεν είναι παρά ο προάγγελος της αγάπης, σταλμένος από πέρα από την συγχώρεση για να σας θυμίσει όλα όσα βρίσκονται πέρα από αυτήν. Εν τούτοις, πέρα από την συγχώρεση είναι που θα τα θυμηθείς όλα αυτά.

14. Και όταν θύμηση του Θεού έχει έρθει σε σένα μέσα στον ιερό τόπο της συγχώρεσης δεν θα θυμάσαι τίποτα άλλο, και η μνήμη θα είναι πλέον τόσο άχρηστη όσο η μάθηση, διότι ο μόνος σου σκοπός θα είναι να δημιουργείς. Εν τούτοις, αυτό δεν μπορείς να το γνωρίζεις μέχρι κάθε αντίληψη να έχει καθαριστεί και εξαγνιστεί, και τελικά απομακρυνθεί παντοτινά. Η συγχώρεση αφαιρεί μόνο το αναληθές, ανασηκώνοντας τις σκιές από τον κόσμο και μεταφέροντάς τον, ασφαλή και σίγουρο μέσα στην ευγένειά της, στον φωτεινό κόσμο της νέας και καθαρής αντίληψης. Εκεί είναι ο σκοπός σου τώρα. Και εκεί είναι που σε περιμένει η ειρήνη.