Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΜΠΟΔΙΟ (ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ) : Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ.


ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΜΠΟΔΙΟ (ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ) : Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ.

- Από το Κεφάλαιο 19, ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ, :The First Obstacle: The Desire to Get Rid of It -

1. Το πρώτο εμπόδιο από το οποίο πρέπει να περάσει η ειρήνη είναι η επιθυμία σου να απαλλαγείς από αυτήν. Διότι δεν μπορεί να επεκταθεί αν δεν την διαφυλάττεις. Εσύ είσαι το κέντρο από το οποίο ακτινοβολεί προς τα έξω, για να καλέσει τους άλλους μέσα. Εσύ είσαι το σπίτι της ∙ η γαλήνια κατοικία της από την οποία απλώνεται ευγενικά προς τα έξω, χωρίς ποτέ να σε εγκαταλείπει. Αν εσύ θέλησες να την αφήσεις άστεγη, πώς να μπορέσει να διαμείνει μέσα στον Υιό του Θεού; Αν είναι να απλωθεί σε όλη την δημιουργία, πρέπει να αρχίσει από σένα, και από σένα να φτάσει στον καθένα που καλεί, και να του φέρει ανάπαυση με το να ενωθεί μαζί σου.

2. Γιατί να θέλεις την ειρήνη άστεγη; Τι νομίζεις ότι πρέπει να αποβάλλει για να κατοικήσει μαζί σου; Ποιο φαίνεται να είναι το κόστος που είσαι τόσο απρόθυμος να πληρώσεις; Αυτό το μικρό εμπόδιο από άμμο στέκεται ανάμεσα σε σένα και στον αδελφό σου. Θέλεις να το ενισχύσεις τώρα; Δεν σου ζητείται να το αφήσεις να φύγει για τον εαυτό σου και μόνο. Ο Χριστός στο ζητά για τον Εαυτό Του. Αυτός θέλει να φέρει την ειρήνη στον καθένα, και πως μπορεί να το κάνει αυτό εκτός από μέσα από σένα; Θα άφηνες ένα μικρό σωρό άμμου, ένα τοίχο από χώμα, ένα μικροσκοπικό εμπόδιο, να σταθεί ανάμεσα στους αδελφούς σου και την σωτηρία; Και όμως, αυτό το μικρό απομεινάρι επίθεσης που περιθάλπεις ακόμα ενάντια στον αδελφό σου είναι το πρώτο που συναντά σε σένα η ειρήνη όταν προσπαθεί να προχωρήσει. Αυτός ο μικρός τοίχος μίσους επιμένει να αντιτίθεται στην Θέληση του Θεού, και να την κρατά περιορισμένη.

3. Ο σκοπός του Αγίου Πνεύματος αναπαύεται εν ειρήνη μέσα σου. Εν τούτοις, εσύ είσαι ακόμα απρόθυμος να τον αφήσεις να ενωθεί μαζί σου ολοκληρωτικά. Ακόμα αντιτίθεσαι στην Θέληση του Θεού, έστω και λίγο. Και αυτό το λίγο είναι ένα όριο που θέλεις να τοποθετήσεις πάνω στο όλον. Η Θέληση του Θεού είναι Μία, όχι πολλές. Δεν έχει καμιά αντίθετη, διότι δεν υπάρχει άλλη εκτός από αυτήν. Αυτό που ακόμα θέλεις να περιορίσεις εντός των μικρών συνόρων σου και να το κρατήσεις χωριστό από τον αδελφό σου φαίνεται ισχυρότερο από το σύμπαν, διότι θέλει να κρατήσει μακριά το σύμπαν και τον Δημιουργό του. Αυτός ο μικρός τοίχος θέλει να κρύψει τον σκοπό του Ουρανού, και να τον στερήσει από τον Ουρανό.

4. Θα ήθελες να εκδιώξεις την σωτηρία από τον δότη της σωτηρίας; Διότι αυτό έχεις γίνει. Η ειρήνη δεν θα μπορούσε να φύγει από σένα περισσότερο από όσο θα μπορούσε να φύγει από τον Θεό. Μην φοβάσαι αυτό το μικρό εμπόδιο. Δεν μπορεί να περιορίσει την Θέληση του Θεού. Η ειρήνη θα κυλήσει προσπερνώντας το, και θα ενωθεί μαζί σου δίχως καθυστέρηση. Η σωτηρία δεν μπορεί να μείνει μακριά σου. Είναι ο σκοπός σου. Δεν μπορείς να επιλέξεις κάτι άλλο εκτός από αυτόν. Δεν έχεις άλλον σκοπό ξέχωρο από του αδελφού σου, ούτε ξέχωρο από αυτόν που ζήτησες από το Άγιο Πνεύμα να μοιραστεί μαζί σου. Ο μικρός τοίχος θα πέσει τόσο ήσυχα κάτω από τις φτερούγες της ειρήνης. Διότι η ειρήνη θα στείλει τους αγγελιαφόρους της από σένα προς όλο τον κόσμο, και τα εμπόδια θα πέσουν μπροστά στον ερχομό τους τόσο εύκολα όπως θα υπερνικηθούν κι εκείνα που παρεμβάλλεις εσύ.

5. Δεν είναι πιο δύσκολο να ξεπεράσεις αυτόν τον κόσμο από το να υπερβείς τον μικρό σου τοίχο. Διότι μέσα στο θαύμα της ιερής σου σχέσης, δίχως αυτό το εμπόδιο, περιέχεται κάθε θαύμα. Δεν υπάρχει βαθμός δυσκολίας στα θαύματα, διότι είναι όλα το ίδιο. Το κάθε ένα είναι μια γλυκιά νίκη πάνω στην έλξη της ενοχής προς όφελος της έλξης της αγάπης. Πως μπορεί να μην το πετύχεις αυτό όποτε το αναλάβεις; Η ενοχή δεν μπορεί να υψώσει κανένα αληθινό εμπόδιο εναντίον της. Και όλα όσα φαίνονται ότι στέκονται ανάμεσα σε σένα και τον αδελφό σου πρέπει να πέσουν χάρη στην έκκληση στην οποία ανταποκρίθηκες. Από σένα που απάντησες, θα καλεί Αυτός που απάντησε σε σένα. Το σπίτι Του είναι μέσα στην ιερή σου σχέση. Μην επιχειρείς να σταθείς ανάμεσα σε Αυτόν και στον ιερό Του σκοπό, διότι είναι και δικός σου. Παρά άφησέ Τον να επεκτείνει ήσυχα το θαύμα της σχέσης σου στον καθένα που περιέχεται μέσα σε αυτή έτσι όπως δόθηκε.

6. Υπάρχει μια σιγαλιά στον Ουρανό, μια χαρούμενη προσδοκία, μια μικρή παύση χαράς σε αναγνώριση του τέλους του ταξιδιού. Διότι ο Ουρανός σε γνωρίζει καλά, όπως κι εσύ γνωρίζεις τον Ουρανό. Καμιά ψευδαίσθηση δεν στέκεται ανάμεσα σε σένα και στον αδελφό σου τώρα. Μην κοιτάζεις τον μικρό τοίχο των σκιών. Ο ήλιος έχει ανατείλει πάνω από αυτόν. Πως μπορεί μια σκιά να σου στερεί τον ήλιο; Ούτε μπορούν οι σκιές να σε κρατήσουν μακριά από το φως μέσα στο οποίο τελειώνουν οι ψευδαισθήσεις. Κάθε θαύμα δεν είναι παρά το τέλος μιας ψευδαίσθησης. Αυτό ήταν το ταξίδι ∙ αυτό και το τέλος του. Και όλες οι ψευδαισθήσεις πρέπει να τελειώσουν μέσα στον στόχο της αλήθειας τον οποίον δέχτηκες.

7. Η μικρή παρανοϊκή ευχή να απαλλαγείς από Αυτόν που προσκάλεσες να εισέλθει και να τον εκδιώξεις πρέπει να σου προκαλεί σύγκρουση. Καθώς κοιτάς τον κόσμο, αυτή η μικρή ευχή, ξεριζωμένη και περιπλανώμενη άσκοπα, μπορεί να προσγειωθεί και να καθίσει για λίγο κάπου, διότι πλέον δεν έχει κανένα σκοπό. Πριν εισέλθει το Άγιο Πνεύμα για να κατοικήσει μαζί σου φαινόταν πως είχε ισχυρό σκοπό ∙ την παγιωμένη και αμετάβλητη αφοσίωση στην αμαρτία και τα αποτελέσματά της. Τώρα είναι άσκοπη, περιπλανιέται μάταια, μην προκαλώντας τίποτα περισσότερο από σύντομες διακοπές στην έκκληση της αγάπης.

8. Αυτή η ευχή η ελαφριά σαν πούπουλο, αυτή η μικροσκοπική ψευδαίσθηση, αυτή το τιποτένιο υπόλειμμα της πίστης στην αμαρτία, είναι όλο κι όλο αυτό που παραμένει από όλο αυτό που κάποτε φαινόταν πως ήταν ο κόσμος. Δεν είναι πια ένα αμείλικτο εμπόδιο προς την ειρήνη. Η άσκοπη περιπλάνησή του κάνει τα αποτελέσματά του να φαίνονται πιο αλλοπρόσαλλα και απρόβλεπτα από ό,τι πριν. Όμως, τι θα μπορούσε να είναι πιο ασταθές από ένα αυστηρά οργανωμένο σύστημα αυταπατών; Η φαινομενική του σταθερότητα είναι η διαβρωτική αδυναμία του, η οποία επεκτείνεται στο καθετί. Η αστάθεια που προκαλεί αυτό το μικρό απομεινάρι απλά καταδεικνύει τα περιορισμένα αποτελέσματά του.

9. Πόσο ισχυρό μπορεί να είναι ένα μικρό πούπουλο μπροστά στις μεγάλες φτερούγες της αλήθειας; Μπορεί να αντιτεθεί στην πτήση του αετού, ή να εμποδίσει την προέλαση του καλοκαιριού; Μπορεί να παρέμβει στα αποτελέσματα που έχει το καλοκαίρι πάνω σε έναν κήπο σκεπασμένο από χιόνι; Δες πόσο γρήγορα ανασηκώνεται αυτό το μικρό καπρίτσιο και μεταφέρεται μακριά, για να μην ξαναγυρίσει ποτέ, ώστε να το αποχωριστείς με χαρά, χωρίς να το μετανιώσεις καθόλου. Διότι από μόνο του δεν είναι τίποτα, και δεν σήμαινε τίποτα ακόμα και όταν είχες μεγαλύτερη πίστη στην προστασία του. Δεν προτιμάς να χαιρετίσεις τον καλοκαιρινό ήλιο από το να καρφώνεις το βλέμμα σου πάνω σε μια χιονονιφάδα που εξαφανίζεται, και να τρέμεις στην ανάμνηση του χειμερινού ψύχους;

Η Έλξη της Ενοχής

10. Η έλξη της ενοχής προκαλεί τον φόβο για την αγάπη, διότι η αγάπη ποτέ δεν θα κοίταζε καθόλου την ενοχή. Είναι η φύση της αγάπης να κοιτάζει μόνο την αλήθεια, διότι εκεί βλέπει την εαυτό της, με τον οποίο θέλει να ενωθεί με ιερή ένωση και ολοκλήρωση. Όπως η αγάπη κοιτάζει πέρα από τον φόβο, έτσι και ο φόβος δεν πρέπει να βλέπει την αγάπη. Διότι η αγάπη περιέχει το τέλος της ενοχής, τόσο σίγουρα όσο ο φόβος εξαρτάται από αυτήν. Η αγάπη ελκύεται μόνο από την αγάπη. Παραβλέποντας ολοκληρωτικά την ενοχή, δεν βλέπει καθόλου φόβο. Όντας εξολοκλήρου χωρίς επίθεση, δεν θα μπορούσε να φοβάται. Ο φόβος ελκύεται προς αυτό που η αγάπη δεν βλέπει, και το κάθε ένα από αυτά πιστεύει πως δεν υπάρχει αυτό που κοιτάζει το άλλο. Ο φόβος κοιτάζει την ενοχή ακριβώς με την ίδια αφοσίωση που η αγάπη κοιτάζει τον εαυτό της. Και ο φόβος και η αγάπη έχουν τους αγγελιαφόρους που στέλνουν μπροστά τους, και που επιστρέφουν με μηνύματα γραμμένα στην γλώσσα που ζήτησαν.

11. Οι αγγελιαφόροι της αγάπης στέλλονται ευγενικά, με μηνύματα αγάπης και πραότητας. Οι αγγελιαφόροι του φόβου έχουν ρητές εντολές να αναζητήσουν την ενοχή, και να περιθάλψουν κάθε κομματάκι κακού και αμαρτίας που θα βρουν, μην χάνοντας ούτε ένα κομματάκι πόνου και θανάτου, αφήνοντάς τα με σεβασμό μπροστά στον κύριο και αφέντη τους. Η αντίληψη δεν μπορεί να υπακούει δύο αφέντες, που ο καθένας τους ζητά μηνύματα με διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικές γλώσσες. Αυτό που τροφοδοτεί ο φόβος, η αγάπη το παραβλέπει. Αυτό που απαιτεί ο φόβος, η αγάπη δεν μπορεί ούτε καν να το δει. Η άγρια έλξη που ασκεί η ενοχή στον φόβο είναι εντελώς απούσα από την ευγενική αντίληψη της αγάπης. Αυτό που θέλει να βλέπει η αγάπη δεν έχει νόημα για τον φόβο, και του είναι εντελώς αόρατο.

12. Οι σχέσεις σε αυτό τον κόσμο είναι το αποτέλεσμα του πως βλέπεις τον κόσμο. Και αυτό εξαρτάται από το ποιο συναίσθημα κλήθηκε για να στείλει τους αγγελιαφόρους του να κοιτάξουν, και να επιστρέψουν αναφέροντας το τι είδαν. Οι αγγελιαφόροι του φόβου εκπαιδεύονται μέσω του τρόμου, και τρέμουν όταν ο αφέντης τους, τους καλεί να τον υπηρετήσουν. Διότι ο φόβος είναι ανελέητος ακόμα και στους φίλους του. Οι αγγελιαφόροι του φεύγουν σαν ένοχοι στα κλεφτά αναζητώντας λιμασμένα την ενοχή, διότι ο αφέντης τους, τους κρατά στο κρύο και στην πείνα και τους επιτρέπει να εκτονωθούν με εμπάθεια, επιτρέποντάς τους να πανηγυρίζουν μόνο με τα λάφυρα που του φέρνουν. Ούτε ένα μικρό ψήγμα ενοχής δεν ξεφεύγει από τα πεινασμένα μάτια τους. Και στην βάναυση αναζήτηση τους για αμαρτία ορμούν εναντίον κάθε ζωντανού πλάσματος που βλέπουν, και το μεταφέρουν με κραυγές στον αφέντη τους, για να το κατασπαράξει.

13. Μην στέλνεις τέτοιους βάναυσους αγγελιαφόρους στον κόσμο, που να πανηγυρίζουν κατασπαράσσοντας την πραγματικότητα. Διότι θα σου φέρνουν μηνύματα σάρκας και αίματος. Αυτοί έχουν διδαχτεί να αναζητούν το φθαρτό, και να επιστρέφουν με αγκίστρια γεμάτα με σαπισμένα πράγματα. Γι αυτούς αυτά τα πράγματα είναι όμορφα, διότι τους φαίνεται πως έτσι κατευνάζουν τις άγριες σουβλιές της πείνας. Διότι είναι έξαλλοι από τον πόνο του φόβου, και θα ήθελαν να αποφύγουν την τιμωρία αυτού που τους στέλνει προσφέροντάς του ό,τι αγαπούν.

14. Το Άγιο Πνεύμα σου έχει δώσει τους αγγελιαφόρους της αγάπης για να τους στείλεις στην θέση εκείνων που εκπαίδευσες μέσω του φόβου. Αυτοί είναι τόσο πρόθυμοι να σου επιστρέψουν αυτό που αγαπούν όσο είναι και οι άλλοι. Αν στείλεις αυτούς, αυτοί θα βλέπουν μόνο το άμεμπτο και το ωραίο , το ευγενικό και το καλό. Θα είναι τόσο προσεχτικοί όσο να μην τους ξεφύγει ούτε η παραμικρή ευσπλαχνική πράξη, ούτε η πιο μικρή έκφραση συγχώρεσης, και η πιο μικρή ανάσα αγάπης. Και θα επιστρέψουν με όλα τα χαρούμενα πράγματα που βρήκαν, για να τα μοιραστούν μαζί σου με αγάπη. Μην τους φοβάσαι. Σου προσφέρουν την σωτηρία. Δικά τους είναι τα μηνύματα ασφάλειας, διότι θεωρούν τον κόσμο καλό.

15. Αν στέλνεις μόνο τους αγγελιαφόρους που σου δίνει το Άγιο Πνεύμα, μην θέλοντας άλλα μηνύματα εκτός από τα δικά τους, δεν θα βλέπεις πια τον φόβο. Ο κόσμος θα μεταμορφωθεί μπροστά στα μάτια σου, καθαρισμένος από κάθε ενοχή με το ανάλαφρο χάδι της ομορφιάς. Ο κόσμος δεν θα περιέχει κανένα φόβο που να έθεσες επάνω του. Και δεν θα βλέπεις τον φόβο σε κανέναν στον οποίον έστειλες τους αγγελιαφόρους της αγάπης να τον αφαιρέσουν. Το Άγιο Πνεύμα σου έχει δώσει τους αγγελιαφόρους Του να τους στείλεις στον αδελφό σου και να επιστρέψουν σε σένα με αυτό που βλέπει η αγάπη. Σου έχουν δοθεί για να αντικαταστήσουν τα πεινασμένα σκυλιά του φόβου που έστειλες εσύ. Και αυτοί προχωρούν για να σηματοδοτήσουν το τέλος του φόβου.

16. Και η αγάπη θέλει να στήσει μια γιορτή μπροστά σου, πάνω σε μια τράπεζα καλυμμένη με ένα άσπιλο τραπεζομάντιλο, στρωμένη σε έναν ήσυχο κήπο όπου ποτέ κανένας ήχος δεν ακούγεται εκτός από τραγούδια και ένας απαλός ψίθυρος. Αυτή είναι μια γιορτή που τιμά την ιερή σου σχέση, και στην οποία ο καθένας είναι καλοδεχούμενος ως επίτμος καλεσμένος. Και σε μια ιερή στιγμή η χάρις λέγεται από όλους μαζί, καθώς ενώνονται με ευγένεια μπροστά στην τράπεζα της κοινωνίας. Κι εγώ θα ενωθώ μαζί σας εκεί, έτσι όπως σας το υποσχέθηκα πριν από καιρό και σας το υπόσχομαι ακόμα. Διότι στην νέα σου σχέση είμαι καλοδεχούμενος. Κι όπου είμαι καλοδεχούμενος, βρίσκομαι εκεί.

17 Γίνομαι καλοδεχούμενος στην κατάσταση χάριτος, που σημαίνει ότι επιτέλους με έχεις συγχωρέσει. Διότι έγινα το σύμβολο της αμαρτίας σου, κι έτσι έπρεπε να πεθάνω στην θέση σου. Για το εγώ αμαρτία σημαίνει θάνατος, κι έτσι η επανόρθωση επιτυγχάνεται μέσω του φόνου. Η σωτηρία βλέπεται ως ένας τρόπος με τον οποίο ο Υιός του Θεού σκοτώνεται αντί για σένα. Όμως, θα σου προσέφερα το σώμα μου, σε σένα που αγαπώ, γνωρίζοντας την μικρότητά του; Ή θα δίδασκα ότι τα σώματα δεν μπορούν να μας κρατήσουν χώρια; Το δικό μου σώμα δεν είχε μεγαλύτερη αξία από το δικό σου ∙ ούτε ήταν καλύτερο μέσον για επικοινωνία της σωτηρίας, αλλά όχι η Πηγή της. Κανένας δεν μπορεί να πεθάνει για κανέναν, και ο θάνατος δεν μπορεί να επανορθώσει για την αμαρτία. Αλλά μπορείς να ζεις για να δείχνεις ότι δεν είναι αληθινός. Το σώμα όντως εμφανίζεται ως σύμβολο της αμαρτίας ενώσω πιστεύεις ότι μπορεί να σου δώσει αυτό που θέλεις. Όσο πιστεύεις ότι μπορεί να σου δώσει ευχαρίστηση, θα πιστεύεις και ότι μπορεί να σου φέρει πόνο. Το να νομίζεις ότι θα μπορούσες να είσαι ικανοποιημένος και χαρούμενος με τόσα λίγα σημαίνει ότι βλάπτεις τον εαυτό σου, και το να περιορίζεις την ευτυχία που θα μπορούσες να έχεις καλεί τον πόνο να συμπληρώσει τα φτωχικά σου αποθέματα και να ολοκληρώσει την ζωή σου. Αυτή είναι η ολοκλήρωση έτσι όπως την βλέπει το εγώ. Διότι η ενοχή τρυπώνει εκεί όπου η ευτυχία έχει απομακρυνθεί, και την αντικαθιστά. Η κοινωνία είναι ένα άλλο είδος ολοκλήρωσης, το οποίο πηγαίνει πέρα από την ενοχή, διότι πηγαίνει πέρα από το σώμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...