Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΜΠΟΔΙΟ: Η ΕΛΞΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ



- Από το Κεφάλαιο 19, C. The Third Obstacle: The Attraction of Death -
1. Σε σένα και τον αδελφό σου, στων οποίων την ιδιαίτερη σχέση εισήλθε το Άγιο Πνεύμα, σας δίδεται να απελευθερώνετε και να απελευθερωθείτε από την αφοσίωση στον θάνατο. Διότι σας προσφέρθηκε, και δεχτήκατε. Όμως πρέπει να μάθετε κι άλλα γι αυτή την παράξενη αφοσίωση, διότι αυτή περιέχει το τρίτο εμπόδιο το οποίο πρέπει να προσπεράσει η ειρήνη. Κανένας δεν μπορεί να πεθάνει εκτός κι αν επιλέξει τον θάνατο. Αυτό που φαινομενικά είναι ο φόβος για τον θάνατο στην πραγματικότητα είναι το θέλγητρό του. Και η ενοχή επίσης, προκαλεί φόβο και είναι τρομακτική. Εν τούτοις, δεν θα μπορούσε να έχει καμία απολύτως δύναμη παρά μόνο σε κείνους που ελκύονται σε αυτήν και την αναζητούν. Το ίδιο συμβαίνει και με τον θάνατο. Φτιαγμένος από το εγώ, η σκοτεινή του σκιά πέφτει πάνω σε όλα τα ζωντανά πράγματα, διότι το εγώ είναι ο «εχθρός» της ζωής.
2. Εν τούτοις, μια σκιά δεν μπορεί να σκοτώνει. Τι είναι μια σκιά για τους ζωντανούς; Απλά την προσπερνούν και αυτή χάνεται. Αλλά τι γίνεται με κείνους που είναι αφοσιωμένοι στο να μην ζουν ∙ τους μαυροντυμένους «αμαρτωλούς», την πένθιμη χορωδία του εγώ, που αγωνίζονται τόσο σκληρά να ξεφύγουν από την ζωή, σέρνοντας τις αλυσίδες τους και βηματίζοντας στην αργή πομπή που τιμά τον μακάβριο αφέντη τους, τον κύριο του θανάτου; Άγγιξε οποιονδήποτε από αυτούς με το απαλό χέρι της συγχώρεσης, και δες τις αλυσίδες του να πέφτουν, μαζί με τις δικές σου. Δες τον πως πετάει το μαύρο ένδυμα που φορούσε στην κηδεία του, και άκουσέ τον πώς γελάει με τον θάνατο. Από την ποινή που θέλησε να του επιβάλλει η αμαρτία μπορεί να ξεφύγει μέσω της δικής σου συγχώρεσης. Αυτή δεν είναι αλαζονεία. Είναι η Θέληση του Θεού. Τι είναι αδύνατο για σένα που διάλεξες την Θέλησή Του για δική σου; Τι είναι ο θάνατος για σένα; Η αφοσίωσή σου δεν είναι προς τον θάνατο, ούτε προς τον αφέντη του. Όταν δέχτηκες τον σκοπό του Αγίου Πνεύματος στην θέση του σκοπού του εγώ αποκήρυξες τον θάνατο, ανταλλάσσοντάς τον με την ζωή. Γνωρίζουμε ότι μια ιδέα δεν αφήνει την πηγή της. Και ο θάνατος είναι το αποτέλεσμα της σκέψης που ονομάζουμε εγώ, τόσο σίγουρα όσο η ζωή είναι το αποτέλεσμα της Σκέψης του Θεού.
Το Άφθαρτο Σώμα.
3. Από το εγώ προήλθε η αμαρτία, η ενοχή και ο θάνατος, σε αντίθεση με την ζωή και την αθωότητα, και την Θέληση του Θεού του Ίδιου. Πού μπορεί να βρίσκεται μια τέτοια αντίθεση εκτός από τον αρρωστημένο νου των παραφρόνων, των αφοσιωμένων στην τρέλα και εναντιωμένων στην ειρήνη του Ουρανού; Ένα πράγμα είναι σίγουρο ∙ ο Θεός, ο Οποίος δεν δημιούργησε ούτε την αμαρτία ούτε τον θάνατο, κι Αυτός δεν βούλεται να δεσμεύεσαι από αυτά. Αυτός δεν γνωρίζει ούτε την αμαρτία ούτε τα αποτελέσματά της. Οι σαβανωμένες φιγούρες στην πομπή της κηδείας δεν βηματίζουν προς τιμήν του Δημιουργού τους, του Οποίου η Θέληση είναι να ζήσουν. Δεν ακολουθούν την Θέλησή Του ∙ αντιτίθενται σε αυτή.
4. Και τι είναι το σώμα με το μαύρο σάβανο που θέλουν να θάψουν; Ένα σώμα που αφιέρωσαν στον θάνατο, ένα σύμβολο της φθοράς, μία θυσία στην αμαρτία, που προσφέρεται στην αμαρτία για να τραφεί και να κρατηθεί ζωντανή ∙ ένα σύμβολο καταδικασμένο από τον κατασκευαστή του και που θρηνείται από κάθε πενθούντα που το βλέπει ως εαυτό του. Εσύ που πιστεύεις ότι έχεις καταδικάσει τον Υιό του Θεού σε αυτό είσαι αλαζόνας. Αλλά εσύ που θέλεις να τον απελευθερώσεις τιμάς την Θέληση του Δημιουργού του. Η αλαζονεία της αμαρτίας, η περηφάνια της ενοχής, το πένθος του διαχωρισμού, όλα είναι μέρος την αφοσίωσής σου στον θάνατο που δεν την αναγνωρίζεις. Το λαμπύρισμα της ενοχής που έθεσες πάνω στο σώμα θέλει να το σκοτώσει. Διότι ό,τι αγαπά το εγώ, το σκοτώνει για να το υπακούει. Διότι αυτό που δεν το υπακούει, δεν μπορεί να το σκοτώσει.
5. Έχεις άλλη μία αφοσίωση που θέλει να κρατήσει το σώμα άφθαρτο και τέλειο για όσο είναι χρήσιμο για τον ιερό του σκοπό. Το σώμα δεν πεθαίνει όπως δεν μπορεί να αισθάνεται. Δεν κάνει τίποτα. Από μόνο του δεν είναι ούτε φθαρτό ούτε άφθαρτο. Δεν είναι τίποτα. Είναι το αποτέλεσμα μιας μικροσκοπικής, τρελής ιδέας φθοράς που μπορεί να διορθωθεί. Διότι ο Θεός έχει απαντήσει σε αυτή την παρανοϊκή ιδέα με την Δική Του ∙ μια Απάντηση που δεν Τον εγκατέλειψε, κι επομένως φέρνει τον Δημιουργό στην επίγνωση κάθε νου που άκουσε την Απάντησή Του και Την δέχτηκε.
6. Εσύ που είσαι αφοσιωμένος στο άφθαρτο, σου έχει δοθεί μέσω της αποδοχής σου, η δύναμη να απελευθερώνεις από την φθορά. Τι καλύτερος τρόπος υπάρχει να διδάξεις την πρώτη και βασική αρχή σε μαθήματα θαυμάτων από το να σου δείξουμε ότι αυτή που φαίνεται πως είναι η δυσκολότερη μπορεί να επιτευχθεί πρώτη; Το σώμα δεν μπορεί παρά να υπηρετεί τον σκοπό σου. Έτσι όπως το κοιτάζεις, έτσι θα φαίνεται πως είναι. Ο θάνατος, αν ήταν αληθινός, θα ήταν η τελική και ολοκληρωτική διακοπή της επικοινωνίας, η οποία είναι ο στόχος του εγώ.
7. Εκείνοι που φοβούνται τον θάνατο δεν βλέπουν πόσο συχνά και πόσο ηχηρά τον φωνάζουν, και τον καλούν να τους σώσει από την επικοινωνία. Διότι ο θάνατος θεωρείται ασφάλεια, ο σπουδαίος σκοτεινός σωτήρας από το φως της αλήθειας, η απάντηση στην Απάντηση, ο σιγαστήρας της Φωνής που μιλά εκ μέρους του Θεού. Όμως η υποχώρηση προς τον θάνατο δεν είναι το τέλος της σύγκρουσης. Μόνο η Απάντηση του Θεού είναι το τέλος της σύγκρουσης. Το εμπόδιο της φαινομενικής σου αγάπης για τον θάνατο το οποίο πρέπει να προσπεράσει η ειρήνη φαίνεται πως είναι πολύ μεγάλο. Διότι μέσα σε αυτό βρίσκονται κρυμμένα όλα τα μυστικά του εγώ, όλες οι παράξενες τεχνικές του για την εξαπάτηση, όλες οι αρρωστημένες ιδέες του και οι παράδοξες φαντασιώσεις του. Εδώ είναι το ύστατο τέλος της ένωσης, ο θρίαμβος της κατασκευής του εγώ πάνω στην δημιουργία, η νίκη του θανάτου πάνω στην Ίδια την Ζωή.
8. Κάτω από τις παρυφές του παραμορφωμένου κόσμου του το εγώ θα ήθελε να τοποθετήσει τον Υιό του Θεού, σφαγιασμένο σύμφωνά με τις προσταγές του, αποδεικνύοντας με την φθορά του ότι ο Θεός ο Ίδιος είναι ανίσχυρος μπροστά στην δύναμη του εγώ, ανίκανος να προστατέψει την ζωή που δημιούργησε ενάντια στην άγρια επιθυμία του εγώ να σκοτώνει. Αδελφέ μου, παιδί του Πατέρα μας, αυτό είναι ένα όνειρο θανάτου. Δεν υπάρχει καμιά κηδεία, ούτε σκοτεινοί βωμοί, ούτε μακάβριες εντολές ούτε παραμορφωμένες τελετουργίες καταδίκης στις οποίες να σε οδηγεί το σώμα. Μην ζητάς να απελευθερωθείς από αυτό. Παρά ελευθέρωσέ το από τις ανελέητες και αμείλικτες εντολές που του έδωσες, και συγχώρεσε το γι αυτό που το διέταξες να κάνει. Αποθεώνοντάς το του έδωσες την εντολή να πεθάνει, διότι μόνο ο θάνατος θα μπορούσε να κατακτήσει την ζωή. Και τι άλλο από την παραφροσύνη θα μπορούσε να κοιτάζει την ήττα του Θεού, και να νομίζει ότι είναι αληθινή;
9. Ο φόβος του θανάτου θα φύγει καθώς το θέλγητρο του θα υποχωρήσει μπροστά στην αληθινή έλξη της αγάπης. Το τέλος της αμαρτίας, που περιθάλπεται ήσυχα μέσα στην ασφάλεια της σχέσης σου, προστατευμένο από την ένωσή σου με τον αδελφό σου, και έτοιμο να αναπτυχτεί σε μια ισχυρή δύναμη υπέρ του Θεού πλησιάζει. Τα πρώτα βήματα της σωτηρίας φρουρούνται προσεκτικά από την αγάπη, φυλάσσονται από κάθε σκέψη που θα ήθελε να τους επιτεθεί, και ετοιμάζονται για να εκπληρώσουν το ισχυρό έργο για το οποίο σου δόθηκε. Τον νεογέννητο σκοπό σου τον φροντίζουν άγγελοι, τον περιθάλπει το Άγιο Πνεύμα και τον προστατεύει ο Θεός ο Ίδιος. Δεν χρειάζεται την δική σου προστασία ∙ είναι δικός σου. Διότι είναι αθάνατος, και μέσα σε αυτόν βρίσκεται το τέλος του θανάτου.
10. Ποιος κίνδυνος μπορεί να προσβάλλει τον απόλυτα αθώο; Τι μπορεί να του επιτεθεί; Τι φόβος μπορεί να εισέλθει να ενοχλήσει την γαλήνη της αθωότητας; Αυτό που σου έχει δοθεί, ακόμα και στην βρεφική του ηλικία, είναι σε πλήρη επικοινωνία με τον Θεό και με σένα. Μέσα στα μικρά του χέρια κρατά, με τέλεια ασφάλεια, κάθε θαύμα που θα κάνεις, και σου προσφέρεται. Το θαύμα της ζωής είναι άχρονο, γεννημένο μέσα στον χρόνο αλλά καλλιεργημένο στην αιωνιότητα. Κοίταξε αυτό το βρέφος, στο οποίο έδωσες ένα χώρο ανάπαυσης με την συγχώρεση του αδελφού σου, και δες σε αυτό την Θέληση του Θεού. Εδώ ξαναγεννιέται το μωρό της Βηθλεέμ. Και ο καθένας που του δίνει καταφύγιο θα τον ακολουθεί, όχι προς τον σταυρό, αλλά προς την ανάσταση και την ζωή.
11. Όταν κάτι σου φαίνεται ως πηγή φόβου, όταν κάποια κατάσταση σου προκαλεί τρόμο και κάνει το σώμα σου να τρέμει και τον κρύο ιδρώτα του φόβου να κυλά, θυμήσου ότι αυτό γίνεται πάντα για έναν λόγο ∙ το εγώ το έχει αντιληφθεί σαν σύμβολο φόβου, σημάδι αμαρτίας και θανάτου. Θυμήσου, τότε, ότι κανένα σημάδι ούτε σύμβολο δεν θα πρέπει να συγχέεται με την πηγή, διότι αυτά πρέπει να αντιπροσωπεύουν κάτι άλλο εκτός από τον εαυτό τους. Το νόημά τους δεν πρέπει να βρίσκεται μέσα σε αυτά, αλλά πρέπει να αναζητηθεί σε αυτό που αντιπροσωπεύουν. Άρα μπορεί να σημαίνουν τα πάντα ή τίποτα, ανάλογα με την αλήθεια ή το ψεύδος της ιδέας που αντανακλούν. Εφόσον αντιμετωπίζεις μια τέτοια αβεβαιότητα νοήματος, μην το κρίνεις. Θυμήσου την ιερή Παρουσία του Ενός που σου έχει δοθεί για να είναι η Πηγή της κρίσης. Δώσε το σε Αυτόν να κρίνει για λογαριασμό σου, και πες:
Πάρε αυτό από μένα και κοίταξέ το, κρίνοντάς το για λογαριασμό μου. Ας μην το βλέπω ως σημάδι αμαρτίας και θανάτου, ούτε να το χρησιμοποιήσω για την καταστροφή. Δίδαξέ με πώς να μην το κάνω εμπόδιο προς την ειρήνη, παρά να αφήσω Εσένα να το χρησιμοποιήσεις για λογαριασμό μου, για να διευκολύνεις τον ερχομό της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...