Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ


Η ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ

- Από το Κεφάλαιο 21, II. THE RESPONSIBILITY FOR SIGHT -

1. Έχουμε πει επανειλημμένα το πόσα λίγα σου ζητούνται για να μάθεις αυτά τα μαθήματα. Είναι η ίδια μικρή προθυμία που χρειάζεσαι για να αφήσεις ολόκληρη την σχέση σου να μεταμορφωθεί σε χαρά ∙ το μικρό δώρο που προσφέρεις στο Άγιο Πνεύμα για το οποίο Αυτό σου δίνει τα πάντα ∙ τα πολύ λίγα πάνω στα οποία βασίζεται η σωτηρία ∙ η μικρή αλλαγή του νου με την οποία η σταύρωση μεταμορφώνεται σε ανάσταση. Και όντας αλήθεια, είναι τόσο απλό ώστε δεν μπορεί να μην γίνει απόλυτα κατανοητό. Απορριπτέο ναι, αλλά όχι διφορούμενο. Και αν επιλέξεις ενάντια σε αυτό τώρα δεν θα είναι επειδή είναι θολό, αλλά μάλλον επειδή αυτό το μικρό κόστος φάνηκε , κατά την κρίση σου, πως είναι πολύ μεγάλο για να το πληρώσεις για την ειρήνη.

2. Αυτό είναι το μόνο πράγμα που χρειάζεται να κάνεις για την αληθινή όραση, την ευτυχία, την απελευθέρωση από τον πόνο και την ολοκληρωτική διαφυγή από την αμαρτία, για να σου δοθούν όλα αυτά. Πες μόνο αυτό, αλλά να το εννοείς χωρίς επιφυλάξεις, διότι εδώ βρίσκεται η δύναμη της σωτηρίας:

Είμαι υπεύθυνος για ό,τι βλέπω.

Επιλέγω τα συναισθήματα που βιώνω, και αποφασίζω για τον στόχο που θέλω να πετύχω.

Και όλα όσα φαίνεται ότι μου συμβαίνουν τα ζητώ, και λαμβάνω έτσι όπως τα ζήτησα.

Μην πλανάσαι άλλο ότι είσαι αβοήθητος μπροστά σε αυτό που σου συμβαίνει. Αναγνώρισε μόνο ότι έκανες λάθος, και όλα τα αποτελέσματα των σφαλμάτων σου θα εξαφανιστούν.

3. Είναι αδύνατον ο Υιός του Θεού να οδηγείται απλά από γεγονότα έξω από αυτόν. Είναι αδύνατον τα συμβάντα που έρχονται σε αυτόν να μην ήταν επιλογή του. Η δύναμη της απόφασής του είναι ο καθοριστικός παράγοντας κάθε κατάστασης στην οποία φαίνεται πως βρίσκεσαι είτε κατά κακή είτε κατά καλή σου τύχη. Κανένα ατυχές ή τυχερό γεγονός δεν είναι δυνατόν εντός του σύμπαντος έτσι όπως το δημιούργησε ο Θεός, έξω από το οποίο δεν υπάρχει τίποτα. Όταν υποφέρεις έχεις αποφασίσει ότι η αμαρτία ήταν ο στόχος σου. Όταν είσαι ευτυχισμένος, έδωσες την δύναμη της απόφασης σε Αυτόν που αποφασίζει υπέρ του Θεού για λογαριασμό σου. Αυτό είναι το μικρό δώρο που προσφέρεις στο Άγιο Πνεύμα, και ακόμα και αυτό, το Άγιο Πνεύμα σου το δίνει για να το προσφέρεις στον εαυτό σου. Διότι με αυτό το δώρο σου δίδεται η δύναμη να απελευθερώσεις τον σωτήρα σου, έτσι ώστε να μπορέσει να δώσει την σωτηρία σε σένα.

4. Μην ενοχλείσαι λοιπόν γι αυτή την μικρή προσφορά. Αν αρνηθείς να την δώσεις, τότε θα κρατήσεις τον κόσμο έτσι όπως τον βλέπεις τώρα. Αν την προσφέρεις, τότε όλα όσα βλέπεις θα πάνε μαζί της. Ποτέ δεν δόθηκαν τόσα πολλά για τόσο μικρό αντάλλαγμα. Αυτή η ανταλλαγή επιτυγχάνεται και διασφαλίζεται κατά την ιερή στιγμή. Εδώ ο κόσμος που δεν θέλεις οδηγείται σε αυτόν που θέλεις. Κι εδώ ο κόσμος που θέλεις σου δίδεται επειδή τον θέλεις. Όμως, για να γίνει αυτό, πρέπει πρώτα να αναγνωριστεί η δύναμη της επιθυμίας σου. Πρέπει να δεχτείς την δύναμή της, και όχι την αδυναμία της. Πρέπει να αντιληφθείς ότι αυτό που είναι αρκετά ισχυρό για να φτιάξει έναν κόσμο μπορεί και να τον αφήσει να φύγει, και μπορεί να δεχτεί διόρθωση αν είναι πρόθυμο να δει ότι έσφαλλε.

5. Ο κόσμος που βλέπεις δεν είναι παρά ένας αβάσιμος μάρτυρας που επιβεβαιώνει ότι είχες δίκιο. Αυτός ο μάρτυρας είναι παράφρων. Εσύ τον εκπαίδευσες ως προς το ποια θα είναι η μαρτυρία του, και όπως σου της επέστρεφε, εσύ άκουγες και έπειθες τον εαυτό σου ότι αυτό που έβλεπες ήταν αλήθεια. Εσύ το έκανες αυτό στον εαυτό σου. Δες αυτό μόνο, και θα δεις επίσης το πόσο κυκλική είναι η αιτιολογία πάνω στην οποία βασίζεται η «όρασή» σου. Δεν σου δόθηκε αυτό. Αυτό ήταν το δικό σου δώρο προς τον εαυτό σου και τον αδελφό σου. Να είσαι, λοιπόν, πρόθυμος να επιτρέψεις να αφαιρεθεί από αυτόν και να αντικατασταθεί από την αλήθεια. Και καθώς θα βλέπεις την αλλαγή σε αυτόν, θα σου δοθεί να την δεις και στον εαυτό σου.

6. Ίσως δεν καταλαβαίνεις την ανάγκη να κάνεις αυτή την μικρή προσφορά. Τότε, Κοίταξε από πιο κοντά αυτό που είναι. Και, πολύ απλά, δες σε αυτήν όλη την ανταλλαγή του διαχωρισμού από την σωτηρία. Το μόνο που είναι το εγώ, είναι μια ιδέα ότι είναι δυνατόν ότι θα μπορούσαν κάποια πράγματα να συμβούν στον Υιό του Θεού δίχως την θέλησή του ∙ κι επομένως χωρίς την Θέληση του Δημιουργού του, του Οποίου η Θέληση δεν γίνεται να είναι ξεχωριστή από την δική του. Έτσι αντικατέστησε ο Υιός του Θεού την θέλησή του, με μια παρανοϊκή ανταρσία ενάντια σε αυτό που πρέπει να είναι παντοτινά. Αυτή είναι η δήλωση ότι έχει την δύναμη να κάνει τον Θεό ανίσχυρο κι έτσι να πάρει την δύναμη για τον εαυτό του, και να μείνει χωρίς αυτό που θέλησε ο Θεός γι αυτόν. Αυτή είναι η τρελή ιδέα που έχεις διαφυλάξει με αφοσίωση πάνω στους βωμούς σου, και την οποία λατρεύεις. Και οτιδήποτε την απειλεί φαίνεται πως επιτίθεται στην πίστη σου, διότι εδώ την έχεις επενδύσει. Μην θεωρείς ότι είσαι άπιστος, διότι η πίστη σου και η εμπιστοσύνη σου σε αυτήν είναι πραγματικά ισχυρή.

7. Το Άγιο Πνεύμα μπορεί να σου δώσει πίστη στην ιερότητα και την ορθή όραση να την δεις αρκετά εύκολα. Αλλά εσύ δεν έχεις αφήσει ανοιχτό και ελεύθερο τον βωμό όπου ανήκουν αυτά τα δώρα. Εκεί όπου θα έπρεπε να είναι αυτά, εσύ έχεις στήσει τα δικά σου είδωλα σε κάτι άλλο. Σε αυτή την άλλη «θέληση,» που φαίνεται πως σου λέει τι πρέπει να γίνει, δίνεις πραγματικότητα. Και επομένως αυτό που σου θα σου έδειχνε κάτι διαφορετικό, σου φαίνεται εξωπραγματικό. Το μόνο που σου ζητείται είναι να κάνεις χώρο για την αλήθεια. Δεν σου ζητείται να φτιάξεις ή να κάνεις κάτι που βρίσκεται πέρα από την κατανόησή σου. Το μόνο που σου ζητείται να κάνεις είναι να της επιτρέψεις να εισέλθει ∙ να σταματήσεις μόνο να παρεμβαίνεις σε αυτό που θα συμβεί από μόνο του ∙ απλά να αναγνωρίσεις ξανά την παρουσία αυτού που νόμιζες ότι είχες αποποιηθεί.

8. Δείξε προθυμία, για μια στιγμή, να αφήσεις τους βωμούς σου ελεύθερους από όλα όσα είχες τοποθετήσει επάνω τους, και αυτό που πραγματικά βρίσκεται εκεί δεν γίνεται να μην το δεις. Η ιερή στιγμή δεν είναι μια στιγμή δημιουργίας, αλλά αναγνώρισης. Διότι η αναγνώριση έρχεται από την ορθή όραση και την αναστολή της κρίσης. Τότε μόνο είναι δυνατόν να κοιτάξεις μέσα σου και να δεις αυτό που πρέπει να βρίσκεται εκεί, ξεκάθαρα ορατό, και απόλυτα ανεξάρτητο από συμπεράσματα και κρίσεις. Η ακύρωση δεν είναι δικό σου έργο, αλλά από σένα εξαρτάται αν θα την καλωσορίσεις ή όχι. Η πίστη και η επιθυμία πηγαίνουν χέρι – χέρι, διότι ο καθένας πιστεύει σε αυτό που θέλει.

9. Έχουμε ήδη πει ότι οι «ευσεβείς πόθοι» είναι ο τρόπος σκέψης με τον οποίο το εγώ ασχολείται με το τι θέλει, για να το υλοποιήσει. Δεν υπάρχει καμιά καλύτερη παρουσίαση της δύναμης της επιθυμίας, κι επομένως και της πίστης, για να κάνει τους στόχους του να φαίνονται πραγματικοί και δυνατοί. Η πίστη στο εξωπραγματικό οδηγεί σε προσαρμογές της πραγματικότητας για να την κάνει να ταιριάζει με τον στόχο της τρέλας. Ο στόχος της αμαρτίας εισάγει την αντίληψη ενός τρομακτικού κόσμου που θα δικαιολογεί τον σκοπό της. Αυτό που επιθυμείς, θα το βλέπεις. Κι αν η πραγματικότητά του είναι ψευδής, θα την υποστηρίζεις μην συνειδητοποιώντας όλες τις προσαρμογές που έχεις εισαγάγει για να αποδείξεις ότι είναι έτσι.

10. Όταν αρνείσαι την ορθή όραση, η σύγχυση αιτίας και αποτελέσματος γίνεται αναπόφευκτη. Ο σκοπός τώρα γίνεται να κρατήσεις κρυμμένη την αιτία του αποτελέσματος, και να κάνεις το αποτέλεσμα να φαίνεται πως είναι η αιτία. Αυτή η φαινομενική ανεξαρτησία του αποτελέσματος του δίνει την ικανότητα να θεωρείται πως υφίσταται από μόνο του, και είναι ικανό να λειτουργεί ως αιτία των γεγονότων και των συναισθημάτων που ο κατασκευαστής του νομίζει ότι αυτό προκαλεί. Νωρίτερα, μιλήσαμε για την επιθυμία σου να δημιουργήσεις τον δικό σου δημιουργό, και να είσαι πατέρας και όχι υιός σε αυτόν. Αυτή είναι η ίδια επιθυμία. Ο Υιός είναι το Αποτέλεσμα, του οποίου την Αιτία θέλει να αρνηθεί. Κι έτσι φαίνεται σαν να είναι αυτός η αιτία, που παράγει αληθινά αποτελέσματα. Τίποτα δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα χωρίς κάποια αιτία, και όταν συγχέεις αυτά τα δύο σημαίνει ότι απλά δεν μπορείς να καταλάβεις κανένα από τα δύο.

11. Είναι εξίσου αναγκαίο να αναγνωρίσεις ότι εσύ έφτιαξες τον κόσμο που βλέπεις, όπως και το να αναγνωρίσεις ότι δεν δημιούργησες εσύ τον εαυτό σου. Είναι το ίδιο λάθος. Τίποτα που δεν έχει δημιουργηθεί από τον Δημιουργό σου δεν έχει καμιά επίδραση επάνω σου. Κι αν νομίζεις ότι αυτό που έχεις φτιάξει μπορεί να σου πει τι είναι αυτό που βλέπεις και νιώθεις, και τοποθετείς την πίστη σου στην ικανότητά του να κάνει κάτι τέτοιο, τότε αρνείσαι τον Δημιουργό σου και πιστεύεις ότι εσύ έφτιαξες τον εαυτό σου. Διότι αν νομίζεις ότι ο κόσμος που έφτιαξες έχει την δύναμη να φτιάχνει ό,τι θέλει, τότε συγχέεις τον Υιό με τον Πατέρα ∙ το αποτέλεσμα με την Πηγή.

12. Οι δημιουργίες του Υιού είναι σαν του Πατέρα του. Εν τούτοις, όταν τις δημιουργεί ο Υιός δεν πλανάται ότι είναι ανεξάρτητος από την Πηγή του. Η ένωσή του με Αυτή είναι η πηγή της δημιουργίας του. Ξέχωρα από αυτήν δεν έχει καμιά δύναμη να δημιουργεί, και ό,τι φτιάχνει είναι χωρίς νόημα. Αυτό δεν αλλάζει τίποτα στην δημιουργία, εξαρτάται απόλυτα από την τρέλα του κατασκευαστή του, και δεν μπορεί να υπηρετήσει την δικαίωση της τρέλας. Ο αδελφός σου νομίζει ότι έφτιαξε τον κόσμο μαζί σου. Έτσι αρνείται την δημιουργία. Μαζί με σένα, νομίζει ότι ο κόσμος που έφτιαξε, έφτιαξε αυτόν. Έτσι αρνείται ότι τον έφτιαξε αυτός.

13. Εν τούτοις η αλήθεια είναι ότι εσύ και ο αδελφός σου δημιουργηθήκατε και οι δύο από έναν στοργικό Πατέρα, ο Οποίος σας δημιούργησε μαζί σαν ένα. Αν βλέπεις κάτι που «αποδεικνύει» κάτι το διαφορετικό, τότε αρνείσαι ολόκληρη την πραγματικότητά σου. Αλλά παραδέξου ότι όλα όσα στέκονται φαινομενικά ανάμεσα σε σένα και τον αδελφό σου, κρατώντας σας χωριστά τον έναν από τον άλλον και από τον Πατέρα σας, τα έφτιαξες εσύ κρυφά, και η στιγμή της απελευθέρωσής σου θα έχει έρθει σε σένα. Όλα τα αποτελέσματά τους έχουν φύγει, διότι η πηγή τους έχει αποκαλυφθεί. Η φαινομενική τους ανεξαρτησία από την πηγή τους είναι που σε κρατά φυλακισμένο. Αυτό είναι το ίδιο λάθος σαν να νομίζεις ότι είσαι ανεξάρτητος από την Πηγή από την οποία δημιουργήθηκες, και ποτέ δεν εγκατέλειψες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...