Ο ΦΟΒΟΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ
- Από το Κεφάλαιο 21, IV. THE FEAR TO LOOK WITHIN -
1. Το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν θα σε διδάξει ότι είσαι αμαρτωλός. Τα σφάλματα θα τα διορθώνει, αλλά αυτό δεν τρομάζει κανέναν. Πραγματικά φοβάσαι να κοιτάξεις μέσα σου και να δεις την αμαρτία που νομίζεις ότι βρίσκεται εκεί. Αυτό δεν θα ήταν τρομακτικό να το παραδεχτείς. Το εγώ θεωρεί ότι ο φόβος αρμόζει πολύ σε σχέση με την αμαρτία, και χαμογελά εγκρίνοντάς τον. Δεν φοβάται καθόλου να σε αφήσει να νιώσεις ντροπή. Δεν αμφισβητεί καθόλου την πίστη και το πιστεύω σου στην αμαρτία. Οι ναοί του δεν κλονίζονται χάρη σ’ αυτήν. Η πίστη σου ότι η αμαρτία υπάρχει αποδεικνύει μόνο την επιθυμία σου αυτή να είναι εκεί για να την βλέπεις. Αυτό και μόνο φαίνεται πως είναι η πηγή του φόβου.
2. Θυμήσου ότι το εγώ δεν είναι μόνο του. Η κυριαρχία του αντισταθμίζεται, και ο άγνωστος «εχθρός» του, τον Οποίον δεν μπορεί ούτε καν να δει, του προκαλεί φόβο. Πολύ δυνατά το εγώ σου φωνάζει να μην κοιτάξεις μέσα σου, διότι αν το κάνεις τα μάτια σου θα πέσουν στην αμαρτία, και ο Θεός θα σε τυφλώσει. Αυτό πιστεύεις, κι έτσι δεν κοιτάζεις. Ωστόσο δεν είναι αυτός ο κρυφός φόβος του εγώ, ούτε ο δικός σου που το υπηρετείς. Πολύ δυνατά στ’ αλήθεια το εγώ ισχυρίζεται ότι αυτός είναι ∙ υπερβολικά δυνατά και υπερβολικά συχνά. Διότι κάτω από αυτή την συνεχή κραυγή και την ξέφρενη αναγγελία, το εγώ δεν είναι σίγουρο ότι είναι έτσι. Κάτω από τον φόβο σου να κοιτάξεις μέσα σου εξαιτίας της αμαρτίας βρίσκεται άλλος ένας φόβος, κάποιος που κάνει το εγώ να τρέμει.
3. Τι θα γινόταν αν κοίταζες μέσα σου και δεν έβλεπες καθόλου αμαρτία; Αυτή την «τρομακτική» ερώτηση το εγώ ποτέ δεν την κάνει. Κι εσύ που τώρα την ρωτάς απειλείς πολύ σοβαρά ολόκληρο το αμυντικό σύστημα του εγώ που δεν μπαίνει πια στον κόπο να προσποιηθεί ότι είναι φίλος σου. Εκείνοι που έχουν ενωθεί με τους αδελφούς τους έχουν αποστασιοποιηθεί από την πεποίθησή τους ότι η ταυτότητάς του βρίσκεται στο εγώ. Μια ιερή σχέση είναι μια σχέση στην οποία ενώνεσαι με αυτό που είναι αληθινά δικό σου κομμάτι. Και η πίστη σου στην αμαρτία έχει ήδη κλονιστεί, και δεν είσαι πια εντελώς απρόθυμος να κοιτάξεις μέσα σου και να μην την δεις.
3. Η απελευθέρωσή σου εξακολουθεί να είναι μόνο μερική ∙ ακόμα περιορισμένη και ατελής, όμως η γέννησή της έχει γίνει μέσα σου. Δεν είσαι πια ολότελα τρελός, και δείχνεις προθυμία να κοιτάξεις πολλή από την παράνοιά σου και να αναγνωρίσεις την παραφροσύνη της. Η πίστη σου κινείται προς τα μέσα σου, προσπερνώντας την παράνοια, κατευθυνόμενη προς την λογική. Και αυτό που σου λέει η λογική σου τώρα το εγώ δεν θέλει να το ακούσει. Ο σκοπός του Αγίου Πνεύματος έγινε αποδεκτός από το μέρος του νου σου που το εγώ δεν γνωρίζει. Ούτε κι εσύ το γνώριζες. Κι όμως αυτό το κομμάτι, με το οποίο τώρα ταυτίζεσαι, δεν φοβάται να κοιτάξει τον εαυτό του. Αυτό δεν γνωρίζει καμία αμαρτία. Πως αλλιώς θα μπορούσε να προθυμοποιηθεί να δει τον σκοπό του Αγίου Πνεύματος σαν δικό Του;
5. Αυτό το μέρος έχει δει τον αδελφό σου, και τον αναγνώρισε τέλεια από τότε που άρχισε ο χρόνος. Και δεν επιθύμησε τίποτα άλλο εκτός από το να ενωθεί μαζί του και να είναι και πάλι ελεύθερο, όπως ήταν κάποτε. Περιμένει την γέννηση της ελευθερίας ∙ την αποδοχή της απελευθέρωσης για να έρθει σε σένα. Και τώρα συνειδητοποιείς ότι δεν ήταν το εγώ που ενώθηκε με τον σκοπό του Αγίου Πνεύματος, άρα θα πρέπει να υπάρχει κάτι άλλο. Μην θεωρείς ότι αυτό είναι παραφροσύνη. Διότι αυτό σου λέει η λογική σου, και είναι τέλειο επακόλουθο αυτών που έχεις ήδη μάθει.
6. Δεν υπάρχει ασυνέπεια στην διδασκαλία του Αγίου Πνεύματος. Αυτή είναι η λογική όσων έχουν νοητική διαύγεια. Έχεις αντιληφθεί την παράνοια του εγώ, και δεν φοβήθηκες διότι δεν επέλεξες να την συμμεριστείς. Μερικές φορές εξακολουθεί να σε παραπλανεί. Όμως, τις πιο διαυγείς στιγμές σου, ο ασυνάρτητος κομπασμός του δεν προξενεί κανένα τρόμο στην καρδιά σου. Διότι έχεις συνειδητοποιήσει ότι όλα τα δώρα που θα ήθελε να αποσπάσει από σένα, οργισμένο με την «θρασύτατη» επιθυμία σου να κοιτάξεις μέσα σου, δεν τα θέλεις. Μερικά ακόμα μπιχλιμπίδια εξακολουθούν να λαμπυρίζουν και να πλανεύουν την ματιά σου. Όμως δεν θα «πούλαγες» τον Ουρανό για να τα έχεις.
7. Και τώρα το εγώ είναι φοβισμένο. Όμως, αυτό που το εγώ ακούει με τρόμο, το άλλο μέρος το ακούει σαν την πιο γλυκιά μουσική ∙ το τραγούδι που λαχταρούσε να ακούσει από τότε που το εγώ πρωτοήρθε μέσα στο νου σου. Η αδυναμία του εγώ είναι η δική του δύναμη. Το τραγούδι της ελευθερίας, το οποίο τραγουδά τους ύμνους ενός άλλου κόσμο, του φέρνει ελπίδα ειρήνης. Διότι θυμάται τον Ουρανό, και τώρα βλέπει ότι ο Ουρανός έχει έρθει στην γη επιτέλους, από την οποία η κυριαρχία του εγώ τον κρατούσε μακριά τόσο καιρό. Ο Ουρανός έχει έρθει διότι βρήκε ένα σπίτι στην σχέση σου στην γη. Και η γη δεν μπορεί να κρατήσει πια αυτό που έχει δοθεί στον Ουρανό ως δικό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου