ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

- Από το Κεφάλαιο 21, VII. THE LAST UNANSWERED QUESTION -

1. Δεν βλέπεις ότι όλη σου η δυστυχία πηγάζει από την παράξενη πεποίθηση ότι είσαι αδύναμος; Το να είσαι αβοήθητος είναι το τίμημα της αμαρτίας. Η αδυναμία είναι η κατάσταση της αμαρτίας ∙ το μόνο που χρειάζεται για να γίνει πιστευτή. Μόνο οι αδύναμοι θα μπορούσαν να πιστέψουν σε αυτή. Το μέγεθος ασκεί έλξη μόνο στους μικρούς. Και μόνο εκείνοι που πρώτα πιστεύουν ότι είναι μικροί θα μπορούσαν να βρουν κάποιο θέλγητρο εκεί. Η προδοσία προς τον Υιό του Θεού είναι η άμυνα εκείνων που δεν ταυτίζονται με αυτόν. Είσαι ή μαζί του ή εναντίον του ∙ ή τον αγαπάς ή του επιτίθεσαι, ή προστατεύεις την ενότητά του ή τον βλέπεις συντετριμμένο και άγρια δολοφονημένο από την επίθεσή σου.

2. Κανένας δεν πιστεύει ότι ο Υιός του Θεού είναι ανίσχυρος. Κι όσοι βλέπουν τον εαυτό τους ως αβοήθητο πρέπει να πιστεύουν ότι δεν είναι ο Υιός του Θεού. Τι άλλο θα μπορούσαν να είναι εκτός από εχθρός του; Και τι άλλο μπορούν να κάνουν εκτός από το να φθονούν την δύναμή του, και με αυτό τους τον φθόνο να τρομάζουν τον εαυτό τους; Αυτοί είναι οι σκοτεινοί, οι σιωπηλοί και οι φοβισμένοι, μόνοι χωρίς επικοινωνία, που φοβούνται ότι η δύναμη του Θεού θα τους ρίξει νεκρούς, και υψώνουν την αδυναμία τους εναντίον του. Κατατάσσονται στον στρατό των ανίσχυρων, για να εξαπολύσουν τον πόλεμο της εκδίκησης, της πικρίας και της εμπάθειας εναντίον του, για να τον κάνουν ένα με αυτούς. Επειδή δεν γνωρίζουν ότι αυτοί είναι ένα μαζί του, δεν γνωρίζουν ποιον μισούν. Είναι πραγματικά ένας αξιολύπητος στρατός, ο κάθε ένας τους είναι το ίδιο πιθανόν να επιτεθεί στον αδελφό του ή να στραφεί εναντίον του εαυτού του όπως και να θυμηθεί ότι νόμιζαν ότι είχαν ένα κοινό σκοπό.

3. Έξαλλοι, φασαριόζοι και δυνατοί φαίνονται πως είναι οι σκοτεινοί. Όμως δεν γνωρίζουν τον «εχθρό» τους, ξέρουν μόνο ότι τον μισούν. Στο μίσος έχουν έρθει μαζί, αλλά δεν έχουν ενωθεί ο ένας με τον άλλον. Γιατί αν το είχαν κάνει το μίσος θα ήταν αδύνατο. Ο στρατός των ανίσχυρων πρέπει να διασκορπίζεται στην παρουσία της δύναμης. Εκείνοι που είναι ισχυροί δεν είναι ποτέ δολεροί, διότι δεν έχουν ανάγκη να ονειρευτούν την δύναμη και να την παίξουν στο όνειρό τους. Πως θα ενεργούσε ένας στρατός στα όνειρα; Με οποιοδήποτε τρόπο. Θα μπορούσε να φανεί ότι επιτίθεται εναντίον οιουδήποτε με οτιδήποτε. Τα όνειρα δεν έχουν καμία απολύτως λογική. Ένα λουλούδι μεταμορφώνεται σε ένα δηλητηριώδες ξίφος, ένα παιδί γίνεται γίγαντας και ένα ποντίκι βρυχάται σαν λιοντάρι. Και η αγάπη μεταμορφώνεται σε μίσος το ίδιο εύκολα. Αυτός δεν είναι στρατός, αλλά τρελοκομείο. Αυτό που φαίνεται σαν οργανωμένη επίθεση είναι φρενοκομείο.

4. Ο στρατός των ανίσχυρων είναι πραγματικά αδύναμος. Δεν έχει όπλα και δεν έχει εχθρό. Ναι, μπορεί να λυμαίνεται τον κόσμο και να αναζητά έναν εχθρό. Αλλά ποτέ δεν μπορεί να βρει κάτι που δεν υπάρχει. Ναι, μπορεί να ονειρεύεται ότι βρήκε έναν εχθρό, αλλά αυτό θα αλλάζει ακόμα και την στιγμή που επιτίθεται, έτσι ώστε να τρέχει να βρει έναν άλλο, και ποτέ να μην αναπαύεται στις δάφνες του. Και καθώς τρέχει στρέφεται εναντίον του εαυτού του νομίζοντας πως η ματιά του έπιασε τον σπουδαίο εχθρό που πάντα ξεγλιστρά από τις δολοφονικές επιθέσεις του με το να μεταμορφώνεται σε κάτι άλλο. Πόσο ύπουλος φαίνεται αυτός ο εχθρός, που αλλάζει συνεχώς έτσι ώστε δεν μπορεί καν να τον αναγνωρίσει.

5. Όμως, το μίσος πρέπει να έχει έναν στόχο. Δεν μπορεί να υπάρχει πίστη στην αμαρτία χωρίς κάποιον εχθρό. Ποιος είναι αυτός που ενώ πιστεύει στην αμαρτία πιστεύει ότι δεν έχει κανέναν εχθρό; Θα μπορούσε να παραδεχτεί ότι κανείς δεν το έκανε ανίσχυρο; Η λογική σίγουρα θα τον παρότρυνε να μην αναζητά να βρει κάτι που δεν υπάρχει. Όμως πρώτα θα πρέπει να είναι πρόθυμος να αντιληφθεί έναν κόσμο εκεί που δεν βρίσκεται. Δεν είναι αναγκαίο να καταλάβει το πώς μπορεί και τον βλέπει. Ούτε θα πρέπει να προσπαθήσει. Διότι αν εστιάσει πάνω σε κάτι που δεν μπορεί να καταλάβει, το μόνο που θα κάνει είναι να ενισχύσει την αδυναμία του, και να αφήσει την αμαρτία να του λέει ότι ο εχθρός του πρέπει να είναι ο εαυτός του. Ας κάνει, όμως, στον εαυτό του αυτές τις ερωτήσεις, για τις οποίες πρέπει να αποφασίσει, για να γίνει για λογαριασμό του:

Επιθυμώ ένα κόσμο που να κυβερνώ εγώ αντί για κάποιον που να με κυβερνά;

Επιθυμώ ένα κόσμο που να είναι ισχυρός αντί γι ανίσχυρος;

Επιθυμώ ένα κόσμο στον οποίο δεν έχω εχθρούς και δεν μπορώ να αμαρτήσω;

Και θέλω να δω αυτό που αρνήθηκα εφόσον είναι η αλήθεια;

6. Μπορεί ήδη να έχεις απαντήσει στις τρεις πρώτες ερωτήσεις, αλλά δεν έχεις απαντήσει ακόμα στην τελευταία. Διότι αυτή ακόμα σου φαίνεται τρομακτική, διαφορετική από τις άλλες. Όμως η λογική θα σε διαβεβαίωνε ότι είναι όλες το ίδιο. Είπαμε ότι αυτή η χρονιά θα τονίσει την ομοιότητα των πραγμάτων που είναι τα ίδια. Αυτή η τελική ερώτηση, αυτή που είναι πραγματικά η τελευταία για την οποία χρειάζεται να αποφασίσεις, εξακολουθεί να σου φαίνεται ότι περιέχει μια απειλή για σένα που οι υπόλοιπες δεν έχουν πια. Και αυτή η φανταστική διαφορά αποδεικνύει την πεποίθησή σου ότι η αλήθεια μπορεί να είναι ο εχθρός που μπορεί να βρεις κάποια στιγμή. Εδώ, λοιπόν, φαίνεται πως βρίσκεται η τελευταία ελπίδα που έχει απομείνει να βρεις την αμαρτία, και να μην δεχτείς την δύναμη.

7. Μην ξεχνάς ότι η επιλογή της αμαρτίας ή της αλήθειας, της αδυναμίας ή της δύναμης, είναι η επιλογή του αν θα επιτίθεσαι ή θα θεραπεύεις. Διότι η θεραπεία προέρχεται από την δύναμη, και η επίθεση από την αδυναμία. Δεν μπορεί να θέλεις να θεραπεύσεις αυτόν στον οποίον επιτίθεσαι. Και αυτός που θέλεις να θεραπεύσεις πρέπει να είναι αυτός που διάλεξες να είναι προστατευμένος από την επίθεση. Και τι άλλο είναι αυτή η απόφαση εκτός από την επιλογή για το αν θα τον βλέπεις μέσα από τα μάτια του σώματος, ή θα επιτρέψεις να σου αποκαλυφθεί μέσα από την ορθή όραση; Το πώς οδηγεί αυτή η απόφαση στα αποτελέσματά της δεν είναι δικό σου πρόβλημα. Αλλά αυτό που θέλεις να βλέπεις είναι δική σου επιλογή. Αυτά είναι μαθήματα για την αιτία και όχι για το αποτέλεσμα.

8. Σκέψου προσεκτικά την απάντηση στην τελευταία ερώτηση που έχεις αφήσει ακόμα αναπάντητη. Και άφησε την λογική σου να σου πει ότι πρέπει να απαντηθεί, και ότι απαντιέται μέσα στις άλλες τρεις. Και τότε θα σου είναι ξεκάθαρο ότι, καθώς κοιτάζεις τα αποτελέσματα της αμαρτίας σε οποιαδήποτε μορφή, το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι απλά να αναρωτηθείς:

Αυτό θέλω να βλέπω; Το θέλω αυτό;

9. Αυτή είναι η μόνη σου απόφαση ∙ αυτή είναι η προϋπόθεση για ό,τι συμβαίνει. Είναι άσχετο με το πώς συμβαίνει, αλλά όχι με το γιατί συμβαίνει. Εσύ έχεις αυτό τον έλεγχο. Και αν διαλέξεις να βλέπεις έναν κόσμο χωρίς εχθρό, στον οποίο δεν είσαι αβοήθητος, τα μέσα για να τον δεις θα σου δοθούν.

10. Γιατί είναι η τελευταία ερώτηση τόσο σημαντική; Η λογική θα σου πει γιατί. Είναι η ίδια όπως και οι άλλες τρεις, εκτός από τον χρόνο. Οι άλλες είναι αποφάσεις που μπορεί να παρθούν, κι έπειτα να ακυρωθούν για να παρθούν και πάλι αργότερα. Αλλά η αλήθεια είναι συνεχής, και υπονοεί μια κατάσταση όπου είναι αδύνατες οι αμφιταλαντεύσεις. Μπορεί να επιθυμείς έναν κόσμο που να κυβερνάς και δεν σε κυβερνά, και μετά να αλλάξεις γνώμη. Μπορεί να επιθυμήσεις να ανταλλάξεις την αδυναμία σου με δύναμη, και μετά να χάσεις αυτή την επιθυμία μόλις σε ελκύσει μια μικρή αναλαμπή αμαρτίας. Και μπορεί να θέλεις να δεις έναν αναμάρτητο κόσμο, και μετά ν’ αφήσεις έναν «εχθρό» να σε βάλει σε πειρασμό να χρησιμοποιήσεις τα μάτια του σώματος και να αλλάξεις επιθυμία.

11. Στο περιεχόμενο όλες οι ερωτήσεις είναι οι ίδιες. Διότι η κάθε μια ρωτά αν είσαι πρόθυμος να ανταλλάξεις τον κόσμο της αμαρτίας με αυτόν που βλέπει το Άγιο Πνεύμα, εφόσον αυτό είναι που αρνείται ο κόσμος της αμαρτίας. Κι επομένως εκείνοι που εστιάζουν στην αμαρτία βλέπουν την άρνηση του αληθινού κόσμου. Εν τούτοις, η τελευταία ερώτηση προσθέτει την ευχή για σταθερότητα στην επιθυμία σου να δεις τον αληθινό κόσμο, έτσι αυτή η επιθυμία γίνεται η μοναδική που έχεις. Απαντώντας «ναι» στην τελευταία ερώτηση, προσθέτεις ειλικρίνεια στις αποφάσεις που έχεις πάρει για όλες τις προηγούμενες. Γιατί μόνο τότε θα έχεις αποκηρύξει την πιθανότητα να αλλάξεις πάλι γνώμη. Όταν αυτό δεν το θέλεις, τότε και όλες οι υπόλοιπες απαντώνται ολοκληρωμένα,

12. Γιατί νομίζεις ότι είσαι αβέβαιος για το αν έχουν απαντηθεί οι άλλες; Θα ήταν απαραίτητο να ρωτώνται τόσο συχνά, αν είχαν απαντηθεί; Μέχρι να παρθεί και η τελευταία απόφαση, η απάντηση θα είναι και «ναι» και «όχι». Διότι έχεις απαντήσει «ναι» χωρίς να αντιλαμβάνεσαι ότι το «ναι» πρέπει να σημαίνει «μη όχι». Κανένας δεν αποφασίζει ενάντια στην ευτυχία του, αλλά μπορεί να το κάνει αυτό αν δεν καταλαβαίνει ότι το κάνει. Και αν βλέπει τη ευτυχία του σαν να αλλάζει διαρκώς, πότε αυτό, πότε εκείνο, και να μια φευγαλέα σκιά που δεν έχει σχέση με τίποτα, τότε πραγματικά αποφασίζει ενάντιά της.

13. Η φευγαλέα ευτυχία, ή η ευτυχία σε αλλαγμένη μορφή που μεταβάλλεται με τον χρόνο και τον χώρο, είναι μια ψευδαίσθηση που δεν έχει νόημα. Η ευτυχία πρέπει να είναι συνεχής, διότι επιτυγχάνεται όταν παραιτηθείς από την επιθυμία για το ασυνεχές. Η χαρά δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή παρά μόνο μέσα από την συνεχή ορθή όραση. Και η συνεχής ορθή όραση μπορεί να δοθεί μόνο σε εκείνους που επιθυμούν την σταθερότητα. Η δύναμη της επιθυμίας του Υιού του Θεού παραμένει η απόδειξη ότι σφάλλει που βλέπει τον εαυτό του ως αδύναμο. Αν επιθυμείς αυτό που θέλεις, τότε θα το κοιτάζεις και θα το θεωρείς αληθινό. Κάθε σκέψη έχει την δύναμη να απελευθερώνει ή να σκοτώνει. Και καμιά δεν μπορεί να φύγει από το νου εκείνου που την σκέφτεται, ή να τον αφήσει ανεπηρέαστο.