Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΣΟΥ


Η ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΣΟΥ

- Από το Κεφάλαιο 22, II. YOUR BROTHER SINLESSNESS -

1. Το αντίθετο των ψευδαισθήσεων δεν είναι η απογοήτευση αλλά η αλήθεια. Μόνο στο εγώ, για το οποίο η αλήθεια δεν έχει κανένα νόημα, φαίνεται πως είναι οι μόνες εναλλακτικές, και διαφορετικές η μία από την άλλη. Στην πραγματικότητα όλες είναι ίδιες. Όλες φέρνουν το ίδιο ποσό δυστυχίας, αν και η κάθε μία φαίνεται σαν να είναι ο τρόπος να απαλλαγείς από την δυστυχία που φέρνει η άλλη. Κάθε ψευδαίσθηση φέρνει πόνο και βάσανα μέσα στις σκούρες πτυχές των βαριών ενδυμάτων μέσα στα οποία κρύβει το τίποτα. Ωστόσο δίπλα σε αυτά τα σκούρα και βαριά ενδύματα βρίσκονται καλυμμένοι εκείνοι που αναζητούν τις ψευδαισθήσεις, κρυμμένοι από την χαρά της αλήθειας.

2. Η αλήθεια είναι το αντίθετο των ψευδαισθήσεων διότι προσφέρει χαρά. Τι άλλο εκτός από την χαρά θα μπορούσε να είναι το αντίθετο της δυστυχίας; Το να αφήνεις ένα είδος δυστυχίας και να αναζητάς ένα άλλο σίγουρα δεν είναι διαφυγή. Το να αλλάζεις ψευδαισθήσεις σημαίνει ότι δεν κάνεις καμιά αλλαγή. Η αναζήτηση της χαράς στην δυστυχία είναι παράλογη, διότι πώς θα μπορούσε να βρεθεί χαρά στην δυστυχία; Το μόνο που είναι δυνατόν στον σκοτεινό κόσμο της δυστυχίας είναι να επιλέγεις μερικές πλευρές του, να τις βλέπεις ως διαφορετικές, και αυτή την διαφορά να την ονομάζεις χαρά. Ωστόσο το να αντιλαμβάνεσαι διαφορά εκεί που δεν υπάρχει σίγουρα δεν θα επιφέρει καμιά αλλαγή.

3. Οι ψευδαισθήσεις φέρουν μόνο ενοχή και βάσανα, ασθένεια και θάνατο, στους πιστούς τους. Η μορφή στην οποία γίνονται αποδεκτές δεν παίζει κανένα ρόλο. Καμία μορφή δυστυχίας δεν μπορεί να συγχυστεί με την χαρά στα μάτια της λογικής. Η χαρά είναι αιώνια. Μπορείς να είσαι πραγματικά σίγουρος ότι κάθε φαινομενική ευτυχία που δεν διαρκεί είναι στην πραγματικότητα φόβος. Η χαρά δεν μετατρέπεται σε θλίψη, διότι το αιώνιο δεν μεταβάλλεται. Αλλά η θλίψη μπορεί να μετατραπεί σε χαρά, διότι ο χρόνος υποχωρεί μπροστά στην αιωνιότητα. Μόνο το άχρονο μπορεί να παραμένει αμετάβλητο, αλλά το καθετί μέσα στον χρόνο μπορεί να αλλάζει με τον χρόνο. Εν τούτοις, αν η αλλαγή πρόκειται να είναι πραγματική και όχι φανταστική, οι ψευδαισθήσεις πρέπει να υποχωρούν μπροστά στην αλήθεια, και όχι σε άλλα όνειρα που είναι εξίσου εξωπραγματικά. Αυτή δεν είναι διαφορά.

4. Η λογική θα σου πει ότι ο μόνος τρόπος να διαφύγεις από την δυστυχία είναι να την αναγνωρίσεις και να πας από τον άλλο δρόμο. Η αλήθεια είναι η ίδια και η δυστυχία η ίδια, αλλά είναι διαφορετικές η μία από την άλλη από κάθε άποψη, σε κάθε περίπτωση και χωρίς εξαίρεση . Το να πιστεύεις ότι μπορεί να υπάρξει κάποια εξαίρεση σημαίνει ότι συγχέεις αυτό που είναι το ίδιο με αυτό που είναι διαφορετικό. Αν περιθάλπεις έστω και μία ψευδαίσθηση και την υπερασπίζεσαι ενάντια στην αλήθεια, τότε κάνεις όλη την αλήθεια να μην έχει νόημα, και όλες τις ψευδαισθήσεις πραγματικές. Τόσο μεγάλη είναι η δύναμη της πίστης. Δεν μπορεί να κάνει συμβιβασμούς. Και η πίστη στην αθωότητα σημαίνει πίστη στην αμαρτία, αν η πίστη εξαιρεί έστω και ένα ζωντανό πράγμα και το κρατά απέξω, διαχωρισμένο από την συγχώρεσή της.

5. Και η λογική και το εγώ θα σου το πουν αυτό, αλλά ο τρόπος που το χρησιμοποιούν είναι διαφορετικός. Το εγώ θα σε διαβεβαιώσει τώρα ότι είναι αδύνατον να μην βλέπεις καθόλου ενοχή σε οποιονδήποτε. Και αν αυτή η οπτική είναι το μόνο μέσον με το οποίο μπορεί να επιτευχθεί η διαφυγή από την ενοχή, τότε η πίστη στην αμαρτία πρέπει να είναι αιώνια. Όμως η λογική κοιτάζει αυτό με έναν άλλο τρόπο, διότι η λογική βλέπει την πηγή μιας ιδέας ως αυτό που την κάνει είτε ορθή είτε λανθασμένη. Έτσι πρέπει να είναι, αν η ιδέα είναι σαν την πηγή της. Επομένως, λέει η λογική, αν η διαφυγή από την ενοχή δόθηκε στο Άγιο Πνεύμα ως δικός Του σκοπός, κι εφόσον δόθηκε από Αυτόν στον τίποτα από ό,τι βούλεται δεν μπορεί να είναι αδύνατον, τα μέσα για την επίτευξή του είναι κάτι περισσότερο από δυνατά. Πρέπει να υπάρχουν, κι εσύ πρέπει να τα έχεις.

6. Αυτή είναι μια κρίσιμη περίοδος γι αυτά τα μαθήματα, διότι εδώ ο διαχωρισμός σου από το εγώ πρέπει να ολοκληρωθεί. Διότι αν έχεις τα μέσα να αφήσεις τον σκοπό του Αγίου Πνεύματος να επιτευχθεί, τότε αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Και μέσω της χρήσης τους θα κερδίσεις την πίστη σε αυτά. Εν τούτοις, για το εγώ αυτό πρέπει να είναι αδύνατον, και κανένας δεν αναλαμβάνει να κάνει κάτι για το οποίο δεν έχει καμιά ελπίδα ότι θα γίνει ποτέ. Εσύ γνωρίζεις ότι αυτό που βούλεται ο Δημιουργός σου είναι δυνατόν, αλλά αυτό δεν ισχύει γι αυτό που έφτιαξες εσύ. Τώρα πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στον εαυτό σου και σε μια ψευδαίσθηση του εαυτού σου. Όχι και τα δύο, αλλά το ένα. Δεν έχει νόημα να προσπαθείς να αποφύγεις αυτή την μοναδική απόφαση. Πρέπει να παρθεί. Η πίστη και οι πεποιθήσεις μπορούν να τοποθετηθούν σε οποιαδήποτε πλευρά, αλλά η λογική σου λέει ότι η δυστυχία βρίσκεται μόνο στην μία πλευρά και η χαρά στην άλλη.

7. Μην απαρνιέσαι τώρα τον αδελφό σου. Διότι εσείς που είστε οι ίδιοι δεν θα αποφασίζετε μόνοι ούτε διαφορετικά. Θα δίδετε ο ένας στον άλλο ή τον θάνατο ή την ζωή ∙ είστε ή ο σωτήρας του άλλου ή ο κριτής του, προσφέροντάς του είτε ιερό άσυλο ή καταδίκη. Αυτά τα μαθήματα θα γίνουν πιστευτά ή ολοκληρωτικά ή καθόλου. Διότι είτε είναι εξολοκλήρου αληθινά ή εξολοκλήρου λάθος, και δεν μπορούν να γίνουν εν μέρει πιστευτά. Και είτε θα ξεφύγεις εντελώς από την δυστυχία ή καθόλου. Η λογική θα σου πει ότι δεν υπάρχει μέση λύση όπου μπορείς να σταματήσεις με αβεβαιότητα, περιμένοντας να επιλέξεις ανάμεσα στην χαρά του Ουρανού και την δυστυχία της κόλασης. Μέχρι να διαλέξεις τον Ουρανό, βρίσκεσαι στην κόλαση και την δυστυχία.

8. Δεν υπάρχει κανένα μέρος του Ουρανού που να μπορείς να πάρεις και να το μπλέξεις μέσα στις ψευδαισθήσεις. Ούτε υπάρχει κάποια ψευδαίσθηση με την οποία μπορείς να εισέλθεις στον Ουρανό. Ένας σωτήρας δεν μπορεί να είναι κριτής, ούτε να καταδικάζει το έλεος. Και η ορθή όραση δεν μπορεί να καταδικάζει, αλλά μόνο να ευλογεί. Το Άγιο Πνεύμα που η λειτουργία Του είναι να σώζει, θα σώζει. Το πώς θα το κάνει βρίσκεται πέρα από την κατανόησή σου, αλλά το πότε πρέπει να είναι δική σου επιλογή. Διότι το χρόνο τον έφτιαξες εσύ, και ο χρόνος δεν μπορεί να ασκεί τον έλεγχο. Δεν είσαι περισσότερο σκλάβος στον χρόνο από ό,τι στον κόσμο που έφτιαξες.

9. Ας κοιτάξουμε από πιο κοντά ολόκληρη την ψευδαίσθηση ότι αυτό που έφτιαξες έχει την δύναμη να σκλαβώνει τον κατασκευαστή του. Αυτή είναι η ίδια πίστη που προκάλεσε τον διαχωρισμό. Είναι η ίδια χωρίς νόημα ιδέα ότι οι σκέψεις μπορούν να αφήσουν το νου αυτού που τις σκέφτεται, να είναι διαφορετικές από αυτόν και σε αντίθεση μαζί του. Αν αυτό ήταν αλήθεια, οι σκέψεις δεν θα ήταν επεκτάσεις του νου, αλλά εχθροί του. Και εδώ βλέπουμε πάλι μια άλλη μορφή της βασικής ψευδαίσθησης που έχουμε δει πολλές φορές πριν. Μόνο αν ήταν δυνατόν ο Υιός του Θεού να μπορούσε να αφήσει το Νου του Πατέρα του, και να φτιάξει τον εαυτό του διαφορετικό και να αντιτεθεί στην Θέλησή Του, θα ήταν δυνατόν ο εαυτός που έφτιαξε αυτός, και όλα όσα έφτιαξε, να κυριαρχούν επάνω του.

10. Δες την μεγάλη προβολή, αλλά κοίταξέ την με την απόφαση ότι πρέπει να θεραπευτεί, και όχι με φόβο. Τίποτα από ό,τι έφτιαξες δεν έχει καμιά δύναμη επάνω σου εκτός κι αν εσύ εξακολουθείς να θέλεις να είσαι ξεχωριστά από τον Δημιουργό σου, και με μια θέληση αντίθετη με την δική Του. Διότι μόνο αν πίστευες ότι ο Υιός Του μπορούσε να είναι εχθρός Του θα φαινόταν δυνατόν ότι αυτό που έφτιαξες είναι δικό σου. Θα καταδίκαζες την χαρά Του σε δυστυχία, και θα Τον έκανες διαφορετικό. Και όλη η δυστυχία που έφτιαξες είναι δική σου. Δεν χαίρεσαι που μαθαίνεις ότι αυτό δεν είναι αλήθεια; Δεν είναι καλοδεχούμενο νέο να ακούς ότι ούτε μια ψευδαίσθηση από όσες έφτιαξες δεν έχει αντικαταστήσει την αλήθεια;

11. Μόνο οι δικές σου σκέψεις είναι αδύνατες. Η σωτηρία δεν μπορεί να είναι. Είναι αδύνατον να κοιτάς τον σωτήρα σου σαν εχθρό σου και να τον αναγνωρίζεις. Όμως είναι δυνατόν να τον αναγνωρίσεις γι αυτό που είναι, αν ο Θεός θέλει να είναι έτσι. Αυτό που έχει δώσει ο Θεός στην ιερή σου σχέση βρίσκεται εκεί. Διότι αυτό που έδωσε στο Άγιο Πνεύμα για να στο δώσει Αυτό στο έδωσε. Δεν θα ήθελες να κοιτάξεις το σωτήρα που σου έχει δοθεί; Και δεν θα ήθελες να ανταλλάξεις, με ευγνωμοσύνη, τη λειτουργία του εκτελεστή που του απέδωσες εσύ με αυτή που έχει στ’ αλήθεια; Λάβε από αυτόν ό,τι του έχει δώσει ο Θεός για σένα, όχι αυτό που προσπάθησε να δώσεις στον εαυτό σου.

12. Πέρα από το σώμα που παρέμβαλλες ανάμεσα σε σένα και στον αδελφό σου, λάμποντας μέσα σε χρυσό φως που φτάνει εκεί από τον φωτεινό, ατέρμονα κύκλο που επεκτείνεται παντοτινά, βρίσκεται η ιερή σου σχέση, αγαπημένη του Θεού του Ίδιου. Πόσο ήσυχα αναπαύεται, μέσα στον χρόνο και όμως ακόμα πιο πέρα από αυτόν, αθάνατη αν και πάνω στην γη. Πόσο μεγάλη είναι η δύναμη που βρίσκεται σε αυτήν. Ο χρόνος υπηρετεί την θέλησή της, και η γη θα είναι έτσι όπως την θέλει αυτή να είναι. Εδώ δεν βρίσκεται καμιά ξεχωριστή θέληση, ούτε η επιθυμία να υπάρχει κάτι ξεχωριστό. Η θέλησή της δεν έχει εξαιρέσεις, και αυτό που θέλει είναι αλήθεια. Κάθε ψευδαίσθηση που φέρεται στην συγχώρεσή της παραβλέπεται ευγενικά και εξαφανίζεται. Διότι στο κέντρο της αναγεννιέται ο Χριστός, για να φωτίσει την κατοικία Του με ορθή όραση που παραβλέπει τον κόσμο. Δεν θέλεις αυτή η ιερή κατοικία να είναι και δική σου; Καμία δυστυχία δεν βρίσκεται εδώ, παρά μόνο χαρά.

13. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις για να κατοικήσεις εδώ μαζί με τον Χριστό είναι να μοιραστείς το όραμά Του. Η όρασή Του δίδεται γρήγορα και με χαρά σε όποιον είναι πρόθυμος να δει τον αδελφό του αναμάρτητο. Και κανένας δεν μπορεί να παραμείνει έξω από αυτή την προθυμία, αν θέλεις να απελευθερωθείς ολοκληρωτικά από όλα τα αποτελέσματα της αμαρτίας. Θα ήθελες να έχεις μερική συγχώρεση για τον εαυτό σου; Μπορείς να φτάσεις στον Ουρανό ενώσω έστω και μια αμαρτία σε βάζει ακόμα στον πειρασμό να παραμείνεις στην δυστυχία; Ο Ουρανός είναι ο οίκος της τέλειας αγνότητας, και ο Θεός τον δημιούργησε για σένα. Κοίταξε τον ιερό σου αδελφό, τον αναμάρτητο όπως κι εσύ, και άφησέ τον να σε οδηγήσει εκεί

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...