ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ

ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ

- Από το Κεφάλαιο 23, IV. ABOVE THE BATTLEGROUND -

1. Μην παραμένεις στην σύγκρουση, διότι δεν υπάρχει πόλεμος δίχως επίθεση. Ο φόβος για τον Θεό είναι φόβος για την ζωή, και όχι για τον θάνατο. Ωστόσο, Αυτός παραμένει ο μόνος τόπος ασφάλειας. Μέσα σε Αυτόν δεν είναι καμιά σύγκρουση, και καμιά σύγκρουση σε καμιά μορφή δεν καταδιώκει τον Ουρανό. Ο Ουρανός είναι απόλυτα αληθινός. Καμιά διαφορά δεν εισέρχεται, και αυτό που είναι ολόκληρο το ίδιο δεν μπορεί να συγκρούεται. Δεν σου ζητείται να αγωνιστείς ενάντια στην επιθυμία σου να δολοφονείς. Αλλά σου ζητείται να συνειδητοποιήσεις ότι η μορφή που παίρνει καλύπτει την ίδια πρόθεση. Και αυτό είναι που φοβάσαι, όχι την μορφή. Ό,τι δεν είναι αγάπη είναι φόνος. Ό,τι δεν είναι από αγάπη πρέπει να είναι επίθεση. Κάθε ψευδαίσθηση είναι μια επίθεση στην αλήθεια, και η κάθε μία βιαιοπραγεί εναντίον της ιδέας της αγάπης διότι φαίνεται πως είναι εξίσου αληθινή.

2. Τι μπορεί να είναι ίσο με την αλήθεια, αν και διαφορετικό; Ο φόνος και η αγάπη είναι ασύμβατα μεταξύ τους. Εν τούτοις, αν είναι και τα δύο αληθινά, τότε πρέπει να είναι τα ίδια, και απαράλλαχτα μεταξύ τους. Το ίδιο θα συμβαίνει και σε εκείνους που βλέπουν τον Υιό του Θεού σαν σώμα. Διότι δεν είναι το σώμα που είναι σαν τον Δημιουργό του Υιού. Και ό,τι είναι χωρίς ζωή δεν μπορεί να είναι ο Υιός της Ζωής. Πως μπορεί ένα σώμα να επεκταθεί για να κρατήσει το σύμπαν; Μπορεί να δημιουργεί, και να είναι αυτό που δημιουργεί; Και μπορεί να προσφέρει στις δημιουργίες του όλα όσα είναι αυτό και ποτέ να μην υποστεί απώλεια;

3. Ο Θεός δεν μοιράζεται την λειτουργία Του με ένα σώμα. Αυτός έδωσε την λειτουργία της δημιουργίας στον Υιό Του διότι είναι δική Του. Δεν είναι αμαρτωλό να πιστεύεις ότι η λειτουργία του Υιού του Θεού είναι ο φόνος, είναι, όμως, παραφροσύνη. Αυτό που είναι το ίδιο δεν μπορεί να έχει διαφορετική λειτουργία. Η δημιουργία είναι το μέσον της επέκτασης του Θεού, και ό,τι είναι δικό Του πρέπει να είναι και του Υιού Του. Ή και ο Πατέρας και ο Υιός είναι και οι δύο δολοφόνοι, ή κανένας. Η ζωή δεν φτιάχνει θάνατο, εφόσον δημιουργεί καθ’ ομοίωσή της.

4. Το όμορφο φως της σχέσης σου είναι σαν την Αγάπη του Θεού. Δεν μπορεί ακόμα να αναλάβει την ιερή λειτουργία που έδωσε ο Θεός στον Υιό Του, διότι η συγχώρεσή σου προς τον αδελφό σου δεν είναι ολοκληρωμένη ακόμα, άρα δεν μπορεί να επεκταθεί σε όλη την δημιουργία. Κάθε μορφή φόνου και επίθεσης που ακόμα σε ελκύει και που δεν την αναγνωρίζεις γι αυτό που είναι, περιορίζει την θεραπεία και τα θαύματα που έχεις την δύναμη να επεκτείνεις σε όλους. Εν τούτοις, το Άγιο Πνεύμα ξέρει τον τρόπο να αυξάνει τα μικρά σου δώρα και να τα κάνει ισχυρά. Επίσης καταλαβαίνει πως η σχέση σου ανυψώνεται από το πεδίο της μάχης, και δεν είναι πια εκεί. Αυτός είναι ο δικός σου ρόλος ∙ να συνειδητοποιήσεις ότι ο φόνος, σε οποιαδήποτε μορφή, δεν είναι η θέλησή σου. Η θέα του πεδίου της μάχης από ψηλά είναι τώρα ο σκοπός σου.

5. Ανυψώσου, και από ένα ψηλότερο μέρος κοίταξε κάτω προς αυτό. Από εκεί η οπτική σου θα είναι εντελώς διαφορετική. Εδώ, αναμεσίς σ’ αυτό, πραγματικά σου φαίνεται πραγματικό. Εδώ έχεις διαλέξει να είσαι μέρος από αυτό. Εδώ επιλογή σου είναι ο φόνος. Ωστόσο, από πάνω, η επιλογή είναι τα θαύματα αντί για τον φόνο. Και η προοπτική που προέρχεται από αυτή την επιλογή σου δείχνει ότι η μάχη δεν είναι αληθινή, και ότι εύκολα μπορείς να διαφύγεις. Τα σώματα μπορεί να μάχονται, αλλά η σύγκρουση των μορφών δεν έχει νόημα. Και τελειώνει όταν συνειδητοποιήσεις ότι ποτέ δεν άρχισε. Πως μπορεί μια μάχη να γίνει αντιληπτή ως τίποτα όταν εμπλέκεσαι ο ίδιος σε αυτή; Πως μπορεί η αλήθεια των θαυμάτων να αναγνωριστεί αν η επιλογή σου είναι ο φόνος;

6. Όταν αναδύεται ο πειρασμός για επίθεση για να κάνει το νου σκοτεινό και φονικό, θυμήσου ότι μπορείς να δεις την μάχη από ψηλά. Ακόμα και σε μορφές που δεν αναγνωρίζεις, τα σημάδια τα ξέρεις. Νιώθεις την σουβλιά του πόνου, ένα τσίμπημα ενοχής, και πάνω από όλα, απώλεια ειρήνης. Αυτό το γνωρίζεις καλά. Όταν συμβαίνουν, μην αφήνεις την θέση σου εκεί ψηλά, παρά γρήγορα διάλεξε ένα θαύμα αντί για τον φόνο. Και ο Θεός ο Ίδιος και όλα τα φώτα του Ουρανού ευγενικά θα σκύψουν σε σένα, και θα σε σηκώσουν. Διότι έχεις επιλέξει να παραμείνεις εκεί όπου Αυτός θέλει να είσαι, και καμιά ψευδαίσθηση δεν μπορεί να επιτεθεί στην ειρήνη του Θεού μαζί με τον Υιό Του.

7. Μην βλέπεις κανέναν από το πεδίο μάχης, διότι από εκεί τον κοιτάζεις από το πουθενά. Δεν έχεις κανένα σημείο αναφοράς από όπου να κοιτάξεις, και να μπορεί να δοθεί νόημα σε ό,τι βλέπεις. Διότι μόνο τα σώματα θα μπορούσαν να επιτίθενται και να δολοφονούν, και αν αυτός είναι ο σκοπός σου, τότε κι εσύ πρέπει να είσαι ένα με αυτά. Μόνο ένας σκοπός ενοποιεί, κι εκείνοι που μοιράζονται ένα σκοπό, ο νους τους είναι σαν ένα. Το σώμα δεν έχει κανένα σκοπό από μόνο του, και πρέπει να είναι απομονωμένο. Από κάτω, δεν μπορεί να υπερβληθεί. Από ψηλά, τα όρια που επιβάλλει πάνω σε εκείνους που βρίσκονται ακόμα στην μάχη φεύγουν, και δεν είναι αντιληπτά. Το σώμα στέκεται ανάμεσα στον Πατέρα και τον Ουρανό που δημιούργησε για τον Υιό Του διότι δεν έχει κανένα σκοπό.

8. Σκέψου τι δίδεται σε εκείνους που μοιράζονται τον σκοπό του Πατέρα τους, και που γνωρίζουν ότι είναι δικός τους. Δεν τους λείπει τίποτα. Η θλίψη σε οιαδήποτε μορφή είναι αδιανόητη. Μόνο το φως που αγαπούν είναι στην επίγνωση, και μόνο η αγάπη λάμπει πάνω τους παντοτινά. Είναι το παρελθόν τους, το παρόν τους και το μέλλον τους ∙ πάντα το ίδιο, αιώνια πλήρες και ολοκληρωτικά μοιρασμένο. Γνωρίζουν ότι η ευτυχία τους είναι αδύνατον να υποστεί αλλαγές κανενός είδους. Ίσως νομίζεις ότι το πεδίο της μάχης μπορεί να προσφέρει κάτι που μπορείς να κερδίσεις. Μπορεί να είναι κάτι που σου προσφέρει τέλεια ηρεμία, και μια αίσθηση αγάπης τόσο βαθιά και σιωπηλή ώστε κανένα άγγιγμα αμφιβολίας να μην μπορεί ποτέ να διαταράξει την βεβαιότητά σου; Και αυτό θα κρατήσει για πάντα;

9. Αυτοί με την δύναμη του Θεού στην επίγνωσή τους ποτέ δεν θα μπορούσαν να σκεφτούν την μάχη. Τι άλλο θα μπορούσαν κερδίσουν εκτός από την απώλεια της τελειότητάς τους; Διότι τα πάντα υπέρ των οποίων πολεμάς στο πεδίο της μάχης είναι του σώματος ∙ κάτι που φαίνεται ότι προσφέρει ή ότι θα αποκτήσει. Όποιος γνωρίζει ότι έχει τα πάντα δεν θα μπορούσε να αναζητά τον περιορισμό, ούτε να δίνει αξία στις προσφορές του σώματος. Η ανουσιότητα της κατάκτησης είναι απόλυτα προφανής από την ήσυχη σφαίρα πάνω από το πεδίο της μάχης. Τι μπορεί να συγκρουστεί με αυτό που είναι τα πάντα; Και τι υπάρχει που προσφέρει λιγότερα, ωστόσο είναι πιο επιθυμητό; Ποιος είναι αυτός που ενώ έχει την Αγάπη του Θεού να τον στηρίζει θα μπορούσε να θεωρεί ότι είναι δύσκολο να διαλέξει ανάμεσα στα θαύματα και τον φόνο;