ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

- Από το Κεφάλαιο 21, V. THE FUNCTION OF REASON -

1. Η αντίληψη επιλέγει, και φτιάχνει τον κόσμο που βλέπεις. Στην κυριολεξία τον διαλέγει έτσι όπως την κατευθύνει ο νους. Οι νόμοι του μεγέθους, του σχήματος και της φωτεινότητας θα ίσχυαν, ίσως, αν άλλα πράγματα ήταν ισότιμα. Δεν είναι ισότιμα, όμως. Διότι αυτό που ψάχνεις είναι πολύ πιο πιθανόν να το ανακαλύψεις από ό,τι κάτι που θα προτιμούσες να παραβλέψεις. Η ήρεμη, μικρή Φωνή που μιλά εκ μέρους του Θεού δεν καταπνίγεται από όλες τις βραχνές κραυγές και τα τρελά παραληρήματα του εγώ σε όλους εκείνους που θέλουν να Την ακούσουν. Η αντίληψη είναι μια επιλογή όχι ένα γεγονός. Αλλά σε αυτή την επιλογή βασίζονται πολύ περισσότερα από ό,τι μπορείς ακόμα να συνειδητοποιήσεις. Διότι στην φωνή που επιλέγεις ν’ ακούσεις, και στα θεάματα που επιλέγεις να δεις, βασίζεται ολοκληρωτικά όλη σου η πίστη στο τι είσαι. Η αντίληψη είναι ένας μάρτυρας μόνο αυτού, και ποτέ της πραγματικότητας. Ωστόσο, μπορεί να σου δείξει τις προϋποθέσεις με τις οποίες είναι δυνατή η επίγνωση της πραγματικότητας, ή εκείνες με τις οποίες δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι.

2. Η πραγματικότητα δεν χρειάζεται την συνεργασία σου για να είναι αυτό που είναι. Αλλά η δική σου επίγνωση για την πραγματικότητα χρειάζεται την βοήθειά σου, διότι είναι επιλογή σου. Άκουσε τι λέει το εγώ, και δες αυτό που σε κατευθύνει να δεις, και είναι σίγουρο ότι θα δεις τον εαυτό σου τιποτένιο, ευάλωτο και φοβισμένο. Θα βιώσεις απογοήτευση, μια αίσθηση αναξιότητας, και συναισθήματα προσωρινότητας και μη πραγματικότητας. Θα πιστεύεις ότι είσαι αβοήθητη βορά σε δυνάμεις πολύ πέρα από τον δικό σου έλεγχο, και κατά πολύ ισχυρότερες από σένα. Και θα νομίζεις ότι ο κόσμος που έφτιαξες κατευθύνει την μοίρα σου. Διότι αυτή θα είναι η πίστη του. Αλλά ποτέ μην πιστέψεις ότι επειδή είναι η πίστη σου φτιάχνει την πραγματικότητα.

3. Υπάρχει μια άλλη όραση και μια άλλη Φωνή στις οποίες έγκειται η ελευθερία σου, περιμένοντας μόνο την επιλογή σου. Και αν τοποθετήσεις την πίστη σου σε Αυτές, θα αντιληφθείς έναν άλλον εαυτό μέσα σε σένα. Αυτός ο άλλος εαυτός βλέπει τα θαύματα ως φυσικά. Είναι τόσο απλά και φυσικά γι αυτόν όσο η αναπνοή για το σώμα. Είναι η προφανής ανταπόκριση στα καλέσματα για βοήθεια, και είναι η μοναδική. Τα θαύματα φαίνονται αφύσικα στο εγώ διότι δεν καταλαβαίνει το πώς διαχωρισμένοι νόες μπορούν να επηρεάζουν ο ένας τον άλλον. Και δεν θα μπορούσαν να το κάνουν. Αλλά οι νόες δεν μπορεί να είναι διαχωρισμένοι. Αυτός ο άλλος εαυτός το γνωρίζει τέλεια αυτό. Επομένως αναγνωρίζει ότι τα θαύματα δεν επηρεάζουν το νου κάποιου άλλου, μόνο τον δικό του. Πάντα αλλάζουν τον δικό σου νου. Δεν υπάρχει άλλος.

4. Δεν συνειδητοποιείς όλη την έκταση της παρέμβασης της ιδέας του διαχωρισμού στην λογική. Η λογική βρίσκεται στον άλλο εαυτό που έχεις αποκόψει από την επίγνωσή σου. Και τίποτα από ό,τι έχεις επιτρέψει να μείνει στην επίγνωσή σου δεν είναι ικανό για λογική. Πως μπορεί το κομμάτι του νου σου που στερείται λογικής να καταλάβει τι είναι η λογική, ή να κατανοήσει τις πληροφορίες που αυτή δίνει; Όλα τα είδη ερωτήσεων μπορεί να προκύπτουν μέσα σε αυτό, αλλά αν η βασική ερώτηση προέρχεται από την λογική, δεν θα την ρωτήσει. Όπως όλα όσα προέρχονται από την λογική, η βασική ερώτηση είναι προφανής, απλή και παραμένει χωρίς να ερωτηθεί. Αλλά μην θεωρείς ότι η λογική δεν θα μπορούσε να την απαντήσει.

5. Το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία δεν θα μπορούσε να έχει δημιουργηθεί χωρίς την δική σου θέληση και συναίνεση. Πρέπει να έχει γίνει αποδεκτό από τον Υιό του Θεού, διότι αυτός πρέπει να λάβει αυτό που ο Θεός βούλεται γι αυτόν. Διότι ο Θεός δεν βούλεται χωριστά από αυτόν, ούτε η Θέληση του Θεού περιμένει τον χρόνο για να εκπληρωθεί. Επομένως, αυτό που ένωσε την Θέληση του Θεού πρέπει να βρίσκεται μέσα σου τώρα, όντας αιώνιο. Πρέπει να έχεις διαφυλάξει ένα μέρος στο οποίο το Άγιο Πνεύμα μπορεί να διαμείνει, και όπου Αυτό όντως βρίσκεται. Πρέπει να βρίσκεται εκεί από τότε που προέκυψε η ανάγκη γι Αυτό, κι εκπληρώθηκε την ίδια στιγμή. Αυτό θα σου έλεγε η λογική, αν άκουγες. Ωστόσο, προφανώς δεν είναι αυτό το σκεπτικό του εγώ. Η ξένη φύση της λογικής σου προς το εγώ είναι η απόδειξη ότι δεν θα βρεις την απάντηση εκεί. Όμως αν έτσι είναι, πρέπει να υπάρχει. Κι αν υπάρχει για σένα, κι έχει την ελευθερία σου ως σκοπό του, τότε πρέπει να είσαι ελεύθερος να το βρεις.

6. Το σχέδιο του Θεού είναι απλό ∙ ποτέ δεν είναι κυκλικό και αυτό – ακυρωτικό. Αυτός δεν έχει Σκέψεις που να μην επεκτείνουν τον Εαυτό Του, και μέσα σε αυτόν πρέπει να περιλαμβάνεται η θέλησή σου. Επομένως, πρέπει να υπάρχει ένα κομμάτι σου που γνωρίζει την Θέλησή Του και να την μοιράζεται. Δεν έχει νόημα να ρωτάς αν αυτό που πρέπει να είναι έτσι, είναι όντως έτσι. Έχει όμως νόημα να ρωτήσεις γιατί δεν γνωρίζεις αυτό που είναι έτσι, διότι πρέπει να υπάρχει μια απάντηση αν το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία σου είναι ολοκληρωμένο. Και πρέπει να είναι ολοκληρωμένο, διότι η Πηγή του δεν γνωρίζει μη ολοκλήρωση.

7. Που αλλού θα μπορούσε να είναι η απάντηση εκτός από μέσα στην Πηγή; Και που αλλού βρίσκεσαι εσύ εκτός από εκεί, όπου βρίσκεται αυτή η ίδια απάντηση; Η Ταυτότητά σου, που είναι εξίσου ένα αληθινό Αποτέλεσμα αυτής της ίδιας Πηγής όπως και η απάντηση, πρέπει επομένως να βρίσκεται μαζί της και να είναι το ίδιο. Ω ναι, αυτό το γνωρίζεις, και όχι μόνο αυτό. Όμως, κάθε κομμάτι γνώσης απειλεί τον διαχωρισμό όπως και όλη η γνώση. Και το όλον θα έρθει με οποιοδήποτε κομμάτι. Εδώ είναι το μέρος που μπορείς να δεχτείς. Αυτό που σου δείχνει η λογική, μπορείς να το δεις, διότι οι μάρτυρές της είναι ξεκάθαροι. Μόνο οι εντελώς παράφρονες μπορούν να τους αγνοήσουν, κι εσύ αυτό το έχεις προσπεράσει. Η λογική είναι ένα μέσον που υπηρετεί τον σκοπό του Αγίου Πνεύματος από μόνο του. Δεν ερμηνεύεται εκ νέου και δεν παίρνει νέα καθοδήγηση από τον στόχο της αμαρτίας, όπως κάνουν τα άλλα μέσα. Διότι η λογική δεν συμπεριλαμβάνεται στα μέσα που χρησιμοποιεί το εγώ.

8. Η πίστη, η αντίληψη και τα πιστεύω μπορούν να τοποθετηθούν λανθασμένα, και να υπηρετήσουν τις ανάγκες του μεγάλου πλανευτή όπως και της αλήθειας. Αλλά η λογική δεν έχει καμιά απολύτως θέση στην τρέλα, ούτε μπορεί να προσαρμοστεί για να ταιριάζει με τους σκοπούς της. Η πίστη και οι πεποιθήσεις είναι ισχυρά στην τρέλα, και οδηγούν την αντίληψη προς αυτό που έχει δώσει αξία ο νους. Αλλά η λογική δεν εισέρχεται καθόλου εδώ. Διότι η αντίληψη θα κατέρρεε αμέσως, αν εφαρμοζόταν η λογική. Δεν υπάρχει καμιά λογική στην τρέλα, διότι βασίζεται ολοκληρωτικά στην απουσία της λογικής. Το εγώ ποτέ δεν την χρησιμοποιεί, διότι δεν συνειδητοποιεί την ύπαρξή της. Οι εν μέρει παράφρονες έχουν πρόσβαση σε αυτή, και μόνο αυτοί την χρειάζονται. Η γνώση δεν εξαρτάται από αυτή, και η τρέλα την κρατά απέξω.

9. Το μέρος του νου όπου βρίσκεται η λογική αφιερώθηκε, από την ένωση της δικής σου θέλησης με του Πατέρα σου, στην κατάργηση της παράνοιας. Εδώ έγινε αποδεκτός ο σκοπός του Αγίου Πνεύματος και συγχρόνως επιτεύχθηκε. Η λογική είναι ξένη προς την παραφροσύνη, κι εκείνοι που την χρησιμοποιούν έχουν κερδίσει ένα μέσον που δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην αμαρτία. Η γνώση είναι πολύ πέρα από επίτευξη οιουδήποτε είδους. Όμως η λογική μπορεί να υπηρετήσει για να ανοίξει τις πόρτες που εσύ έκλεισες εναντίον της.

10. Έχεις πλησιάσει πολύ σε αυτό. Η πίστη και τα πιστεύω έχουν αλλάξει, και έχεις κάνει την ερώτηση που το εγώ ποτέ δεν θα κάνει. Η λογική σου δεν σου λέει τώρα πως η ερώτηση πρέπει να προήλθε από κάτι που δεν γνωρίζεις, αλλά ανήκει σε σένα; Η πίστη και τα πιστεύω, όταν στηρίζονται από την λογική, δεν γίνεται να μην σε οδηγήσουν σε αλλαγμένη αντίληψη. Και μέσα σε αυτή την αλλαγή γίνεται χώρος για την ορθή όραση. Η ορθή όραση επεκτείνεται υπερβαίνοντας τον εαυτό της, όπως κάνει και ο σκοπός που υπηρετεί, και όλα τα μέσα για την εκπλήρωσή του.