Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Η ΝΕΑ ΑΡΧΗ - ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ



Κεφάλαιο 30

Η ΝΕΑ ΑΡΧΗ

Εισαγωγή

1. Η νέα αρχή γίνεται τώρα η εστίαση της διδασκαλίας. Ο στόχος είναι ξεκάθαρος, αλλά τώρα χρειάζεσαι συγκεκριμένες μεθόδους για να τον πετύχεις. Η ταχύτητα με την οποία μπορεί να επιτευχθεί εξαρτάται από αυτό και μόνο ∙ την προθυμία σου να εξασκείς κάθε βήμα. Το κάθε ένα θα βοηθάει λίγο, κάθε φορά που θα επιχειρείται. Και όλα αυτά τα βήματα μαζί θα σε οδηγήσουν από τα όνειρα κρίσης σε όνειρα συγχώρεσης και έξω από τον πόνο και τον φόβο. Δεν είναι νέα για σένα, όμως ακόμα είναι περισσότερο ιδέες παρά κανόνες σκέψης για σένα. Έτσι τώρα χρειαζόμαστε να τα εξασκήσουμε για λίγο, μέχρι να γίνουν οι κανόνες με τους οποίους θα ζεις. Ζητάμε να τα κάνουμε συνήθειες τώρα, έτσι ώστε να τις έχεις έτοιμες για οποιαδήποτε ανάγκη.


I. Κανόνες για Αποφάσεις.

- Από το Κεφάλαιο 30, I. Rules for Decision

1. Οι αποφάσεις είναι συνεχόμενες. Δεν γνωρίζεις πάντα πότε τις παίρνεις. Αλλά εξασκώντας λίγο αυτές που αναγνωρίζεις, αρχίζει να σχηματίζεται μια ομάδα αποφάσεων με κοινά στοιχεία που σε συνοδεύει σε όλες τις υπόλοιπες. Δεν είναι σοφό να αφήνεις τον εαυτό σου να απασχολείται υπερβολικά με κάθε βήμα που παίρνεις. Το κατάλληλο σύνολο αποφάσεων, που το υιοθετείς συνειδητά κάθε φορά που ξυπνάς, θα συνεισφέρει πολύ στην πρόοδο σου. Και εάν συναντήσεις σθεναρή αντίσταση και αδύναμη αφοσίωση, δεν είσαι έτοιμος. Μη μάχεσαι τον εαυτό σου. Αλλά σκέψου το είδος της ημέρας που θέλεις, και πες στον εαυτό σου ότι υπάρχει ένας τρόπος με τον οποίον αυτή ακριβώς η μέρα μπορεί να συμβεί ακριβώς έτσι. Μετά προσπάθησε πάλι να έχεις την ημέρα που θέλεις.

2. Η τρόπος αυτός αρχίζει έτσι:

Σήμερα δεν θα πάρω καμιά απόφαση μόνος μου..

Αυτό σημαίνει ότι επιλέγεις να μην είσαι εσύ ο κριτής του τι να κάνεις. Αλλά επίσης πρέπει να σημαίνει ότι εσύ δεν θα κρίνεις τις καταστάσεις όπου θα κληθείς να ανταποκριθείς. Γιατί εάν τις κρίνεις, τότε έχεις θέσει τους κανόνες για το πώς πρέπει να αντιδράσεις σε αυτές. Και τότε μια άλλη απάντηση δεν μπορεί παρά να προκαλέσει σύγχυση και αβεβαιότητα και φόβο.

3. Αυτό είναι το πιο σημαντικό σου πρόβλημα τώρα. Ακόμα παίρνεις εσύ την απόφαση και μετά αποφασίζεις να ρωτήσεις τι πρέπει να κάνεις. Και αυτό που θα ακούσεις ίσως να μην λύνει το πρόβλημα όπως το είδες στην αρχή. Αυτό οδηγεί σε φόβο, επειδή έρχεται σε αντίθεση με αυτό που αντιλαμβάνεσαι και έτσι αισθάνεσαι πως βάλλεσαι. Επομένως θυμώνεις. Υπάρχουν κανόνες με τους οποίους αυτό δεν θα συμβαίνει. Αλλά αυτό όντως συμβαίνει στην αρχή, ενώσω μαθαίνεις πώς να ακούς.

4. Κατά την διάρκεια της ημέρας, οποιαδήποτε ώρα το σκεφτείς και έχεις ησυχία να στοχαστείς, πες στον εαυτό σου ξανά το είδος της ημέρας που θέλεις ∙ τα αισθήματα που θέλεις να έχεις, τα πράγματα που θέλεις να σου συμβούν, και τα πράγματα που θα ήθελες να βιώσεις , και πες:

Εάν δεν πάρω αποφάσεις μόνος μου, αυτή είναι η ημέρα που θα μου δοθεί.

Αυτές οι δύο διαδικασίες, αν τις εξασκήσεις καλά, θα σε βοηθήσουν να αφεθείς να οδηγηθείς χωρίς φόβο, γιατί η εναντίωση δεν θα εκδηλωθεί πρώτα αλλά μετά θα γίνει ένα πρόβλημα από μόνη της.

5. Αλλά θα εξακολουθούν να υπάρχουν φορές που θα έχεις ήδη κρίνει. Τώρα η απάντηση θα προκαλέσει επίθεση, εκτός και εάν γρήγορα επαναφέρεις το νου σου στο να θέλει μια απάντηση που θα λειτουργήσει. Να είσαι σίγουρος ότι αυτό έχει συμβεί αν νιώθεις τον εαυτό σου απρόθυμο να καθίσει παράμερα και να ζητήσει να του δοθεί η απάντηση. Αυτό σημαίνει ότι έχεις αποφασίσει μόνος σου, και δεν μπορείς να δεις την ερώτηση. Τώρα χρειάζεσαι μια γρήγορη αποκατάσταση πριν ρωτήσεις πάλι.

6. Θυμήσου γι άλλη μια φορά την ημέρα που θέλεις, και αναγνώρισε ότι κάτι έχει συμβεί που δεν είναι μέρος αυτής. Μετά συνειδητοποίησε ότι έχεις κάνει μια ερώτηση από μόνος σου, και ότι πρέπει να έχεις ορίσει μιαν απάντηση με τους δικούς σου όρους. Έπειτα πες:

Δεν έχω καμιά ερώτηση. Ξέχασα τι να αποφασίσω.

Αυτό ακυρώνει τους όρους που έχεις θέσει εσύ, και αφήνει την απάντηση να σου δείξει ποια πρέπει να ήταν πραγματικά η ερώτηση.

7. Προσπάθησε να τηρήσεις αυτόν τον κανόνα χωρίς καθυστέρηση, παρά την αντίθεσή σου. Γιατί ήδη έχεις θυμώσει. Και ο φόβος σου ότι θα πάρεις απάντηση με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που ρωτά η δική σου εκδοχή για την ερώτηση θα κερδίζει σε ταχύτητα, μέχρι να πιστέψεις ότι η ημέρα που θέλεις είναι αυτή στην οποία εσύ παίρνεις την δική σου απάντηση στην δική σου ερώτηση. Και δεν θα την λάβεις, γιατί θα κατέστρεφε την ημέρα ληστεύοντάς σε από αυτό που πραγματικά θέλεις. Αυτό μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να το συνειδητοποιήσεις, από τη στιγμή που έχεις αποφασίσει μόνος σου τους κανόνες που σου υπόσχονται μια ευτυχισμένη ημέρα. Ωστόσο αυτή η απόφαση μπορεί ακόμα να καταργηθεί, με απλές μεθόδους που μπορείς να αποδεχτείς.

8. Εάν είσαι τόσο απρόθυμος να λάβεις που δεν μπορείς να απελευθερώσεις την ερώτησή σου, μπορείς να αρχίσεις να αλλάζεις το νου σου με αυτό:

Τουλάχιστον μπορώ να αποφασίσω ότι δεν μου αρέσει αυτό που αισθάνομαι τώρα.

Αυτό και μόνο είναι προφανές, και προετοιμάζει τον δρόμο για το επόμενο εύκολο βήμα.

9. Έχοντας αποφασίσει ότι δεν σου αρέσει ο τρόπος που αισθάνεσαι, τι θα μπορούσε να είναι ευκολότερο από το να συνεχίσεις έτσι:

Κι έτσι ελπίζω ότι έχω κάνει λάθος.

Αυτό λειτουργεί ενάντια στην αίσθηση της αντίθεσης, και σου υπενθυμίζει ότι η ελπίδα δεν σου επιβάλλεται δια της βίας αλλά είναι κάτι που θέλεις και χρειάζεσαι, γιατί δεν σου αρέσει ο τρόπος που αισθάνεσαι. Αυτό το μικρό άνοιγμα είναι αρκετό για να σε αφήσει να προχωρήσεις μερικά μόνο ακόμα βήματα που χρειάζεσαι για να αφήσεις τον εαυτό σου να βοηθηθεί.

10. Τώρα έχεις φτάσει στο κρίσιμο σημείο, γιατί έχεις σκεφτεί ότι θα ωφεληθείς εάν αυτό που έχεις αποφασίσει δεν είναι έτσι. Μέχρι να επιτευχθεί αυτό το σημείο, θα πιστεύεις ότι η ευτυχία σου εξαρτάται από το να έχεις δίκιο. Αλλά αυτό το έχεις πια καταλάβει ∙ θα ήσουν πολύ καλύτερα εάν έκανες λάθος.

11. Αυτό το μικρό ψήγμα σοφίας θα είναι επαρκές για να σε πάει μακρύτερα. Δεν εξαναγκάζεσαι, αλλά απλά ελπίζεις να πάρεις κάτι που θέλεις. Και μπορείς να πεις με απόλυτη ειλικρίνεια:

Θέλω έναν άλλο τρόπο για να δω αυτό.

Τώρα έχεις αλλάξει γνώμη για την ημέρα, και έχεις θυμηθεί τι θέλεις πραγματικά. Ο σκοπός της δεν καλύπτεται πια από την παράλογη πίστη ότι την θέλεις με σκοπό να αποδείξεις ότι έχεις δίκιο όταν έχεις άδικο. Έτσι έρχεται στην επίγνωσή σου η ετοιμότητα για ερωτήσεις, γιατί δεν μπορείς να είσαι σε σύγκρουση όταν ρωτάς για το τι θέλεις, και βλέπεις ότι είναι αυτό για το οποίο ρωτάς.

12. Αυτό το τελευταίο βήμα δεν είναι παρά η αναγνώριση της απουσίας αντίθεσης στο να λάβεις βοήθεια. Είναι μια δήλωση ενός ανοιχτού νου, όχι ακόμα βέβαιου, αλλά πρόθυμου να του δειχτεί:

Ίσως υπάρχει ένας άλλος τρόπος για να το δω αυτό.

Τι μπορεί να χάσω με το να ρωτήσω;

Έτσι τώρα μπορείς να κάνεις μια ερώτηση που έχει νόημα, άρα και η απάντηση θα έχει νόημα. Ούτε θα πολεμήσεις εναντίον της, γιατί καταλαβαίνεις ότι εσύ είσαι που θα βοηθηθείς από αυτό.

13. Πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι είναι ευκολότερο να έχεις μια ευτυχισμένη ημέρα εάν αποτρέψεις την δυστυχία από το να εισέλθει καθόλου. Αλλά αυτό χρειάζεται εξάσκηση στους κανόνες που θα σε προστατέψουν από τις επιπτώσεις του φόβου. Όταν αυτό έχει επιτευχθεί, το θλιβερό όνειρο της κρίσης θα έχει για πάντα καταργηθεί. Αλλά εν τω μεταξύ, έχεις την ανάγκη εξάσκησης των κανόνων για την κατάργησή της. Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, για μια ακόμα φορά την πρώτη από τις αποφάσεις που προσφέρονται εδώ.

14. Είπαμε ότι μπορείς να αρχίσεις μια χαρούμενη ημέρα αποφασίζοντας να μην πάρεις αποφάσεις μόνος σου. Αυτή φαίνεται να είναι μια πραγματική απόφαση από μόνη της. Αλλά ωστόσο, δεν μπορείς να πάρεις αποφάσεις μόνος σου. Η μόνη ερώτηση πραγματικά είναι με τι επιλέγεις να τις παίρνεις. Αυτό είναι όλο πραγματικά. Ο πρώτος κανόνας, λοιπόν, δεν είναι εξαναγκασμός, αλλά μια απλή δήλωση ενός απλού γεγονότος. Δεν θα παίρνεις αποφάσεις μόνος σου ό,τι και να αποφασίζεις. Γιατί οι αποφάσεις παίρνονται μαζί με είδωλα ή με τον Θεό. Και ζητάς βοήθεια από τον αντί-Χριστό ή από τον Χριστό, και αυτός που θα επιλέξεις θα ενωθεί μαζί σου και θα σου πει τι να κάνεις.

15. Η ημέρα σου δεν είναι τυχαία. Ορίστηκε από αυτό με το οποίο επιλέγεις να ζεις, και από το πως ο φίλος του οποίου την συμβουλή έχεις ζητήσει αντιλαμβάνεται την ευτυχία σου. Πάντοτε ζητάς συμβουλή πριν αποφασίσεις να κάνεις οτιδήποτε. Ας γίνει αυτό κατανοητό, και θα μπορέσεις να καταλάβεις ότι δεν γίνεται να υπάρχει εξαναγκασμός εδώ, ούτε έδαφος για να αντιτεθείς στην ελευθερία σου. Δεν υπάρχει ελευθερία από αυτό που πρέπει να συμβεί. Και εάν νομίζεις ότι υπάρχει, πρέπει να κάνεις λάθος.

16. Και ο δεύτερος κανόνας δεν είναι παρά ένα γεγονός. Γιατί εσύ και ο σύμβουλός σου πρέπει να συμφωνήσετε στο τι θέλεις πριν μπορέσει να συμβεί. Δεν είναι παρά αυτή η συμφωνία που επιτρέπει να συμβούν όλα τα πράγματα. Τίποτα δεν μπορεί να συμβεί χωρίς κάποια μορφή ενότητας, είτε είναι με ένα όνειρο κρίσης ή με τη Φωνή του Θεού. Οι αποφάσεις προκαλούν αποτελέσματα επειδή δεν παίρνονται μεμονωμένα. Παίρνονται από σένα και τον σύμβουλό σου, για σένα και για τον κόσμο. Την ημέρα που θέλεις την προσφέρεις στον κόσμο, γιατί θα είναι αυτό που έχεις ζητήσει, και θα ενισχύσει την κυριαρχία του συμβούλου σου στον κόσμο. Σε ποιανού το βασίλειο βρίσκεται ο κόσμος για σένα σήμερα; Τι είδους ημέρα θα αποφασίσεις να έχεις;

17. Χρειάζεται μόνο δυο που να θέλουν να έχουν την ευτυχία αυτή την ημέρα για να την υποσχεθούν σε όλο τον κόσμο. Χρειάζονται μόνο δυο για να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να αποφασίσουν μόνοι τους, για να εγγυηθούν ότι η χαρά που ζήτησαν θα μοιραστεί ολοκληρωτικά. Γιατί έχουν καταλάβει τον βασικό νόμο που κάνει την απόφαση ισχυρή, και δίνει όλα τα αποτελέσματα που θα μπορούσε να έχει. Χρειάζεται μόνο δυο. Αυτοί οι δυο ενώνονται πριν μπορέσει να υπάρξει μια απόφαση. Ας είναι αυτό μια υπενθύμιση που θα κρατήσεις στο νου σου, και θα έχεις την ημέρα που θέλεις, και θα τη δώσεις στον κόσμο έχοντάς την ο ίδιος. Η κρίση σου έχει απομακρυνθεί από τον κόσμο χάρη στην απόφασή σου για μια ευτυχισμένη ημέρα. Και όπως έχεις λάβει, έτσι πρέπει να δίνεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...