Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΔΩΛΑ



III. Πέρα από όλα τα Είδωλα.

- Από το Κεφάλαιο 30, III. Beyond All Idols -

1. Τα είδωλα είναι απόλυτα συγκεκριμένα. Αλλά η θέλησή σου είναι συμπαντική, αφού είναι απεριόριστη. Κι έτσι δεν έχει μορφή, ούτε η έκφρασή της ικανοποιείται με όρους μορφής. Τα είδωλα είναι περιορισμοί. Είναι η πίστη ότι υπάρχουν μορφές που θα φέρουν ευτυχία, και ότι, με τον περιορισμό, όλα κατορθώνονται. Είναι σαν να λες «Δεν έχω ανάγκη από τα πάντα. Αυτό το μικρό πράγμα θέλω, και θα είναι σαν να είναι τα πάντα για μένα.» Και αυτό δεν θα μπορέσει να σε ικανοποιήσει, γιατί η θέλησή σου είναι τα πάντα να είναι δικά σου. Αν αποφασίσεις υπέρ των ειδώλων τότε ζητάς την απώλεια. Αν αποφασίσεις υπέρ της αλήθειας τότε τα πάντα είναι δικά σου.

2. Δεν είναι η μορφή αυτό που αναζητάς. Ποια μορφή μπορεί να γίνει ο αντικαταστάτης του Θεού του Πατέρα της Αγάπης; Ποια μορφή μπορεί να πάρει τη θέση όλης της αγάπης μέσα στην Θειότητα του Θεού Υιού; Ποιο είδωλο μπορεί να χωρίσει στα δυο αυτό που είναι ένα; Και μπορεί το απεριόριστο να περιοριστεί; Δεν θέλεις ένα είδωλο. Δεν είναι η θέλησή σου να έχεις κάποιο. Δεν θα σου χαρίσει το δώρο που αναζητάς. Όταν αποφασίζεις για την μορφή αυτού που θέλεις, χάνεις την κατανόηση του σκοπού του. Έτσι βλέπεις την θέλησή σου μέσα στο είδωλο, και μ’ αυτό το τρόπο την περιορίζεις σε μια συγκεκριμένη μορφή. Ωστόσο αυτή δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι η θέλησή σου, διότι αυτό που μοιράζεται όλη την δημιουργία δεν μπορεί να ικανοποιηθεί με μικρές ιδέες και μικρά πράγματα.

3. Πίσω από την έρευνα για κάθε είδωλο βρίσκεται η λαχτάρα για ολοκλήρωση. Η Ολότητα δεν έχει μορφή γιατί είναι απεριόριστη. Το να αναζητάς ένα ιδιαίτερο πρόσωπο ή ένα πράγμα για να το προσθέσεις σε σένα και να ολοκληρωθείς μπορεί μόνο να σημαίνει ότι πιστεύεις ότι κάποια μορφή λείπει. Και ότι βρίσκοντας αυτή την μορφή, θα κατορθώσεις την ολοκλήρωση με κάποια μορφή που σου αρέσει. Αυτός είναι ο σκοπός ενός ειδώλου ∙ ότι δεν θα κοιτάξεις πέρα από αυτό, προς την πηγή της πίστης ότι είσαι ατελής. Μόνο εάν είχες αμαρτήσει θα μπορούσε να είναι έτσι. Γιατί η αμαρτία είναι η ιδέα ότι είσαι μόνος και διαχωρισμένος από αυτό που είναι ολοκληρωμένο. Κι έτσι θα ήταν απαραίτητο η έρευνα για την ολότητα να γίνει πέρα από τα σύνορα των ορίων στον εαυτό σου.

4. Ποτέ δεν είναι το είδωλο αυτό που θέλεις. Αλλά αυτό που νομίζεις ότι σου προσφέρει, αυτό θέλεις πραγματικά και έχεις το δικαίωμα να ζητήσεις. Ούτε μπορεί να στο αρνηθεί κανείς. Η θέλησή σου να είσαι ολοκληρωμένος δεν είναι παρά η Θέληση του Θεού, και αυτή σου έχει δοθεί εφόσον είναι δική Του. Ο Θεός δεν γνωρίζει μορφή. Αυτός δεν μπορεί να σου απαντήσει με όρους που δεν έχουν κανένα νόημα. Και η θέλησή σου δεν θα μπορούσε να ικανοποιηθεί με κενές μορφές, φτιαγμένες μόνο για να γεμίσουν ένα χάσμα που δεν υπάρχει. Δεν είναι αυτό που θέλεις. Η δημιουργία δεν δίνει σε κανένα διαχωρισμένο άτομο και σε κανένα διαχωρισμένο πράγμα την δύναμη να ολοκληρώσουν τον Υιό του Θεού. Ποιο είδωλο μπορεί να κληθεί για να δώσει στον Υιό του θεού αυτό που ήδη έχει;

5. Η ολοκλήρωση είναι η λειτουργία του Υιού του Θεού. Αυτός δεν έχει ανάγκη να την αναζητήσει καθόλου. Πέρα από όλα τα είδωλα στέκει η ιερή του θέληση να είναι μόνο αυτό που είναι πραγματικά. Γιατί το περισσότερο από το όλο δεν έχει κανένα νόημα. Εάν υπήρχαν αλλαγές σε αυτόν, εάν μπορούσε αυτός να υποβιβαστεί σε κάποια μορφή και να περιοριστεί σε κάτι που δεν είναι μέσα του, τότε δεν θα ήταν όπως ο Θεός τον δημιούργησε. Ποιο είδωλο μπορεί να χρειάζεται για να είναι ο εαυτός του; Γιατί μπορεί αυτός να αποχωριστεί ένα μέρος του εαυτού του; Ό,τι δεν είναι ολοκληρωμένο δεν μπορεί να ολοκληρώνει. Αλλά αυτό που πράγματι ζητείται δεν μπορεί να μην γίνει αποδεχτό. Το θέλημά σου έχει γίνει. Όχι σε κάποια μορφή που δεν θα σε ικανοποιούσε, αλλά στην ολοκληρωμένη απόλυτα όμορφη Σκέψη που ο Θεός έχει για σένα.

6. Τίποτα από όσα δεν γνωρίζει ο Θεός δεν υπάρχει. Και αυτό που γνωρίζει υπάρχει για πάντα, αμετάβλητα. Γιατί οι σκέψεις διαρκούν όσο διαρκεί και ο νους που τις σκέφτηκε. Και στο Νου του Θεού δεν υπάρχει τέλος, ούτε χρόνος στον οποίο οι σκέψεις Του απουσίαζαν ή θα μπορούσαν να υποστούν αλλαγές. Οι σκέψεις δεν γεννιούνται και δεν μπορούν να πεθάνουν. Μοιράζονται τις ιδιότητες του δημιουργού τους, και δεν έχουν ξεχωριστή ζωή από την δική του. Οι σκέψεις που σκέφτεσαι είναι στο νου σου, όπως κι εσύ είσαι στο Νου που σε σκέφτηκε. Και έτσι δεν υπάρχουν χωριστά μέρη σε αυτό που υπάρχει μέσα στον Νου του Θεού. Είναι για πάντα Ένας, αιώνια ενωμένος και σε ειρήνη.

7. Οι σκέψεις φαίνονται πως έρχονται και πάνε. Ωστόσο όλο αυτό σημαίνει ότι κάποιες φορές έχεις επίγνωση αυτών, και κάποιες όχι. Μια ξεχασμένη σκέψη ξαναγεννιέται σε σένα όταν επιστρέφει στην επίγνωσή σου. Ωστόσο δεν πέθανε όταν την ξέχασες. Ήταν πάντα εκεί, αλλά εσύ δεν είχες συνείδηση αυτής. Η Σκέψη που έχει ο Θεός για σένα είναι απόλυτα αμετάβλητη από την δική σου την λησμονιά. Πάντοτε θα είναι ακριβώς όπως ήταν πριν από τον καιρό που εσύ ξέχασες, και θα είναι ακριβώς η ίδια όταν θυμηθείς. Και είναι η ίδια εντός του διαλλείματος όταν εσύ ξέχασες.

8. Οι Σκέψεις του Θεού είναι πολύ πέρα από κάθε αλλαγή, και λάμπουν παντοτινά. Δεν περιμένουν να γεννηθούν. Περιμένουν το καλωσόρισμα και την ενθύμηση. Η Σκέψη που ο Θεός έχει για σένα είναι όπως ένα αστέρι, αμετάβλητο σε έναν αιώνιο ουρανό. Τόσο ψηλά είναι τοποθετημένο στον Ουρανό που αυτοί που είναι έξω από τον Ουρανό δεν ξέρουν ότι αυτό βρίσκεται εκεί. Ωστόσο ακίνητο και λευκό και όμορφο θα λάμπει μέσα σε όλη την αιωνιότητα. Δεν υπήρχε εποχή που να μην ήταν εκεί ∙ καμία στιγμή το φως του δεν εξασθένησε ή δεν έχασε από την τελειότητα που είχε πάντα.

9. Όποιος γνωρίζει τον Πατέρα γνωρίζει και αυτό το φως, γιατί Αυτός είναι ο αιώνιος ουρανός που το κρατάει ασφαλές, παντοτινά ψηλά και στερεωμένο με ασφάλεια. Η τέλεια αγνότητά του δεν εξαρτάται από το εάν φαίνεται από τη γη ή όχι. Ο ουρανός το αγκαλιάζει και το κρατάει απαλά στην τέλεια θέση του, η οποία είναι τόσο μακριά από τη γη όσο είναι η γη από τον Ουρανό. Δεν είναι η απόσταση ούτε ο χρόνος που κρατάει αυτό το αστέρι αόρατο στη γη. Αλλά εκείνοι που ψάχνουν για είδωλα δεν μπορούν να γνωρίζουν ότι το αστέρι είναι εκεί.

10. Πέρα από όλα τα είδωλα βρίσκεται η Σκέψη που ο Θεός έχει για σένα. Εντελώς ανεπηρέαστη από την ταραχή και τον τρόμο του κόσμου, τα όνειρα της γέννησης και του θανάτου που ονειρεύεσαι εδώ, τις μυριάδες των μορφών που ο φόβος μπορεί να πάρει ∙ εντελώς ανενόχλητη, η Σκέψη που ο Θεός έχει για σένα παραμένει ακριβώς όπως ήταν πάντα. Περιβαλλομένη από μια ακινησία τόσο ολοκληρωτική που κανένας ήχος μάχης δεν πλησιάζει ούτε από μακριά, αναπαύεται στην βεβαιότητα και στην τέλεια ειρήνη. Εδώ η μοναδική σου πραγματικότητα κρατείται ασφαλής, χωρίς καμιά απολύτως επίγνωση του κόσμου που λατρεύει είδωλα, και που δεν γνωρίζει τον Θεό. Με τέλεια βεβαιότητα της αμεταβλητότητας της και της ανάπαυσής της στην αιώνια κατοικία της, η Σκέψη που ο Θεός έχει για σένα ποτέ δεν έχει αφήσει το Νου του Δημιουργού της τον Οποίο γνωρίζει, όπως ο Δημιουργός της γνωρίζει ότι αυτή είναι εκεί.

11. Που αλλού θα μπορούσε να υπάρχει η Σκέψη που ο Θεός έχει για σένα εκτός από εκεί που βρίσκεσαι εσύ; Είναι η πραγματικότητά σου ένα πράγμα χωριστά από εσένα, και μέσα σε έναν κόσμο για τον οποίο η πραγματικότητά σου δεν γνωρίζει τίποτα; Έξω από εσένα δεν υπάρχει κανένας αιώνιος ουρανός, κανένα αμετάβλητο αστέρι και καμία πραγματικότητα. Ο νους του Υιού του Ουρανού βρίσκεται στον Ουρανό, γιατί εκεί ο Νους του Πατέρα και του Υιού ενώνονται στην δημιουργία η οποία δεν μπορεί να έχει τέλος. Δεν έχεις δυο πραγματικότητες, αλλά μία. Ούτε μπορείς να έχεις στην επίγνωσή σου περισσότερο από μια. Ένα είδωλο ή η Σκέψη που ο Θεός έχει για σένα είναι η πραγματικότητά σου. Μην ξεχνάς λοιπόν, ότι τα είδωλα κρατούν κρυφό αυτό που είσαι, όχι από το Νου του Θεού αλλά από τον δικό σου. Το αστέρι εξακολουθεί να λάμπει ∙ ο ουρανός δεν έχει ποτέ αλλάξει. Αλλά εσύ, ο ιερός Υιός του Θεού του Ίδιου, δεν έχεις επίγνωση της πραγματικότητάς σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...