ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ

VI. Η Δικαίωση της Συγχώρεσης

- Από το Κεφάλαιο 30, VI. The Justification for Forgiveness -

1. Ο θυμός ποτέ δεν δικαιολογείται. Η επίθεση δεν έχει καμία βάση. Εδώ αρχίζει η διαφυγή από τον φόβο, κι εδώ ολοκληρώνεται. Εδώ ο πραγματικός κόσμος ανταλλάσσεται με τα όνειρα του τρόμου. Γιατί πάνω σε αυτό στηρίζεται η συγχώρεση, και δεν είναι παρά φυσικό. Δεν σου ζητείται να προσφέρεις συγνώμη εκεί όπου αρμόζει η επίθεση, και θα ήταν δικαιολογημένη. Γιατί αυτό θα σήμαινε ότι συγχωρείς μια αμαρτία παραβλέποντας αυτό που πράγματι είναι εκεί. Αυτή δεν είναι συγχώρεση. Γιατί θα υπονοούσε, ότι με το να ανταποκριθείς με ένα τρόπο που δεν είναι δικαιολογημένος, η συγνώμη σου θα γίνει η απάντηση στην επίθεση που έχει γίνει. Και έτσι η συγνώμη είναι ακατάλληλη, εφόσον χορηγείται εκεί που δεν αρμόζει.
2. Η συγνώμη είναι πάντοτε δικαιολογημένη. Έχει μια βέβαιη βάση. Δεν συγχωρείς το ασυγχώρητο, ούτε παραβλέπεις μια πραγματική επίθεση που απαιτεί τιμωρία. Η σωτηρία δεν βρίσκεται στο να σου ζητείται να έχεις αφύσικες αντιδράσεις που είναι ακατάλληλες σε κάτι που είναι πραγματικό. Αντιθέτως, σου ζητάει απλά να ανταποκριθείς κατάλληλα σε αυτό που δεν είναι πραγματικό με το να μην αντιλαμβάνεσαι κάτι που δεν έχει συμβεί. Εάν η συγνώμη ήταν αδικαιολόγητη, όταν αντιδρούσες με συγχώρεση στην επίθεση θα σήμαινε πως σου ζητείται να θυσιάσεις τα δικαιώματά σου. Το μόνο που σου ζητείται, όμως, είναι να δεις την συγχώρεση σαν φυσική αντίδραση στη θλίψη που στηρίζεται στο λάθος, κι έτσι καλεί για βοήθεια. Η συγχώρεση είναι η μόνη σώφρων αντίδραση. Διαφυλάσσει τα δικαιώματά σου από το να θυσιαστούν.
3. Αυτή η κατανόηση είναι η μόνη αλλαγή που αφήνει τον πραγματικό κόσμο να σηκωθεί και να πάρει την θέση των ονείρων του τρόμου. Ο φόβος δεν μπορεί να προκληθεί εκτός κι αν η επίθεση είναι δικαιολογημένη, και εάν αυτός είχε αληθινή βάση τότε η συγνώμη δεν θα είχε καμία. Ο πραγματικός κόσμος επιτυγχάνεται όταν αντιληφθείς ότι η βάση της συγχώρεσης είναι εντελώς πραγματική και απόλυτα δικαιολογημένη. Όσο την θεωρείς αθέμιτο δώρο, τότε θα υποστηρίζει την ενοχή που θέλεις να «συγχωρήσεις.» Η αδικαιολόγητη συγχώρεση είναι επίθεση. Και αυτή είναι η μόνη συγχώρεση που μπορεί ποτέ να δώσει ο κόσμος. Συγχωρεί τους «αμαρτωλούς» μερικές φορές, αλλά στην επίγνωσή του παραμένει το γεγονός ότι έχουν αμαρτήσει. Κι έτσι δεν αξίζουν την συγχώρεση που δίνει.
4. Αυτή είναι η λανθασμένη συγχώρεση που ο κόσμος υιοθετεί για να κρατήσει την αίσθηση της αμαρτίας ζωντανή. Και αναγνωρίζοντας ότι ο Θεός είναι δίκαιος, φαίνεται αδύνατον η συγχώρεσή Του να μπορούσε να είναι πραγματική. Ως εξ τούτου ο φόβος του Θεού είναι το σίγουρο αποτέλεσμα εάν βλέπεις τη συγνώμη αθέμιτη. Όποιος βλέπει τον εαυτό του ως ένοχο δεν μπορεί να αποφύγει τον φόβο του Θεού. Αλλά σώζεται από αυτό το δίλημμα εάν μπορέσει να συγχωρήσει. Ο νους πρέπει να σκέφτεται για τον Δημιουργό του όπως βλέπει τον εαυτό του. Εάν μπορείς να δεις ότι ο αδελφός σου αξίζει την συγνώμη, έχεις μάθει ότι η συγχώρεση είναι δικό σου δικαίωμά όσο και δικό του. Ούτε θα νομίζεις ότι ο Θεός προορίζει για σένα μια τρομακτική κρίση που ο αδελφός σου δεν αξίζει. Γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να αξίζεις ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο από αυτόν.
5. Όταν η συγχώρεση αναγνωρίζεται ως θεμιτή, θα θεραπεύει. Δίνει στο θαύμα την δύναμή της για να παραβλέπει τις ψευδαισθήσεις. Έτσι μαθαίνεις ότι πρέπει κι εσύ να έχεις συγχωρεθεί. Δε μπορεί να υπάρξει προβολή που να μην γίνεται να παραβλεφθεί. Γιατί εάν μπορούσε, θα ήταν απαραίτητο πρώτα να υπήρχε κάποια αμαρτία που να βρίσκεται πέρα από την συγχώρεση. Θα υπήρχε κάποιο σφάλμα που θα ήταν κάτι περισσότερο από ένα λάθος ∙ μια ιδιαίτερη μορφή λάθους που παραμένει αμετάβλητη, αιώνια, και πέρα από διόρθωση ή διαφυγή. Θα υπήρχε κάποιο λάθος που θα είχε την δύναμη να καταργήσει την δημιουργία, και να φτιάξει έναν κόσμο που θα μπορούσε να την αντικαταστήσει και να καταστρέψει την Θέληση του Θεού. Μόνο αν αυτό ήταν δυνατόν θα μπορούσε να υπάρξει κάποια προβολή που θα μπορούσε να αντισταθεί στο θαύμα, και όχι να θεραπευτεί από αυτό.
6. Δεν υπάρχει πιο σίγουρη απόδειξη ότι η ειδωλολατρία είναι αυτό που επιθυμείς από την πίστη ότι υπάρχουν κάποιες μορφές ασθένειας και λύπης που η συγχώρεση δεν μπορεί να θεραπεύσει. Αυτό σημαίνει ότι προτιμάς να κρατήσεις κάποια είδωλα, και ότι δεν είσαι έτοιμος, ακόμα, να αφήσεις όλα τα είδωλα να φύγουν. Κι έτσι νομίζεις ότι μερικές προβολές είναι πραγματικές και καθόλου προβολές. Μην εξαπατάσαι από το νόημα μιας παγιωμένης πεποίθησης ότι είναι πιο δύσκολο να κοιτάξεις πέρα από κάποιες προβολές σε σχέση με κάποιες άλλες. Πάντοτε σημαίνει ότι νομίζεις ότι η συγχώρεση πρέπει να είναι περιορισμένη. Κι έχεις θέσει έναν στόχο μερικής συγνώμης και περιορισμένης διαφυγής από την ενοχή για σένα. Τι άλλο θα μπορούσε αυτό να είναι εκτός από μια λανθασμένη συγχώρεση του εαυτού σου, και του καθενός που φαίνεται ξεχωριστός από εσένα;
7. Πρέπει να είναι αλήθεια ότι το θαύμα μπορεί να θεραπεύσει όλες τις μορφές ασθένειας, ειδάλλως δεν μπορεί να θεραπεύσει. Σκοπός του δεν μπορεί να είναι το να κρίνει ποιές μορφές είναι πραγματικές, και ποιες προβολές είναι αληθινές. Εάν κάποια προβολή πρέπει να παραμείνει μακριά από την θεραπεία, τότε μια ψευδαίσθηση πρέπει να είναι μέρος της αλήθειας. Και συ δεν μπορείς να διαφύγεις από όλη την ενοχή, αλλά μόνο από μερική από αυτή. Πρέπει να συγχωρήσεις τον Υιό του Θεού ολοκληρωτικά. Διαφορετικά θα κρατήσεις μια εικόνα του εαυτού σου που δεν είναι ολόκληρη, και θα εξακολουθείς να φοβάσαι να κοιτάξεις μέσα σου και να βρεις διαφυγή από κάθε είδωλο εκεί. Η σωτηρία στηρίζεται στην πίστη ότι δεν μπορεί να υπάρχουν κάποιες μορφές ενοχής που δεν μπορείς να συγχωρήσεις. Και έτσι δεν μπορεί να υπάρχουν προβολές που έχουν αντικαταστήσει την αλήθεια για τον Υιό του Θεού.
8. Κοίταξε τον αδελφό σου με την προθυμία να τον δεις έτσι όπως είναι. Και μην κρατάς ένα μέρος αυτού έξω από την θέλησή σου να θεραπευτεί. Το να θεραπεύεις σημαίνει να ολοκληρώνεις. Και αυτό που είναι ολοκληρωμένο δεν μπορεί να έχει κανένα χαμένο κομμάτι που έχει κρατηθεί απέξω. Η συγχώρεση στηρίζεται στην αναγνώριση αυτού, και στο να είσαι χαρούμενος που δεν μπορεί να υπάρχουν μορφές αρρώστιας τις οποίες το θαύμα μπορεί να μην έχει τη δύναμη να θεραπεύσει.
9. Ο Υιός του Θεού είναι τέλειος, διαφορετικά δεν μπορεί να είναι Υιός του Θεού. Ούτε θα τον γνωρίσεις, εάν νομίζεις ότι δεν αξίζει την διαφυγή από την ενοχή σε όλες της τις συνέπειες και τις μορφές. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να σκέφτεσαι γι’ αυτόν εκτός από αυτόν, εάν θέλεις να γνωρίσεις την αλήθεια για τον εαυτό σου.
Σε ευχαριστώ, Πατέρα, για τον τέλειο Υιό σου, και μέσα στην δόξα του θα δω την δική μου.
Εδώ βρίσκεται η χαρούμενη δήλωση ότι δεν υπάρχουν μορφές κακού που μπορούν να υπερβούν την Θέληση του Θεού ∙ την χαρούμενη αναγνώριση ότι η ενοχή δεν έχει επιτύχει από την επιθυμία σου να κάνεις τις ψευδαισθήσεις πραγματικές. Και τι άλλο είναι αυτό εκτός από μια απλή δήλωση της αλήθειας;
10. Κοίταξε τον αδελφό σου με αυτή την ελπίδα μέσα σου, και θα καταλάβεις ότι δεν θα μπορούσε να κάνει κάποιο λάθος που να μπορούσε να αλλάξει την αλήθεια σε αυτόν. Δεν είναι δύσκολο να παραβλέψεις λάθη στα οποία δεν έχουν δοθεί αποτελέσματα. Αλλά αυτό που βλέπεις πως έχει τη δύναμη να φτιάξει ένα είδωλο από τον Υιό του Θεού δεν θα το συγχωρέσεις. Γιατί αυτός έχει γίνει για σένα ένα είδωλο και σημάδι του θανάτου. Είναι αυτός ο σωτήρας σου; Κάνει ο Πατέρας του λάθος για τον Υιό Του; Ή εσύ έχεις παραπλανηθεί γι αυτόν ο οποίος σου έχει δοθεί για να τον θεραπεύσεις, για την δική σου σωτηρία και απελευθέρωσή;