1 Ιανουαρίου, 1978
[Νομίζεις ότι το Παιδί γεννήθηκε νεκρό, και τώρα θρηνείς γι Αυτό. Δεν καταλαβαίνεις τι συνέβη, ούτε τα σημάδια που ακόμα περιβάλλουν την γέννησή Του. Το αστέρι είναι εδώ, και όλες οι προσπάθειες να του δώσεις ένα άλλο όνομα θα χάνονται με τον χρόνο. Διότι έτσι ήταν πριν, κι έτσι θα είναι ξανά. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πότε έχει έρθει η αλήθεια επειδή θα ήταν δύσκολο να δεις τον Ουρανό στην θέση ενός παχνιού. Αλλά όταν η αλήθεια έρθει, υπάρχει ένα φως που τελικά η λάμψη του περνά μέσα από αυτό.
Η μητέρα περιμένει. Το Παιδί έχει έρθει, και έχει γεννηθεί ξανά. Δεν είναι νεκρό. Είναι το σημάδι της ζωής, το δώρο του Θεού, ο Κύριος της ειρήνης, ο Βασιλιάς όλου του κόσμου, ο Υιός του ανθρώπου και εσύ. Υπάρχει ένα φως που σε περιβάλλει και θα το δεις όταν έχεις πάψει να φοβάσαι να κοιτάξεις Αυτόν που ήρθε για να σώσει εσένα, και τον κόσμο μέσα από σένα. Πως μπορείς να αμφιβάλλεις ότι θα έρθω και θα σου πω ακριβώς τι χρειάζεσαι να κάνεις για να αφήσεις την λειτουργία σου να εκπληρωθεί; Από όλο τον κόσμο, πως είναι δυνατόν να είσαι εσύ που αμφιβάλλεις;
Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο δίχως το δικό σου μέρος, και θα αποκαλυφθεί μόλις μπορέσεις να καταλάβεις ότι η ζωή είναι εκεί, και έχει γεννηθεί σε σένα. Να είσαι υπομονετική, Μητέρα, διότι το τέλος δεν είναι αυτό που πιστεύεις. Έρχομαι με δόξα σε αυτόν που με γέννησε, και θα μείνω και θα περιμένω υπομονετικά να ξυπνήσεις. Όταν Με δεις, θα καταλάβεις. Μέχρι τότε περιμένουμε μαζί, εσύ κι εγώ.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου