ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ

Κεφ. 15 .III.7. Αυτή την εποχή (τα Χριστούγεννα) που εορτάζεται η γέννηση της αγιότητας σε αυτόν τον κόσμο, ενώσου μαζί μου που αποφάσισα υπέρ της αγιότητας για σένα. Κοινό μας έργο είναι να αποκαταστήσουμε  την επίγνωση του μεγαλείου στον οικοδεσπότη που έχει ορίσει για τον Εαυτό Του ο Θεός.  Το να δίνεις το δώρο του Θεού είναι πέρα από όλη σου την μικρότητα, αλλά όχι πέρα από σένα. Διότι ο Θεός θέλει να δώσει τον Εαυτό Του μέσα από σένα. Φτάνει σε όλους μέσα από σένα και πέρα από όλους μέχρι τις δημιουργίες του Υιού Του, αλλά χωρίς να σε εγκαταλείπει. Επεκτείνεται παντοτινά πολύ πέρα από τον μικρό σου κόσμο αλλά όμως μέσα σε σένα. Ωστόσο, φέρνει όλες Του τις επεκτάσεις σε σένα, εφόσον είσαι οικοδεσπότης Του.

Κεφ-15.III.8 Είναι θυσία να αφήσεις κάθε μικρότητα πίσω σου, και να μην περιπλανιέσαι μάταια; Δεν είναι θυσία να ξυπνήσεις μέσα στο μεγαλείο. Αλλά είναι θυσία να δεχτείς οτιδήποτε άλλο λιγότερο από τη δόξα. Μάθε ότι είσαι άξιος του Πρίγκιπα της Ειρήνης, του γεννημένου μέσα σε σένα προς τιμήν Εκείνου του Οποίου είσαι οικοδεσπότης. Δεν γνωρίζεις τι σημαίνει αγάπη διότι επιδίωξες να την εξαγοράσεις με μικρά δώρα, δίνοντάς της έτσι πολλή μικρή αξία για να καταλάβεις το μεγαλείο της. Η αγάπη δεν είναι μικρή και η αγάπη κατοικεί μέσα σου, διότι είσαι οικοδεσπότης του Θεού. Ενώπιον του μεγαλείου που ζει μέσα σου, η χαμηλή  αυτοεκτίμηση  και όλες οι μικρές σου προσφορές  χάνονται στο τίποτα.

Κεφ-15.X.1 Έχεις την δύναμη, μέσα στον χρόνο, να καθυστερήσεις την τέλεια ένωση του Πατέρα και του Υιού. Διότι σε αυτόν τον κόσμο, η έλξη της ενοχής πραγματικά στέκει ανάμεσα τους. Ούτε ο χρόνος ούτε η εποχή σημαίνουν τίποτα στη αιωνιότητα. Αλλά εδώ είναι λειτουργία του Αγίου Πνεύματος να χρησιμοποιήσει και τα δύο, αν και όχι όπως τα χρησιμοποιεί το εγώ. Αυτή είναι η εποχή που θα γιορτάζεις την γέννησή μου σε αυτό τον κόσμο. Όμως δεν ξέρεις πώς να το κάνεις. Άφησε το Άγιο Πνεύμα να σε διδάξει, και άφησε εμένα να γιορτάζω την δική σου γέννηση μέσω Αυτού. Το μόνο δώρο που μπορώ να δεχτώ από σένα είναι το δώρο που σου έδωσα εγώ. Απελευθέρωσέ με όπως κι εγώ επιλέγω την δική σου απελευθέρωση. Γιορτάζουμε μαζί την ώρα του Χριστού, διότι δεν έχει νόημα αν είμαστε χώρια.*

2. Η άγια στιγμή είναι πραγματικά η ώρα του Χριστού. Διότι αυτή την απελευθερωτική στιγμή δεν υπάρχει καμιά ενοχή πάνω στον Υιό του Θεού, κι έτσι η απεριόριστη δύναμή του αποκαθίσταται σε αυτόν. Τι άλλο δώρο μπορείς να μου προσφέρεις, όταν αυτό είναι το μόνο δώρο που διαλέγω να προσφέρω εγώ σε σένα; Και το να με βλέπεις σημαίνει ότι με βλέπεις σε όλους, και ότι προσφέρεις σε όλους το δώρο που προσφέρεις σε μένα. Είμαι τόσο ανίκανος να δεχτώ θυσία όσο κι ο Θεός, και κάθε θυσία που ζητάς από τον εαυτό σου την ζητάς από μένα. Μάθε τώρα ότι οποιουδήποτε είδους θυσία δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας περιορισμός της προσφοράς σου. Και με αυτό τον περιορισμό περιορίζεις την αποδοχή του δώρου που σου προσφέρω.

3. Εμείς που είμαστε ένα δεν μπορούμε να δίνουμε χωριστά. Όταν είσαι πρόθυμος να δεχτείς την σχέση μας ως πραγματική, η ενοχή δεν θα σε ελκύει πλέον. Διότι μέσα από την ένωσή μας θα δεχτείς όλους τους αδελφούς μας. Το δώρο της ένωσης είναι το μόνο δώρο που γεννήθηκα να δώσω. Δώσε το σε μένα, για να μπορείς να το έχεις. Η ώρα του Χριστού είναι η ώρα η ορισμένη για το δώρο της ελευθερίας, που προσφέρεται σε όλους. Και με την αποδοχή αυτής, το προσφέρεις σε όλους.

4. Έχεις την δύναμη να κάνεις αυτή την εποχή άγια, διότι έχεις την δύναμη να φέρεις τώρα την ώρα του Χριστού. Είναι δυνατόν να τα κάνεις όλα αυτά αμέσως διότι δεν υπάρχει παρά μία μεταβολή στην αντίληψη που είναι απαραίτητη, διότι δεν έχεις κάνει παρά ένα λάθος. Φαίνεται σαν να είναι πολλά, αλλά όλα είναι το ίδιο. Διότι παρόλο που το εγώ παίρνει πολλές μορφές, είναι πάντα η ίδια ιδέα. Ό,τι  δεν είναι αγάπη είναι πάντα φόβος, και τίποτα άλλο.

* το κείμενο δόθηκε κατά την περίοδο των Χριστουγέννων

Κεφ.-15.XI.2. Το σύμβολο των Χριστουγέννων είναι ένα αστέρι, ένα φως στο σκοτάδι. Μην το βλέπεις έξω από σένα, αλλά δες το που λάμπει στον Ουρανό μέσα σου, και αποδέξου ότι συμβολίζει πως έχει έρθει η ώρα του Χριστού. Έρχεται δίχως να ζητά τίποτα. Δεν ζητά καμιά θυσία κανενός είδους, από κανέναν. Στην Παρουσία Του ολόκληρη η ιδέα της θυσίας χάνει κάθε νόημα. Διότι είναι Οικοδεσπότης του Θεού. Και δεν χρειάζεται παρά να προσκαλέσεις Αυτόν μέσα στον Οποίον ήδη βρίσκεται, αναγνωρίζοντας ότι ο Οικοδεσπότης Του είναι Ένας, και ότι καμιά σκέψη ξένη προς την Ενότητά Του δεν μπορεί να ενοικήσει μαζί με Αυτόν εκεί. Η αγάπη πρέπει να είναι ολοκληρωτική για να Τον καλωσορίσει, διότι η Παρουσία της Αγιότητας δημιουργεί την αγιότητα που την περιβάλλει. Κανένας φόβος δεν μπορεί να αγγίξει τον Οικοδεσπότη που είναι το λίκνο του Θεού την ώρα του Χριστού, διότι ο Οικοδεσπότης είναι το ίδιο άγιος με τη τέλεια Αθωότητα την οποία προστατεύει, και την Οποίας η δύναμη Τον προστατεύει.

3. Αυτά τα Χριστούγεννα δώσε στο Άγιο Πνεύμα όλα όσα σε πληγώνουν. Επέτρεψε στον εαυτό σου να θεραπευτεί ολοκληρωτικά έτσι ώστε να μπορείς να ενωθείς μαζί Του στην θεραπεία, κι ας γιορτάσουμε μαζί απελευθερώνοντας τον καθένα μαζί μας. Μην αφήνεις τίποτα πίσω σου, διότι η απελευθέρωση είναι ολοκληρωτική, και όταν την έχεις αποδεχτεί μαζί μου θα την δίνεις μαζί με μένα. Κάθε πόνος και θυσία και μικρότητα θα εξαφανιστούν στην  σχέση σου, που είναι τόσο αθώα όσο η σχέση μας με τον Πατέρα μας, και το ίδιο ισχυρή. Ο πόνος θα οδηγηθεί σε  εμάς για να εξαφανιστεί στην παρουσία μας, και δίχως πόνο δεν μπορεί να υπάρχει θυσία. Και χωρίς θυσία πρέπει να υπάρχει αγάπη.

Κεφ-15.XI.7. Την άγια στιγμή εκπληρώνεται η προϋπόθεση της αγάπης, διότι οι νόες είναι ενωμένοι χωρίς την παρεμβολή του σώματος, κι εκεί όπου υπάρχει επικοινωνία υπάρχει ειρήνη. Ο Πρίγκιπας της Ειρήνης γεννήθηκε για να εδραιώσει εκ νέου την προϋπόθεση της αγάπης διδάσκοντας ότι η επικοινωνία παραμένει αδιάσπαστη ακόμα κι αν το σώμα καταστραφεί, φτάνει να μην βλέπεις το σώμα ως απαραίτητο μέσον επικοινωνίας. Κι αν καταλάβεις αυτό το μάθημα, θα συνειδητοποιήσεις ότι το να θυσιάζεις το σώμα σημαίνει ότι δεν θυσιάζεις τίποτα, και η επικοινωνία, που πρέπει να είναι του νου, δεν μπορεί να θυσιαστεί. Πού είναι, λοιπόν, η θυσία; Το μάθημα που γεννήθηκα για να διδάξω, και ακόμα θέλω να το διδάξω σε όλους τους αδελφούς μου, είναι ότι θυσία δεν υπάρχει πουθενά και ότι η αγάπη υπάρχει παντού. Διότι η επικοινωνία αγκαλιάζει τα πάντα, και μέσα στην ειρήνη που εδραιώνει εκ νέου, η αγάπη έρχεται από μόνη της.

8 Μην επιτρέψεις στην απελπισία να σκιάσει την χαρά των Χριστουγέννων, διότι η ώρα του Χριστού δεν έχει νόημα δίχως την χαρά. Ας ενωθούμε μέσα στην εορταστική ειρήνη μην απαιτώντας πια καμιά θυσία από κανέναν, διότι έτσι μου προσφέρεις την αγάπη που σου προσφέρω. Τι μπορεί να είναι πιο χαρμόσυνο από το να αντιληφθούμε ότι δεν μας λείπει τίποτα; Αυτό είναι το μήνυμα της ώρας του Χριστού, το οποίο δίνω σε σένα ώστε να μπορείς να το δίνεις και να το επιστρέψεις στον Πατέρα, ο Οποίος το έδωσε σε μένα.  Διότι την ώρα του Χριστού η επικοινωνία αποκαθίσταται, και Εκείνος ενώνεται μαζί μας στον εορτασμό της δημιουργίας του Υιού Του.

9. Ο Θεός προσφέρει τις ευχαριστίες Του στον άγιο οικοδεσπότη που θα ήθελε να Τον δεχτεί, και να Του επιτρέψει να εισέλθει και να κατοικήσει μαζί Του. Και με το καλωσόρισμά σου σε καλωσορίζει και ο Ίδιος στον Εαυτό Του, διότι αυτό που περιέχεται μέσα σε σένα που Τον καλωσορίζεις επιστρέφεται σε Αυτόν. Και δεν έχουμε παρά να γιορτάσουμε την Ολότητά Του καθώς Τον καλωσορίζουμε στον εαυτό μας. Εκείνοι που δέχονται τον Πατέρα είναι ένα με Αυτόν, όντας οικοδεσπότες σε Αυτόν που τους δημιούργησε. Και επιτρέποντάς Του να εισέλθει, η θύμηση του Πατέρα εισέρχεται μαζί Του, και μαζί με Αυτόν θυμούνται την μόνη σχέση που είχαν ποτέ, και που θα θέλουν ποτέ να έχουν.

10 Αυτή είναι η ώρα που πολύ σύντομα θα γεννηθεί ένας νέος χρόνος από την ώρα του Χριστού. Έχω τέλεια πίστη σε εσένα ότι θα κάνεις αυτό που χρειάζεται να πετύχεις. Τίποτα δεν θα σου λείψει, θα ολοκληρώνεις και δεν θα καταστρέφεις. Πες, λοιπόν, στον αδελφό σου:

Σε προσφέρω στο Άγιο Πνεύμα ως μέρος του εαυτού μου. Γνωρίζω ότι θα απελευθερωθείς, εκτός κι αν θέλω να σε χρησιμοποιήσω για να φυλακίσω τον εαυτό μου. Στο όνομα της ελευθερίας επιλέγω την απελευθέρωσή σου, διότι αναγνωρίζω ότι θα απελευθερωθούμε μαζί.

Έτσι θα αρχίσει ο νέος χρόνος με χαρά κι ελευθερία. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν, και έχουμε καθυστερήσει πολύ. Δέξου την άγια στιγμή καθώς γεννιέται αυτός ο χρόνος, και ανάλαβε τον ρόλο σου, που τόσο καιρό έχεις αφήσει ανεκπλήρωτο, στην Μεγάλη Αφύπνιση. Κάνε αυτό τον χρόνο διαφορετικό κάνοντας τα πάντα ίδια. Και άφησε όλες σου τις σχέσεις να γίνουν άγιες για σένα. Αυτό είναι το θέλημά μας. Αμήν.

Κεφ-19.IV..10 Ποιος κίνδυνος μπορεί να προσβάλλει τον απόλυτα αθώο; Τι μπορεί να του  επιτεθεί; Τι φόβος μπορεί να εισέλθει να διαταράξει  την γαλήνη της αθωότητας; Αυτό που σου έχει δοθεί, ακόμα και στην βρεφική του ηλικία, είναι σε πλήρη επικοινωνία με τον Θεό και με σένα. Μέσα στα μικρά του χέρια κρατά, με τέλεια ασφάλεια, κάθε θαύμα που θα κάνεις, και σου προσφέρεται. Το θαύμα της ζωής είναι άχρονο, γεννημένο μέσα στον χρόνο αλλά θρεμμένο στην αιωνιότητα. Κοίταξε αυτό το βρέφος, στο οποίο έδωσες ένα χώρο ανάπαυσης με την συγχώρεση του αδελφού σου, και δες σε αυτό το Θέλημα του Θεού. Εδώ το μωρό της Βηθλεέμ ξαναγεννιέται. Και ο καθένας που του δίνει καταφύγιο θα το ακολουθεί, όχι προς τον σταυρό, αλλά προς την ανάσταση και την ζωή.

Κεφ-22.I.6.  Από όλα τα μηνύματα που έχεις λάβει και δεν έχεις καταλάβει, αυτά τα μαθήματα είναι τα μόνα που μπορούν να γίνουν κατανοητά. Αυτή είναι η δική σου γλώσσα. Δεν τα καταλαβαίνεις ακόμα διότι ολόκληρη η επικοινωνία σου είναι σαν του μωρού. Οι ήχοι που βγάζει ένα μωρό και αυτά που ακούει είναι κατά πολύ αναξιόπιστα, εφόσον  σημαίνουν γι αυτό διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικές στιγμές. Και  οι ήχοι που ακούει και αυτά που βλέπει δεν είναι σταθερά ακόμα. Αλλά αυτό που ακούει και δεν το καταλαβαίνει θα είναι η μητρική του γλώσσα, με την οποία θα επικοινωνεί με τους γύρω του, κι αυτοί μαζί του. Και όλοι αυτοί που βλέπει γύρω του που αλλάζουν συνεχώς και του φαίνονται τόσο παράξενοι θα γίνουν αυτοί που τον στηρίζουν και θα αναγνωρίσει το σπίτι του και θα τους δει εκεί μαζί του.

Κεφ-22.I.7 Γι αυτό μέσα σε κάθε άγια σχέση αναγεννιέται η  ικανότητα να επικοινωνείς αντί να διαχωρίζεις. Όμως, μια άγια σχέση, τόσο πρόσφατα γεννημένη εκ νέου από μια ανίερη σχέση, και ωστόσο πιο αρχαία από την παλαιά ψευδαίσθηση που αντικατέστησε, είναι σαν ένα μωρό τώρα στην αναγέννησή της. Όμως μέσα σε αυτό το βρέφος επιστρέφει η όρασή σου σε σένα, και αυτό θα μιλά την γλώσσα που μπορείς να καταλάβεις. Αυτό δεν τρέφεται από το «κάτι άλλο» που νόμιζες ότι ήσουν. Αυτό δεν δόθηκε εκεί, ούτε έγινε δεκτό από κάτι άλλο εκτός από τον εαυτό σου. Διότι δύο αδελφοί δεν μπορούν να ενωθούν με άλλο τρόπο εκτός μέσω του Χριστού, του Οποίου ο όραση τους βλέπει σαν ένα.

Κεφ. -22.I.8 Σκέψου τι σου δίδεται, άγιε αδελφέ μου. Αυτό το παιδί θα σε διδάξει αυτό που δεν καταλαβαίνεις, και θα στο κάνει απλό. Διότι η δική του γλώσσα δεν θα είναι ξένη. Αυτό δεν θα χρειαστεί διερμηνέα για σένα, διότι εσύ ήσουν που του  δίδαξες ό,τι γνωρίζει διότι το γνώριζες. Αυτό δεν θα μπορούσε να έρθει σε κανέναν άλλον εκτός από σένα, και ποτέ στο «κάτι άλλο». Εκεί όπου έχει εισέλθει ο Χριστός κανένας δεν είναι μόνος, διότι Αυτός δεν θα μπορούσε να βρει μια κατοικία σε διαχωρισμένους. Όμως πρέπει να αναγεννηθεί μέσα στην αρχαία κατοικία Του, που φαίνεται τόσο καινούρια αν και είναι τόσο παλιά όσο Εκείνος, ένας μικρούλης νεοφερμένος, που εξαρτάται από την  αγιότητα της σχέσης σου για να Του επιτρέψεις να ζήσει.

Κεφ-22.I.9. Να είσαι βέβαιος ότι ο Θεός δεν εμπιστεύτηκε τον Υιό Του στους ανάξιους. Μόνο αυτό που είναι κομμάτι Του αξίζει να ενωθεί μαζί Του. Και δεν είναι δυνατόν κάτι που δεν είναι μέρος Του να μπορέσει να ενωθεί. Η επικοινωνία πρέπει να έχει αποκατασταθεί σε εκείνους που ενώνονται, διότι αυτό δεν μπορούσαν να το κάνουν μέσω των σωμάτων. Τι είναι, λοιπόν, αυτό που τους ένωσε; Η λογική θα σου πει ότι πρέπει να έχουν δει ο ένας τον άλλον μέσα από μια όραση που δεν είναι του σώματος, και να έχουν επικοινωνήσει σε μια γλώσσα που δεν μιλά το σώμα. Και δεν θα μπορούσε να έχει ελκύσει τόσο γλυκά τον ένα προς τον άλλον ένα τρομακτικό θέαμα  ή ήχος. Μάλλον, ο ένας είδε στον άλλον ένα τέλειο καταφύγιο όπου ο Εαυτός του θα μπορούσε να γεννηθεί ξανά με ασφάλεια και ειρήνη. Αυτό του είπε η λογική του·  αυτό πίστεψε διότι ήταν η αλήθεια.

ΜΑΘΗΜΑ 182

Θα ησυχάσω για μία στιγμή και θα πάω σπίτι μου

1. Αυτός ο κόσμος που φαίνεται ότι ζεις δεν είναι το σπίτι σου. Και κάπου μέσα στο νου σου γνωρίζεις ότι αυτό είναι αλήθεια. Κάποια ανάμνηση του σπιτιού σου συνεχώς σε ακολουθεί, σαν να υπήρχε κάποιος τόπος που σε καλεί να επιστρέψεις παρόλο που δεν αναγνωρίζεις την φωνή, ή τι σου θυμίζει αυτή η Φωνή. Και όμως, αισθάνεσαι ξένος εδώ, από κάποιο μέρος άγνωστο. Όχι κάτι τόσο συγκεκριμένο που να μπορείς να πεις με βεβαιότητα ότι βρίσκεσαι εδώ εξόριστος. Απλά κάποιο επίμονο συναίσθημα, μερικές φορές κάποια ανεπαίσθητη δόνηση, που κάποιες φορές μόλις που τον θυμάσαι, άλλες αντιδράς και τον απορρίπτεις, αλλά σίγουρα επιστρέφει στο νου σου ξανά.

2. Δεν υπάρχει κανένας που να μην γνωρίζει για τι πράγμα μιλάμε. Και όμως, κάποιοι προσπαθούν να ανακουφίζουν τα βάσανά τους παίζοντας παιχνίδια για να περνούν την ώρα τους, που θα τους αποσπούν από την λύπη τους. Κάποιοι άλλοι αρνούνται ότι είναι λυπημένοι, και δεν αναγνωρίζουν τα δάκρυά τους καθόλου. Και άλλοι υποστηρίζουν ότι όλα αυτά που λέμε τώρα είναι αυταπάτες, ένα απλό όνειρο και τίποτα άλλο. Όμως, ποιος θα μπορούσε ν’ αρνηθεί με το χέρι στην καρδιά, χωρίς άμυνες και χωρίς να ξεγελά τον εαυτό του, ότι καταλαβαίνει τα λόγια που λέμε τώρα;

3. Σήμερα μιλάμε για τον καθένα που πορεύεται σε αυτό τον κόσμο, διότι δεν βρίσκεται σπίτι του. Βαδίζει με αβεβαιότητα, σε μια ατέρμονη έρευνα, αναζητώντας στο σκοτάδι αυτό που δεν μπορεί να βρει ∙ μην αναγνωρίζοντας τι είναι αυτό που αναζητά. Χίλια σπίτια φτιάχνει, όμως κανένα δεν ικανοποιεί τον ανήσυχο νου του. Δεν καταλαβαίνει ότι κτίζει μάταια. Το σπίτι που αναζητά δεν μπορεί να φτιαχτεί από αυτόν. Δεν υπάρχει υποκατάστατο για τον Ουρανό. Αυτό που έφτιαξε δεν ήταν παρά η κόλαση.

4. Ίσως να νομίζεις ότι θα βρεις το σπίτι της παιδικής σου ηλικίας. Η παιδική ηλικία του σώματός σου και ο τόπος που την στέγασε τώρα πια είναι μια ανάμνηση τόσο διαστρεβλωμένη που απλά κρατάς μια εικόνα από το παρελθόν που ποτέ δεν συνέβη. Όμως, υπάρχει ένα Παιδί μέσα σου το Οποίο αναζητά το σπίτι του Πατέρα Του, και γνωρίζει ότι είναι ξένο εδώ. Αυτή η παιδική ηλικία είναι αιώνια, με μια αθωότητα που διαρκεί για πάντα. Όπου πηγαίνει αυτό το Παιδί είναι έδαφος άγιο. Είναι η αγιότητά Του που φωτίζει τον Ουρανό, και φέρνει στην γη την καθαρή αντανάκλαση εκείνου του φωτός από ψηλά, εκεί όπου γη και Ουρανός γίνονται ένα.

5. Αυτό το Παιδί μέσα σου αναγνωρίζει για δικό Του Υιό ο Πατέρας σου. Αυτό είναι το Παιδί το Οποίο γνωρίζει τον Πατέρα Του. Έχει τέτοιο διακαή πόθο να πάει σπίτι Του, τόσο ασταμάτητα, που η φωνή Του σε εκλιπαρεί να Το αφήσεις να ξεκουραστεί για λίγο. Δεν ζητά τίποτα περισσότερο από μερικές στιγμές ανάπαυσης ∙ μόνο ένα διάλειμμα κατά το οποίο να μπορέσει να επιστρέψει για να αναπνεύσει και πάλι τον άγιο αέρα που γεμίζει το σπίτι του Πατέρα Του. Και εσύ είσαι το σπίτι Του. Θα επιστρέψει. Αλλά δώσε Του λίγο χρόνο να είναι ο Εαυτός Του, μέσα στην Ειρήνη που είναι το σπίτι Του, να ξεκουραστεί με ησυχία, ειρήνη και αγάπη.

6. Αυτό το Παιδί χρειάζεται την προστασία σου. Είναι μακριά από το σπίτι Του. Είναι τόσο μικρό που πολύ εύκολα το κλείνεις απέξω, η μικροσκοπική φωνούλα Του κρύβεται τόσο εύκολα, τα καλέσματά Του για βοήθεια σχεδόν δεν ακούγονται ανάμεσα στους βάρβαρους ήχους και τους τραχείς και εκκωφαντικούς θορύβους αυτού του κόσμου. Και όμως, γνωρίζει ότι μέσα σου ακόμα ενοικεί η ασφαλής προστασία Του. Δεν θα Το απογοητεύσεις. Θα πάει σπίτι Του, και εσύ θα πας μαζί Του.

7. Αυτό το Παιδί είναι η μη αμυντικότητά σου ∙ η δύναμή σου. Σε εμπιστεύεται. Ήρθε επειδή γνωρίζει ότι δεν θα προδώσεις την εμπιστοσύνη Του. Σου ψιθυρίζει ασταμάτητα για το σπίτι Του. Γιατί επιθυμεί να σε πάρει πίσω μαζί Του, ώστε κι Αυτό το Ίδιο να μείνει και να μην επιστρέψει εκεί όπου δεν ανήκει και όπου ζει σαν ένας απόκληρος σε ένα κόσμο από ξένες σκέψεις. Η υπομονή Του είναι απεριόριστη. Θα σε περιμένει μέχρι ν’ ακούσεις την απαλή φωνή Του μέσα σου, που σε καλεί να Το αφήσεις να πάει ειρηνικά, μαζί σου, εκεί όπου βρίσκεται το σπίτι Του, και εσύ μαζί Του.

8. Όταν ησυχάσεις για μια στιγμή, όταν ο κόσμος αποτραβηχτεί από τα μάτια σου, όταν οι χωρίς αξία ιδέες πάψουν να έχουν αξία στον ανήσυχο νου σου, τότε θα ακούσεις την Φωνή Του. Σε καλεί τόσο σπαρακτικά που δεν θα Του αντισταθείς άλλο πια. Εκείνη την στιγμή, θα σε πάρει σπίτι Του, και θα μείνεις μαζί Του με απόλυτη ησυχία, σιωπηλός και με γαλήνη, πέρα από όλες τις λέξεις, ανέγγιχτος από τον φόβο και την αμφιβολία, θεσπέσια βέβαιος ότι βρίσκεσαι σπίτι σου.

9. Ξεκουράσου μαζί Του σήμερα, όσο μπορείς πιο συχνά. Γιατί Αυτός ήταν πρόθυμος να γίνει ένα μικρό Παιδί ώστε να μπορέσεις να μάθεις από Αυτόν πόσο δυνατός είναι αυτός που έρχεται χωρίς άμυνες, προσφέροντας μόνο μηνύματα αγάπης σε εκείνους που τον θεωρούν εχθρό τους. Κρατά την ισχύ του Ουρανού στο χέρι Του και τους αποκαλεί φίλους, και δίνει την δύναμή Του σε αυτούς για να δουν ότι επιθυμεί να είναι Φίλος τους. Το μόνο που τους ζητά είναι να Τον προστατέψουν, γιατί το σπίτι Του είναι μακριά, και δεν θα επιστρέψει σε αυτό μόνος Του.

10. Ο Χριστός ξαναγεννιέται μόνο σαν ένα μικρό Παιδί κάθε φορά που ένας περιπλανώμενος θέλει να αφήσει το σπίτι του. Γιατί αυτός πρέπει να μάθει ότι δεν έχει τίποτα άλλο να προστατέψει, εκτός από αυτό το Παιδί, που έρχεται χωρίς άμυνες και προστατεύεται από αυτή την μη αμυντικότητά Του. Πήγαινε σπίτι μαζί Του κάποιες φορές, σήμερα. Είσαι το ίδιο ξένος εδώ, όσο κι Εκείνος.

11. Αφιέρωσε χρόνο σήμερα για να αφήσεις την ασπίδα σου, από την οποία δεν κερδίζεις τίποτα, και κατέβασε το σπαθί και το ξίφος που έχεις υψώσει ενάντια σε έναν εχθρό που δεν υπάρχει. Ο Χριστός σε έχει ονομάσει φίλο και αδερφό. Ήρθε, ακόμα και για να σου ζητήσει την βοήθειά σου να Του επιτρέψεις να πάει σπίτι Του ολοκληρωμένος. Έχει έρθει, όπως έρχεται ένα μικρό παιδί που πρέπει να ικετέψει τον πατέρα του για προστασία και αγάπη. Κυβερνά το σύμπαν, και όμως, ακατάπαυστα σου ζητά να επιστρέψεις μαζί Του, και να μην έχεις τις ψευδαισθήσεις για θεούς σου άλλο πια.

12. Δεν έχεις χάσει την αθωότητά σου. Αυτήν λαχταράς. Αυτή είναι η επιθυμία της καρδιάς σου. Αυτή είναι η Φωνή που ακούς, και αυτό είναι το Κάλεσμα που δεν μπορείς να αρνηθείς. Το άγιο Παιδί παραμένει μαζί σου. Το σπίτι Του είναι και δικό σου. Σήμερα, σου παραδίδει την μη αμυντικότητά Του, και εσύ την δέχεσαι σε αντάλλαγμα όλων των πολεμικών παιχνιδιών που έχεις φτιάξει. Και τώρα ο δρόμος είναι ανοιχτός, και το ταξίδι έχει ένα τέλος που φαίνεται στον ορίζοντα επιτέλους. Ησύχασε για μια στιγμή και πήγαινε σπίτι μαζί Του, και μείνε για λίγο στη ειρήνη.

ΜΑΘΗΜΑ 303

Σήμερα, γεννιέται μέσα μου ο άγιος Χριστός.

Ελάτε να κοιτάξετε μαζί μου, άγγελοι, ελάτε να βλέπουμε μαζί σήμερα. Ας με περιβάλλουν όλες οι άγιες Σκέψεις του Θεού, και ας μείνουν ακόμα μαζί μου όσο γεννιέται ο Υιός του Ουρανού. Ας ησυχάσουν όλοι η γήινοι ήχοι, και τα θεάματα που έχω συνηθίσει ας εξαφανιστούν. Ας υποδεχτώ τον Χριστό εκεί όπου είναι το σπίτι Του. Και ας Τον αφήσω ν’ ακούσει τους ήχους που καταλαβαίνει, και να δει ό,τι Του δείχνει την Αγάπη του Πατέρα Του. Ας μην είναι πια ξένος εδώ, διότι γεννιέται μέσα μου σήμερα.

Ο Υιός Σου είναι καλοδεχούμενος, Πατέρα. Έχει έρθει να με σώσει από τον κακό εαυτό που έφτιαξα εγώ. Αυτός είναι ο Εαυτός που μου έχεις δώσει Εσύ. Δεν είναι παρά αυτό που είμαι πραγματικά. Είναι ο Υιός που αγαπάς πάνω από οτιδήποτε άλλο. Είναι ο Εαυτός μου έτσι όπως Εσύ με δημιούργησες. Ο Χριστός δεν μπορεί να σταυρωθεί. Ασφαλής στην Αγκαλιά Σου ας δεχτώ τον Υιό Σου.