Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Για την "πίστη" στις ερωτικές σχέσεις – Β Μέρος





Ερώτηση: Σε σχέση με την προηγούμενη ερώτηση http://truthseeker-christina.blogspot.gr/2014/12/blog-post_11.html Ένιωσα ότι η απάντηση είχε καλό σκεπτικό και τόνισε κάποια πολύ σημαντικά σημεία σχετικά με τις ανάγκες του εγώ σε κάθε σχέση. Όμως, σε ένα άλλο επίπεδο, ένιωσα ότι η απάντηση θα μπορούσε να παρερμηνευτεί, σαν επιδοκιμασία, ή σε μικρότερο βαθμό σαν να «δίνει το ελεύθερο» να μην μένει κάποιος πιστός στον γάμο. Πολλοί άνθρωποι έχουν κάνει σχέσεις, και αυτό μπορεί να είναι πηγή δύναμης και σταθερότητας γι αυτούς, δεδομένων ακόμα και των σημείων στα οποία αναφερθήκατε. Το να ζητάμε σε κάποιον να μείνει σε μια σχέση όταν ο άλλος έχει την άδεια να σαλιαρίζει εδώ κι εκεί είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτό. Και σε πολλές σχέσεις οι άνθρωποι πράγματι αλλάζουν την συμπεριφορά τους, για να κτίσουν μια πιο δυνατή σχέση.
Πράγματι δηλώνετε ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να ξεκαθαρίζετε τι περιμένει ο καθένας σε μια σχέση. Ωστόσο, όταν βγάζετε την πνευματική πλευρά από αυτό (και καλά κάνετε) στην αμέσως επόμενη πρόταση, τότε αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί από κάποιον σαν λόγος να μην μένει πιστός (το ότι σαλιαρίζω από εδώ κι από εκεί δεν έχει καμιά σχέση με το Πνεύμα ή τα Μαθήματα θαυμάτων! Σταμάτα να είσαι τόσο εγωίστρια!) Μπορεί να κάνει κάποιον να νιώθει ένοχος που δεν θέλει ο σύντροφος του να του είναι άπιστος.
Καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να δίνετε συμβουλές για πρακτικά θέματα σε αυτό το φόρουμ.

Απάντηση: Συγνώμη, αλλά αναλύεις πολύ τεκμηριωμένα την αξία της πίστης με τους όρους του κόσμου, αλλά τα Μαθήματα δεν παίρνουν θέση σε καμία περίπτωση πάνω σε αυτά που κάνουν τα σώματα. Το ενδιαφέρον τους είναι μόνο στο νου, και στο ποιον δάσκαλο έχει επιλέξει, άρα δεν ενθαρρύνει ούτε την πίστη ούτε την απιστία, έτσι όπως προσδιορίζονται παραδοσιακά. Αλλά ούτε απορρίπτει ούτε καταδικάζει καμία από τις δύο. Γι αυτό η απάντηση δεν προοριζόταν σαν συμβουλή πάνω σε «πρακτικά» θέματα αλλά σαν διευκρίνιση του μοναδικού πράγματος που έχει σημασία σε οποιαδήποτε σχέση – τον σκοπό που της δίνω, που δεν έχει καθόλου να κάνει με το άλλο πρόσωπο στην σχέση. Αυτό το άλλο πρόσωπο μπορεί να σκέφτεται και να συμπεριφέρεται με πολύ εγωιστικό, βλαβερό τρόπο, χρησιμοποιώντας ακόμα και τα Μαθήματα, ή απαντήσεις από την Υπηρεσία Ερωτήσεων και Απαντήσεων, για να δικαιολογήσει τις αποφάσεις του τις βασισμένες στο εγώ! Ο διάβολος, εξάλλου, μπορεί να παραθέτει τις γραφές για τους δικούς του σκοπούς.
Τώρα είναι σίγουρα αλήθεια ότι πολλοί άνθρωποι βρίσκουν αξία στο να αφοσιώνονται στην μονογαμία στις σχέσεις του και αυτό θα μπορούσε να παρέχει την βάση για την αναγνώριση και την κατάργηση πολλών πλευρών του εγωικού τους συστήματος σκέψης που αλλιώς δεν θα είχαν αναγνωρίσει. Αλλά, αν η αφοσίωση αυτή βασίζεται σε εγωική ανάγκη, θα μπορούσε απλά να ενισχύσει, συνειδητά ή ασυνείδητα, την ιδιαιτερότητα και συναισθήματα ανεπάρκειας, ελέγχου, φόβου και ενοχής.
Κατά τον ίδιο τρόπο, κάποιοι άνθρωποι μπορεί να νιώθουν ότι η σεξουαλική πίστη δεν είναι σημαντική στην σχέση τους, και αν η απόφαση έχει κάποιο συστατικό του ορθού νου, και αυτοί επίσης μπορεί να βρίσκουν ότι το να έχουν άλλες σχέσεις τους παρέχει ευκαιρίες για να ξεσκεπάσουν πλευρές του εγώ τους που μπορεί να μην τις είχαν αν είχαν μείνει μέσα στις παραμέτρους μια μονογαμικής σχέσης. Αλλά το ίδιο εύκολα, αν η απόφαση για πολλούς ερωτικούς παρτενέρ είναι βασισμένη στο εγώ, αυτοί μπορεί απλά να ενισχύουν τα δικά τους συναισθήματα ιδιαιτερότητας και μαζί με αυτά, την ενοχή τους.
Αυτό που έχει σημασία είναι, τα Μαθήματα ενδιαφέρονται μόνο για το τι κάνει ο νους, όχι το σώμα, γιατί οι πράξεις του σώματος είναι μόνο ένα αποτέλεσμα των αποφάσεων του νου. Αυτό εννοεί ο Ιησούς στο ακόλουθο εδάφιο:
 «Δεν έχει νόημα να πιστεύεις ότι το να ελέγχεις την έκβαση της λανθασμένης σκέψης μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την θεραπεία… Πρέπει να αλλάξεις το νου σου, όχι την συμπεριφορά σου, και αυτό είναι θέμα προθυμίας. Δεν χρειάζεσαι καθοδήγηση παρά μόνο στο επίπεδο του νου. Η διόρθωση ανήκει μόνο στο επίπεδο όπου είναι δυνατή η αλλαγή. Η αλλαγή δεν έχει κανένα νόημα στο επίπεδο του συμπτώματος (σώμα – συμπεριφορά), όπου δεν μπορεί να λειτουργήσει» (Κεφάλαιο 2.VI.3:1,4,5,6,7).
Άρα αν δύο άνθρωποι σε μια σχέση έχουν διαφορετικές ιδέες σχετικά με την μονογαμία, θα ήταν λάθος να υποθέσουμε ότι η θέση του ενός ή του άλλου είναι περισσότερο ή λιγότερο βασισμένη στο εγώ από του άλλου. Αλλά η χρήση της ενοχής από τον έναν για να χειριστεί τον άλλον σίγουρα δείχνει ότι έχει πάρει το χέρι του εγώ, γιατί το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν θα χρησιμοποιούσε την ενοχή για να επηρεάσει την οποιαδήποτε επιλογή. Όπως παρατηρήσαμε και στην απάντηση στην προηγούμενη ερώτηση , ο σκοπός όλων των σχέσεων που βασίζονται στο εγώ είναι να προωθήσουν την σύγκρουση και να δουν τον άλλον σύντροφο ως αιτία της δυστυχίας του άλλου, άσχετα με το τι θέση παίρνει για την πίστη ο καθένας, ή αν υπάρχει διαφορά γνώμης, αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται το εγώ για να συνεχίσει το έργο του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...