ΜΑΘΗΜΑΤΑ 196 - 200

ΜΑΘΗΜΑ 196

Μόνο τον εαυτό μου γίνεται να σταυρώσω

1. Όταν αυτό σταθεροποιηθεί στην κατανόησή σου και το κρατήσεις στην πλήρη επίγνωσή σου, δεν θα επιχειρείς να βλάψεις τον εαυτό σου, ούτε να κάνεις το σώμα σου σκλάβο στην εκδίκηση. Δεν θα επιτίθεσαι στον εαυτό σου, και θα συνειδητοποιήσεις ότι το να επιτίθεσαι σε κάποιον άλλο σημαίνει ότι επιτίθεσαι στον εαυτό σου. Θα απελευθερωθείς από την παράλογη πεποίθηση ότι σώζεσαι όταν επιτίθεσαι σε κάποιον αδελφό. Και θα καταλάβεις ότι η ασφάλειά του είναι η δική σου, και ότι με την θεραπεία του θεραπεύεσαι κι εσύ.

2. Ίσως στην αρχή να μην καταλαβαίνεις το πώς το έλεος, απεριόριστο και με όλα τα πράγματα στην σίγουρη προστασία του, μπορεί να βρίσκεται στην ιδέα που ασκούμαστε σήμερα. Μπορεί, μάλιστα, να φαίνεται σαν ένα σημάδι ότι ποτέ δεν μπορεί να υπάρξει διαφυγή από την αμαρτία διότι το εγώ, όταν καταλάβει ότι απειλείται, γρήγορα χρησιμοποιεί την αλήθεια σαν παράδειγμα για να σώσει τα ψέματά του. Ωστόσο, δεν μπορεί να καταλάβει την αλήθεια που χρησιμοποιεί κατ’ αυτό τον τρόπο. Αλλά εσύ μπορείς να μάθεις να βλέπεις αυτές τις ανόητες εφαρμογές, και ν’ αρνηθείς την σημασία που φαίνεται πως έχουν.

3. Θα διδάξεις, λοιπόν, το νου σου ότι δεν είσαι ένα εγώ. Γιατί οι τρόποι με τους οποίους το εγώ επιχειρεί να διαστρεβλώνει την αλήθεια δεν θα σε εξαπατούν πια. Δεν θα πιστεύεις ότι είσαι ένα σώμα για να σταυρώνεσαι. Και θα δεις και πάλι στην σημερινή ιδέα το φως της ανάστασης, προσπερνώντας όλες τις σκέψεις σταύρωσης και θανάτου, και θα κατευθυνθείς σε σκέψεις απελευθέρωσης και ζωής.

4. Η σημερινή ιδέα είναι ένα βήμα που μας οδηγεί από την δουλεία στην κατάσταση απόλυτης ελευθερίας. Ας κάνουμε αυτό το βήμα σήμερα, ώστε να πάμε γρήγορα προς τον δρόμο που μας δείχνει η σωτηρία, κάνοντας κάθε βήμα στην καθορισμένη στιγμή του, καθώς ο νους θα απελευθερώνει τα φορτία του ένα - ένα. Δεν χρειαζόμαστε χρόνο γι αυτό. Μόνο προθυμία. Γιατί αυτό που φαίνεται ότι χρειαζόταν χίλια χρόνια μπορεί εύκολα να γίνει με την χάρη του Θεού, μόνο σε μια στιγμή.

5. Η ζοφερή, απελπισμένη σκέψη ότι μπορείς να επιτίθεσαι στους άλλους και εσύ να ξεφεύγεις είναι αυτή που σε έχει καρφώσει στον σταυρό. Ίσως φαινόταν ότι ήταν η σωτηρία. Ωστόσο , το μόνο που έκανε ήταν να αντιπροσωπεύει την πίστη ότι ο φόβος για τον Θεό είναι πραγματικός. Και αυτό τι άλλο είναι εκτός από κόλαση; Ποιος θα μπορούσε να πιστέψει ότι ο Πατέρας του είναι ο θανάσιμος εχθρός του, διαχωρισμένος από αυτόν, που καραδοκεί να του καταστρέψει την ζωή και να τον αποκλείσει από το σύμπαν και να μην έχει τον φόβο της κόλασης μέσα στην καρδιά του;

6. Τέτοια είναι η μορφή της τρέλας που πιστεύεις, αν δεχτείς την τρομακτική σκέψη ότι μπορείς να επιτεθείς σε κάποιον άλλο και εσύ να ελευθερωθείς. Μέχρι ν’ αλλάξεις αυτή την μορφή, δεν υπάρχει ελπίδα. Μέχρι που να δεις ότι αυτό, τουλάχιστον, είναι εντελώς αδύνατον, πώς είναι δυνατόν να υπάρξει διαφυγή; Ο φόβος για τον Θεό είναι πραγματικός για όποιον θεωρεί αυτή την σκέψη αληθινή. Και δεν θα αντιλαμβάνεται την ανοησία της, ούτε καν θα βλέπει ότι είναι εκεί, έτσι ώστε να είναι δυνατόν να την αμφισβητήσει.

7.  Για να την αμφισβητήσεις καθόλου, η μορφή της πρέπει να αλλάξει τόσο όσο να αφήσει τον φόβο της αντεκδίκησης να υποχωρήσει, και η ευθύνη να επιστρέψει ως ένα βαθμό σε σένα. Από εκεί μπορείς τουλάχιστον να σκεφτείς αν θέλεις να συνεχίσεις σε αυτό το οδυνηρό μονοπάτι. Μέχρι να εκπληρωθεί αυτή η αλλαγή δεν θα μπορείς να αντιληφθείς ότι μόνο οι δικές σου σκέψεις σου προκαλούν φόβο, και η απαλλαγή σου από αυτόν εξαρτάται από σένα.

8. Τα επόμενα βήματά μας θα είναι εύκολα, αν κάνεις αυτό το βήμα σήμερα. Από εκεί και πέρα θα προχωράμε πιο γρήγορα. Γιατί μόλις καταλάβεις ότι είναι αδύνατον να πληγωθείς από κάτι άλλο εκτός από τις δικές σου σκέψεις, ο φόβος για τον Θεό θα εξαφανιστεί. Δεν θα είναι δυνατόν, τότε, να πιστεύεις ότι ο φόβος μπορεί να προκληθεί απέξω. Και ο Θεός, τον Οποίο είχες σκεφτεί να εξορίσεις, θα μπορέσει να είναι και πάλι ευπρόσδεκτος μέσα στον άγιο νου από τον οποίο ποτέ δεν έφυγε.

9. Το τραγούδι της σωτηρίας θα ακουστεί πια πολύ καθαρά μέσα στην ιδέα που ασκούμε σήμερα. Μόνο εσένα γίνεται να σταυρώσεις, δεν έβλαψες τον κόσμο, και δεν χρειάζεται να φοβάσαι την εκδίκηση και την καταδίωξη του. Ούτε είναι ανάγκη να κρύβεσαι με φόβο από τον τρόμο για τον Θεό, που κρύβει πίσω της η προβολή. Αυτό που τρέμεις περισσότερο είναι η σωτηρία σου. Είσαι δυνατός, και η δύναμη είναι αυτό που θέλεις. Και είσαι ελεύθερος, και χαρούμενος με την ελευθερία σου. Επιδίωξες να είσαι και αδύναμος και δέσμιος, διότι φοβόσουν την δύναμή σου και την ελευθερία. Και όμως, η σωτηρία βρίσκεται σε αυτές.

10. Υπάρχει μια στιγμή κατά την οποία ο τρόμος φαίνεται ότι σου αρπάζει το νου τόσο ολοκληρωτικά που μοιάζει απελπιστικό. Όταν συνειδητοποιήσεις μια για πάντα, ότι εσένα είναι που φοβάσαι, ο νους αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως διχασμένο. Και αυτό είχε παραμείνει συγκαλυμμένο όσο πίστευες ότι η επίθεση ήταν δυνατόν να κατευθυνθεί προς τα έξω, και να γυρίσει από τα έξω προς τα μέσα. Φαινόταν σαν να υπήρχε ένας εχθρός απέξω που έπρεπε να τον φοβάσαι. Κι έτσι ένας θεός έξω από σένα έγινε ο θανάσιμος εχθρός σου ∙ η πηγή του φόβου.

11. Τώρα, για μια στιγμή, αντιλαμβάνεσαι έναν δολοφόνο μέσα σου, ανυπόμονο για τον θάνατό σου, προσηλωμένος σε ραδιουργίες τιμωρίας για σένα μέχρι να έρθει η ώρα να σε σκοτώσει επιτέλους.. Όμως, αυτή είναι η στιγμή που έρχεται και η ώρα της σωτηρίας. Γιατί ο φόβος για τον Θεό έχει πια εξαφανιστεί. Και μπορείς να Τον καλέσεις να σε σώσει από τις ψευδαισθήσεις με την Αγάπη Του, αποκαλώντας Τον Πατέρα, και τον εαυτό σου Υιό Του. Προσευχήσου αυτή η στιγμή να έρθει σύντομα – σήμερα. Κάνε ένα βήμα πίσω από τον φόβο και προχώρησε προς την αγάπη.

12. Δεν υπάρχει Σκέψη του Θεού που να μην πηγαίνει μαζί σου για να σε βοηθήσει να φτάσεις αυτή την στιγμή, και να πας πέρα από αυτή γρήγορα, με βεβαιότητα και για πάντα. Όταν ο φόβος για τον Θεό φύγει, δεν υπάρχουν εμπόδια που να παραμένουν ανάμεσα σε σένα και την άγια ειρήνη του Θεού. Πόσο αγαθή και ελεήμων είναι η ιδέα στην οποία ασκούμαστε σήμερα! Καλωσόρισέ την, έτσι όπως πρέπει, γιατί είναι η απελευθέρωσή σου. Πραγματικά μόνο εσένα μπορεί να προσπαθήσει ο νους σου να σταυρώσει. Όμως και η σωτηρία σου, θα έρθει από σένα.

ΜΑΘΗΜΑ 197

.

Μόνο την δική μου ευγνωμοσύνη γίνεται να κερδίσω

1. Εδώ βρίσκεται το δεύτερο βήμα που κάνουμε για να ελευθερώσουμε το νου σου από την πίστη σε κάποια εξωτερική δύναμη που είναι δήθεν στραμμένη εναντίον σου. Κάνεις προσπάθειες προς την κατεύθυνση της καλοσύνης και της συγχώρεσης. Και όμως, γυρίζεις πάλι πίσω για να επιτεθείς, εκτός κι αν βρεις εξωτερική ευγνωμοσύνη και αφειδείς ευχαριστίες. Τα δώρα σου πρέπει να γίνονται δεκτά με ευγνωμοσύνη και  τιμές, αλλιώς τα παίρνεις πίσω. Κι έτσι νομίζεις ότι στην καλύτερη περίπτωση τα δώρα του Θεού δεν είναι παρά δανεικά ∙ και στην χειρότερη περίπτωση, αυταπάτες που θα σε ξεγελάσουν για να παρατήσεις τις άμυνες σου, για να είναι έτσι σίγουρο ότι όταν Εκείνος χτυπήσει δεν θα αποτύχει να σκοτώσει.

2. Πόσο εύκολα συγχέονται ο Θεός και η ενοχή από εκείνους που δεν γνωρίζουν τι μπορούν να κάνουν οι σκέψεις τους. Αρνήσου την δύναμή σου, και η αδυναμία θα είναι η σωτηρία για σένα. Δες τον εαυτό σου δέσμιο, και τα κάγκελα γίνονται το σπίτι σου. Ούτε θα αφήσεις την φυλακή σου, ούτε θα διεκδικήσεις την δύναμή σου, μέχρι να πάψεις να βλέπεις την ενοχή και την σωτηρία σαν ένα και το αυτό, και αποδεχτείς ότι ελευθερία και η σωτηρία είναι ενωμένες, με την δύναμη δίπλα τους, να την αναζητήσεις και να την διεκδικήσεις, να την βρεις και να την αναγνωρίσεις πλήρως.

3. Ο κόσμος σε ευχαριστεί όταν του προσφέρεις απελευθέρωση από τις ψευδαισθήσεις του. Και όμως οι ευχαριστίες σου ανήκουν και σε σένα, γιατί η απελευθέρωσή του μπορεί μόνο να αντανακλά την δική σου. Την δική σου ευγνωμοσύνη είναι το μόνο που χρειάζονται όλα σου τα δώρα, ώστε να γίνουν μια διαρκής προσφορά μιας καρδιάς γεμάτης ευγνωμοσύνη, απελευθερωμένη από την κόλαση για πάντα. Αυτήν θέλεις ν’ ακυρώσεις με το να παίρνεις πίσω τα δώρα σου, διότι δεν έγιναν αποδεκτά με τιμές; Εσύ είσαι που τα τιμάς και τους δίνεις τις αρμόζουσες ευχαριστίες, διότι εσύ είσαι που έχεις λάβει τα δώρα.

4. Δεν έχει σημασία αν κάποιος θεωρεί τα δώρα σου άνευ αξίας. Μέσα στο νου του υπάρχει ένα κομμάτι που ενώνεται με το δικό σου ευχαριστώντας σε. Δεν έχει σημασία αν τα δώρα σου φαίνονται χαμένα και αναποτελεσματικά. Λαμβάνονται εκεί όπου δίνονται. Με την ευγνωμοσύνη σου γίνονται δεκτά σε ολόκληρο το σύμπαν, και αναγνωρίζονται με ευχαριστίες από την Καρδιά του Θεού του Ίδιου. Θα ήθελες να τα πάρεις ποτέ πίσω, όταν Αυτός τα έχει δεχθεί με τόση ευγνωμοσύνη;

5. Ο Θεός ευλογεί κάθε δώρο που Του δίνεις, και κάθε δώρο δίνεται σε Αυτόν, διότι μπορεί να δοθεί μόνο στον εαυτό σου. Και ό,τι ανήκει στον Θεό πρέπει να είναι δικό Του. Ωστόσο, ποτέ δεν θα συνειδητοποιήσεις ότι τα δώρα Του είναι βέβαια, αιώνια, αναλλοίωτα, απεριόριστα, πάντα δίνοντας προς τα έξω, επεκτείνοντας αγάπη και προσθέτοντας στην δίχως τέλος χαρά σου όσο συγχωρείς μόνο και μόνο για να επιτεθείς ξανά.

6. Απόσυρε τα δώρα που δίνεις, και θα νομίζεις πως ό,τι σου έχει δοθεί, έχει αποσυρθεί. Αλλά μάθε να αφήνεις την συγχώρεση να αφαιρεί τις αμαρτίες που νομίζεις ότι βλέπεις έξω από σένα, και ποτέ δεν θα είναι δυνατόν να πιστέψεις ότι τα δώρα του Θεού είναι δανεικά μόνο για πολύ λίγο, πριν Αυτός τα αρπάξει ξανά από σένα, την ώρα του θανάτου. Γιατί τότε ο θάνατος δεν θα έχει κανένα νόημα για σένα, πια.

7. Και με το τέλος αυτής της πίστης ο φόβος λήγει για πάντα. Ευχαρίστησε τον Εαυτό σου γι αυτό, διότι Αυτός είναι ευγνώμων μόνο προς τον Θεό, και δίνει ευχαριστίες για σένα σε Αυτόν. Σε όλους όσους ζουν θα έρθει ο Χριστός, διότι όλοι πρέπει να ζουν και να κινούνται μέσα σ’ Αυτόν. Η Ύπαρξή Του μέσα στον Πατέρα Του είναι ασφαλής, διότι η Θέλησή Τους είναι Μία. Η ευγνωμοσύνη Τους προς όλους όσους δημιούργησαν δεν έχει τέλος, διότι η ευγνωμοσύνη παραμένει μέρος της αγάπης.

8. Ευχαριστίες αρμόζουν  σε σένα, τον άγιο Υιό του Θεού. Γιατί έτσι όπως δημιουργήθηκες, περιέχεις όλα τα πράγματα μέσα στον Εαυτό σου. Και είσαι ακόμα έτσι όπως σε δημιούργησε ο Θεός. Και δεν μπορείς να θαμπώσεις το φως της τελειότητάς σου. Μέσα στην καρδιά σου βρίσκεται η Καρδιά του Θεού. Σε κρατά με αγάπη, διότι είσαι ο Εαυτός Του ο Ίδιος . Όλη η ευγνωμοσύνη ανήκει σε σένα, χάρη σε αυτό που είσαι.

9. Δίνε ευχαριστίες, καθώς την λαμβάνεις. Ελευθερώσου από κάθε αχαριστία προς οποιονδήποτε κάνει τον Εαυτό σου ολοκληρωμένο. Και από αυτόν τον Εαυτό δεν μένει κανένας έξω. Δίνε ευχαριστίες για τα αμέτρητα κανάλια με τα οποία προεκτείνεται αυτός ο Εαυτός. Όλα όσα δίνεις δίνονται σε Αυτόν. Όλα όσα σκέφτεσαι μπορεί να είναι μόνο οι Σκέψεις Του, και μοιράζεσαι μαζί Του τις άγιες Σκέψεις του Θεού. Κέρδισε τώρα την ευγνωμοσύνη που έχεις αρνηθεί στον εαυτό σου όταν ξέχασες την λειτουργία που σου έδωσε ο Θεός.. Αλλά ποτέ μην πιστέψεις ότι Αυτός έχει πάψει να σου προσφέρει τις ευχαριστίες Του.

.

ΜΑΘΗΜΑ 198

Μόνο η δική μου κατάκριση με πληγώνει

1. Είναι αδύνατον να πληγωθείς. Και όμως η ψευδαίσθηση φτιάχνει ψευδαισθήσεις. Αν μπορείς να κατακρίνεις, μπορείς και να πληγώνεσαι.. Γιατί έχεις πιστέψει ότι μπορείς να πληγώσεις, και το δικαίωμα που έχεις εξασφαλίσει για τον εαυτό σου τώρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου, μέχρι να το παρατήσεις ως άνευ αξίας, ανεπιθύμητο και μη πραγματικό. Τότε πια οι ψευδαισθήσεις παύουν να έχουν επίδραση, και αυτές που φαινόντουσαν πως είχαν ακυρώνονται. Τότε είσαι ελεύθερος, γιατί η ελευθερία είναι το δώρο σου, και τώρα εσύ μπορείς να παραλάβεις το δώρο που έδωσες.

2. Καταδίκασε και γίνεσαι αιχμάλωτος. Συγχώρεσε και απελευθερώνεσαι. Αυτός είναι ο νόμος που κυβερνά την αντίληψη. Δεν είναι ένας νόμος που η γνώση καταλαβαίνει, διότι η ελευθερία είναι μέρος της γνώσης. Η καταδίκη είναι επομένως αδύνατη στην πραγματικότητα.  Αυτά που φαίνονται ότι είναι η επιρροή και τα αποτελέσματά της δεν έχουν συμβεί καθόλου. Ωστόσο, πρέπει να ασχοληθούμε με αυτά σαν να είχαν συμβεί. Οι ψευδαισθήσεις φτιάχνουν ψευδαισθήσεις. Όλες εκτός από μία. Η συγχώρεση είναι μία ψευδαίσθηση που είναι η απάντηση σε όλες τις υπόλοιπες.

3. Η συγχώρεση καθαρίζει όλα τα άλλα όνειρα, και παρόλο που και η ίδια είναι όνειρο, δεν δίνει τροφή για άλλα. Όλες οι ψευδαισθήσεις εκτός από αυτή πολλαπλασιάζονται στο χιλιαπλάσιο. Αλλά αυτή είναι εκεί που τελειώνουν οι ψευδαισθήσεις. Η συγχώρεση είναι το τέλος των ονείρων, διότι είναι όνειρο ξυπνήματος. Η ίδια δεν είναι η αλήθεια. Και όμως δείχνει προς τα εκεί που πρέπει να βρίσκεται η αλήθεια, και δίνει κατευθύνσεις με την βεβαιότητά του Ίδιου του Θεού. Είναι ένα όνειρο κατά το οποίο ο Υιός του Θεού ξυπνά μέσα στον Εαυτό του και στον Πατέρα του, γνωρίζοντας ότι Αυτοί οι δύο είναι ένα.

4. Η συγχώρεση είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί έξω από την καταστροφή, προσπερνώντας όλα τα βάσανα, και τελικά απομακρύνεται από τον θάνατο. Πώς θα μπορούσε να υπάρχει άλλος τρόπος, όταν αυτός εδώ είναι το σχέδιο του Θεού του Ίδιου; Κι εσύ γιατί να αντιτεθείς σε αυτόν, να λογομαχήσεις μαζί του, και να αναζητάς να βρεις χίλιους τρόπους με τους οποίους να αποδείξεις ότι είναι λάθος ∙ χίλιες άλλες πιθανότητες;
5. Δεν είναι πιο σοφό να χαίρεσαι που κρατάς στα χέρια σου την απάντηση στα προβλήματά σου; Δεν είναι πιο έξυπνο να ευχαριστείς τον Ένα που δίνει την σωτηρία, και να δεχτείς το δώρο Του με ευγνωμοσύνη; Και δεν είναι καλοσύνη προς τον εαυτό σου ν’ ακούς την Φωνή Του και να μαθαίνεις τα απλά μαθήματα που θέλει να σε διδάξει, αντί να προσπαθείς να εκδιώξεις τα λόγια Του, και να τα αντικαταστήσεις με τα δικά σου;
6. Τα λόγια Του θα λειτουργήσουν. Τα λόγια Του θα σώσουν. Τα λόγια Του περιέχουν όλη την ελπίδα, όλες τις ευλογίες και όλη την χαρά που μπορεί ποτέ να βρεθεί πάνω σε αυτή την γη. Τα λόγια Του είναι γεννημένα μέσα στον Θεό, και έρχονται σε σένα με την αγάπη του Θεού πάνω σ’ αυτά. Εκείνοι που ακούνε τα λόγια Του έχουν ακούσει το τραγούδι του Ουρανού. Διότι αυτά είναι τα λόγια με τα οποία όλα τα λόγια γίνονται επιτέλους ένα. Και καθώς αυτό το ένα σιγά – σιγά ξεθωριάσει, ο Λόγος του Θεού θα έρθει να πάρει την θέση του, διότι τότε θα επανέλθει στην μνήμη και θα γίνει δεκτός με αγάπη.

7. Αυτός ο κόσμος έχει πολλές φαινομενικά ξεχωριστές  επικίνδυνες καταστάσεις όπου το έλεος δεν έχει κανένα νόημα, και η επίθεση φαίνεται δικαιολογημένη. Και όμως όλες αυτές είναι ένα ∙ ένας τόπος όπου ο θάνατος προσφέρεται στον Υιό του Θεού και στον Πατέρα του. Μπορεί να νομίζεις ότι Αυτοί τον δέχτηκαν. Αλλά αν κοιτάξεις πάλι στον μέρος που έβλεπες το αίμα τους, θα αντιληφθείς στην θέση του ένα θαύμα. Τι ανόητο που ήταν να πιστεύεις ότι Αυτοί ήταν δυνατόν να πεθάνουν! Πόσο ανόητο ήταν που πίστεψες ότι εσύ μπορείς  να επιτεθείς! Πόσο τρελό ήταν που νόμιζες ότι μπορούσες να καταδικαστείς, και ότι ο άγιος Υιός του Θεού είναι δυνατόν να πεθάνει!

8. Η ηρεμία του Εαυτού σου παραμένει ακλόνητη, ανέγγιχτη από τέτοιες σκέψεις, και δεν έχει ιδέα για καμία καταδίκη που θα μπορούσε να χρειάζεται συγχώρεση. Τα όνειρα οποιουδήποτε είδους είναι ξένα και άγνωστα προς την αλήθεια. Και τι άλλο εκτός από την αλήθεια θα μπορούσε να είχε μία Σκέψη που κτίζει μία γέφυρα προς αυτήν που φέρνει τις ψευδαισθήσεις στην άλλη πλευρά;

9. Σήμερα ασκούμαστε αφήνοντας την ελευθερία να έρθει να κατοικήσει μαζί σου. Η αλήθεια χαρίζει αυτά τα λόγια μέσα στο νου σου, ώστε να μπορέσεις να βρεις το κλειδί προς το φως και ν’ αφήσεις το σκοτάδι να τελειώσει:

Μόνο η δική μου καταδίκη με πληγώνει. Μόνο η δική μου συγχώρεση με απελευθερώνει

Μην ξεχνάς σήμερα ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμία μορφή ταλαιπωρίας που να μην κρύβει μια σκέψη μη συγχώρεσης. Ούτε μπορεί να υπάρξει κάποια μορφή πόνου που να μην μπορεί να θεραπεύσει η συγχώρεση.

10. Δέξου την μία ψευδαίσθηση που διακηρύσσει ότι δεν υπάρχει καμία καταδίκη στον Υιό του Θεού, και θα θυμηθείς αμέσως τον Ουρανό ∙ ο κόσμος θα ξεχαστεί, όλες οι παράδοξες πεποιθήσεις του θα ξεχαστούν κι αυτές μαζί του, καθώς το πρόσωπο του Χριστού θα εμφανιστεί αποκεκαλυμμένο επιτέλους σε αυτό το ένα όνειρο. Αυτό είναι το δώρο που κρατά το Άγιο Πνεύμα για σένα από τον Θεό τον Πατέρα σου. Η σημερινή ημέρα ας γίνει δεκτή με γιορτές στην γη, αλλά και στον ιερό σου οίκο. Να είσαι καλός και με τους Δύο, καθώς θα συγχωρείς τα παραπτώματα για τα οποία Τους θεωρούσες ενόχους, και δες την αθωότητά σου να λάμπει πάνω σου από το πρόσωπο του Χριστού.

11. Τώρα επικρατεί σιωπή σε όλο τον κόσμο. Τώρα υπάρχει ηρεμία εκεί που πριν υπήρχαν ξέφρενες σκέψεις που δεν έβγαζαν κανένα νόημα. Τώρα υπάρχει γαλήνιο φως που διασχίζει το πρόσωπο της γης, που ησυχάζει σε έναν ύπνο χωρίς όνειρα. Και τώρα ο Λόγος του Θεού μόνο, παραμένει πάνω στην γη. Μόνο αυτό θα μπορεί να γίνεται αντιληπτό για ακόμα μια στιγμή. Έπειτα τα σύμβολα τελειώνουν, και όλα όσα νόμιζες ότι έφτιαξες εξαφανίζονται εντελώς από το νου που ο Θεός γνωρίζει πάντα ότι είναι ο μοναδικός Του Υιός.

12. Δεν υπάρχει καταδίκη σε αυτόν. Είναι τέλειος μέσα στην αγιότητά του. Δεν χρειάζεται σκέψεις ελέους. Ποιος θα μπορούσε να του δώσει δώρα όταν τα πάντα είναι δικά του; Και ποιος θα μπορούσε να ονειρευτεί ότι προσφέρει συγχώρεση στον Υιό της Αθωότητας της Ίδιας, τόσο όμοιος με Αυτόν του Οποίου είναι Υιός, ώστε το να βλέπεις τον Υιό σημαίνει ότι πια δεν χρησιμοποιείς την αντίληψη, και ότι μόνο γνωρίζεις τον Πατέρα; Με αυτή την όραση του Υιού, τόσο σύντομη που ούτε μία στιγμή δεν στέκει ανάμεσα σε αυτό το μοναδικό θέαμα και την ίδια την αιωνιότητα, βλέπεις την θέαση του εαυτού σου, και έπειτα εξαφανίζεσαι για πάντα μέσα στον Θεό.
13. Σήμερα πλησιάζεις και άλλο στο τέλος όλων όσων παρεμβάλλονται ακόμα ανάμεσα σε αυτή την όραση και την δική μας. Και χαιρόμαστε  που έχουμε έρθει τόσο μακριά, και αναγνωρίζουμε ότι Αυτός που μας έφερε εδώ δεν θα μας εγκαταλείψει τώρα. Διότι Αυτός θέλει να μας δώσει το δώρο που μας έχει δώσει ο Θεός μέσω Αυτού σήμερα. Τώρα είναι η ώρα της απελευθέρωσής σου. Η ώρα έφτασε. Η ώρα ήρθε σήμερα.

ΜΑΘΗΜΑ 199

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος.»

1. Η ελευθερία πρέπει να είναι αδύνατη όσο αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου σαν σώμα. Το σώμα είναι ένας περιορισμός. Όποιος αναζητά την ελευθερία  μέσα σε ένα σώμα, την ψάχνει εκεί που δεν μπορεί να βρεθεί. Ο νους μπορεί να ελευθερωθεί όταν δεν βλέπει πια τον εαυτό του μέσα σε ένα σώμα, στενά δεμένο με αυτό και προστατευμένο από την παρουσία του.. Αν αυτή ήταν η αλήθεια, ο νους θα ήταν πραγματικά πολύ ευάλωτος!

2. Ο νους που υπηρετεί το Άγιο Πνεύμα είναι για πάντα απεριόριστος, από όλες τις απόψεις, πέρα από τους νόμους του χώρου και του χρόνου, αδέσμευτος από οποιεσδήποτε λάθος αντιλήψεις, και με δύναμη και ισχύ να κάνει ό,τι του ζητείται. Σκέψεις επίθεσης δεν μπορούν να εισέρθουν σε ένα τέτοιο νου, διότι έχει δοθεί στην Πηγή της αγάπης, και ο φόβος ποτέ δεν μπορεί να εισέλθει σε ένα νου που έχει ενωθεί με την αγάπη. Αναπαύεται μέσα στον Θεό. Και ποιος είναι δυνατόν να φοβάται όταν ζει μέσα στην Αθωότητα, και το μόνο που κάνει είναι ν’ αγαπά;

3.  Είναι βασικό για την πρόοδό σου σε αυτά τα μαθήματα να αποδεχτείς την σημερινή ιδέα, και να την κρατήσεις με πολύ αγάπη. Μην σε απασχολεί που σύμφωνα με το εγώ είναι εντελώς παράλογη. Το εγώ κρατά το σώμα με μεγάλη στοργή διότι κατοικεί μέσα σε αυτό, και ζει ενωμένο με το σπίτι που έχει φτιάξει. Είναι ένα μέρος της ψευδαίσθησης που το έχει προφυλάξει από το να ανακαλυφθεί ότι είναι απατηλό το ίδιο.

4. Εδώ είναι που κρύβεται, και εδώ μπορεί να γίνει ορατό ως αυτό που είναι. Δήλωσε την αθωότητά σου και είσαι ελεύθερος. Το σώμα εξαφανίζεται, διότι δεν το έχεις ανάγκη άλλη εκτός από αυτή που βλέπει το Άγιο Πνεύμα. Γι αυτό, το σώμα θα παρουσιάζεται σαν μία χρήσιμη μορφή γι αυτό που πρέπει να κάνει ο νους. Γίνεται, λοιπόν, ένα όχημα που βοηθά την συγχώρεση να επεκτείνεται προς τον στόχο που πρέπει να φτάσει και περιλαμβάνει τα πάντα, σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού.

5. Αγάπησε την σημερινή ιδέα, και ασκήσου σε αυτή σήμερα και κάθε μέρα. Κάνε την μέρος κάθε περιόδου άσκησης σου. Δεν υπάρχει σκέψη που δεν θα ωφεληθεί σε δύναμη να βοηθήσει τον κόσμο, και καμία που δεν θα ωφεληθεί με πρόσθετα δώρα για σένα. Ηχούμε το κάλεσμα της ελευθερίας σε όλο τον κόσμο με αυτή την ιδέα. Θα ήθελες να εξαιρεθείς από την αποδοχή των  δώρων που δίνεις;

6. Το Άγιο Πνεύμα είναι η εστία του νου που αναζητεί την ελευθερία. Μέσα σ’ Αυτό έχει βρει αυτό που αναζητεί. Ο σκοπός του σώματος τώρα είναι πλέον αναμφίβολος. Και αυτό γίνεται τέλειο με την ικανότητα να υπηρετεί ένα αδιαίρετο στόχο. Με ξεκάθαρη και απαλλαγμένη από επίθεση ανταπόκριση στο νου με σκέψεις ελευθερίας και μόνο σαν στόχο του, το σώμα υπηρετεί τον σκοπό του καλά. Χωρίς την δύναμη να υποδουλώνει, είναι άξιος υπηρέτης της ελευθερίας που αναζητεί ο νους μέσα στο Άγιο Πνεύμα.

7. Να είσαι ελεύθερος σήμερα. Και φέρε την ελευθερία σαν δώρο δικό σου για εκείνους που ακόμα πιστεύουν ότι είναι υποδουλωμένοι μέσα σε ένα σώμα. Να είσαι εσύ ελεύθερος, έτσι ώστε το Άγιο Πνεύμα να μπορεί να κάνει χρήση της διαφυγής σου από τα δεσμά, για να ελευθερώσει τους πολλούς που αντιλαμβάνονται ακόμα τους εαυτούς τους σαν δέσμιους και αβοήθητους και φοβισμένους. Άφησε την αγάπη να αντικαταστήσει τους φόβους τους μέσα από σένα. Δέξου την σωτηρία τώρα, και δώσε το νου σου σε Αυτό που σε καλεί να Του κάνεις αυτό το δώρο. Διότι επιθυμεί να σου παρέχει απόλυτη ελευθερία, τέλεια χαρά, και ελπίδα που βρίσκει την πλήρη εκπλήρωση της μέσα στον Θεό.

8. Είσαι Υιός του Θεού. Στην αιωνιότητα ζεις για πάντα. Δεν θα ήθελες να επιστρέψεις το νου σου σ’ αυτή; Τότε ασκήσου καλά στην σκέψη που σου δίνει το Άγιο Πνεύμα για σήμερα. Οι αδερφοί σου στέκουν απελευθερωμένοι μαζί σου∙  ο κόσμος είναι ευλογημένος μαζί σου, ο Υιός του Θεού δεν θρηνεί πια, και ο Ουρανός προσφέρει ευχαριστίες για την αύξηση της χαράς που του φέρνει η άσκησή σου. Και ο Θεός ο Ίδιος επεκτείνει την Αγάπη Του και την ευτυχία κάθε φορά που λες:

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Ακούω την Φωνή που μου έχει δώσει ο Θεός, και σε αυτή μόνο ο νους μου υπακούει.

ΜΑΘΗΜΑ 200

Δεν υπάρχει άλλη ειρήνη εκτός από την ειρήνη του Θεού

1. Μην ψάχνεις άλλο. Δεν θα βρεις άλλη ειρήνη εκτός από την ειρήνη του Θεού. Αποδέξου αυτό το γεγονός, και σώσε τον εαυτό σου από την αγωνία και από τις ακόμα πιο πικρές απογοητεύσεις, την ψυχρή απελπισία, και την αίσθηση της παγωμένης απόγνωσης και αμφιβολίας. Μην αναζητάς άλλο. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο για να βρεις εκτός από την ειρήνη του Θεού, εκτός κι αν αναζητάς την δυστυχία και τον πόνο.

2. Αυτό είναι το τελικό σημείο στο οποίο πρέπει να φτάσουν όλοι στο τέλος, για να παρατήσουν κάθε ελπίδα ότι θα βρουν ευτυχία εκεί όπου δεν υπάρχει καθόλου, ότι μπορεί να τους σώσει αυτό που γίνεται μόνο να προκαλεί πόνο ∙ ότι θα φτιάξουν ειρήνη από το χάος, χαρά από τον πόνο, και τον Ουρανό από την κόλαση. Μην επιχειρείς πια να κερδίσεις χάνοντας, ούτε να πεθαίνεις για να ζήσεις. Δεν γίνεται παρά να ζητάς την ήττα.

3. Και όμως, το ίδιο εύκολα μπορείς να ζητήσεις αγάπη, ευτυχία, αιώνια ζωή μέσα σε ειρήνη που δεν έχει τέλος. Ζήτα αυτό, και μπορείς μόνο να κερδίσεις. Όταν ζητάς αυτό που ήδη έχεις, η επιτυχία είναι σίγουρη. Όταν ζητάς αυτό που είναι εσφαλμένο να γίνει αληθινό, τότε  η αποτυχία είναι εξασφαλισμένη. Συγχώρεσε τον εαυτό σου για τις μάταιες φαντασιώσεις του, και μην αναζητάς πια, αυτό που δεν μπορείς να βρεις. Γιατί τι θα ήταν πιο ανόητο από το να ψάχνεις και να ξαναψάχνεις για την κόλαση, όταν δεν έχεις παρά να κοιτάξεις με ανοιχτά μάτια για να δεις ότι ο Ουρανός βρίσκεται ακριβώς μπροστά σου, μέσα από μία πόρτα που ανοίγει εύκολα για να σε καλωσορίσει;

4. Γύρισε στην εστία σου. Δεν έχεις βρει την ευτυχία σε ξένα μέρη και σε αλλογενείς μορφές που δεν έχουν κανένα νόημα για σένα., παρόλο που προσπάθησες να τους αποδώσεις νόημα. Αυτός ο κόσμος δεν είναι ο τόπος που ανήκεις. Είσαι ξένος εδώ. Αλλά σου έχει δοθεί να βρεις το μέσον με το οποίο ο κόσμος δεν θα φαντάζει πια σαν φυλακή ή κρατητήριο για κανέναν.

5. Η ελευθερία σου δίδεται εκεί όπου πριν έβλεπες μόνο αλυσίδες και σιδερένιες πόρτες. Αλλά πρέπει ν’ αλλάξεις το νου σου για τον  σκοπό του κόσμου, αν θέλεις πραγματικά να βρεις διαφυγή. Θα είσαι δέσμιος μέχρι να δεις όλο τον κόσμο ως ευλογημένο, και όλους απελευθερωμένους από τα λάθη σου και με τις τιμές που τους αρμόζουν έτσι όπως είναι. Δεν τους έφτιαξες εσύ ∙ ούτε και τον εαυτό σου. Και καθώς ελευθερώνεις τον ένα, ο άλλος γίνεται δεκτός έτσι όπως είναι.

6. Τι κάνει η συγχώρεση; Στην αλήθεια, δεν έχει καμία λειτουργία, και δεν κάνει τίποτα. Διότι είναι άγνωστη στον Ουρανό. Μόνο στην κόλαση χρειάζεται, και εκεί έχει να υπηρετήσει μια ισχυρή λειτουργία. Δεν είναι άξιος σκοπός η απόδραση του αγαπημένου Υιού του Θεού από τα κακά όνειρα που φαντάζεται, και όμως θεωρεί αληθινά; Ποιος θα μπορούσε να ελπίζει για περισσότερα, ενώ φαίνεται πως υπάρχει επιλογή ανάμεσα στην επιτυχία και την αποτυχία ∙ την αγάπη και τον φόβο;

7. Δεν υπάρχει άλλη ειρήνη εκτός από την ειρήνη του Θεού, διότι Αυτός έχει έναν Υιό που δεν μπορεί να φτιάξει ένα κόσμο αντίθετο με το Θέλημα του Θεού και το δικό του, που είναι ίδιο με Εκείνου. Τι θα μπορούσε να ελπίζει ότι θα βρει σε ένα τέτοιο κόσμο; Δεν μπορεί να έχει πραγματικότητα, διότι δεν δημιουργήθηκε ποτέ. Εδώ θα πρέπει να αναζητήσει την ειρήνη; Ή πρέπει να καταλάβει ότι, έτσι όπως τον βλέπει, ο κόσμος το μόνο που κάνει είναι να εξαπατά; Ωστόσο μπορεί να μάθει να τον βλέπει με έναν άλλο τρόπο, και να βρει την ειρήνη του Θεού.

8. Η ειρήνη είναι η γέφυρα που όλοι πρέπει να διασχίσουν, για να αφήσουν πίσω τους αυτό τον κόσμο. Αλλά η ειρήνη αρχίζει μέσα στον κόσμο όταν γίνει αντιληπτός διαφορετικά, και οδηγεί από αυτή την νέα αντίληψη στην πύλη του Ουρανού και στον δρόμο πέρα από αυτή. Η ειρήνη είναι η απάντηση σε συγκρουόμενους στόχους, σε παράλογα ταξίδια, μανιώδεις, μάταιες αναζητήσεις, και ανούσιες προσπάθειες. Τώρα ο δρόμος είναι εύκολος, γέρνοντας απαλά προς την γέφυρα όπου η ελευθερία βρίσκεται μέσα στην ειρήνη του Θεού.

9. Ας μην χάσουμε ξανά τον δρόμο μας σήμερα. Πηγαίνουμε προς τον Ουρανό, και το μονοπάτι είναι ευθύ. Μόνο αν επιχειρήσουμε να παρεκτραπούμε μπορεί να υπάρξει καθυστέρηση, και αχρείαστη σπατάλη χρόνου σε παράδρομους γεμάτους αγκάθια. Μόνο ο Θεός είναι σίγουρος, και Αυτός θα καθοδηγήσει τα βήματά μας. Δεν θα εγκαταλείψει τον Υιό Του όταν Τον χρειάζεται, ούτε θα τον αφήσει να περιπλανιέται για πάντα μακριά από το σπίτι του. Ο Πατέρας καλεί, ο Υιός ακούει. Και μόνο αυτό υπάρχει σε αυτό που φαίνεται ότι είναι ένας κόσμος διαχωρισμένος από τον Θεό, όπου τα σώματα έχουν πραγματικότητα.

10. Τώρα υπάρχει ησυχία. Μην αναζητάς άλλο. Έχεις φτάσει εκεί όπου ο δρόμος είναι στρωμένος με φύλλα λανθασμένων επιθυμιών, που έχουν πέσει από τα δέντρα της απελπισίας που έψαχνες πριν. Τώρα βρίσκονται κάτω από τα πόδια σου. Και εσύ κοιτάς επάνω προς τον Ουρανό, με τα μάτια του σώματος να υπηρετούν μόνο για μια ακόμα στιγμή. Αναγνωρίζεις την ειρήνη επιτέλους, και μπορείς να νιώσεις το απαλό της αγκάλιασμα να περιβάλλει την καρδιά σου και τον νου σου με θαλπωρή και αγάπη.

11. Σήμερα δεν αναζητούμε είδωλα. Η ειρήνη δεν μπορεί να βρεθεί σ’ αυτά. Η ειρήνη του Θεού είναι δική μας, και μόνο αυτό θα δεχόμαστε και θέλουμε. Ειρήνη σ’ εμάς, σήμερα. Γιατί έχουμε βρει ένα απλό, χαρούμενο δρόμο για να αφήσουμε τον κόσμο της αμφιβολίας, και ν’ αντικαταστήσουμε όλους τους εναλλασσόμενους στόχους μας και τα μοναχικά μας όνειρα με ένα και μοναδικό σκοπό και συντροφικότητα. Γιατί η ειρήνη είναι ένωση, αν είναι από τον Θεό. Δεν αναζητούμε άλλο. Είμαστε κοντά στην εστία μας, και ερχόμαστε όλο και πιο κοντά κάθε φορά που λέμε:

Δεν υπάρχει άλλη ειρήνη από την ειρήνη του Θεού.

Και χαίρομαι που έτσι είναι.