ΕΡΩΤΗΣΗ 1383 : Με μπερδεύουν οι προειδοποιήσεις που παρουσιάζουν οι
ιδιαίτερες σχέσεις. Έχω ανανεώσει μια ιερή φιλία με μια γυναίκα που ήξερα στο
κολέγιο πριν από σχεδόν τριάντα χρόνια. Την αγαπώ πολύ και αυτή με αγαπά, και
παρόλο που δεν βλεπόμαστε σχεδόν ποτέ, έχουμε αναλάβει το έργο να συστηθούμε εκ
νέου μεταξύ μας και με τον Θεό. Γιατί είναι αυτό κάτι κακό; Γιατί το κείμενο το
αναφέρει αυτό ως «η απάρνηση της Αγάπης του Θεού….»(T.16.V.4:2)? Ναι, υπάρχει σεξουαλική σχέση ανάμεσα μας. Γιατί θα
πρέπει να απορρίψω αυτό το δώρο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο σκοπός που δίνεις στην σχέση είναι αυτό που καθορίζει αν είναι
ή όχι απάρνηση της Αγάπης του Θεού. Η Αγάπη του Θεού είναι η ίδια μας η
Ταυτότητα, η μόνη μας πραγματική σχέση, το μόνο που πραγματικά χρειαζόμαστε (T.15.VIII) ∙ επομένως αν η γαλήνη μας και η
ευτυχία μας εξαρτάται από το αν έχουμε την στοργή, την υποστήριξη, την έγκριση,
τα δώρα, την προσοχή, ή οτιδήποτε άλλο από
κάποιον άλλον άνθρωπο – σωματικό/συναισθηματικό/ψυχολογικό – τότε έχει
γίνει ένα υποκατάστατο για την Αγάπη του Θεού, την οποία με τον εγωικό μας νου
απορρίψαμε επειδή δεν μας προσέφερε την ιδιαιτερότητα που απαιτούσαμε. Αυτό
εξηγεί το υπόλοιπο εδάφιο στο οποίο αναφέρθηκες: (η ιδιαίτερη σχέση) είναι η προσπάθεια
να εξασφαλίσουμε για τον εαυτό μας την ιδιαιτερότητα την οποία Εκείνος μας
αρνήθηκε»
Ο Ιησούς δεν μας ζητά να θυσιάσουμε αυτό που νομίζουμε ότι θέλουμε ∙ μας
βοηθά να συνειδητοποιήσουμε ότι ήδη έχουμε κάνει μια υπερβολικά οδυνηρή θυσία
και προσπαθούμε να την αντιμετωπίσουμε με ακατάλληλο τρόπο: «Το μόνο που κάνεις
είναι να αναζητάς σε αυτές (τις ιδιαίτερες σχέσεις) αυτό που πέταξες μακριά.
Και μέσα από αυτές ποτέ δεν θα μάθεις την αξία αυτού που παραπέταξες, αλλά
ακόμα ποθείς με όλη σου την καρδιά» (T.15.VIII.2:1,2,3).
Το κενό και η μοναξιά που νιώθουμε βαθιά μέσα μας εξαιτίας της απόρριψης του
Θεού και της ενότητας μας μαζί Του, μας αναγκάζουν να ψάχνουμε για την
εκπλήρωση από έξω – σε κάποιον άνθρωπο, ουσία, πράγμα, κλπ., και ο Ιησούς μας
βοηθά να μάθουμε ότι η ιδιαίτερη σχέση δεν θα πετύχει να μας δώσει την αληθινή
και διαρκή ευτυχία και γαλήνη επειδή δεν αντιμετωπίζουμε την πραγματική αιτία
της αίσθησης της έλλειψης και της ανάγκης. Γι αυτό χρειαζόμαστε την βοήθεια του
και την καθοδήγηση του στις σχέσεις μας.
Είναι ίσως ασφαλές να πούμε ότι κάθε σχέση αρχίζει σαν ιδιαίτερη σχέση και
ότι πολλές σχέσεις ποτέ δεν φτάνουν πέρα από το επίπεδο της αμοιβαίας
εκπλήρωσης αναγκών επειδή δεν έχουμε επίγνωση της αληθινής προέλευσης των
επιθυμιών και των αναγκών μας. Ωστόσο, δεν μας ζητείται να παρατήσουμε τις
ιδιαίτερες σχέσεις μας, γιατί αν το επιλέξουμε, αυτές μπορούν να υπηρετήσουν
για να θεραπεύσουμε το νου μας από όλες τις σκέψεις του διαχωρισμού, και τότε,
αντί να είναι υποκατάστατα της Αγάπης του Θεού, μπορούν να μας φέρουν πιο κοντά
στον Θεό με το να γίνουν αντανακλάσεις της Αγάπης Του. Αυτή είναι η διαδικασία
της μεταμόρφωσης μιας ιδιαίτερης σχέσης σε άγια.
Όταν εργαζόμαστε σε αυτήν την διαδικασία, είναι σημαντικό να διακρίνουμε
ανάμεσα στην μορφή και το περιεχόμενο. Εκεί εστιάζεται κυρίως ο Κέννεθ Γουάπνικ
στο βιβλίο του και στο ακουστικό άλμπουμ, Μορφή & Περιεχόμενο: Σεξ και
Χρήμα. Το περιεχόμενο είναι ο σκοπός που επιλέγουμε μέσα στο νου μας, που
μπορεί είτε να ενισχύει την διαχωριστικότητα μας ή να την καταργεί, επιλέγοντας
τον σκοπό του Αγίου Πνεύματος να βλέπουμε τα συμφέροντα μας κοινά, όχι
διαχωρισμένα και συγκρουόμενα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.