Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

Μια ερώτηση σχετικά με την χρήση του αρσενικού γένους στη γλώσσα των Μαθημάτων θαυμάτων.


 ~ Μετάφραση, Αυγουστίνος Σαρίδης
ΕΡΩΤΗΣΗ # 5 : Γιατί χρησιμοποιείται το αρσενικό άρθρο στη συγκεκριμένη γλώσσα; Μέχρι  τώρα δεν έχω συναντήσει ούτε μια αναφορά για το 50%  του πληθυσμού του κόσμου. Ή είναι  το θηλυκό στοιχείο μόνο άλλη μια ψευδαίσθηση; Εξακολουθώ να αγαπώ τα Μαθήματα, αλλά αυτή η  χρήση της αρσενικής αρχής στη γλώσσα είναι ενοχλητική.
 Α:  Αυτή η ερώτηση είναι παρόμοια με την ερώτηση 10 # Από το βιβλίο, ‘’Οι περισσότερο συνηθισμένες ερωτήσεις για τα Μαθήματα Θαυμάτων’’, του Kenneth και της Gloria Wapnick. Μια ελαφρώς τροποποιημένη απάντηση από αυτό το βιβλίο είναι ότι ο Ιησούς δεν εξασκείται στην τέχνη της ‘’πολιτικής ορθότητας’’. Αλλά αντιθέτως, η Διδασκαλία του είναι γλωσσολογικά γραμμένη στην αρσενικά-κυριαρχούμενη Ιουδαϊκό- Χριστιανική παράδοση, και χρησιμοποιεί την πατριαρχική βιβλική γλώσσα επάνω στην οποία βασίζεται αυτή η παράδοση. Επομένως, η Διδασκαλία προσαρμόζεται σε αυτή την θρησκευτική κουλτούρα χρησιμοποιώντας όρους που είναι αποκλειστικά αρσενικού γένους. Ο ίδιος ο Ιησούς μιλάει για την χρήση που κάνει αυτής της εγωιστικά - προσανατολισμένης γλώσσας.
Αυτή η Διδασκαλία παραμένει μέσα στον σκελετό του εγώ, όπου και χρειάζεται… χρησιμοποιεί λέξεις, οι οποίες είναι συμβολικές, και δεν μπορεί να εκφράσει τι βρίσκεται πέρα από τα σύμβολα. (Εγχειρ. Δ.Τ.Ο. 3:1,3).
Και έτσι είναι ξεκάθαρο ότι η σημασία των Μαθημάτων στην χρησιμοποίηση αυτής της αρσενικής γλώσσας βρίσκεται αλλού. Και ενώ η μορφή των λέξεων των Μαθημάτων είναι η ίδια με την είκοσι πέντε αιώνων δυτική παράδοση, το περιεχόμενό τους είναι ακριβώς το αντίθετο. Αυτό παρέχει ένα καλό παράδειγμα που διατυπώνεται δυο φορές στο κείμενο, ότι το Άγιο Πνεύμα δεν παίρνει από εμάς τις ιδιαίτερες σχέσεις μας (την μορφή) αλλά αντιθέτως τις μεταμορφώνει (αλλάζοντας τον σκοπό τους- το περιεχόμενο) (Κ.17.IV.2:3,4,5,6,- Κ.18.ΙΙ.6). Επομένως δίνεται στον αναγνώστη μια θαυμάσια ευκαιρία να εξασκήσει την συγχώρεση έχοντας τις όποιες θαμμένες σκέψεις κριτικής που είναι ασυνείδητα παρούσες να αναδυθούν στην επίγνωση από την ‘’σεξιστική’’ γλώσσα των Μαθημάτων, έτσι ώστε τώρα να ειδωθούν διαφορετικά με την βοήθεια του Αγίου Πνεύματος. Με αυτόν τον τρόπο, μια ιδιαίτερη σχέση μίσους(ή αγάπης) με τις πατριαρχικές αρχές – θρησκευτικές ή κοσμικές- μπορεί να μεταμορφωθεί σε μια άγια σχέση, η σχέση έχει τώρα την συγχώρεση και την ειρήνη σαν σκοπό της, αντί κριτικής και επίθεσης.
Με τον ίδιο τρόπο, μπορούμε να καταλάβουμε την χρήση από τα Μαθήματα του όρου Υ ι ό ς του Θεού. Για δύο χιλιάδες χρόνια έχει χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά από την Χριστιανική θεολογία για να δηλώσει μόνο τον Ιησού, του βιβλικού Θεού τον μοναδικό Υιό, και το Δεύτερο Πρόσωπο της Τριάδας. Επιπλέον του Ιησού η ιδιαιτερότητα τονίσθηκε με έμφαση από τον Απ. Παύλο υποβιβάζοντας την υπόλοιπη ανθρωπότητα στην κατάσταση των ‘’υιοθετημένων υιών’’ του θεού (προς Γαλάτες 4:4). Για να τονίσει το σημείο ότι αυτός είναι ίσος με εμάς, ο Ιησούς στα Μαθήματα Θαυμάτων χρησιμοποιεί τον ίδιο όρο που μέχρι τώρα είχε εξαιρέσει όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό του. Τώρα, όμως, σημαίνει όλους τους ανθρώπους: Τα παιδιά του θεού που πιστεύουν ακόμα ότι είναι σώματα και διαχωρισμένα από την Πηγή τους και επομένως διαφορετικά από αυτόν. Και ακόμα πιο συγκεκριμένα, ο όρος Υιός του Θεού σημαίνει τους μαθητές οι οποίοι διαβάζουν και μελετούν τα Μαθήματα θαυμάτων, μια μεταχείριση που έγινε ξεκάθαρα ασχέτως του φύλου τους.
Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται έτσι εσκεμμένα για να βοηθήσει στην διόρθωση αυτού που  για δύο χιλιάδες χρόνια τα Μαθήματα Θαυμάτων βλέπουν σαν μια παραμόρφωση εκ μέρους του Χριστιανισμού του Ιησού το βασικό μήνυμα, σε αυτή την περίπτωση η τέλεια ισότητα και ενότητα της Υιότητας του Θεού. Και έτσι στα Μαθήματα ο Ιησούς παρουσιάζει τον εαυτό του σαν μη διαφορετικό από κάθε άλλον στην πραγματικότητα(αν και αυτός βέβαια είναι διαφορετικός από εμάς στον χρόνο). Επομένως, για να το επαναλάβουμε ακόμα μια φορά, τον ίδιο όρο- Υιός του Θεού-  που χρησιμοποιήθηκε μόνο για τον Ιησού τώρα χρησιμοποιείται για όλους μας. Επιπλέον, ο όρος επίσης χρησιμοποιείται για να εννοήσει τον Χριστό, Του Θεού η Δημιουργία πριν τον διαχωρισμό, τον έναν Υιό Του. Ξανά, βλέπουμε την χρήση της ίδιας μορφής και στον παραδοσιακό Χριστιανισμό, αλλά με ένα εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο. Η φράση Υιός του Θεού μπορεί εύκολα να κατανοηθεί σαν συνώνυμο με το παιδί , ένας όρος ο οποίος χρησιμοποιείται συχνά στα Μαθήματα.
Η επανερμηνεία του Υιού του Θεού από την αποκλειστική στην εντελώς παν-περιεκτική είναι κρίσιμη για των Μαθημάτων το σύστημα σκέψης. Και λόγω του Ιησού την αιτία που χρησιμοποιεί αυτόν τον όρο, οι μαθητές- άνδρες και γυναίκες εξίσου- οφείλουν να επαγρυπνούν ενάντια στον πειρασμό να αλλάξουν των Μαθημάτων την ‘’ενοχλητική’’ γλώσσα. Ενώ μια τέτοια πρακτική είναι κατανοητή, όμως πράγματι εξυπηρετεί  στο να εξασθενίζει  έναν από τους παιδαγωγικούς σκοπούς του Ιησού. Θα ήταν πολύ καλλίτερα να στεκόμαστε στις διδασκαλίες των μαθημάτων Θαυμάτων και να αφήναμε την μορφή έτσι όπως είναι, και να αλλάζαμε το νου μας μάλλον. Σε αυτές τις περιπτώσεις, θα ήταν καλλίτερο για κάποιον να παραφράσει την περίφημη φράση του κειμένου: Επομένως, μην αναζητάς να αλλάξεις την διδασκαλία, αλλά επέλεξε να αλλάξεις το νου σου για τη διδασκαλία (Κ.21.εισ. 1:7.). Επομένως, αφού η μορφή των Μαθημάτων δεν θα αλλάξει, οι μαθητές θα ήταν σοφό να χρησιμοποιούν την αντίδρασή τους σαν μια τάξη μάθησης στην οποία μπορούν να μάθουν να συγχωρούν, όχι μόνο τον Ιησού, την Έλεν, ή αυτά τα ίδια τα Μαθήματα Θαυμάτων, αλλά επίσης όλους αυτούς στο παρελθόν (ή στο παρόν) τους οποίους ή και άλλους έχουν αντιληφθεί ότι τους συμπεριφέρθηκαν άδικα.
Μια τελευταία σημείωση για το θέμα της αρσενικής γλώσσας των Μαθημάτων: Έχει υπάρξει από παλιά μια γραμματική σύμβαση ότι αντωνυμίες που αναφέρονται σε ένα ουδέτερο ουσιαστικό, όπως ‘’ένας’’ ή ‘’πρόσωπο’’, λαμβάνουν την αρσενική μορφή ‘’αυτός’’ Ξεκάθαρα, αφού η κεντρική διδασκαλία των Μαθημάτων Θαυμάτων είναι ότι δεν είμαστε σώματα, το ζήτημα, για μιαν ακόμα φορά, είναι απλά ένα είδος μορφής ή ύφους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...