Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2016

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ



Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

~ Μετάφραση: Αυγουστίνος Σαρίδης

ΕΡΩΤΗΣΗ#14: Παρακαλώ μπορείτε να εξηγήσετε τα πολλά εδάφια για την θεραπεία που φαίνεται ότι αναφέρονται στην θεραπεία του σώματος; Μου φαίνεται ότι , αν και τα Μαθήματα είναι πολύ ξεκάθαρα για την διαδικασία της θεραπείας του νου μας από την λανθασμένη αντίληψη της πραγματικότητάς μας, είναι εξίσου ξεκάθαρα ότι ένα υγιές σώμα είναι το αποτέλεσμα ενός θεραπευμένου νου. Πώς αυτό μεταφράζεται στις προσωπικές μας ζωές σαν μαθητές των Μαθημάτων; Θα ήμουν  ικανοποιημένος να αγνοούσα εντελώς το σώμα μου και τις καταστάσεις του εάν δεν ήταν όλα αυτά τα πολλά εδάφια. Παραμένω με απορία ότι αν και ο στόχος ενός θεραπευμένου σώματος δεν είναι ο σκοπός αυτής της διδασκαλίας, φαίνεται να είναι κάτι που μπορούμε να περιμένουμε καθώς ακολουθούμε τη φωνή του Αγίου Πνεύματος. Γιατί ο Ιησούς να μπει στον κόπο ακόμα και να το αναφέρει αυτό, εάν είναι κάτι που δεν οφείλουμε να υπολογίζουμε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σωστά λες ότι το θεραπευμένο σώμα δεν είναι ο σκοπός της διδασκαλίας του Ιησού, ούτε πρέπει να γίνει ο στόχος της εξάσκησής μας στα Μαθήματα. Ο Ιησούς μιλάει τόσο πολύ για το σώμα, όχι επειδή το θεωρεί ότι είναι σημαντικό ή πραγματικό, αλλά επειδή εμείς νομίζουμε ότι είναι σημαντικό και δεν έχουμε αναγνωρίσει τον σκοπό του στου εγώ την στρατηγική στο να μας κρατήσει μακριά από το νου μας. Ένα μεγάλο μέρος από την στρατηγική του εγώ είναι να μας έχει να νομίζουμε ότι το σώμα μας είναι απολύτως τρωτό σε εξωτερικές δυνάμεις- ότι και τα δύο, αρρώστια και θεραπεία, έρχονται από έξω. Ο Ιησούς το λοιπόν το διορθώνει αυτό διδάσκοντάς μας για την αιτία και το αποτέλεσμα της σχέσης μεταξύ του νου και του σώματος. Αυτός είναι ο στόχος όλων των αναφορών για το θεραπευμένο σώμα. Η εστίαση πραγματικά είναι για την δύναμη του νου μας, και όχι το να έχουμε ένα θεραπευμένο και υγειές σώμα. ‘’ Το θαύμα είναι άχρηστο εάν μάθεις ότι μόνο το σώμα μπορεί να θεραπευτεί, γιατί δεν είναι αυτό το μάθημα που στάλθηκε για να διδάξει. Το μάθημα είναι ότι ο νους ήταν ασθενής που σκέφτηκε ότι το σώμα μπορεί να ασθενήσει ∙ προβάλλοντας προς τα έξω την ενοχή του δεν του στοιχίζει τίποτα, και δεν έχει κανένα αποτέλεσμα.’’ Αυτό είναι το θέμα.
Αλλά αυτός μας διδάσκει για του Αγίου Πνεύματος το σύστημα σκέψης μέσα στο πλαίσιο αυτού που γνωρίζουμε καλλίτερα και μπορούμε να σχετιστούμε καλλίτερα ∙ και για όλους εμάς που είμαστε ο κόσμος των σωμάτων. Έτσι αυτός χρησιμοποιεί τα σώματά μας για να μας διδάξει, τελικά, ότι δεν είμαστε τα σώματά μας. Αυτή η επίγνωση, όμως, έρχεται στο τέλος μιας μακράς διαδικασίας, η οποία για τους περισσότερους από εμάς, παίρνει πολλά, πολλά χρόνια για να ολοκληρωθεί. Απλά το να αγνοήσουμε το σώμα μας, όμως, θα ήταν το να αρνηθούμε στον εαυτό μας μια πληθώρα από ευκαιρίες να μάθουμε και να εφαρμόσουμε τις αρχές των Μαθημάτων. Οι φυσικές/ ψυχολογικές μας ανάγκες και εμπειρίες αποτελούν το υπόβαθρο που ο Ιησούς μπορεί να χρησιμοποιήσει για να μας διδάξει το πώς θα μεταφράζουμε και θα αντιλαμβανόμαστε τις σωματικές μας εμπειρίες με έναν τρόπο που θα μας βοηθήσει να καταργήσουμε τον διαχωρισμό αντί να τον ενισχύσουμε. Για όσο καιρό θα εξακολουθούμε να θεωρούμε ότι χωρίς οξυγόνο και τροφή θα πεθάνουμε, τότε εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι είμαστε σώματα, και θα είναι επιβλαβές για την πνευματική μας ανάπτυξη να αγνοήσουμε ή να παραβλέψουμε αυτό που εξακολουθούμε να νομίζουμε ότι είναι πραγματικό. Καθώς ο Ιησούς μας προειδοποιεί  με αυτή την άποψη, ‘’ Το σώμα είναι απλά μέρος της εμπειρίας σου σε αυτό τον φυσικό κόσμο. Οι δυνατότητές του μπορεί να είναι και συχνά είναι υπερεκτιμημένες. Όμως, είναι σχεδόν αδύνατον να αρνηθούμε την ύπαρξή του σε αυτόν τον κόσμο. Εκείνοι που το κάνουν αυτό εμπλέκονται σε μια ιδιαίτερα ευτελή μορφή άρνησης,’’ (Κ-2.IV.3:8,9,10,11).

Η εστίαση, για μιαν ακόμα φορά, είναι πάντοτε στην εκπαίδευση του νου μας και στον τρόπο που  σκεφτόμαστε, έτσι ώστε στο τέλος, απλά δεν θα επιλέγουμε πια να είμαστε περιορισμένοι. Αυτό είναι εντελώς διαφορετικό από το απλώς να αγνοήσουμε το σώμα. Καθώς αυτός λέει στο κεφάλαιο 18 ‘’Πέρα από το σώμα’’: Αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι εσύ έχεις εγκαταλείψει την ψευδαίσθηση μιας περιορισμένης επίγνωσης, και έχασες τον φόβο της ενότητας.’’ Αυτός μας διδάσκει το πώς θα φτάσουμε σε αυτό το στάδιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...