ΜΑΘΗΜΑΤΑ 222 - 225

ΜΑΘΗΜΑ 222

Ο Θεός είναι μαζί μου. Ζω και κινούμαι μέσα σ’ Αυτόν.

1. Ο Θεός είναι μαζί μου. Αυτός είναι η Πηγή της ζωής μου, η ζωή μέσα μου, ο αέρας που αναπνέω, η τροφή από την οποία συντηρούμαι, το νερό που με ανανεώνει και με καθαρίζει. Αυτός είναι το σπίτι μου, μέσα στο οποίο ζω και κινούμαι ∙ το Πνεύμα που κατευθύνει τις πράξεις μου, μου προσφέρει τις Σκέψεις Του, και εγγυάται την ασφάλειά μου από κάθε πόνο. Αυτός με σκεπάζει με καλοσύνη και φροντίδα, και κρατά με αγάπη τον Υιό πάνω στον οποίο λάμπει, και που κι αυτός λάμπει πάνω σε Εκείνον. Πόσο ήρεμος είναι αυτός που γνωρίζει την αλήθεια γι αυτό που λέει Εκείνος σήμερα!

Πατέρα, δεν έχουμε λόγια άλλα εκτός από το Όνομά Σου πάνω στα χείλη μας και μέσα στο νου μας, καθώς εισερχόμαστε ήσυχα στην Παρουσία Σου τώρα, και ζητάμε να αναπαυτούμε για λίγο μαζί Σου με ειρήνη.

ΜΑΘΗΜΑ 223

Ο Θεός είναι η ζωή μου. Δεν έχω άλλη ζωή εκτός από την δική Του.

Έκανα λάθος όταν νόμιζα ότι ζούσα ξεχωριστά από τον Θεό, μια διαχωρισμένη οντότητα που κινείτο σε απομόνωση, αποκομμένη, και στεγασμένη σε ένα σώμα. Τώρα γνωρίζω ότι η ζωή μου είναι του Θεού, και ότι δεν έχω άλλο σπίτι, και δεν υπάρχω ξέχωρα από Αυτόν. Αυτός δεν έχει Σκέψεις που να μην είναι μέρος από εμένα, κι εγώ δεν έχω καμία σκέψη παρά μόνο αυτές που είναι από Αυτόν.

Πατέρα μας, ας δούμε το πρόσωπο του Χριστού αντί για τα λάθη μας. Διότι εμείς που είμαστε ο άγιος Υιός Σου είμαστε αναμάρτητοι. Θα δούμε την αθωότητά μας, διότι η ενοχή διακηρύσσει ότι δεν είμαστε ο Υιός Σου. Και δεν θέλουμε να Σε ξεχνάμε πια. Νιώθουμε μοναξιά εδώ, και λαχταρούμε τον Ουρανό, όπου είμαστε στο σπίτι μας. Σήμερα θέλουμε να επιστρέψουμε. Το Όνομά μας είναι δικό Σου, και αναγνωρίζουμε ότι είμαστε ο Υιός Σου

ΜΑΘΗΜΑ 224

Ο Θεός είναι ο Πατέρας μου, και Αυτός αγαπά τον Υιό Του.

Η αληθινή μου Ταυτότητα είναι τόσο ασφαλής, τόσο ευγενής, αναμάρτητη, λαμπρή και σπουδαία, απόλυτα καλή και ελεύθερη από ενοχή, που ο Ουρανός κοιτάζει σε Αυτή για να της δώσει φως. Αυτή φωτίζει και τον κόσμο. Είναι το δώρο που μου έδωσε ο Πατέρας μου ∙ αυτό που δίνω κι εγώ στον κόσμο. Δεν υπάρχει δώρο άλλο από αυτό που μπορεί να δοθεί ή να γίνει αποδεκτό. Αυτή είναι η πραγματικότητα, και μόνο αυτή. Αυτό είναι το τέλος της ψευδαίσθησης.  Αυτή είναι η αλήθεια.

Το Όνομά μου, Ω Πατέρα, είναι ακόμα γνωστό σε Σένα. Εγώ Το έχω ξεχάσει, και δεν ξέρω που πηγαίνω, ποιος είμαι, ούτε τι κάνω. Θύμισέ μου, Πατέρα, τώρα, διότι είμαι κουρασμένος από τον κόσμο που βλέπω. Αποκάλυψέ μου στην θέση του αυτό που Εσύ θέλεις  να δω.

ΜΑΘΗΜΑ 225

Ο Θεός είναι ο Πατέρας μου, και ο Υιός Του Τον αγαπά.

Πατέρα, πρέπει να ανταποδώσω την Αγάπη Σου για μένα, διότι το να δίνεις και να παίρνεις είναι το ίδιο, κι Εσύ έχεις δώσει σε μένα όλη την Αγάπη Σου. Εγώ πρέπει να την ανταποδώσω, διότι την θέλω δική μου με πλήρη επίγνωση, να λάμπει μέσα στο νου μου και να την κρατώ μέσα στο ευγενικό της φως, απαραβίαστη, αγαπημένη, με τον φόβο πίσω μου και μόνο την ειρήνη μπροστά μου. Πόσο γαλήνιος είναι ο δρόμος από τον οποίο ο αγαπημένος Σου Υιός οδηγείται σε Σένα!

Αδελφέ μου, βρίσκουμε αυτή την γαλήνη τώρα. Ο δρόμος είναι ανοιχτός. Τώρα τον ακολουθούμε μαζί ειρηνικά. Έχεις απλώσει το χέρι σου σε μένα, κι εγώ ποτέ δεν θα σε αφήσω. Είμαστε ένα, και αυτή την ενότητα είναι που αναζητούμε, καθώς εκπληρώνουμε αυτά τα λίγα τελευταία βήματα που δίνουν τέλος σε ένα ταξίδι που δεν άρχισε.