Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017

ΜΑΘΗΜΑ 53



ΜΑΘΗΜΑ 53

Σήμερα θα κάνουμε επανάληψη στα ακόλουθα:

Μάθημα 11
Οι χωρίς νόημα σκέψεις μου δείχνουν ένα χωρίς νόημα κόσμο.

Εφόσον οι σκέψεις που γνωρίζω δεν σημαίνουν τίποτα, ο κόσμος που τις απεικονίζει δεν έχει κανένα νόημα. Αυτό που παράγει τον κόσμο είναι παρανοϊκό, άρα το προϊόν είναι και αυτό παρανοϊκό. Η πραγματικότητα δεν είναι παρανοϊκή, και έχω και πραγματικές σκέψεις εκτός από παρανοϊκές. Άρα μπορώ να δω ένα πραγματικό κόσμο, αν αφήσω τις πραγματικές μου σκέψεις να με οδηγήσουν στο να δω.

Μάθημα 12
Ταράζομαι επειδή βλέπω ένα κόσμο χωρίς νόημα.

Οι παρανοϊκές σκέψεις προκαλούν ανησυχία. Παράγουν ένα κόσμο όπου δεν υπάρχει πουθενά τάξη. Μόνο το χάος κυβερνά ένα κόσμο που αντιπροσωπεύει την χαοτική σκέψη, και το χάος δεν έχει νόμους. Δεν μπορώ να ζήσω ειρηνικά σε ένα τέτοιο κόσμο. Είμαι ευγνώμων που αυτός ο κόσμος δεν είναι αληθινός και δεν χρειάζεται να τον βλέπω καθόλου εκτός κι αν του δίνω αξία. Και δεν επιλέγω να δίνω αξία σε κάτι που είναι ολοκληρωτικά παρανοϊκό και δεν έχει κανένα νόημα.

Μάθημα 13
Ένας κόσμος χωρίς νόημα προξενεί φόβο.

Το εντελώς παρανοϊκό προξενεί φόβο διότι είναι εντελώς αναξιόπιστο και αβάσιμο. Δεν υπάρχει τίποτα αξιόπιστο στην τρέλα. Δεν περιέχει καμία ασφάλεια και καμία ελπίδα. Αλλά ένας τέτοιος κόσμος δεν είναι πραγματικός. Του έχω προσδώσει την ψευδαίσθηση της πραγματικότητας, και υποφέρω από αυτή μου την πεποίθηση. Τώρα επιλέγω να αποσύρω αυτή την πεποίθηση, και να εναποθέσω την εμπιστοσύνη μου στην πραγματικότητα. Επιλέγοντας αυτό, ξεφεύγω από όλες τις συνέπειες του κόσμου του φόβου, διότι αναγνωρίζω ότι δεν υπάρχει. 

Μάθημα 14
Ο Θεός δεν δημιούργησε ένα κόσμο χωρίς νόημα.

Πώς μπορεί να υπάρχει ένας κόσμος χωρίς νόημα αφού ο Θεός δεν τον δημιούργησε; Αυτός είναι η Πηγή κάθε νοήματος, και ό,τι είναι αληθινό βρίσκεται στο Νου Του. Είναι και στον δικό μου νου, διότι Αυτός το δημιούργησε μαζί μου. Γιατί να συνεχίσω να υποφέρω από τις συνέπειες των δικών μου παρανοϊκών σκέψεων, όταν το σπίτι μου είναι η τελειότητα της δημιουργίας; Ας θυμηθώ την δύναμη της απόφασής μου, και ας αναγνωρίσω πού πραγματικά κατοικώ.

Μάθημα 15
Οι σκέψεις μου είναι εικόνες που έχω φτιάξει εγώ.

Οτιδήποτε βλέπω αντανακλά τις σκέψεις μου. Οι σκέψεις μου είναι που μου λένε πού βρίσκομαι και τι είμαι. Το γεγονός ότι βλέπω ένα κόσμο που υπάρχουν βάσανα και απώλεια και θάνατος μου δείχνει ότι βλέπω μόνο την αναπαράσταση των παρανοϊκών σκέψεών μου, και ότι δεν επιτρέπω στις πραγματικές μου σκέψεις να ρίξουν το ευεργετικό τους φως σε αυτό που βλέπω. Όμως ο δρόμος του Θεού είναι βέβαιος. Οι εικόνες που έχω φτιάξει δεν μπορούν να υπερισχύσουν σε Αυτόν διότι η θέλησή μου δεν είναι αυτή. Η θέλησή μου είναι δική Του, και δεν θα βάλω άλλους Θεούς μπροστά από Αυτόν.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...